ลุง..

เย็นเมื่อวานที่ผ่านมา.. หลังจากทำบุญวันออกพรรษา

ได้มีป้าหลาน 2 คนจูงมือกันเข้ามาหาข้าพเจ้าที่เรือน พอมาถึงก็ก้มลงกราบแทบเท้า
ของข้าพเจ้าพร้อมกับกล่าว..ผมมาขอโทษ.. เด็กหนุ่มซึ่งเป็นหลานชายได้กล่าวว่า
จำกระผมได้ไหมขอรับ ข้าพเจ้าตอบว่า..จำได้ทำไมฤๅ ..
คุณป้าของเด็กก็เล่าให้ฟังว่า..วันนี้ได้ไปรับหลานมาจากเรือนจำเนื่องจากตำรวจได้
จับหลานและนำฝากขังไว้ที่เรือนจำ..คดีขโมยรถของข้าพเจ้านำไปขายยังประเทศเพื่อนบ้าน
ซึ่งรถนั้นไม่สามารถที่จะติดตามกลับมาคืนแก่ข้าพเจ้าได้..
เพราะ..เมื่อ3เดือนที่ผ่านมาเด็กหนุ่มคนนี้ได้เข้ามาขอข้าวเย็นทาน เดินทางเร่ร่อนมา
จะกลับบ้านที่อิสาน ไม่มีเงินและหิวข้าวมาก หลังจากที่เขาทานข้าวอิ่ม ข้าพเจ้าก็ได้
ให้เงินจำนววนหนึ่งเพื่อเป็นค่ารถกลับบ้านที่อิสาน
..แต่เขาได้ขโมยรถของข้าพเจ้าไปด้วย ข้าพเจ้าจึงเข้าแจ้งความต่อผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
กลัวว่าเขาจะนำรถไปใช้ในการกระทำผิดกฎหมาย จึงแจ้งความไว้เป็นนหลักฐาน
..และที่ทั้งสองป้าหลานมาพบข้าพเจ้าในวันนี้ เนื่องด้วยท่านผู้พิพากได้อ่านสำนวน
การให้ปากคำของผู้เสียหายคือตัวข้าพเจ้า..
..ไม่ขอเอาผิดใดๆกับคนร้าย เพียงขอให้เขามีสำนึกที่จะกลับตัวเป็นคนดี ให้คิดเริ่มต้น
ชีวิตใหม่ เป็นเยาวชนที่ดีของชาติ ให้โอกาสเขาดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมเพื่อ
ตัวเขาและครอบครัวอย่างมีความสุข..
ข้าพเจ้าได้กระทำบุญ..ให้ชีวิตใหม่แก่มนุษย์หนึ่งชีวิตเพียงหวังว่าจิตเมตตาที่
ข้าพเจ้าส่งเสริมเขาขอให้เขาก้าวข้ามพ้นความชั่ว..เป็นคนดี
..สัญญาที่เขากล่าวแก่ข้าพเจ้า..เขาสำนึกที่ข้าพเจ้าให้โอกาสเขา..ให้ชีวิตใหม่เขา
เป็นคนดี ..

อุทิศให้เป็นกุศล

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ลุง.. (อ่าน 1790 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้