| 28 พฤศจิกายน 2012, 04:31:AM |
|
บ้านริมโขง
|
 |
« เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2012, 04:31:AM » |
 ชุมชน
|
ทุกวลีที่เขียนเวียนเฉลย
วางรักเอยเปรยฝากมากเอื้อมสอย
ล้วนไพเราะอ่อนหวานเปิดม่านคอย
ตะวันคล้อยคืนค่ำได้พร่ำวอน
ถึงราตรีมีจันทร์ประชันแสง
ถึงวันแรงปรารถนามาปักศร
เปิดความหวังสั่งสมประณมกร
เปิดอาวรณ์อ้อนหมายจากภายใน
สิบห้าค่ำเดือนขึ้นคืนคอยหา
มองจันทราเต็มดวงพ่วงแสงใส
เดือนสิบสองคลองธารตระการใจ
ปลุกฤทัยให้ตื่นชื่นราตรี
ลอยกระทงลงวางต่างกำหนด
ร้อยเรียงรสสดสวยด้วยสุขี
มองผ่องพักตร์ลักขณาด้วยท่าที
เอมเปรมปรีดิ์มีสุขทั่วทุกคน
หวังขอพรอ้อนสวรรค์ประชันหมาย
ต่างมากสายปลายฝันสัมพันธ์ผล
ฝากคงคาพาเศร้าเคล้ากมล
ลอยหลุดพ้นจนลับอย่ากลับคืน
กราบไตรรัตน์จรัสแสงแห่งพุทธะ
กราบองค์พระผู้ตรัสดำรัสชื่น
กระทงน้อยลอยถวายหมายยั่งยืน
ด้วยเริงรื่นตื่นตาสถาพร
"บ้านริมโขง" ๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, รัตนาวดี, อริญชย์, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, แป้งน้ำ, สะเลเต, khuadkao, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, รการตติ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 06:15:AM |
|
รัตนาวดี
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2012, 06:15:AM » |
ชุมชน
|
...อธิฐาน ผ่านจินต์ ถวิลถึง
ผู้ร่วมซึ้ง สลัก รักอักษร
สัญญาบ่ง บอกใส่ ในคำกลอน
ก่อนเข้านอน บอกผ่าน กานท์จากใจ...
...อธิฐาน...ขอให้ ใจรักนี้
ชุ่มฤดี ภิรมย์ ด้วยสมใฝ่
คืนนี้ฝัน วันเพ็ญ ร่วมเป็นใจ
ส่องแสงรัก สว่างไว้ ไสวนาน...
รัตนาวดี
      |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, --ณัชชา--, panthong.kh, บ้านริมโขง, Prapacarn ❀, อริญชย์, แป้งน้ำ, สะเลเต, khuadkao, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, ดาว อาชาไนย, รการตติ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 12:44:PM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2012, 12:44:PM » |
ชุมชน
|
ลอยเอ๋ยลอยกระทง
วางบรรจงส่งจิตอธิษฐาน
อภัยพลั้งต่อหน้าธาราธาร
อิ่มเบิกบานปานจันทร์คืนวันเพ็ญ
ใดเคยทุกข์รุกเร้าเผาดวงจิต
ใดเคยคิดข้ามผ่านกาลขุกเข็ญ
ขอให้ลับดับหายคลายประเด็น
กลับชื่นเย็นเช่นธารเบิกบานเอย.
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, อริญชย์, แป้งน้ำ, สะเลเต, khuadkao, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, --ณัชชา--, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, รการตติ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 02:23:PM |
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 04:10:PM |
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 04:16:PM |
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 04:20:PM |
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 06:26:PM |
|
khuadkao
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2012, 06:26:PM » |
ชุมชน
|
สะพานดาววาวแวมแจ่มเวหน
เพียงเพื่อเราสองคนข้ามพ้นผ่าน
ดอกราตรีผลิดอกออกเบ่งบาน
น้ำผึ้งพระจันทร์ปานหวานชีวิต
เธอก้าวข้ามมาจากหนึ่งฟากฟ้า
ฉันข้ามมาอีกฝั่งด้วยตั้งจิต
ถึงกลางสะพานดาวเราใกล้ชิด
รักลิขิตรำพันกับจันทร์เพ็ญ
|
|
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2012, 06:42:PM |
|
น.ปฎิพน
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2012, 06:42:PM » |
ชุมชน
|
 วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๐ กรองฉันท์สวรรค์สุภะประพจน์
มธุรสะกำจาย
กล่าวความประนามและอภิปราย
รสะถ้อยระบิลมา
๐ เนื่องในสมัยศศิวิกรม
ชุติห่ม ณ เวหา
เพ็ญวาระกาลทวิทวา-
รสะเดือนประจวบกัน
๐ แผ่นน้ำ ณ ท่ามศศิรุจี
ชลธีรพีพรรณ
เต็มพิงตลิ่งอุทกะนั้น
กระแสะสรรค์ชลาชล
๐ ลมโชยประโปรยชละระลอก
ดุจะหยอกและยั่วยล
ชวนชื่นระรื่นกระแสะระคน
ระบุมนตระตรึงใจ
๐ รำวงกระทงนยะประจาค
ประลุภาคสว่างไป
แสงเทียนเฉวียนรุจิระไพ-
ฑุริย์พร่างและแพรวพราย
๐ ตั้งจิตและคิดอธิษะฐาน
อุปการมโนบาย
ว่าผู้ดนูจะสละหงาย
และเลาะร้ายกิเลสตน
๐ ตามธรรมพระสัมปรมะพุทธ
สุวิสุทธิ์นราชน
ขอลอยและสอยทุษะถลน
ดุจะเหมือนกระทงหนา
๐ อีกพร้อมจะน้อมพระธรรมะรัฐ
ปฎิบัติลุกาลมา
เพียงพัดขจัตกิเลสะสา-
วกมารมุนินทร
๐ หลังกรรมะนำนยะประจาค
และก็บากลุพักตร์จร
สู่ลานวิหารสุุระสมร
และสดับพระธรรมฉาย
๐ เรื่องราว ณ คราวจะพุทธะกาล
ระบุจาระรำบาย
แห่งพุทธะบุตระขยาย
ธิระฉายประเจิดสรร
๐ นามสาริบุตรสุคตะผู้
ธิระรู้คระลองธรรม์-
กอปรญาณวิสุทธิคุณะนัน-
ตะมหรรณพากร
๐ ปัญญาสภาวะรวิโรจน์
จะเลาะโฉดกิเลสจร
มืดมนและอนธกสะท้อน
ก็จะถอนและหลุดพ้น
๐ วันชื่นและคืนศศิวิสุทธิ์
ธ ก็หยุด ณ ห้องหน
ด้วยโรควิโยคประทุษะกล
ขณะพักและผ่อนมาน
๐ มารดาก็พาประทุษะโศก
และวิโยควิกลการ
ด้วยบุตระสุดปิยสถาน
สิเลาะรวนและป่วยกาย
๐ เทวาก็สาวกสถิต-
ยะประสิทธิ์สฤษฎ์ราย-
ทิพย์โอฬะพารุจิระฉาย
อุปฐากเสนอพลัน
๐ ท่านธีระเสนะบดีธรรม
พจคำ ณ จำนรร-
จาว่าก็อาตมะแหละนั้น
อุปฐากสิมีมา
๐ ไป่ควรอมรละทิพอาส-
นะนิวาสะเทวา
ด้วยรสสุคนธ์มนุษยา
สุรกามิยินดี
๐ ย่อมมาดปลาตก็เพราะแขยง
รสะแห่งมนุษย์มี
เทพแย้งเพราะแรงศิละพลี
กวะปรีชะญาณคุณ
๐ แห่งสาวกาสุคตบุตร
บริสุทธิการุณ
ย่อมอาจจะฆาตพหุละสุน-
ทรเบื้องสุคนธรรม์
๐ ถึงท่านธิราธรรมะบดี
พจนียะยืนยัน
ให้กลับนิวาสอมรนั้น
ธ ก็จึงจะโอนตาม
๐ ซึ่งเทพอมรรุจิระแสง
กระจะแจ้งนิวาสคาม
มารดาพระธรรมธิระก็ถาม
กวะนั่นสิแสงใด
๐ ไพลาศนิวาสชุติระห่ม
รุจิชมอร่ามไป
แพรวพรายผกายนัยนะไข
ดนุฉันมิเคยเห็น
๐ ถึงท่านธิราธรรมะบดี
พจนียะตอบเป็น
ความว่าแน่ะมาตะก็จะเห็น
สุระแห่งพระองค์อินทร์
๐ พราหมณีสะรีก็ประลุสง-
สัยะลงเพราะได้ยิน
บุตรตนแหละผู้อธิบดิน-
ทรยิ่งกว่าเทวัญ
๐ ยินดีและปีติมนะสุข
และเลาะทุกข์สิโดยพลัน
ท่านสาริบุตระก็มั่น
จะขยายพระธรรมพร
๐ ด้วยพุทธะคุณแหละก็สนาน
ระบุจาระธรรมสอน
เมื่อจบพระธรรมะอนุสรณ์
ก็ประจบ ณ โสดา
๐ เป็นผู้มิต้องประทุษะมาร
นรกานต์นิรันดร์มา
จักเที่ยงและจักประลุ ณ ภา-
วะวิมุตติสุขแล
๐ บัดนั้นก็พลันรวิจะฉาย
ทินะกลายลุวารแปร
ถึงท่านธิรานะบดิแม้
จะมลาภิขูสงฆ์
๐ ว่ากาละวารอธิกะทิน
กรผินอำไพลง
แม้นมีธุลีจะเสาะและหลง
ดนุฉันก็ยกกัน
๐ จากนั้นก็พลันปรินิพาน
ประลุวารอำไพพรรณ
แห่งผู้ธิรานบดีธรร-
มะพิชาญชญานินทร์
๐ ดูเถิดนะท่านปิยสหาย
ภวะตาย ณ กายิน
จวบคู่นราชนและสิ้น
และจะเว้นก็ไป่มี
๐ สังขาระพาทุขะมิสุด
และมิหยุด ฤ รอรี
ควรเราจะเอาธรรมะวิถี
กวะที่ประพฤติธรรม
๐ รักษาทวาระนะวิสัย
สติไว้กะใจนำ
แตกสายมลายกิเลสะชำ-
ระกะธรรมมุนีนา
๐ นายเรือสิเพื่อจะจรลี
ชลธีอุทกมา
ไป่หลับและพับ ณ พะกะคา
สิก็ได้สวัสดี
๐ ขอท่านสดับพิเคราะหะธรรม
ตละคำเหมาะควรชี-
วาผู้จะชูพิชญะมี
ธรรมะนี้ประเสริฐครัน
๐ ขอให้หทัยมนะพิสุทธิ์
และเลาะหลุดกิเลสพลัน
พานพบประสบนิรุธะมั่น
ลุวิมุตติสุขเทอญ ฯ |
๐ กรองฉันท์สวรรค์พจนะร้อย.......กวะถ้อยบวรมี
รสซึ้งประหนึ่งทิพะฉวี...............จะพิเลปน์ประโลมมาน ฯ
|
|
|
|
