ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อาทิตา]

สาวหาดใหญ่ งามจริง แม่มิ่งมิตร
สุดห้ามจิต คิดรัก เจ้านักหนา
ร่างระหง ทรวงทรวด อวดสายตา
ทั้งใบหน้า หวานล้ำ เหลือคำชม

ผิวขาวผ่อง นวลใย หาใดเปรียบ
มิมีเทียบ นวลนาง ช่างงามสม
งามทั่วทั้ง เรือนร่าง ช่างน่าชม
ใคร่ดอมดม เด็ดจอง ปองหัวใจ

ยามเอื้อนเอ่ย วาจา แม่ตาหวาน
ปานอ้อยตาล หวานรส ช่างสดใส
กิริยา ท่าทาง ช่างตรึงใจ
หวานละมัย ในทรวง ดวงชีวา

พี่ใคร่ฝาก หัวใจ ไว้ที่เจ้า
แม่นงเยาว์ เอาไป เก็บรักษา
ยกให้นาง ทั้งสี่ห้อง ของอุรา
หมดใจหนา สาวหาดใหญ่ เอาไปครอง
-------------------------

แด่....อาทิตา

13 พ.ย. 55

[ไพร พนาวัลย์]

              

สาวหาดใหญ่ใจดำทำพี่ทรุด
แทบจะมุดดินหนีทำพี่หมอง
พี่หลงรักนงเยาว์เฝ้าจับจอง
แต่จำต้องจากลาน้ำตาพราว

เพราะพี่จนเงินทองน้องเมินหน้า
หลงพ่อค้ามาเลย์ชอบเหล่สาว
ทั้งร่ำรวยเงินทองมากองกราว
จึงโน้มน้าวใจนางให้ห่างไกล

ขอเข็ดแล้วจำแล้วน้องแก้วเอ๋ย
เจ็บจังเลยเคยรักมาผลักไส
หลงรักเขาข้างเดียวแห้งเหี่ยวใจ
สาวหาดใหญ่ใจดำขออำลา

“ไพร พนาวัลย์”

[saknun]

ถ้าพี่ใหญ่ สั่งลา น้องลาก่อน
เกือบเดือดร้อน สาวหาดใหญ่ ทำให้หล้า
บอกว่ารัก พี่คนเดียว ในโลกา
ถึงเวลา มาพราก จากไม่กล่าว

เป็นยังไง สาวหาดใหญ่ ถึงใจเด็ด
กลเม็ด ลวดลาย ใจชายร้าว
หลอกให้ช้ำ ขะย้ำ จนนอนยาว
เพราะว่าสาว หาดใหญ่ ใจใหญ่จริง

[yaguza]

...ขอชมบ้าง..

แม่เอวกลม นมเนื้อ เธอเหลือใช้
ช่างถูกใจ อาเฮีย เสียทุกสิ่ง
อยากถ้ำมอง กลัวว่า ตากุ้งยิง
แม่ยอดหญิง หาดใหญ่ วิไลวรรณ

หลงรักสาว หาดใหญ่ เก็บไปเพ้อ
นึกถึงเธอ กอดหมอน แล้วนอนฝัน
ได้แต่มอง ปองนุช สุดรำพัน
เฮียไม่ทัน แขกขายผ้า คว้าไปครอง


....ยากูซ่า...

[ไร้นวล^^]

เอวกลมกลึง ขาเรียว แขนเพรียวพริ้ง
ตาอ้อยอิ่ง โดดเด่น ไม่เป็นสอง
ปากชมพู ผ่องเพ็ญ มิเป็นรอง
โอ้! อ้ายมอง ทีไร หาดใหญ่ยวน

อยากไปดู แก้วตา แต่งปาเต๊ะ
เช้งกระเด๊ะ ดุจดัง สุรางค์หวน
อยากสนิท ชิดเชื้อ แม่เนื้อนวล
อยากจะชวน หลั่นล้า ป่าชายเลน

ให้พี่หัด ลิ้มลอง ลองกองก่อน
หรือให้นอน ในเรือ ไม่เนื้อเต้น
ให้หัดร้อง โนรา ก็กล้าเน้น
เพียงอย่าเล่น ลวงใจ หาดใหญ่ลาญ

[--ณัชชา--]

อิจฉาสาวหาดใหญ่ใครก็ฝัน
หนุ่มรำพันลุ่มหลงส่งตาหวาน
สาวหาดเล็กขื่นขมต้องซมซาน
น่าสงสารนงนุชสุดอาลัย

คงจะต้องย้ายบ้านแล้ววันนี้
ทำเลดีเด็ดขาดต้องหาดใหญ่
ลาหาดเล็กแล้วหนอขอลาไกล
ขอล่องใต้คราวนี้คงมีแฟน

--บานเย็น--

 

[blackbear]

สาวหาดเล็กเด็กดีมีคนรัก
คำหวานนักลมปากอยากควงแขน
ถึงจะอยู่หาดไหนในดินแดน
ก็มาดแม้นหาดสวรรรค์มั่นอุรา
สาวสุราษฎร์หอยใหญ่น้ำใจเด็ด
สาวภูเก็ตหินใหญ่อยากไปหา
สาวกระบี่สาวตรังสาวพังงา
มาเถิดมาไม่เกี่ยงที่หากมีใจ

[ไพร พนาวัลย์]

         

อย่าไปเลยหาดใหญ่เดี๋ยวใจช้ำ
ที่ประจำของหนูยังอยู่ใกล้
อยู่ดีดีจะหนีไปทำไม?
เดี๋ยวก็ได้วิ่งแจ้นหาแดนเดิม

อยู่หาดเล็กดีแล้วน้องแก้วเอ๋ย
ยังคุ้นเคยทุกที่หากมีเริ่ม
หาแฟนใหม่สักคนมาเพิ่มเติม
เพื่อส่งเสริมความรักให้ตักตวง

“ไพร พนาวัลย์”
 

[ดาว อาชาไนย]

อันแฟนเก่ายังมีอยู่ที่เก่า
ยังชมเขามาดแมนทั้งแหนหวง
เขายังคอยพธูเป็นคู่ควง
นับเป็นดวงหทัยแม้ไกลกัน

ความคิดถึงห่วงใยส่งไปหา
คอยเตือนว่าสองใจเฝ่าใฝ่ฝัน
เพลงรักที่เรียกร้องพร้องรำพัน
เตือนรอวันลงตัวอยู่ชั่วกาล

-ดาว-

[รัตนาวดี]

...สาวกระบี่ นี้ก็ รอคนรัก
เพิ่งอกหัก เพิ่งปลง น่าสงสาร
ฤดูหอย คอยหนุ่ม จนกลุ้มมาน
สาวสะคราญ รักขาด อยู่หาดยาว...


รัตนาวดี
 

[อาทิตา]

อันอ้อยตาล หวานรส หมดคำหวาน
เมื่อพบพาน กานดา แม่หน้าใส
ช่างงามพร้อม ทั้งดวงหน้า แลดวงใจ
สาวหาดใหญ่ งามล้ำ คำวจี

ฤาจะหลง ปลงเสน่ห์ เทดวงจิต
ซึ่งงามพิศ ผ่องพรรณ วรรณศรี
งามราวฟ้า เสกสรร ปั้นเทวี
ดวงฤดี งามล้ำ เหลือคำใด
-----------------------------

แด่....อาทิตา

14 พ.ย. 55

[สมนึก นพ]

คือเจอะเจอบ่อยนี่ที่ยะลา
ร้านขายผ้าหรูเด่นเป็นห้างใหญ่
คอยต้อนรับลูกค้าพาอุ่นใจ
สอบถามใครเขารู้เรื่องหนูดี

เป็นลูกสาวคนรองเจ้าของร้าน
และชอบงานขายค้าเสื้อผ้าสี
วันอาทิตย์นัดหมายหลายคนมี
ไปเที่ยวที่หาดใหญ่เมืองใกล้กัน

คนพะวงหลงมองจ้องนวลสาว
ผิวเนียนขาวระหงทรวดทรงนั่น
เราก็คอยที่ยะลากว่าเที่ยงวัน
จนตะวันจะลับ ไม่กลับมา

ประมาณเกือบทุ่มดีบีเอ็มดับบริว
ขับเฉียดฉิวจอดใกล้ให้ผวา
หล่อนจะแกล้งหยอกเล่นเช่นทุกครา
หัวเราะร่าถูกใจได้เห็นเรา

มีของฝากหลากหลายหล่อนให้นั่น
คือแบ่งปันกินได้ไม่ง่วงเหงา
หล่อนรู้ดีหน้าที่มีถึงเช้า
เป็นยามเฝ้าประตูห้างจ้างรายเดือน.

นพ
14พ.ย.55

[yaguza]

เธออยู่เหย้า เฝ้าร้าน เป็นงานหลัก
เธอชอบลัก ผ้าไหม มาให้เพื่อน
เธอชอบโยน ความผิด เที่ยวบิดเบือน
เธอแชเชือน เหมือนเรา ไม่ข้าใจ


ที่ยะลา ค้าขาย ไม่ค่อยคล่อง
เธอจึงต้อง มาตลาด ที่หาดใหญ่
มีเสื้อผ้า เด็กเล็ก เจ็กจีนไทย
ได้กำไร ก็เพียง แค่เลี้ยงตัว


เธอมาอยู่หาดใหญ่ ขายเสื้อผ้า
ที่ยะลา วุนวาย กันไปทั่ว
มีเพื่อนบ้าน บางราย ตายยกครัว
ถูกปืนรัว เลือดสาด อนาถใจ


เธอจึงต้อง ย้ายร้าน จากฐานถิ่น
มาทำกิน พร้อมญาติ ที่หาดใหญ่
เพราะชีวิต หนูดี ที่เป็นไป
จึงห่างไกล "พี่นพ" ไม่พบกัน

 


......ยากูซ่า......

[D]

ทำอาชีพ ขายค้า มาห้าปี
ทุกข์มากมี เจ้าหนี้ บี้ห้ำหั่น
ชีวิตของ "หนูดี"หนีทุกวัน
คนรักกัน นั้นไกล ไม่พบเจอ

จำต้องหา เลี้ยงตน ให้พ้นผ่าน
มาแถวย่าน หาดใหญ่ คนให้เกร่อ
เหลือบตาเพ่ง เล็งจ้อง ต้องเป็นเธอ
ทำไมเหรอ มาแกร่ว แถวสะพาน

จะให้นั่ง ข้างไหม ได้นะพี่
ว่างไหมนี่ คนเคียง เสียงขับขาน
เลิกขายค้า มาเป็น เช่นขอทาน
เสียงประสาน หวานอยู่ คู่"พี่ยา"

"ดิน"

[--ณัชชา--]

ด้วยบังเอิญพี่ยาแกขาเป๋
สภาพแกร่อนเร่ไร้เคหา
ชีวิตน่าสงสารที่ผ่านมา
แก่ชราแท้แท้ยักแย่ยัน

หากน้องดินยินดีพี่ยกให้
รีบพาไปเดี๋ยวนี้พี่แถมขัน
เบื่อที่แกกินเหล้าเมาทุกวัน
สัญญากันตกลงห้ามส่งคืน

--ณัชชา--

 

[yaguza]

ทำเป็นของ เหลือเดน ประเคนให้
เขามิใช่ จานชาม นะงามชื่น
ถึงจะเป๋ ต้องมีวัน ฉันลุกยืน
ให้คนอื่น มายเดียร์ จะเสียดาย

 

.....ยากูซ่า......

[อาทิตา]

เธอเป็นลูก  เศรษฐี  มีระดับ
รถเธอขับ  แอคคอร์ด  สปอร์ตหรู
ฉันกระเตง  วีโก้  โลว์พอดู
มิอาจสู้  คู่เธอ  เพ้ออุรา
----------------------------
เธอไปเรียน  มหาลัย  ไฮโซสูง
เอแบคมุ่ง  สู่ฝัน  อันสูงค่า
ฉันเรียนราม  ตามระเบียบ  เทียบราคา
มิควรค่า  คู่เธอ  เพ้อรำพัน
-----------------------------
สาวหาดใหญ่  ใยสูงศักดิ์  มิพักเปรียบ
มิอาจเทียบ  คู่นาง  ตามทางฝัน
ได้แต่มอง  น้องนาง  อย่างจาบัลย์
ให้โศกศัลย์  ค่าน้อย  ยอมถอยลา
-----------------------------

แด่....อาทิตา

15 พ.ย. 55