"ภูบาลอาศิรวาท"
จากหนึ่งเมล็ดน้อยที่รอยราง
ถูกวางฝังฝากในซากหิน
อ่อนแอแร่ร่อเริ่มรวยริน
หากขาดวารินประคองตน
หนึ่งหัตถ์จับเมล็ดที่เข็ดขอน
วางนอนสู่ผืนดินที่เห็นฝน
พรวนพรำกรำน้ำด้วยอดทน
หวังผลงอกงามอร่ามตา
พ่อเพาะพันธุ์กล้าไว้ให้ลูก
เพียงปลูกสูงเสียดเหยียดหมื่นหลา
ร่มเงาเฝ้าคลุมทุกชายคา
งามสง่าผาสุกทุกครัวเรือน
ทางฝากขวากหนามที่สับสน
ทรงอดทนฟันฝ่าหาใครเหมือน
เพื่อเบิกหนทางที่รางเลือน
ให้ลูกได้เยือนย่ำสบาย
พ่อลำบากตรากตรำมิเคยพัก
พ่อเหน็ดเหนื่อยหนักมิเคยหาย
พ่อหวังเพียงให้ลูกสุขสบาย
พ่อจึงคลายกังวลที่เคยมี
วันนี้วันดีวันเกิดพ่อ
ลูกน้อมขอถวายพรพระมิ่งศรี
ขออำนวยอวยทิศบารมี
ให้พ่อนี้มีสุขเกษมสำราญ
สิ่งใดรังควานที่พานแผ้ว
ให้คลาดแคล้วเป็นสุขเกษมศานต์
จากสำนึกสู่กุศลดลบันดาล
ขอพระองค์ภูบาลทรงพระเจริญ
----------------------------
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะฯ
ข้าพระพุทธเจ้า "เมฆสีรุ้ง"
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ!!!
