ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

สายลมห่มสายหมอกบาง ~ บาง
เรียวหญ้าอุ้มหยาดน้ำค้าง . .. จนโอนอ่อน
ผีเสื้อขยับปีกไหว ~ ไหว . . ดอกไม้หุบกลีบรีบตื่นนอน
พระอาทิตย์แบ่งปันความอาทร . .. พระจันทร์พักผ่อน ~ ฝันดี

จิบกาแฟหอมกรุ่นรับลมเช้า
หยิบไปรษณียบัตรเปล่า . .. เขียนเรื่องเล่าจากฟ้าด้านนี้
สองข้างทาง ~  พราวพร่างด้วยดอกลีลาวดี
บรรยากาศโรแมนติกอย่างนี้ .. . เสียดายจังที่นี่ . . ไม่มีคุณ~*

[panthong.kh]

น้ำค้างพรม ลมลูบจูบใบอ้อ มองแล้วเริ่มท้อและหวั่นไหว
หนาวจนจับถึงขั้วของหัวใจ ไม่รู้เป็นไงคิดไปแสนว้าวุ่น
เอื้อมมือคว้าผ้านวมมาคลุม  ใจยิ่งครุกรุ่น
ถ้าแม้นมีอกของคุณ แนบชิดนอนหนุน ละมุนอุ่นเหลือเชื่อไหมเธอ

แต่คงเป็นไปไม่ได้   เพราะเธออยู่ไกล เกินจะไขว่คว้า
ต่างคนต่างกาลเวลา คิดมากหนักหนา คล้ายว่าจะเพ้อเจ้อ
ถึงอย่างไรใจฉัน ยังคงเฝ้าคอยแต่เธอ
อยากได้พบเจอ ถ้าปล่อยให้คอยเก้อ เธอรู้ไหมเออ......ว่ามันแสนทรมาน
พันทอง

[รการตติ]

สายลมห่มสายหมอกบาง ~ บาง
เรียวหญ้าอุ้มหยาดน้ำค้าง . .. จนโอนอ่อน
ผีเสื้อขยับปีกไหว ~ ไหว . . ดอกไม้หุบกลีบรีบตื่นนอน
พระอาทิตย์แบ่งปันความอาทร . .. พระจันทร์พักผ่อน ~ ฝันดี

จิบกาแฟหอมกรุ่นรับลมเช้า
หยิบไปรษณียบัตรเปล่า . .. เขียนเรื่องเล่าจากฟ้าด้านนี้
สองข้างทาง ~  พราวพร่างด้วยดอกลีลาวดี
บรรยากาศโรแมนติกอย่างนี้ .. . เสียดายจังที่นี่ . . ไม่มีคุณ~*

ไปรษณียบัตรบอกเรื่องราวกับเช้าอันเบิกบาน
พลิกมาอ่าน~ ยังระรินกลิ่นหอมกรุ่น
ที่เขียนด้วยหมึกกาแฟกับพู่กัน..อันแสนคุ้น
รับอรุณสดใสในเช้านี้..

ภาพสวย~สวย แสนหอม กล่อมให้ฝัน
ดวงตะวัน หยอกพระจันทร์ เหมือนกลางคืน~กลางวันที่นี่
แม้ฉันจะไม่ได้อยู่ในภาพโรแมนติกใบนี้
แต่อุ่นใจทุกที..เพราะในทุก~ทุกที่นั้นฉันมีเธอ~*


รการตติ

[ชลนา ทิชากร]

สายฝนโปรยปรายมากมาย~ นัก

สายลมพรมรักหนักยิ่งกว่า . .. น่าใจหาย

เธอเอนนอนหนุนตัก ~ พัก . . ผ่อนกายเย็นสบายสายลมโชย

เย็นพระพายโชยพัดโบกโบย . .. หอมกลิ่นโชยบุหงา ~ ราตรี

หยิบผ้าห่มห่มกายคลายความหนาว

ให้ผู้สาวคนดีที่นอนอยู่ . .. ให้เธอรู้ว่ารักเธอนักหนา

มองท้องฟ้า ~  พร่างพราวดาวดารา

เธอหลับตาอมยิ้มพริ้มละไม .. . ช่างไฉไลยิ่งนัก . . รักแต่เธอ

[แป้งน้ำ]

ไปรษณียบัตรบอกเรื่องราวกับเช้าอันเบิกบาน
พลิกมาอ่าน~ ยังระรินกลิ่นหอมกรุ่น
ที่เขียนด้วยหมึกกาแฟกับพู่กัน..อันแสนคุ้น
รับอรุณสดใสในเช้านี้..

ภาพสวย~สวย แสนหอม กล่อมให้ฝัน
ดวงตะวัน หยอกพระจันทร์ เหมือนกลางคืน~กลางวันที่นี่
แม้ฉันจะไม่ได้อยู่ในภาพโรแมนติกใบนี้
แต่อุ่นใจทุกที..เพราะในทุก~ทุกที่นั้นฉันมีเธอ~*

รการตติ

สายลมที่ห่มเธอกับฉัน
จะเป็นเหมือนสร้อยไมตรีเชื่อมความผูกพัน . .. เราไว้เสมอ
แม้โลกไม่หมุนเวลา . . ให้เราสองกลับมาเจอ
ภาพความทรงจำสีซีเปียจะบอกเล่าอิริยาบทของเธอ . .. ตลอดไป

ยังอุ่นใจ . . ยามคิดถึงรอยยิ้มอบอุ่น  ~   โรแมนติก
ต่อให้ฟ้าจับเราแยกกันอยู่คนละฝั่งแปซิฟิค . .. ก็ไม่หวั่นไหว
เพราะตลอดเวลา . . ฉันตอบตัวเองได้ว่า ~ ฉันรักใคร
เธอเป็นเหมือนกับฉันไหม? . .. ลืมหัวใจไว้ที่ใครบางคน~*

แป้งน้ำ

[รการตติ]

..การทักทายของสายลมแผ่วเบา
ไม่เคยพัดไปเปล่า..มอบเรื่องเล่า ดี~ดี ให้เราทุกหน
หากแต่ความนิ่งเงียบในบางครั้งของสายลมปะปน
ก็ยังเป็นไมตรีเวียนวน..เชื่อมความผูกพัน...ฉันมั่นใจ


ความทรงจำของเช้าวันใหม่..ที่ใส่อยู่ในถ้วยกาแฟสีซีเปีย
จะยังเข้มข้นกว่าสีจาง ~ จาง ของเบียร์ ที่กลั่นจากโรเมเนียอีกเธอรู้ไหม...
ความโรแมนติกคือ ~ถ้วยกาแฟเปื้อนรอยลิปสติก~ที่เธอจิบอยู่นั่นไง
หากเธอได้ยินเสียงกระซิบไหว..นั่นแหละใช่ คือหัวใจที่ใครบางคนลืมไว้..
ฉันจะริบ และเก็บรักษาโดยไม่ให้คืนกับเธอ ~*


รการตติ

[ชมตะวัน]

คิดถึง จัง
กำลังนั่ง "คิดถึง" กันอยู่ไหม
ตรงนี้อากาศดี ...ลมพัด เย็นสบาย
ถ้าเป็นไปได้...อยากให้มานั่ง...อยู่ด้วยกัน


มองฟ้า...มองดาว
เหงา ~  เหงา ...เมื่อไม่มีเราอย่างวันนั้น
อยากให้เธอมานั่งอยู่ตรงนี้ ... ข้าง ๆ กัน
มองฟ้า... มองจันทร์... เหมือนอย่างคืนวัน ที่ผ่านมา...
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[กัลมลี*]

เสียดายจัง...ที่นี่...ไม่มีคุณ
เสียดายความอบอุ่น...ความอ่อนหวาน
ความรัก...จากไปเหมือน...ฤดูกาล
จะผลิบาน...อีกไหม...ฉันไม่รู้

เสียดายจัง...ที่นี่...ไม่มีรัก-
ไม่มีคนรู้จักรอทักอยู่
ความผูกพันรางเลือนเหมือนฤดู
คงมิอาจหาญสู้...พายุร้าย

[ดาว อาชาไนย]

อย่าระอาถ้าที่นี่ไม่มีฉัน
โปรดจงฝันถึงหน้าขออย่าหน่าย
ความหวังสิ่งมีจริงยังพริ้งพราย
ส่อความหมายมากล้ำสำหรับเรา

ยามที่ไร้ความรักจงพักผ่อน
ไม่ว่าร้อนหรือหนาวแม้คราวเหงา
ฝากสายลมพัดร่างอย่างบางเบา
ปลอบความเศร้าโศกหายในวันนี้

ดาว อาชาไนย

[Shumbala]

ร้อยเรียง..เรื่องราวดีๆ ที่ผ่านไปนานแล้ว
แต่ยังคงแว่วดังข้างใน ไม่เคยลืมสักที
วาดท้องฟ้าดาวจันทร์ไว้ในบทกวี
เผื่อเธอผ่านมาตรงนี้ ตรงที่ๆ...เคยมีเรา

คิดถึงบทกลอน ที่เราเขียนไว้...ไม่จบ
และไม่อาจลบจากใจ จะทำอย่างไรเล่า?
สัมผัสเธอในทรงจำ..เบาๆ
เคียงข้างความเหงา..ที่ไม่มีเธอ..แต่ก็ไม่มีใคร

[แป้งน้ำ]

ลมหนาวพัดมาตอนดึก
ฉันนั่งนึกถึงเธอแล้วใจหาย
ราตรีโอบล้อมอยู่รอบกาย
ครอบคลุมมาถึงหัวใจ . .. แล้วตอนนี้

มันไม่จริงใช่ไหม? - - ที่ความรักของเราได้ผ่านพ้น
ไม่จริงใช่ไหม? - - ที่เธอจงใจทิ้งคนหนึ่งคน . . ให้ร้อนรนภายใต้ฟ้าคืนนี้
สองมือต้องเช็ดน้ำตาอีกกี่คืน . . เธอจึงจะเลิกหวั่นไหวกับคนอื่นเสียที
อย่าส่งข้อความมาปลอบเลยว่าอยู่กับฉันแล้วรู้สึกดี
 . .  ถ้าพ้นนาทีนี้แล้วที่นี่ . .. จะไม่มีเธอ~*

[Shumbala]

ในความคนึงหา
ดังมนตรา..สะกด ให้ชิมรสขมปร่าเสมอๆ
ยามแว่วเสียงนกละเมอ
ยังคงเพ้อ...ว่าเสียงเธอ..ที่ทักทาย

คำว่า..ขออภัย..คงไร้ค่า
เมื่อไม่อาจย้อนเวลากลับไปได้
ถ้าฉันมีฤทธิ์เดช จะร่ายเวทย์..ให้ตอนจบกลับกลาย
เพื่อแหวกว่าย-สายนำ้แห่งนิรันดร์-กับเธอ
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

sbo แทงบอลออนไลน์

[Shumbala]

สายลมเหน็บหนาวจนร้าวรวด
โอบกอดความเจ็บปวด เพียงลำพังในใจ
เหม่อมองสายนทีที่หลากไหล
ผ่านไป..ไม่หวนคืน

ก้มหน้ารับไว้...แม้ใจหวังไขว่คว้า
เพียงเศษซากไร้ค่า ห่มวันเวลาขมขื่น
ทุกๆภาพทรงจำ เจ็บชำ้..จะกลำ้กลืน
ถึงไม่มีเธอยืนตรงนี้ แต่จะมีเธอในใจ..ตลอดไป
 

[กังวาน]

เช้าวันนี้มีงานเยอะและเฉอะแฉะ
เจ็ดคนแคระปั่นป่วนกวนเหลือที่
คนหนึ่งเล่าเอาน้ำพันซ์คั้นอย่างดี
อีกคนซีน้ำองุ่นดูวุ่นวาย

ทั้งเจ็ดคนเจ็ดอย่างสร้างปัญหา
เธอลองมาเป็นฉันดูจะรู้หน่าย
มัวทะนงหลงเด่นเป็นเจ้าชาย
คนข้างกายอยู่ไหนจึงไม่แล

ถ้าว่างลองมองมาหาสักหน่อย
อย่ามัวปล่อยปละไปไม่เเยแส
เคยสัญญาว่าจะรักภักดิ์ดวงเเด
อยู่จนเเก่จนเฒ่าเอาใจกัน

เสียดายจัง...ฟังซิมีวิหค
มันโผผกร่ำร้องปองสวรรค์
ถ้าคุณอยู่ที่นี่มีดวงจันทร์
คงเป็นวันเเห่งความสุขสนุกเอย

     ---สโนว์ไวท์---