ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

ลิลิตสุภาพ        "เที่ยวไปในสาระ"

....นมัสการ องค์ทรงฤทธิ์..........โปรดประสิทธิ์ ปัญญา
ชาญปรีชา เข้าใจ....................เรียนรู้ใน สรรพสิ่ง
แม้ยากยิ่ง ลึกลับ....................สามารถปรับ กลับง่าย
จึ่งเริ่มร่าย กราบไท้..................อวยเหล่าข้า ชยไซร้
ซึ่งคร้าน ฤ ผยอง...เถิดนา

....ผองข้าประณตน้อม..............ภูมี
โปรดสติปัญญาดี....................เพื่อรู้
เข้าใจเชี่ยวชาญคดี.................ไขกระจ่าง
ประโยชน์แก่ชาวชนผู้...............ทุกข์ท้นพ้นเข็ญ

.......................... เกริ่นนำ .........................

....อาจเป็น หนังสือแปลก.............แผกจากเคย พบใช้
รวมลิลิต ร้อยแก้วไว้....................เพื่อให้ร่วมสมัย...นั่นนา

...."เที่ยวไป ในสาระ".................คือมานะ ข้าฝัน
สรรค์สร้าง สิ่งดีดี......................ประโยชน์มี แก่ผองชน
ศิลป์ศาสตร์ปน คละใช้................ปลอบใจเจอ "ยาก"แท้
สมชื่อ หนังสือแล้......................สนุกพร้อม ปัญญา

[ไร้นวล^^]

(ลิลิตสุภาพ  เช้านี้เริ่มหนาว)

รุ่งอรุโณทัย   เร่งรีบไปโสรจสรง  สุริยงแย้มยิ้ม  ระเริงลิ้มละอองภพ   ช่วยซบช่วยเช็ดกาย  ค่อยคลายชื้นระรื่นองค์      
ทิวาคงเคลิบเคลิ้ม  บ่มิเฉิ่มบ่มิฉุ บ่มิผุบ่มิพัง  แป้งหอมยังแนบสกนธ์  ดั้นด้นเดินดิลก  ปกปักรักษาศรี  ก็เช้านี้รมณีจัง   
ดังกับสรวงเสกสร้าง   บุปผชาติเบ่งบานบ้าง    กลิ่นอ้างภุมริน  กระหายเฮย

ถิ่นพร้องผ่องร่องร้าว        ละลาย
โชยชื่นเชิงพระพาย         พัดพลิ้ว
เย็นเยาะหยอกบอกกาย    ครวญคู่  อุ่นเอย
ศีตกาลอ่านริ้ว             รักล้วนโหยหา

กัญญายังหลับฤา?    หลับคือหลับกายหรือ?   ฤๅว่าหลับพับทรวง?   รักทั้งปวงปล่อยปลง  โอ้!!อนงค์อย่ายุติ   พึงผลิเผดิมเผดียง 
มิเพียงหนาวคราวเหมันต์ ที่จะบั่นทอนเธอ   หากต้องเจอพิษโสด  ร้องโอดครวญมิสร่าง  ฤทธิ์ว้างเวิ้งสุขไฉน?  เร่งเร็วไวตื่นมา เสน่หาทิวา  ยิหวายวนยองใย 
ใครคอยคะนึงซึ่งซึ้ง  รักหนึ่งเดียวอ้ำอึ้ง  รุ่งเช้าคิดหนุน  น้องนอ

ลุ้นให้น้องรับรู้          คราอรุณ 
หนาวเหน็บนึกถึงคุณ       คู่คล้อง
เธอโปรดเมตตาหนุน       แนบหนุ่ม ฉะนี้นอ
อย่าปล่อยให้พี่ต้อง        ตื่นต้านลมหนาว  เดียวเอยฯ

(ขอร่วมสนุกด้วยนะครับท่านทรูฯ แต่ผิดพลาดประการใดก็ขอภัยนะครับผม )

[toshare]

ลิลิต หมายถึง ร้อยกรองที่แต่งด้วยคำประพันธ์ประเภท โคลง และร่าย สลับกันเป็นช่วงๆ

ตามจังหวะ ลีลา และท่วงทำนอง และความเหมาะสมของเนื้อหา

ตามธรรมเนียม มักจะใช้โคลง(สอง สาม สี่) และร่ายในแบบเดียวกัน กล่าวคือ

โคลงดั้น สลับกับร่ายดั้น, โคลงสุภาพ สลับกับร่ายสุภาพ

โคลงและร่ายที่สลับกันนั้น มักจะร้อยสัมผัสด้วยกัน เรียกว่า เข้าลิลิต

[ไร้นวล^^]

(ลิลิตสุภาพ จิ้มจุ่มเนื้อปลาอร่อยจัง)

น้ำเดือดปุดปุดปุด  จัดชุดผักเรียงราย   ข้างซ้ายมือคือปลา   เนื้อขาวกว่าหยวกกล้วย 
นุ่มนิ่มด้วยเครื่องปรุง   หอมฟุ้งเมล็ดงา  รีบหย่อนปลาลงหม้อ   รอนิดปลิดผักลง
บรรจงคลุกเคล้าเครื่อง   เนื้อขาวเหลืองสุกพอ   โอ้ละนอลิ้นนัว
กลั้วคอโค้กสักแก้ว   กระดกดื่ม....อืม....แล้ว     จุ่มจิ้มปลาหวาน   แซ่บนอ

ร้านครัวคุณนิ่มแวะลิ้ม    ลองดู
รสแซ่บกว่าร้านหรู       อยู่ห้าง
สั่งสามสี่เมนู         มาก่อน
กินเสร็จแทบอยากจ้าง  จุ่มจิ้มจุนใจฯ

(ณ เวลา๒๐.๔๐น. ร้านครัวคุณนิ่มจิ้มจุ่ม)
ป.ล. นัว=กลมกล่อม(ภาษาอีสาน)

[toshare]

เข้าลิลิต หมายถึง

การส่งสัมผัสระหว่างบทประพันท์ ไม่ว่าจะเป็น ร่ายกับโคลง หรือ ระหว่างโคลงด้วยกันเอง

ย้ำ ต้องส่งสัมผัสทุกบท

การส่งสัมผัส ทำโดย คำท้ายสุด ส่งสัมผัส(สระ)ไปให้ แล้ว บทใหม่ รับสัมผัส(สระ) ที่คำ ๑ หรือ ๒ หรือ ๓



ลิลิต :-

ความคิดเห็นนักวิชาการ นิยมให้เริ่มด้วยร่าย

เหตุว่าในอดีต กลอนร่าย ใช้แต่งบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์

หรือสรรเสริญผู้สูงศักดิ์หรือครูบา

และการจบ ลิลิต มักให้จบด้วยร่าย

[ไร้นวล^^]

(ลิลิตสุภาพ   ฝนทำไมมาตกช่วงเก็บเกี่ยวข้าวล่ะจ๊ะ ช่วงที่ต้องการทำไมมิมา)

พร่ำพรพระพิรุณ   โปรดการุณย์ข้าน้อย  หยุดย้อยหยาดยามเกี่ยว ข้าวแม้เหี่ยวหากสุก 
ถ้าเคล้าคลุกฝอยฝน   บันดาลดลเน่าเฟะ  รวงเละชุ่มเฉอะแฉะ  และปวงข้าขื่นขม
บ่อาจสมเหงื่อไคล  ที่เสียไปปรุงนา  ช่วยชีวาอย่าเขวี้ยง  ฝนสาดข้าวที่เลี้ยง  เกี่ยวเก้อกลางนา

หลังข้าหอบฟ่อนข้าว      พูนพอ
ข้าจะรีบแบกรอ           สู่ยุ้ง
เพียงสามสี่วันขอ         ฝนหยุด  หลั่งแล
แล้วค่อยคลายสายรุ้ง    หยดน้ำพรำพนอง

ดินระหองระแหง   แห้งแล้งมาแรมเดือน  ดินดอนเหมือนอับเฉา  หลังข้าวเข้ายุ้งฉาง
เทพอย่าหมางเมินมนุษย์    จะจัดชุดบูชา  บุษบาเพริศพร้อม   เพื่อน้อมและวอนไหว้
หลั่งน้ำให้ลูกหลาน   กายสร่างมานสุขบ้าง     น้ำช่วยให้นาร้าง    รื่นเรื้อเหลือโคลน

ฤตุฝนโน้นกว่าใกล้         หลายแรม
โคกระบือก้มแกม           กัดหญ้า
ประทังผ่านซมแซม         ดินโศก
เมฆหมอกอย่าชอกข้า      ข่มน้ำขังชนม์ฯ

ช่วยคนยากคนจน  พี่ฝนเพียงพรั่งฝอย  พรมดอยดินดอนดาน  ธัญญาหารค่อยฟื้น 
ตื่นสรรพสิ่งผู้  ยังต้องสู้ดิ้นรน   คนรากหญ้ารากแก้ว   น้ำหมดฤๅไฉนแล้ว   จักก้าวกรายไกรฯ

[toshare]

ขออนุญาตนำลงซ้ำ เพื่อให้สะดวกในการค้นหาครับ

ร่ายสุภาพ

...สถิติ ใช่แค่เลข....................สรรเสก สรรพข้อมูล
เพิ่มพูน นับเป็นลัง...................ดูขลังเข้ม งวยงง
จงแล มุมมองใหม่...................หาให้เห็น ประโยชน์นั้น
ลองเล่น เลขตามขั้น................แนะนี้ศึกษา...เถิดนา

โคลงสี่สุภาพ

...วิชาสถิติเน้น.......................กระบวนการ
ใช่แค่ตัวเลขจาร.....................จดไว้
ขอบเขตมุ่งหมายงาน...............แจ้งกระจ่าง
ปฏิบัติ ๔ ขั้นได้.....................จักให้ประโยชน์สนอง

โคลงสองสุภาพ

...๑ เป้าปอง"ตัวอย่าง"ต้อง
เหมาะซึ่งสูตรสอดคล้อง..........จึ่งใช้เกิดผล

โคลงสี่สุภาพ

...ดล"ตัวอย่าง"ถูกต้อง...........หลักการ
คัดสุ่มสรรเหมาะงาน...............ที่ใช้
"จำนวน"ครบสูตรสาน.............สำเร็จ
แผนเผื่อเวลาไว้....................ตรวจได้ดั่งประสงค์

โคลงสี่สุภาพ

...๒ จง"นำเสนอ"ชัดถ้อย........ถูกเกณฑ์
เลข รูป สี บ่เบน....................เบี่ยงได้
มาตราส่วนจัดเจน..................กะเหมาะ
"ร้อยละ"ระบุ"ฐาน"ให้.............สอบย้อนได้เสมอ

โคลงสองสุภาพ

...๓ เจอข้อมูลรีบใช้
ระวัง! อาจพลาดผิดได้............"วิเคราะห์"ถ้วนคือประเด็น

โคลงสี่สุภาพ

..."วิเคราะห์"เป็นก็อย่าพลั้ง.......เผลอหลง
พินิจคิดใช้ตรง........................แวดล้อม
"ข้อจำกัด" ระวัง! จง................ถ้วนถี่
รู้กระจ่างแจ้งพรักพร้อม............จึ่งใช้ตามกระสวน

ร่ายสุภาพ

...๔ กระบวนการ"ตีความ".........พิเคราะห์นามเตือนตน
อคติดลผิดพลาด.....................อวดฉลาดอาจหลงทาง
หลุมพลางแห่งความคิด............ปัญญาพิชิตรอดพ้น
จงสติ"รับฟัง"ค้น......................แก่นแท้แน่ไฉน

โคลงสี่สุภาพ

..."นัยสำคัญ"ระวังแล้..............."ตีความ"
พินิจคิดแลทวนถาม..................ฉลาดใช้
หลงทระนงเก่งเกินงาม..............พินาศ
บอกบ่ง"เงื่อนไข"ไซร้...............จักพ้นพลาดหลง

[toshare]

ร่ายสุภาพ

....ถกปัญหา จราจร...............แสนอ่อนอก อ่อนใจ
ไฉนแกล้งโง่ หนวกบอด...........ฤ มัวกอด กำนัล
เฮอะ!ระวังวัน ฟ้าพิโรธ............แล้วมาโกรธ ด่าท้า
สาปแช่ง หา"แกล้งข้า"............ชะบ้า ฤๅดี...แน่นา

โคลงสองสุภาพ

....มีปัญญาไม่ใช้.....ไยปล่อยปัญหาให้.....พินาศสิ้นทรัพยา-กรเฮย

โคลงสี่สุภาพ

....จงอย่าแชเชือนชักช้า..........เชียวคุณ
หัดก่อกอปรผลบุญ.................สักน้อย
สุขภาพจิตนับหนุน.................สูงค่า...นาพ่อ
หากปล่อยเครียดเกินร้อย.........อาจบ้าเสียหาย

โคลงสามสุภาพ

....ฉายโอ่"โปรเจ็ค"ก็ได้..........บอกให้คนรับรู้
อย่าหวั่นหากมีผู้....................กลั่นแกล้งชิงชัง

....คนดียังมีอยู่...................พร้อมเชิดชูแน่แท้
เพียงอย่าท้อยอมแพ้..............ลุกสู้อย่าเฉย

โคลงสี่สุภาพ

....เคยสบาย! สละให้สัก.......สามวัน
ตามเลขท้ายทะเบียนกัน........พี่น้อง
รถหายวับฉับพลัน................ร้อยละสิบ
ตัวอย่างนี้เรียกร้อง..............โปรดได้ติชม