ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

ค่ำแล้วในบ้านนาชนบท

สนธยาสูรย์ฉายสุดท้ายส่อง
เรืองละอองม่านพรมแห่งลมหนาว
เมฆกระจายตัวลาท้องฟ้าพราว
นกเกรียวกราวบินวับคืนกลับรัง

ค่ำแล้วในบ้านนาชนบท
เย็นจรดท้องถิ่นใช่สิ้นหวัง
ต่างล้อมวงผิงไฟเปิดใจฟัง
ถึงความหลังผู้เฒ่าที่เล่ามา

ล้วนเรื่องราวหลากหลายสอนให้คิด
สุภาษิตพื้นบ้านประสานค่า
ซ่อนปมธรรมฟูเฟื่องเรืองปัญญา
ผ่านแววตาไมตรีหวังดีล้น

สนธยาหน้าหนาวลมพราวพร่าง
จึงเป็นทางสร้างสรรค์คลายวันหม่น
เชื่อมสัมพันธ์ผองมิตรใกล้ชิดตน
ให้ผู้คนสนทนาเอื้ออาทร!ฯ

                     อริญชย์
                ๒๙-๑๑-๒๕๕๕


 

[รัตนาวดี]

... ...


...ยามสายัณห์ รัญจวน เริ่มหวนหา
มองนภา เห็นภาพ ทาบสิงขร
งามตระหง่าน เพียงฟ้า คล้ายอาวรณ์
แสงตะวัน สวยซ้อน เริ่มย้อนไกล...

...ยามเย็นชวน รักคอย รอร้อยอุ่น
รักเคยคุ้น ยามนี้ อยู่ที่ไหน
หมู่นกบิน ถวิลยัง กลับรังไป
แล้วทำไม รักนี้ ที่ต้องรอ...

รัตนาวดี

<a href="http://www.youtube.com/v/oSOQ0woPHDE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/oSOQ0woPHDE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สุวรรณ]

ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

มองดาวดึกทักทายทั่วปลายฟ้า
ฟังเพลงแห่งเวลาระงมต่อ
หริ่ง เรไร เล่นเสียงเคียงพะนอ
ไผ่อี๋ออ ล้อเพ็ญเร้นกิ่งใบ   

ให้ภาพบรรยากาศสะอาดถิ่น
ดังวิมานแดนดิน ประทินใส
งามภาพภพจบฟ้ายามคลาไคล
เมื่อ.. ศศิเคลื่อนครรไลในค่ำคืน

จนบ้านนาชนบทงามจรดหล้า
นภพร่างระดาด้วยดาวดื่น
กระพริบแสงระยิบ ส่องวันคืน
นำเอาความชุ่มชื่นสู่ใจคน


คำว่า นภ อ่านออกเสียงว่า นะพะ  นะคะ (^_^)

[รพีกาญจน์]

ปลดวัวออก จากเกวียน เวียนเชือกมัด
หอบฟางจัด ให้วัว ตัวละฟ่อน
หยิบดุ้นไม้ ไฟสุม รุมยามนอน
ตะวันรอน ยุงริ้น บินไต่ตอม

ความมืดโรย โชยฉิว ผ่านผิวเนื้อ
เย็นลมเหนือ มาเยือน เดือนข้าวหอม
ย่างราตรี คลี่คน ปนพะยอม
ต้องกลิ่นน้อม จิตโน้ม โลมลงดิน

พอเหงื่อหาย คลายร้อน เปลื้องผ่อนผ้า
อาบน้ำท่า เหน็ดเ้หนื่อย เมื่อยปวดสิ้น
ยกข้าวเกลือ เหลือหน่อ หมักพอกิน
ยอดกระถิน อวบอิ่ม จิ้มพริกโพง(แดง)

พันบุหรี่ ขี้โย ในโป้เก่า
จุดไฟเป่า ติดพลัน ควันโขมง
อ่อมบ่เสี้ยง เมี่ยงคำ ตำแก้มโปง
ร่ำกะโลง เอื้อนเบา เคล้าเสียงซึง

หนาวน้ำค้าง พร่างพรม ชโลมหล้า
แว่วหมาป่า โหยหวน ครวญขาดผึง
ความเงียบเหงา เร้าใจ ให้รำพึง
ฝากคิดถึง กับดาว ส่งสาวไกล

 

รพีกาญจน์ 59

[รัตนาวดี]

...ค่ำคืนนี้ ที่ดาว ไม่พราวแสง
ฟ้าเปลี่ยนแปลง พารัก คล้ายผลักไส
ขาดแสงดาว สาวช้ำ กล้ำกลืนใจ
ทั้งทรวงใน ขื่นขม  รักตรมตรอม...

...กลิ่นโคลนสาบควายโชย ค่ำโหยหา
เหล่านกกา หลับไหล เพราะไพรกล่อม 
สาวรอคอย ดารา ฟ้าโปรดยอม
ให้เมฆคลาย สลายหย่อม พร้อมฉายดาว....

รัตนาวดี