ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาว อาชาไนย]

ไม่ตัดพ้อต่อรักเลยสักนิด
ขอให้สิทธิ์เธอสุขสนุกสนาน
เหมือนปลาเริงน้ำใหม่ได้สราญ
รักจงหวานครองใจไร้ปรวนแปร

ไม่ได้ถูกแย่งรักจากคนใหม่
เธอเองแย่งแบ่งใจไร้แยแส
อวยพรให้ทั้งสองครองดวงแด
อย่ามีแม้แยกจิตคิดร้างลา

ยินดีเห็นเธอยามมีความสุข
และเห็น "ทุกข์อริยสัจ" ชัดหนักหนา
พลัดพรากน้องของรักประจักษ์ตา
พิจารณาจึงเห็นเป็น "สัจธรรม"

รัก "เกิดขึ้น" สองใจได้รับรู้
รัก "ตั้งอยู่"  แสนหวานนานฉนำ
รัก "ดับไป"  สิ้นเชื้อไม่เหลือจำ
สมดังคำให้คิด "อนิจจัง"

ทุกสิ่งเป็น "อนัตตา" ท่านว่าไว้
ล้วนมิใช่ "ของเรา" เจ้าอย่าหวัง
ยึด "ตัวตน" ยิ่งมีทุกข์จีรัง
สติตั้งอยู่ใน "พระไตรลักษณ์"

ขอบคุณที่ทำให้ใจสว่าง
เพราะยามร้างทุกข์ใดได้ตระหนัก
อยากจะลืมคำมั่นสัญญารัก
ก็สุดหักเหตุใดไม่ปล่อยวาง

ดาว อาชาไนย

[--ณัชชา--]

ตัดอันใดไม่ยากลำบากเท่า
ตัดมัวเมาในรักหักใจห่าง
ตัดออกจากฤดีไม่มีทาง
ตัดได้บ้างแต่ไม่หมดอย่าโทษใคร

ใช้ธรรมะชะล้างปล่อยวางทิ้ง
ใช้ความจริงคำพุทธพิสูจน์ได้
แต่กิเลสเรื่องรักน่าหนักใจ
ไม่เห็นใครหนีพ้นสักคนเดียว

--ณัชชา--

 

[กังวาน]

จะชาตินี้ชาติไหนใจลุ่มหลง
ฉันยังคงไร้คู่อยู่เปล่าเปลี่ยว
ทุกข์ที่ภักดิ์รักนางอยู่ข้างเดียว
เธอมิเหลียวมาดูอดสูใจ

มีพระธรรมนำช่วยยามป่วยหนัก
แต่โรครักหนักแท้แก้มิไหว
หลงรูปรสกลิ่นเสียงสำเนียงใคร
ว่ายเวียนไปกับกิเลสสมเพชตน


       ---กังวาน---

[yaguza]

ตัดอันใดไม่ยากลำบากเท่า
ตัดมัวเมาในรักหักใจห่าง
ตัดออกจากฤดีไม่มีทาง
ตัดได้บ้างแต่ไม่หมดอย่าโทษใคร

ใช้ธรรมะชะล้างปล่อยวางทิ้ง
ใช้ความจริงคำพุทธพิสูจน์ได้
แต่กิเลสเรื่องรักน่าหนักใจ
ไม่เห็นใครหนีพ้นสักคนเดียว

--ณัชชา--

หากว่าต่อม กำหนัด ถูกตัดขาด
เราก็อาจ ตายด้าน ไม่ซ่านเสียว
จะรู้ซึ้ง ถึงฌาน ปานนั้นเชี่ยว
เลิกยุ่งเกี่ยว ในกาม ตามครรลอง

ใช้ธรรมะ เข้าข่ม อบรมจิต
รู้ถูกผิด ดีชั่ว ไม่มัวหมอง
อันตัณหา ความใคร่ ควรไตร่ตรอง
อย่าไปมอง หน้าเมีย เดี๋ยวเสียตัว



...ยากูซ่า.......

[รัตนาวดี]

ไม่ตัดพ้อต่อรักเลยสักนิด
ขอให้สิทธิ์เธอสุขสนุกสนาน
เหมือนปลาเริงน้ำใหม่ได้สราญ
รักจงหวานครองใจไร้ปรวนแปร

ไม่ได้ถูกแย่งรักจากคนใหม่
เธอเองแย่งแบ่งใจไร้แยแส
อวยพรให้ทั้งสองครองดวงแด
อย่ามีแม้แยกจิตคิดร้างลา

ยินดีเห็นเธอยามมีความสุข
และเห็น "ทุกข์อริยสัจ" ชัดหนักหนา
พลัดพรากน้องของรักประจักษ์ตา
พิจารณาจึงเห็นเป็น "สัจธรรม"

รัก "เกิดขึ้น" สองใจได้รับรู้
รัก "ตั้งอยู่"  แสนหวานนานฉนำ
รัก "ดับไป"  สิ้นเชื้อไม่เหลือจำ
สมดังคำให้คิด "อนิจจัง"

ทุกสิ่งเป็น "อนัตตา" ท่านว่าไว้
ล้วนมิใช่ "ของเรา" เจ้าอย่าหวัง
ยึด "ตัวตน" ยิ่งมีทุกข์จีรัง
สติตั้งอยู่ใน "พระไตรลักษณ์"

ขอบคุณที่ทำให้ใจสว่าง
เพราะยามร้างทุกข์ใดได้ตระหนัก
อยากจะลืมคำมั่นสัญญารัก
ก็สุดหักเหตุใดไม่ปล่อยวาง

ดาว อาชาไนย

...รู้จักเพียง พระคำภีร์ ไตรปิฎก
ที่ครองปก พระไตร ลักษณ์ที่อ้าง
ยามรักชวน หวนคิด ถอนจิตพลาง
ทั้งสามอย่าง เกี่ยวปลุก ทุกห้องดวง...

...ความรักเกิด ขึ้นแล้ว มิแคล้วคลาด
รัก "ตั้งอยู่" ผงาด เหมือนทาสห่วง
รัก "ดับไป" ไม่ผูก คล้ายถูกลวง
สมคำท้วง"อนิจจัง" ผิดหวังนาน...

...ไฉนคิด มากจน ต้องหม่นหมอง
หมายจับจอง "อนัตตา" มาประหาร
ความรักมอบ ด้วยใจ ใฝ่เนิ่นนาน
ไยเปลี่ยนจิต ทรมาน คล้ายผลาญทรวง...

...มอบรักจาก หัวใจ บอกให้รู้
เคียงใจอยู่ สร้างฝัน กันด้วยหวง
รักมิเทียบ กับใจ ใครทั้งปวง
เพราะรักบ่วง ร้อยสวย ด้วยประกาย...

...มิอยากจะ สัญญา รักนานเนิ่น
เพราะใจเพลิน รักปลื้ม ลืมคิดหน่าย
เพราะรักมาก ทุกวัน ฝันมิคลาย
โลกมลาย ก็คง ยังหลงรัก...

❤

รัตนาวดี

<a href="http://www.youtube.com/v/XkX9-KeuNNM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/XkX9-KeuNNM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>