ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดวงไฟ]

เพิ่งรู้ว่าวันนี้เหงาแค่ไหน
กับการที่ไม่มีเธอใกล้คอยห่วงหา
เพิ่งรู้ว่าการที่เราห่างไกลกันมา
จะทำให้ใจมีน้ำตามากมาย
วันนี้จะสายไปไหม
ถ้าจะบอกว่าหัวใจฉันร้องไห้
ทำนบน้ำตามันหมดท่าพังทลาย
เพราะความผูกพันที่มากมายย้อนกลับมา

[karnvala]

เก็บน้ำตา...ไว้เถอะคนดี
เก็บความรู้สึกที่ดี..ดี.ที่มีให้ฉัน
เมื่อต่างคนต่างรักและผูกพันธ์
รักในวันนั้น...ย่อมไม่มีวัน...เปลี่ยนไป

[{[^______^]}]

ทำไมรู้สึกเหงาทั้งที่มีเธอ
ทั้งที่เจอกันทุกวันฉันยังเหงา
ทำไมฉันเหงาำไมฉันรู้สึกเศร้า
ทำไมเล่าทำไมเหงารู้สึกเศร้า

[GLUE]

ใจมันเหงา เมื่อเธอ นั้นไกลห่าง
รักจืดจาง เมื่อเธอ นั้นเงียบหาย
น้ำตาร่วง หล่นพราว เมื่อรักพังทลาย
รู้ว่าสาย สายไปแล้ว เมื่อใจเหงา

[hort39]

เหงา...ในวันที่มีผู้คนขวักไขว่
แต่ความในใจไม่อาจบอกใครได้
จนแล้วจนรอดก็ยังเก็บไว้ในหัวใจ
ไม่กล้าบอกใครได้แต่เหงา....อยู่เดียวดาย

เหงา....ทั้งๆที่เสียงเพลงดังสนั่นหวั่นไหว
แต่ความในใจดังก้องอยู่ไม่หาย
วันแล้ววันเล่าตั้งแต่รักของเรากลับกลาย
ยังเหงาไม่หาย...ไม่หายเหงาเลย
 

[bourana]

ฉันเป็นคนอ่อนไหว
ไม่ผิดใช่ไหมที่จะเหงา
บางครั้ง..ก็มีบ้างที่แอบเศร้า
สาเหตุก็เพราะข้างกายว่างเปล่าไม่มีใคร

มีใครบ้างเข้าใจฉันคนนี้
ช่วยตอบกลับมาที..จะได้ไหม
เราสองคนจะได้ช่วยกันดูแลใจ
ให้เลิกหวั่นไหวกับความเหงา..เสียที

[Kotchanan]

ก่อนหน้าที่จะเจอเธอก็เคยเหงา
ฟังเพลงเบาเบาน้ำตาก็พาลไหล
ยอมรับว่าตอนนี้ไม่เหงาแล้วล่ะคนไกล
แต่ก็พร้อมจะปลอบใจเธอเช่นเดิม.

[bourana]

เหงาเกินไปแล้ว..หัวใจ
จะทำอะไรก็เหงา
มีใครเข้าใจบ้างหรือเปล่า
ว่าตอนนี้ความเหงามันเกาะกินใจ

เหงาเกินจะทน
ตามประสาคนอ่อนไหว
ในเมื่อข้างกายไม่มีใคร
ก็ต้องเหงาหัวใจเป็นธรรมดา

[nori]

             ทางที่เราเคยมีกันเดินเคียงคู่
             แต่อยู่ๆต้องมาเดินบนทางเหงา
             บนทางเดินเคยมีเพียงสองเรา
             แต่ฉันต้องกลับมาเดินเหงาเพียงลำพัง

                      ไม่รู้ว่าเส้นทางเดิมเส้นนั้น
             จะมีใครมาแทนที่ฉันบ้างไหม
              หรือมีแล้วคนที่มานั่งในหัวใจ
             ฉันคงต้องหาทางแยกไปใช่ไหมเธอ

                      เหลือเพียงเส้นทางเปลี่ยวสายนี้
             ที่อาจไม่มีแม้แต่คนเดินเคียงใกล้
             คงมีเพียงก้อนเนื้อก้อนหนึ่ง
             ........... ทีเรียกว่าหัวใจ........
            ที่ต้องเดินสู้ต่อไป.....อย่างเดียวดาย
 
 

[bourana]

เหงาจัง..
ก็เลยนั่งเขียนกลอน
ดึกแล้ว..แต่ยังไม่อยากนอน
เลยได้แต่กอดหมอน..เดียวดาย

[lookgaow]

บางครั้ง...อ่อนแอ
ถูกความรู้สึก เ ห ง า รังแก...จนร้องไห้
บางครั้ง...โหยหา...บางเวลาก้ออยากมีใคร
แต่ ! เขาไปอยู่ ณ. ที่ใด...ไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมา

อยากยิ้มออกมา...จากใจ
แต่ ! ห้ามความรู้สึกไม่ไหว...ช่างอ่อนล้า
เรื่องเก่า - เก่าไม่ได้ใส่ใจ...แต่ ! กลับจำได้ตลอดเวลา
รู้ว่าอนาคตต้องก้าวไปข้างหน้า . . .
แต่ ! ก้อไม่อาจห้ามน้ำตาได้จริง - จริง

อยากอ้อนวอน...ขอร้องสักอย่าง
ช่วยเป็นกำลังใจอยู่ข้าง - ข้าง...อย่าถอยห่างอย่าทอดทิ้ง
วันนี้ยังไม่มีใคร...และหัวใจยังไม่ยอมรับความจริง
คราบน้ำตาที่เอ่อนิ่ง...เรื่องบางสิ่ง...ต้องใช้เวลา

[ไพลิน]

ไม่รู้จะไประบายกับใคร
กับความรู้สึกที่เป็นอยู่ในหัวใจตอนนี้
ก็เลยยิ่งรู้สึกเหงาขึ้นทุกที
เพราะแม้แต่คนจะรับฟังก็ไม่มีสักคน

บอกไปใครจะเข้าใจ
คงมีแต่คนหัวเราะกับเรื่องที่ฉันเอาแต่ร้องไห้สับสน
เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ทำไมไม่รู้จักอดทน
ก็แค่คนหนึ่งคนไม่รักกัน

ฉันรู้สำหรับใครๆ
เรื่องนี้เล็กน้อยขนาดไหนแต่รู้ไหมสำหรับฉัน
มันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่กว่าเรื่องใดๆ เป็นร้อยพัน
เพราะมันส่งผลกระทบรอบด้านเสียจนฉันไม่เป็นอันทำอะไร

เมื่อไหร่จะหลุดพ้น
ฉันต้องทนไปอีกนานแค่ไหน
ไม่มีคำตอบให้หัวใจ
ไม่มีแม้ใครจะรับฟัง

[คนมาจากดิน]

เมื่อความเหงาเข้าบังคับจับหัวใจ
มันหวั่นไหวแม้หายใจยังอ่อนล้า
ไม่อยากฝืนกับการตื่นกลืนน้ำตา
ต้องมองฟ้าให้น้ำตามันตกใน

[แค่คนคนนึง]

นั่งอยู่เงียบ ? เงียบที่เดิม
ด้วยหัวใจดวงเล็ก ? เล็กมันไม่อาจเริ่มต้นใหม่
เมื่อต้นไม้แห่งความเหงา...มันกัดกินพื้นที่ของหัวใจ
บ่อยครั้งที่ทำให้คิดถึงใคร...ที่จากไปและไม่กลับมา

หัวใจดวงน้อย ? น้อย
ถูกปล่อยให้ล่องลอย...ท่ามกลางความโหยหา
ทำได้แค่เพียงแอบร้องไห้เงียบ ? เงียบ...เพื่อซ่อนรอยน้ำตา
ที่เกิดจากความเหว่ว้า...และความอ่อนล้าของหัวใจ

รอยยิ้มบาง ? บาง
ที่เคยได้รับยามอ้างว้าง...และหวั่นไหว
มาถึงเวลานี้...วันที่ฉัน...ไ ม่ เ ห ลื อ ใ ค ร...
รอยยิ้มนั้นก็ยังกุมหัวใจฉันไว้....
........จนไม่อาจ " ตั ด ใ จ " ได้เลย..

[nori]

จะเป้นเด็กดี
เป็นคนดีที่เธอจะพอใจฉัน
ขอร้องแค่เพียงอย่าทิ้งกัน
เป็นคนที่เธอฝันเท่านั้นพอ

ได้ไหมคะ ที่รัก
อย่าปล่อยให้ใจฉันปักลงลึกกว่านี้
จะถอนตัวออกก็ยากเต็มที
ได้ไหมคนดี อะไรแค่ไหน..ก็ยอม

ขอแค่เพียงบอกมา
บัญชามาเลยว่าอยากได้แบบไหน
สัญญาเท่าไรก็ยอมทำให้
อย่าจากฉันไปเท่านั้นพอ

ต้องการอะไรอีกไหม
ต้องการแค่ไหนบอกได้เสมอ
ขอแค่เป้นความต้องการของเธอ
ขอแค่เป็นเธอ แค่ไหน...ก็ยอม
 

[ปาระ]

นั่งอ้างว้างวังเวงวจีแว่ว
เห็นเขาแซวแว่วหวานสำราญหู
ส่วนตัวฉันนั่งคนเดียวไร้เคียงคู่
คอยนั่งดูเขาเคียงรักสมัครกัน

เหงาเหงาเหงาเหงาเหงาเปล่าเปลี่ยวจิต
ได้แต่คิดคอยหาคนเคียงข้างฉัน
หวังให้มีใครบ้างคนในสักวัน
ทำให้มันคลายเหงากับเขาที

[nori]

อย่าดีต่อกันมากไปฉันขอร้อง
สายตาเธอมันฟ้องว่าฉันแค่เพื่อนแก้เหงา

เธอให้ความสำคัญต่อความสัมพันธ์ของสองเรา
ทั้งที่ใจเธอมีเขาเต็มห้องใจ

เกลียดกันเลยได้ไหมถ้าไม่รัก
อย่าให้ฉันทึกทักนั่งหวั่นไหว

คิดละเมอเพ้อฝันอยู่ร่ำไป
เกียดได้ไหมถ้าไม่มีใจให้กัน...

[nori]

ฉันขอยกธง  ยอมแพ้
ถึงแม้จะรักเธอมากมายแค่ไหน
ความรักความรู้สึกของฉัน  ไม่เคยส่งผลต่อจิตใจ
ไม่เคยทำให้เธอรู้สึกรักฉันได้  ในสักวัน

ฉันขอหยุด
ไม่มีแล้ว  ยื้อยุดให้เธอมารักฉัน
สิ่งเดียวที่จะทำ  ต่อแต่นี้ไปทุกวัน
คือรักเธอข้างเดียวอยู่อย่างนั้น  คนดี

ฉันมีความสุขนะ
ที่ได้รักเธออยู่อย่างนี้
ถึงแม้เธอจะไม่รักฉันก็ตามที
ฉันขอยืนยันว่าจะรักเธอ  คนดี  ตลอดไป

[bourana]

นั่งอยู่คนเดียวหน้าคอม
หัวใจไม่ยอมหลุดออกจากความเหงา
บางครั้งเผลอตัวคิดเรื่องเศร้า
น้ำตาไหลอย่างปวดร้าวเต็มที

ร้องไห้หน้าคอม
เมื่อไหร่หัวใจถึงจะยอมจบความรักครั้งนี้
ในเมื่อเขามีใคร..ฉันก็ควรที่จะจบความรักไปสักที
ไม่อย่างนั้น..ก็คงต้องเป็นอยู่อย่างนี้..นั่งร้องไห้อยู่ที่..หน้าคอม

[bourana]

นั่งอยู่หน้าคอม
ยังไม่ยอมไปไหน
รอคอย..คนที่จะมาทักทาย
แต่ไม่เห็นมีใครเลยสักคน

นั่งอยู่ตรงนี้จนเย็น
ยังไม่เห็นเธอจะทักเลยสักหน
คงต้องยอมจำนน
ธรรมดาแหละ..ก็ฉันมันคนไม่สำคัญ