ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

รู้สึกว่าอืดกันจังเลยนะครับ  ทั้งๆที่เมื่อก่อนนี้เพียงเวลา 4-5 ชั่วโมงกระทู้ก็ตกบอร์ดกันไปหมดแล้ว
แต่เดี๋ยวนี้กลับรู้สึกว่ากระทู้มันอืดๆ ไม่ค่อยจะเคลื่อนไหว  เหมือนรถติดบนทางด่วนยังไงไม่รู้  เว็บมันดูเงียบเหงาซบเซาพิกล
บรรดากวีน้อยใหญ่เป็นอะไรกันไปหมด  หรือว่าหมดไฟกันแล้ว

                                     

[panthong.kh]

อาจเป็นเพราะ ช่วงนี้ ที่ไม่ว่าง
จึงจืดจาง ห่างลา น้ำตาไหล
เข้าเหมันต์ หันหน้า หาคู่ใจ
พาท่องไพร ไกลแสน แดนฉิมพลี

อาจบางท่าน งานยุ่ง นุงนังเยอะ
รอก่อนเถอะ ไม่ช้า อย่าหน่ายหนี
เสร็จธุระ ปะปัง บ้างคงมี
เข้ามาซี ที่บ้าน วานอย่ากลัว

แต่บางคน หลบไป เล่นที่อื่น
เบื่อจงคืน กลับมา นะทูนหัว
ยังเฝ้าคอย ทุกวัน ฉันว่าชัวร์
อย่าเมามัว พาใจ ให้หวนคืน

อยู่คนเดียว แสนเหงา เศร้าดวงจิต
เคยมีมิตร มากมาย มิวายฝืน
กระทู้ดี มิขยับ กลับใจกลืน
ตั้งแต่ตื่น จนหลับ ขยับนิดเดียว
พันทอง
 

[ไร้นวล^^]

กระผมซมซบเศร้า           เหมือนกัน
คึกคักเมื่อแรกวัน            แวะบ้าน
ผ่านขวบศกกลับพลัน        พลอยเปลี่ยว
มวลมิตรต่างคิดคร้าน       บ่เข้ามาขาน

สุขสำราญ ฤ ร้อน           ฤทัย  กันนอ?
ช่วยส่งข่าวส่งใย-           รักบ้าง
ล่องกลางสมุทรไร้ใคร       ประคองบ่า
พรายพัดพลัดล่ม,ร้าง       เพราะไร้เพื่อนพยุง

ยังมุ่งมั่นฝึกให้              ไทยเจริญ
กลอนกาพย์ฉันท์โคลงเดิน   ดาษดั้น
แม้นมืดบอดมิเขิน          คลานขลุก
เพียงคิดถึงมิตรนั้น         แนะชี้วจีสวรรค์

พลันยินเสียงเรียกร้อง     รีบกลับ-  นะพ่อ
ท่องเที่ยวอย่าเลี้ยวลับ     หลบลี้
เรียนรู้โลกเสร็จสรรพ      กลับสู่  เรือนเทอญ
เหล่าลูกหลาน,น้องนี้       พี่ให้ใครสอนฯ

[เนิน จำราย]

อาจเป็นเพราะ ช่วงนี้ ที่ไม่ว่าง
จึงจืดจาง ห่างลา น้ำตาไหล
เข้าเหมันต์ หันหน้า หาคู่ใจ
พาท่องไพร ไกลแสน แดนฉิมพลี

อาจบางท่าน งานยุ่ง นุงนังเยอะ
รอก่อนเถอะ ไม่ช้า อย่าหน่ายหนี
เสร็จธุระ ปะปัง บ้างคงมี
เข้ามาซี ที่บ้าน วานอย่ากลัว

แต่บางคน หลบไป เล่นที่อื่น
เบื่อจงคืน กลับมา นะทูนหัว
ยังเฝ้าคอย ทุกวัน ฉันว่าชัวร์
อย่าเมามัว พาใจ ให้หวนคืน

อยู่คนเดียว แสนเหงา เศร้าดวงจิต
เคยมีมิตร มากมาย มิวายฝืน
กระทู้ดี มิขยับ กลับใจกลืน
ตั้งแต่ตื่น จนหลับ ขยับนิดเดียว
พันทอง
 

หยัดยืนฝืนฝันในวันหยุด     
เค้นขุดออกมาจนหน้าเขียว
บังคับเดินหน้าขวาห้ามเลี้ยว         
ดันเบี้ยวออกซ้ายไม่ได้เรื่อง

ประคองให้ตรงแล้วลงหลัก   
หัวหนักมืดหน้าเห็นฟ้าเหลือง
คั้นคำจืดชืดช่างฝืดเคือง      
เดินเรื่องลำบากยังอยากนอน
เนิน ฯ

[panthong.kh]

อารมณ์ ไม่จอย ก็บ่อยครั้ง
จึงนั่ง อ่านไป ใจทอดถอน
ตาลาย หลายครา อุราคลอน
ล้มตัว ลงนอน กลอนผุดมา

รีบเร่ง เร็วรุด สะดุดคว่ำ
หัวทิ่ม หัวตำ จ้ำบนหน้า
ลืมหมด หดหาย หน่ายระอา
ตั้งท่า อยู่นั่น เลยฝันค้าง
พันทอง
 

[ปู่ริน]

บางครั้ง  ไฟดับ  อารมณ์เสีย
อ่อนเพลีย  หลายเรื่อง  เครื่องไม่ว่าง
เหลน..เล่น  เกมรถ  ไม่ยอมวาง
ปู่..คราง  เหลน..ร้อง  ฟ้องหลานชาย

เน็ตล่ม  ติดกัน  สองวันครึ่ง
หน้าบึ้ง  หงุดหงิด  จิตเสียหาย
คอมเสีย  เมียด่า  จนวุ่นวาย
ตื่นสาย  นอนดึก  นั่งนึกกลอน

ค่าไฟ  จ่ายแพง  เดือนพันสอง
หม่นหมอง  คิดไป  ใจถอดถอน
อยากหยุด  เขียนกานต์  ยังอาวรณ์
เข้านอน .. กรนดัง..ยังแต่งกลอน..

                  ริน ดอนบูรพา
                                         ๒๙ ต.ค. ๕๕

 

[toshare]

555 ยอมรับครับ เพราะมัวไปแต่งส่งประกวด ๓ ชิ้น ชิ้นที่ ๓ ยังแก้อยู่เลย

อยากไปปลูกป่าฟรีๆ เที่ยวตั้ง ๓ วัน 555 (เคยได้ไป ๒ วัน ส่งกลอนเรื่อง "พอเพียง" ครับ เลยติดใจ)

รู้ข่าวกันไหมครับ คือเขียนอะไรก็ได้ ไม่เกิน ๖๐ คำ เรื่องปลูกป่า ปตท ร่วมกับ FM 100.5

เปิดฟังดูสิครับ ถึงกลางเดือนหน้าครับ

[รพีกาญจน์]

อาจเป็นเพราะ ช่วงนี้ ที่ไม่ว่าง
จึงจืดจาง ห่างลา น้ำตาไหล
เข้าเหมันต์ หันหน้า หาคู่ใจ
พาท่องไพร ไกลแสน แดนฉิมพลี

อาจบางท่าน งานยุ่ง นุงนังเยอะ
รอก่อนเถอะ ไม่ช้า อย่าหน่ายหนี
เสร็จธุระ ปะปัง บ้างคงมี
เข้ามาซี ที่บ้าน วานอย่ากลัว

แต่บางคน หลบไป เล่นที่อื่น
เบื่อจงคืน กลับมา นะทูนหัว
ยังเฝ้าคอย ทุกวัน ฉันว่าชัวร์
อย่าเมามัว พาใจ ให้หวนคืน

อยู่คนเดียว แสนเหงา เศร้าดวงจิต
เคยมีมิตร มากมาย มิวายฝืน
กระทู้ดี มิขยับ กลับใจกลืน
ตั้งแต่ตื่น จนหลับ ขยับนิดเดียว
พันทอง
 

มันก็เป็น เช่นนี้ ทุกปีน้อง
คงเกี่ยวข้อง เศรษฐกิจ ชีวิตเหี่ยว
เรื่องงานเงิน เกินล้า หน้าซีดเซียว
มัวยาเยียว ใครหนอ ตอบต่อกลอน

ยุ่งลูกหลาน งานเบา หนักเข้าเสริม
พอเปิดเทอม เริ่มรำ ทำการสอน
สองตาจับ ปรับ ครม. ทอตัดตอน
ง่วงดูบอล พรีเมียร์ เพลียทั้งคืน

ช่วงงตุลา หางบ กลบใช้หนี้
ซ่อมบ้านที เช็ครถ หมดแสนหมื่น
เยี่ยมญาติป่วย ช่วยงาน เมื่อวานซืน
บ้างไปยื่น ภาษี ที่ว่าการฯ

ค้างค่าไฟ ไม่จ่าย รายเดือนเน็ต
มีสาเหตุ ชื่นตรม ขมหรือหวาน
หากพ้นกิจ จิตว่าง อย่าร้างนาน
เชิญเข้าบ้านกลอนไทย(ขอ)ให้เหมือนเดิม

 

รพีกาญจน์ 59

[Music]

ฉันคือหนึ่ง.ที่ขอ.ง้อหรือเปล่า?
ครั้งก่อนเก่า.เคยยั่ว.โดยทั่วถึง
ต่อวันนี้.กวีกวน.ไม่ชวนตรึง
ความกลมกลึง.ขาดช่วง.ห้วงทำใจ

จะเขียนกลอน.บอลบ้าง.ร้างคนต่อ
จะเขียนก่อ.เรื่องรัก.กลัวผลักไส
จะเขียนอ้อน.ไร้คนอำ.ให้ทำไง?
จึงต่อใคร?.เล่นเล่น.เช่นวันนี้!!

 

[ไพร พนาวัลย์]

รู้สึกว่าอืดกันจังเลยนะครับ  ทั้งๆที่เมื่อก่อนนี้เพียงเวลา 4-5 ชั่วโมงกระทู้ก็ตกบอร์ดกันไปหมดแล้ว
แต่เดี๋ยวนี้กลับรู้สึกว่ากระทู้มันอืดๆ ไม่ค่อยจะเคลื่อนไหว  เหมือนรถติดบนทางด่วนยังไงไม่รู้  เว็บมันดูเงียบเหงาซบเซาพิกล
บรรดากวีน้อยใหญ่เป็นอะไรกันไปหมด  หรือว่าหมดไฟกันแล้ว

                                     

         

ถ้าไฟนั้นยังมีอยู่ไม่อู้หรอก
แต่ขอบอกฟืนหมดไม่กดถี่
หัวไม่ลื่นกลืนไม่ลงดั่งผงคลี
เชื้อไม่มีแฟนไม่มาเขาลาไกล

เขียนไม่ออกบอกไม่ถูกเหมือนลูกปัด
เหมือนโดนอัดอ่วมอกแล้วตกใส่
กลอนก็ฝืดอืดล้ามิพาไป
ด้วยหัวใจแน่นิ่งแถมวิ่งวน 

“ไพร พนาวัลย์”

ขนาดเจ้าของกระทู้ยังเขียนไม่ออกเล้ย...เนอะ

[saknun]

เป็นเรื่องจริง ครับท่าน งานผมเยอะ
เรื่องเก่าเกรอะ มากมาย ขายหน้าร้าน
เลยต้องวาง กลอนไป  ใช่ทำงาน
ไม่ได้อ่าน  กระทู้ กูรูลง

ช่วงนี้งาน  เริ่มเข้า  ออกพรรษา
ผู้คนลา   กลับบ้าน ตามประสงค์
รถเริ่มขาย  ได้ดี   เป็นไปตรง
ยังยืนยง   สู้งาน   ผ่านได้ดี

จึงต้องวาง  งานเขียน เพียรค้าขาย
ให้เจ้านาย  ได้เห็น  ทำเช่นนี้
เพื่อตัวเอง  อยู่รอด  ตลอดปี
ค้าขายดี   เงินดี  มีกำไร

ถึงสิ้นปี   ปลดหนี้  พอได้บ้าง
ทำทุกอย่าง ให้ดี  ก่อนปีใหม่
ถ้าตัดยอด  งานขาย ขาดกำไร
ต้องร้องไห้  แน่แน่ แย่เหมือนกัน

ยังไม่ห่าง  ไปไหน ให้ไกลกลอน
ยังอาวรณ์  คิดถึง หนึ่งความนั้น
ที่ส่งหา   พี่น้อง คล้องรำพรรณ
เป็นความมัน ของใจ ให้กันมา

    ยังไม่ทิ้ง บ้านกลอน สอนความรู้
ยังมีครู  หลายคน ส่งมาหา
ยังชี้แนะ ติชม ผมเรื่อยมา
ยังไม่ลา  อยู่ใกล้ ด้วยใจจริง

[/font]

[พี.พูนสุข]

 

 

  เดี้ยงค่ะเดี้ยง..  เสี่ยงชีวิต  จิตย่ำแย่
  ไม่รู้ตัวว่าแก่  เกินยกของ
   แค่กระถาง  ห้าหกใบ  ให้น่ามอง
   พอนั่งยอง  หลังลั่นเปรี๊ยะ  เปลี้ยเฉียบพลัน

  กว่าจะลุกขึ้นได้  ขวัญหายหมด
  ก่งตัวหด  ละเหี่ยใจ  มือไม้สั่น
  รีบหาหมอ  มือฉมัง  รั้งชีวัน
  ฝังเข็มทัน  ตัวหายหด  หมดกังวล

  โอ้เดินได้  ช้าช้า  สง่านัก
   หลังแทบหัก  ยามนั่ง  ยังสับสน
  จะเอียงซ้าย  จะเอียงขวา  ระวังตน
  ยอมอดทน  นั่งอ่าน  ผลงานกลอน ฯ

     

   พี.พูนสุข
 
 
   

 

[สมนึก นพ]

กระดูกหลังลั่นดังระวังนะ
อย่าปล่อยปละโรคใหญ่ได้หลบซ่อน
ยิ่งหมอนรองกระดูกทุกข้อตอน
ฝ่อร้าวล่อนหัวกระดูกมีผูกพัน

มีการเตือนเริ่มแรกไม่แปลกหนา
บางครั้งชาลงขาว่าไปนั่น
แค่รู้สึกเบาบางเพียงบางวัน
หรือยิบยิบคล้ายคันนั้นก็มี

ตรงกระดูกสันหลังบางครั้งปวด
อย่าบีบนวดกดหนักนักนะนี่
จงนวดแนวกล้ามเนื้อหลังสองข้างซี
เห็นชัดดีโดดเด่นเป็นสั นยาว

เส้นประสาททั่วกายได้ซ่อนฝัง
ในกระดูกสันหลังดังที่กล่าว
กระดูกผิดรูปไปในบางคราว
จะปวดร้าวอัมพฤกษ์นึกก่อนนา

X-RAY ให้หมอขอท่านตรวจ
เมื่อเริ่มปวดทุกครั้งหวังรักษา
หากริปล่อยไว้เพลินเกินเยียวยา
วัยชราจะรู้สึกนึกเสียใจ.

นพ
30ต.ค.55

ปล.  สั นยาว ไม่เว้นจะออกมาเป็น สัญญาว

[ชลนา ทิชากร]

เป็นเพราะดิน ถิ่นชาวสวน  มาด่วนหาย
หลบหน้ากราย ไม่เห็น เป็นไฉน
ไม่สบาย เป็นไข้ใจ ไปหรือไร
เธอจึงได้ ไม่ผ่านมา หน้าบ้านกลอน

จึงทำให้ กลอนในบ้าน พานอืดอาด
ไม่ปรูดปราด ไหลเลื่อน เหมือนแต่ก่อน
 เหมือนน้ำนิ่ง สกปรก ตกตะกอน
เจ้างามงอน ป่วยไข้ หรือไรกัน

ฉันอยากให้  ไหลเลื่อน เหมือนแต่ก่อน
วอนงามงอน อย่าค้อนขวับ กลับหลังหัน
มาบรรเลง เพลงกลอน อ้อนรำพัน
ให้สุขสันต์ สดใส ในบ้านกลอน

ชลนา  ทิชากร

[รพีกาญจน์]

เรื่องโรคังพลั้งนิดมีสิทธิ์ป่วย
ถึงคราซวยเท่าขี้เล็บเจ็บจนได้
เพราะสังขารรานรอนอ่อนลงไป
เหลือค้างไว้ให้พะวงแต่ทรงจำ

พอรู้ข่าวผ่าวทรวงเป็นห่วงพี่
ยอดกวีภิรมย์ความคมขำ
เคยทะเล้นเฟ้นกลอนร่ายฟ้อนรำ
ต้องพะอำนั่งปริบกระพริบตา

ขอสาวน้อยร้อยจ๊าดหายขาดโรค
ผ่านพ้นโศกโชคอนันต์ออกพรรษา
เป็นร่มแก้วแวววาวคราวชรา
ให้ตัวข้าลูกหลานนานนิรันดร์

ขอคุณพระคุณเจ้าช่วยให้ คุณพี่พีพูนสุข หายโดยเร็วพลันด้วยเถิด เจ้าข้า

 

รพีกาญจน์ 59

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เพราะช่วงนี้ไม่ว่างอย่างที่ว่า
มีปัญหามากมายให้แข่งขัน-
กับเวลาที่ต้องเคร่งเร่งฝ่าฟัน
ปากท้องเราย่อมสำคัญกว่าอันใด

นึกบทกลอนมิค่อยออกบอกให้รู้
ใช่จะอู้หลีกร้างอย่างเหลวไหล
ธุรกิจเคี่ยวเข็ญจำเป็นไป
ทั้งที่ใจก็ห่วงหาใคร่มาเยือน

อยากลงกลอนร้อยบทต้องอดแต่ง
ด้วยต้องแบ่งเวลาอย่าคลาดเคลื่อน
ธุรกิจพันล้านมันคอยเตือน
ถ้าหากเฉือนเวลานิดต้องปิดเกมส์

ทำหน้าที่ผู้บริหารเรื่องการค้า
ในอุรานั่งอมทุกข์ใช่สุขเกษม
แต่ต้องปั้นหน้ายิ้มให้อิ่มเอม
เหมือนปรีดิ์เปรมทั้งที่ใจใช่สบาย

แสนคิดถึงบ้านกลอนทุกตอนตื่น
จำต้องฝืนใจมากใช่อยากหาย
เพราะจำเป็นหรอกหนอก็เสียดาย
ห่างเพียงกายแต่ใจใช่ห่างเลย

[yaguza]

เพราะช่างนี้ ไม่ว่าง ค่อนข้างวุ่น
ต้องหมกมุ่น กับงาน จึงพานเฉย
เขียนออกมา ไม่ดี เหมือนที่เคย
พิโธ่เอย มันไม่ขำ ทำฉันใด

หัวสมอง ชักเฉื่อย เหนื่อยและหนัก
ถ้าได้พัก สักหน่อย ค่อยพอไหว
รู้สึกล้า ขาแขน แสนอ่อนใจ
อยากจะไป นวดขา สักห้าคืน

 
........ยากูซ่า.........

[ปู่ริน]

ป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่มากรายกล้ำ
โรคแทรกซ้ำปวดเมื่อยเฉื่อยชาฝืน
ทั้งเป็นไข้ไอจามทนกล้ำกลืน
จนดึกดื่นตื่นหลับกลับกลัวกลัว

สมุนไพรใกล้กายมาใช้สิ้น
ทั้งต้มกินทาถูทั่วหูหัว
ปู่.ต้องห่างร้างลามารักษาตัว
พอกลอนยั่วยวนใจให้กังวล

มาเปิดอ่านบ้านกลอนตอนหัวค่ำ
อยากลำนำคำกานท์พาลสับสน
ข่าวเพื่อนพ้องน้องพี่มีบางคน
เสียงพร่ำบ่นถามหาพาวุ่นวาย

เพราะเป็นห่วงจึงถามไถ่คนใกล้ชิด
เพื่อนสนิทมิตรรักชักห่างหาย
เคยหยอกล้อต่อกลอนกันมากมาย
ปู่..ฟื้นกาย..รีบเขียนกลอน..ตอนเทื่ยงคืน..

                 ริน ดอนบูรพา
                                       ๓๐ ต.ค. ๕๕

[บ้านริมโขง]

ให้สับสนบางครั้งมานั่งคิด
ว่าเราหรือเสพติดนั่งบิดฝืน
ถลำลึกเกินไปไกลจุดยืน
หรือยังชื่นยังชอบในกรอบกานท์

แล้วแนวทางอย่างเราใครเขาชอบ
นอกในกรอบเบื่อแล้วแววขับขาน
หรือต้องเปลี่ยนแนวใหม่ให้เบิกบาน
หยุดประมาณใจตนบนท่วงที

ตามอ่านต่างทางไปมือใหม่เขียน
เฝ้าวนเวียนเพียรคิดติดถ้วนถี่
อ่านอารมณ์บ่มฝันทุกวันมี
จากวจีลีลาภาษานำ

หลายหลากรสบทกวีที่เสนอ
ล้วนปรนเปรออารมณ์ชมชื่นฉ่ำ
ตามถนัดจัดเจนบ้างเล่นคำ
บ้างยื่นย้ำทำทางวางเป็นแนว

ได้เสพสุขทุกวลีที่เรียงร้อย
อ่านจนคล้อยปล่อยห่างต่างจากแถว
ไม่อยากเขียนเปลี่ยนแปลงสำแดงแวว
เหมือนเก่าแล้วแก่เกินมาเดินเคียง

รอตามอ่านตามต่อรอฟ้าใส
จากคนใหม่มากแนวแววสีเสียง
อาจเติมบ้างต่อบ้างบางสำเนียง
ใช่จะเลี่ยงลาจากไม่ฝากความ..

"บ้านริมโขง"

๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๕

[Prapacarn ❀]

แม้กลอนไกล..ใจอยู่คู่เสมอ
บางครั้งเบลอเผลอไผลให้วาบหวาม
อ่านกวีซึ้งใจใคร่ติดตาม
หลงถ้อยความคีตกานท์เขาหว่านวอน

ทำงานแข่งเวลานั่งหน้ามุ่ย
ยามอยากคุยเธอก็หลับซบกับหมอน
เรานิทราเขาปาร์ตี้ที่บ้านกลอน
กลับมาออน..เธอก็หลับ..พับอีกครา

จะลงกลอนดุ่ยดุ่ย..แบบลุยดะ
ก็เกรงจะสูญหายไร้คนหา
กลอนตกขอบปล่อยเราเศร้าโศกา
อนิจจานักกลอน..นอนเหงาจัง

แซมค่ะ