ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

ยังคงซึ้งหนึ่งใครไม่อาจถอน
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที

ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร

ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง

มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์

"บ้านริมโขง"

๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕

[รัตนาวดี]

...ฟ้ามิเคย ปวดร้าว มีดาวคู่
ฟ้ามิเคย หดหู่ เดือนคู่ฝัน
แต่คืนนี้ รู้ไหม ว่าใครกัน
ที่เฝ้าวัน ห่วงหา เธอมาคลอ...

...ฤๅระกำ จำฝืน สะอื้นเหงา
โอ้..ใจเฝ้า ทรมาน นานแล้วหนอ
คิดถึงชาย คนนั้น เก็บฝันรอ
ใจมิเคย จะท้อ รักรอเธอ...

รัตนาวดี

[สุนันยา]

ยังคงซึ้งหนึ่งใครไม่อาจถอน
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที

ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร

ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง

มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์

"บ้านริมโขง"

๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕

ยังคงซึ้งหนึ่งใคร ไยมิเผย
ใครกันเอ่ย ฤดี แอบมีฝัน
แนบสนิทชิดชื่น ทุกคืนวัน
ด้วยผูกพัน มั่นเสมอเธอหนึ่งเดียว

ทำเหมือนเป็นปริศนาไม่กล้าเปิด
อาการเกิดตระหนักรักแน่นเหนียว
ด้วยความหมาย นานกาลประสานเกลียว
ที่คล้องเกี่ยวเหนี่ยวเหน็บ เก็บในทรวง

เมื่อ ไม่อาจ เปลี่ยนทาง ที่วางผ่าน
เมื่อ ดวงมาน ขานนำคำว่าหวง
เมื่อ รักนี้ มีไว้ มิได้ลวง
เมื่อ อยากควงไฉนไยร้างลา

รัก ยังคง มีอยู่หมายชูชิด
รัก ยังติดตรึงห้วงเสน่หา
รัก ยังมั่นฝันซึ้ง ถึงทุกครา
รัก นี้คือ “สุนันยา”...หรือว่าใคร??????...

"สุนันยา"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ถวิลคืนชื่นบานเมื่อกาลก่อน
แอบฉะอ้อนวอนย้ำพร่ำปราศรัย
ใต้แสงเดือนเสมือนโคมประโลมใจ
เหลืองยองใยใสผ่องดั่งทองทา

ดาวระยับจับตากลางฟ้าพร่าง
แจ่มกระจ่างอย่างเพชรเก็จเวหา
ฟ้ามีเดือนเพื่อนเรียงเคียงกายา
กลางอุราของพี่มีแก้วใจ

โอ้แก้วใจในฤดีของพี่เอ๋ย
ไยละเลยแรมร้างไปทางไหน
ทิ้งลืมเลือนเพื่อนกมลอยู่หนใด
มิอาลัยให้ช้ำเฝ้ารำพัน

ฟ้ายังพราวดาวเดือนไม่เลือนจาก
ละลาพรากฝากวิโยคให้โศกศัลย์
โอ้รักเราเจ้าร้างทิ้งห่างกัน
ไม่เหมือนจันทร์มั่นฟ้าทุกคราคราว

เย็นลมหนาวผ่าวแผ่วแว่วสะกิด
เคยแนบชิดสนิทเนื้อเมื่อคราหนาว
ชี้ชมจันทร์กันอยู่กลางหมู่ดาว
ชื่นไออุ่นกรุ่นสาวผ่าวอุรา

อันความชื่นหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
ให้ลืมเลือนละสวาทปรารถนา
ยากแทนเทียบเปรียบขวัญกัลยา
แม้นชีวาอาสัญไม่ผันแปร...


 

"  บูรพ์  "

[saknun]

ยังคงรัก ภักดี ต่อพี่น้อง
ยังปรองดอง รักใคร่ ให้แยแส
รักทุกคน  ที่รัก พร้อมดูแล
ด้วยใจแท้ จังใจ ใช่จิงจา

ยังคงมั่น ต่อรัก ประจักษ์จิต
ยังคงคิด เสมอ รักเธอหนา
ยังคงเชื่อ ว่ารัก ภักดิ์กานดา
ยังคงหา รักนิรันดร์ ตลอดไป

[♥หทัยกาญจน์♥]

ยังคงซึ้งหนึ่งใครไม่อาจถอน
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที

ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร

ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง

มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์

"บ้านริมโขง"

๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕

ยังคงรักหนักแน่นดังแท่นผา
ยังคงรักปักชีวาพาใฝ่ฝัน
ยังคงรักสมัครใคร่ในสัมพันธ์
ยังคงรักพักพิงนั้นฉันและเธอ

ยังคงรักลึกซึ้งตราตรึงจิต
ยังคงรักรู้สักนิดคิดเสมอ
ยังคงรักยังคงรอขอพบเจอ
ยังคงรักเลิศเลอเสมอมา

ยังคงรักล้วนคำนำว่ารัก
ยังสมัครหมั้นหมายคลับคล้ายว่า
ยังห่วงหวงดวงใจในดวงตา
ยังคงรักเธอมากกว่าเกินผู้ใด

 
หทัยกาญจน์
๒๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕

[Prapacarn ❀]

..........................
มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์

"บ้านริมโขง"

๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕

ยังคงรอใครหนึ่งเราซึ้งเขา
ยังคงเฝ้าแอบปองจองใจฝัน
ยังคิดถึงแม้ขมขื่นทุกคืนวัน
ยังผูกพันแน่นหนักด้วยภักดี

เก็บถนอมเยื่อใยมิให้ขาด
รักประหลาดฝังใจไม่หน่ายหนี
เสน่หาพาพ่วงทุกท่วงที
หวั่นฤดีไหวหวามทุกท่ามทาง

มิอาจเปลี่ยนความรู้สึกจนนึกเขิน
มิอาจเดินจากไป..ใจคอยขวาง
มิอาจลืมถ้อยคำเธออำพราง
มิอาจให้ใจว่าง..ไกลห่างเธอ

มีแต่เฝ้ารอคอย..น้อยใจนัก
มีแต่เห็นเธอบอกรักคนอื่นเสมอ
มีแต่เราเผลอหม่นจนละเมอ
มีแต่เธอ..ขังใจ..ฉันไว้นิรันดร์

มะขิ่น..คนชอบมะเขือ
 

[panthong.kh]

ยังคงซึ้งหนึ่งใครไม่อาจถอน
ยังอาวรณ์อ้อนไปใส่สนอง
ยังห่วงหาคราฝันทุกวันปอง
ยังร่ำร้องในอกยกวาที

ด้วยเยื่อใยยังมากฝากรินไหล
หลั่งจากใจไหวหวามตามวิถี
หาหยุดยั้งยังโถมโหมฤดี
ดุจวารีรี่ลงตรงสายธาร

ไม่อาจเปลี่ยน ทางเดินเมินทางฝัน
ไม่อาจเปลี่ยน คืนวันอันผันผ่าน
ไม่อาจเปลี่ยน ตราตรึงในหนึ่งกาล
ไม่อาจเปลี่ยน วันหวานเคยซ่านทรวง

มีแต่เก็บเหน็บไว้ในเบื้องลึก
ปิดผนึกรักมั่นอันแสนหวง
ไม่เคยปล่อยลอยเลื่อนกับเดือนดวง
รักพุ่มพวงตรึงติด นิจนิรันดร์

"บ้านริมโขง"

๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕

ไปซึ้งใคร กันเล่า เฝ้าทอดถอน
อ่านกานท์กลอน อ้อนออด พรอดหวาดหวั่น
ละเมอถึง ใครหนอ ท้อจาบัลย์
คิดถึงพัน ใช่ไหม ใคร่บอกที

แค่หายไป สองคืน สะอื้นไห้
ทอดอาลัย ครวญหา น้ำตาปรี่
ยังคงรัก ปักทรวง ดวงฤดี
จากไกลพี่ อย่าพะวง จงปลงใจ

กลับมาแล้ว แก้วตา อย่าวิตก
มิโกหก หรอกหนอ รอฝันใฝ่
ทั้งสี่ห้อง ร้อยรวง แสนห่วงใย
ฝากฤทัย ไว้กอด ตลอดวัน

รู้ว่าเก็บ เหน็บใจ ให้สุดปลื้ม
แสนดูดดื่ม ความรัก สลักมั่น
เข้าบ้านกลอน อ้อนขอ รอจำนรรจ์
หอบรักฉัน ส่งไป ให้พี่ชาย

[บ้านริมโขง]

...ฟ้ามิเคย ปวดร้าว มีดาวคู่
ฟ้ามิเคย หดหู่ เดือนคู่ฝัน
แต่คืนนี้ รู้ไหม ว่าใครกัน
ที่เฝ้าวัน ห่วงหา เธอมาคลอ...

...ฤๅระกำ จำฝืน สะอื้นเหงา
โอ้..ใจเฝ้า ทรมาน นานแล้วหนอ
คิดถึงชาย คนนั้น เก็บฝันรอ
ใจมิเคย จะท้อ รักรอเธอ...

รัตนาวดี

ฤาหัวใจรับรสเพียงบทเศร้า
ฤารักเขาเพียงข้างอย่างพลั้งเผลอ
ฤาหัวใจใครกันฝันละเมอ
ฤาว่าเพ้อเผลอไผลเพราะใจเคย

รับแต่บทผิดหวังนั่งละห้อย
มองดาวย้อยคล้อยต่ำพร่ำเฉลย
ไม่สุขสมกับใครที่ไหนเลย
ฟังเอื้อนเอ่ยเผยมา...ท่าจะลวง..

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ยังคงซึ้งหนึ่งใคร ไยมิเผย
ใครกันเอ่ย ฤดี แอบมีฝัน
แนบสนิทชิดชื่น ทุกคืนวัน
ด้วยผูกพัน มั่นเสมอเธอหนึ่งเดียว

ทำเหมือนเป็นปริศนาไม่กล้าเปิด
อาการเกิดตระหนักรักแน่นเหนียว
ด้วยความหมาย นานกาลประสานเกลียว
ที่คล้องเกี่ยวเหนี่ยวเหน็บ เก็บในทรวง

เมื่อ ไม่อาจ เปลี่ยนทาง ที่วางผ่าน
เมื่อ ดวงมาน ขานนำคำว่าหวง
เมื่อ รักนี้ มีไว้ มิได้ลวง
เมื่อ อยากควงไฉนไยร้างลา

รัก ยังคง มีอยู่หมายชูชิด
รัก ยังติดตรึงห้วงเสน่หา
รัก ยังมั่นฝันซึ้ง ถึงทุกครา
รัก นี้คือ “สุนันยา”...หรือว่าใคร??????...

"สุนันยา"

ชู๊ดประตูตัวเองเกรงคนโห่
กลัวจิ๊กโก๋ต่อว่าพาเฉไฉ
อยากจะเล่นตามน้ำก็หวามใจ
เดี๋ยวเขาให้ใบแดงแจ้งกรรมการ

ด้วยมากเหลือเมื่อคิดจะบิดผัน
ด้วยสำคัญทุกผู้ดูหวิวหวาน
หากเจาะจงลงไปให้ลั่นดาน
ต้องขึ้นคานอีกตรึมซึมกะทือ

ไม่อยากหาญหักใจใครด้วยรัก
ไม่อยากปักรักวางไร้ทางหือ
ไม่อยากให้ใครเห็นเป็นข่าวลือ
ไม่อยากให้ใครถือว่าหลอกลวง

สู้ถนอมเนื้อนางวางส่งเสริม
คอยต่อเติมรักให้อย่างใหญ่หลวง
คอยพะนอคลอคู่ทุกผู้ควง
รักเป็นพวงแบ่งได้ให้เท่ากัน..

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

 

ฯ ล ฯ

อันความชื่นหมื่นแสนไม่แม้นเหมือน
ให้ลืมเลือนละสวาทปรารถนา
ยากแทนเทียบเปรียบขวัญกัลยา
แม้นชีวาอาสัญไม่ผันแปร...


 

"  บูรพ์  "

มัวแต่บนพึมพำทำอ้อล้อ
สาวใดรอคงคลายหน่ายกระแส
ยกแม่น้ำทั้งห้าพาลอยแพ
ทั้งสาวแท้สาวเทียมเขาเตรียมโกย

ให้เร่งหน่อยลีลาพากระชั้น
ให้สุขสันต์ดั้นถี่ไม่มีโหย
สาวใจร้อนถอนหนีเดี๋ยวมีโวย
กลัวรักโรยด้วยท่าที่ล้าแรง

สาวสมัยนี้ปรี่ถึงเขาซึ้งซ่าน
ต้องเนื้องานซ่านสุขไม่รุกแหยง
เขาเอาแก่นไร้เปลือกเลือกแสดง
เราต้องแทงตรงเป้าเข้าหัวใจ..



นี่เพราะรักนะ ถึงบอกความลับให้ฟัง ท่านบูรพ์

"บ้านริมโขง"

[รัตนาวดี]

...ฟ้ามิเคย ปวดร้าว มีดาวคู่
ฟ้ามิเคย หดหู่ เดือนคู่ฝัน
แต่คืนนี้ รู้ไหม ว่าใครกัน
ที่เฝ้าวัน ห่วงหา เธอมาคลอ...

...ฤๅระกำ จำฝืน สะอื้นเหงา
โอ้..ใจเฝ้า ทรมาน นานแล้วหนอ
คิดถึงชาย คนนั้น เก็บฝันรอ
ใจมิเคย จะท้อ รักรอเธอ...

รัตนาวดี

ฤาหัวใจรับรสเพียงบทเศร้า
ฤารักเขาเพียงข้างอย่างพลั้งเผลอ
ฤาหัวใจใครกันฝันละเมอ
ฤาว่าเพ้อเผลอไผลเพราะใจเคย

รับแต่บทผิดหวังนั่งละห้อย
มองดาวย้อยคล้อยต่ำพร่ำเฉลย
ไม่สุขสมกับใครที่ไหนเลย
ฟังเอื้อนเอ่ยเผยมา...ท่าจะลวง..

"บ้านริมโขง"

...ใจบังอร อ่อนไหว ไม่บิดพลิ้ว
เพียงหวาบหวิว ฤทัย ให้เป็นห่วง
ยามพี่ชาย เพ้อเศร้า ยิ่งเร้าทรวง
มาตรงช่วง รักหาย คล้ายกันนา...

...เห็นใจที่ พี่เหงา เศร้าเพราะรัก
ยิ่งตระหนัก ระทม ยิ่งตรมกว่า
ฝากคำว่า คิดถึง รำพึงพา
เต็มด้วยค่า รักฝัน ทุกวันเคียง...

รัตนาวดี
 

<a href="http://www.youtube.com/v/zgKTfOx8_Z4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/zgKTfOx8_Z4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

...

[บ้านริมโขง]

ยังคงรัก ภักดี ต่อพี่น้อง
ยังปรองดอง รักใคร่ ให้แยแส
รักทุกคน  ที่รัก พร้อมดูแล
ด้วยใจแท้ จังใจ ใช่จิงจา

ยังคงมั่น ต่อรัก ประจักษ์จิต
ยังคงคิด เสมอ รักเธอหนา
ยังคงเชื่อ ว่ารัก ภักดิ์กานดา
ยังคงหา รักนิรันดร์ ตลอดไป

จงตามต่ออย่าท้อต่อมุ่งหมาย
ตามถึงปลายสุดฟ้าอย่าไถล
รู้รับรสบทซึ้งตรึงอย่างไร
รู้ครองใจครองผู้คู่ชีวิต

ขออวยชัยให้ชมสมปรารถนา
ขอรักมาเสริมสู่คู่สนิท
ขอมั่นคงตรงหมายปลายมุ่งคิด
ให้พิชิตรักแท้แก่กมล

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ยังคงรักหนักแน่นดังแท่นผา
ยังคงรักปักชีวาพาใฝ่ฝัน
ยังคงรักสมัครใคร่ในสัมพันธ์
ยังคงรักพักพิงนั้นฉันและเธอ

ยังคงรักลึกซึ้งตราตรึงจิต
ยังคงรักรู้สักนิดคิดเสมอ
ยังคงรักยังคงรอขอพบเจอ
ยังคงรักเลิศเลอเสมอมา

ยังคงรักล้วนคำนำว่ารัก
ยังสมัครหมั้นหมายคลับคล้ายว่า
ยังห่วงหวงดวงใจในดวงตา
ยังคงรักเธอมากกว่าเกินผู้ใด

 
หทัยกาญจน์
๒๖ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕

รักของเธอล้นรักสลักเหลือ
รักของเธอเหลือเฟือเมื่อสุกใส
รักของเธอเพื่อเขาใช่เพื่อใคร
รักของเธอเริงใจไร้ราคี

อยากได้รักเธอชมมาบ่มสุข
อยากได้รักเธอปลุกเพิ่มสุขี
อยากได้รักเธอครองน้องคนดี
อยากได้รักเธอนี้  พี่ชวนชม.

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ยังคงรอใครหนึ่งเราซึ้งเขา
ยังคงเฝ้าแอบปองจองใจฝัน
ยังคิดถึงแม้ขมขื่นทุกคืนวัน
ยังผูกพันแน่นหนักด้วยภักดี

เก็บถนอมเยื่อใยมิให้ขาด
รักประหลาดฝังใจไม่หน่ายหนี
เสน่หาพาพ่วงทุกท่วงที
หวั่นฤดีไหวหวามทุกท่ามทาง

มิอาจเปลี่ยนความรู้สึกจนนึกเขิน
มิอาจเดินจากไป..ใจคอยขวาง
มิอาจลืมถ้อยคำเธออำพราง
มิอาจให้ใจว่าง..ไกลห่างเธอ

มีแต่เฝ้ารอคอย..น้อยใจนัก
มีแต่เห็นเธอบอกรักคนอื่นเสมอ
มีแต่เราเผลอหม่นจนละเมอ
มีแต่เธอ..ขังใจ..ฉันไว้นิรันดร์

มะขิ่น..คนชอบมะเขือ
 

เผยหัวใจให้เห็นไม่เป็นอื่น
ใจยังรื่นชื่นชมสมสวรรค์
ยังมั่นคงตรงต่อก่อสัมพันธ์
ทุกคืนวันนั้นคอยร้อยรักรวม

เมื่อรักมากหวังมากอยากยื้อยุด
อยากจะรุดมาครองคล้องแขนสวม
หวั่นหัวใจโลเลเทกำกวม
กลัวรักหลวมคลอนคลายสลายลง

เก็บกังวลจนหมองสองปรางช้ำ
เก็บระกำก่อกวนป่วนไหลหลง
จนหมดสุขขลุกข้องหมองจำนง
จนประสงค์ส่งหมายคล้ายจองจำ

บางครั้งรักด้วยรักเพียงรักสื่อ
รักนั้นคือการให้ใจชื่นฉ่ำ
รักชื่นชมบ่มหวานเอ่ยขานคำ
รักน้อมนำด้วยรักภักดิ์กมล

หากเหมือนใจถูกขังจากฝั่งรัก
คนเศร้านักคือคู่คนสู่สน
ดังโหดร้ายหมายเป็นเช่นทุรชน
เกินทานทนหากสนองครองรักกัน

อยากให้รัก รักนี้ที่มอบให้
เจิดแจ่มใสไร้ครอบเป็นขอบขั้น
มีเสรีมีชื่นทุกคืนวัน
ต่างผูกพันด้วยใจ..ไร้พรมแดน..

"บ้านริมโขง"

[Prapacarn ❀]

ปลายฟากฟ้าฝั่งนี้..มีรักมั่น
ผูกสัมพันธ์ผันพ่วงเพราะหวงแหน
ไม่อยากให้ใจเจ้าชู้มาดูแคลน
รักด้วยแก่นของใจ..ให้คนดี

รักพี่นั้นงันงง..น้องสงสัย
รักอย่างไรไม่ปองจับจองที่
หรือเป็นแค่โลเลให้เสรี
เอ่ยวจีเพ้อพร่ำ..เหือดน้ำใจ

แม้อึดอัดขัดข้อง..น้องลาก่อน
เกินจะอ้อนซ้ำซ้ำ..ช้ำ !รู้ไหม?
จะเจียมตัวเจียมตน..ประสาคนไกล
น้องคงแค่ ”คนไม่ใช่”..พี่ไม่แคร์

แซม
 

[ชลนา ทิชากร]

ปลายฟากฟ้า ฝั่งโนน ไกลโพ้นนัก
แต่มีรัก ปักใจ ไว้แน่วแน่
รักคงมั่น รักเธอนั้น ไม่ผันแปร
รักจริงแท้ แน่นอนนัก ฉันรักเธอ

ปลายฟากฟ้า ฝั่งโนน ไกลโพ้นยิ่ง
มีรักจริง ยิ่งใหญ่ ให้เสมอ
ถึงตัวไกล ใจใกล้ ใฝ่ปรนเปรอ
รักบำเรอ เสมอมั่น นิรันดร

ปลายฟากฟ้า ฝั่งโนน ไกลโพนจัง
รักฉันยัง ดำรงอยู่ คู่สมร
จะเนินนาน ปานไหน ใจอาวรณ์
รักงามงอน คนดี นี้ทุกวัน

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/-5TP4gw_59Y&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/-5TP4gw_59Y&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สุนันยา]

ชู๊ดประตูตัวเองเกรงคนโห่
กลัวจิ๊กโก๋ต่อว่าพาเฉไฉ
อยากจะเล่นตามน้ำก็หวามใจ
เดี๋ยวเขาให้ใบแดงแจ้งกรรมการ

ด้วยมากเหลือเมื่อคิดจะบิดผัน
ด้วยสำคัญทุกผู้ดูหวิวหวาน
หากเจาะจงลงไปให้ลั่นดาน
ต้องขึ้นคานอีกตรึมซึมกะทือ

ไม่อยากหาญหักใจใครด้วยรัก
ไม่อยากปักรักวางไร้ทางหือ
ไม่อยากให้ใครเห็นเป็นข่าวลือ
ไม่อยากให้ใครถือว่าหลอกลวง

สู้ถนอมเนื้อนางวางส่งเสริม
คอยต่อเติมรักให้อย่างใหญ่หลวง
คอยพะนอคลอคู่ทุกผู้ควง
รักเป็นพวงแบ่งได้ให้เท่ากัน..

"บ้านริมโขง"

โอ้ละหนอ ใจชาย คล้ายรักเล่ห์
เที่ยวถ่ายเท นอกใน ให้โศกศัลย์
บอกหนึ่งเดียว เกี่ยวก้อย ร้อยสัมพันธ์
เพียงข้ามวัน ผันไป ไม่แน่นอน

รักเป็นพวง พ่วงไว้ ให้ปันแบ่ง
แล้วตำแหน่ง ที่ให้ ไม่ทอดถอน
หนึ่งสัปดาห์ จะทำไง ได้เคียงคอน
ให้ลงตัว ทุกตอน ไม่คลอนแคลน

จะไหวเหรอ “พี่โขง”โยงเชื่อมผ่าน
จะเสียงาน การก่อจนท้อแสน
แค่หนึ่งเดียว เกี่ยวเก็บ ใช้เหน็บแทน
นี่ถ้าแฟน เป็นพวง น้องห่วงจัง

กลัวพี่จะหมดแรง ความแกร่งหาย
เสียเชิงชาย ขายหน้า พาผิดหวัง
ต้องใช้ยามาเสริม เติมพลัง
จนต้องนั่ง อ่อนล้า พาซีดเซียว   

"สุนันยา"

[อาทิตา]

รอยยิ้มอัน-แสนหวาน-ยังตราติด
ดวงพักตร์ผ่อง-งามพิศ-ยังสดสวย
ผิวละมุน-อุ่นไอ-งามระรวย
ร่างระหง-ยังคงสวย-มิเสื่อมคลาย
---------------------
เสียงเอื้อนเอ่ย-คำหวาน-ยังซ่านจิต
ยังตรึงติด-หวานหู-มิรู้หาย
ยังคิดถึง-เพียงเจ้า-มิเสื่อมคลาย
ยังมั่นใน-รักเจ้า-เท่าชีวา
---------------------
ให้นึกถึง-เมื่อครั้ง-เคยหวานชื่น
แม้นวันคืน-ผันผ่าน-ยังห่วงหา
ถึงต้องห่าง-จำพราก-จากไกลตา
มิสร่างซา-รักเจ้า-ยังเฝ้าปอง
---------------------
ยังคิดถึง-ซึ่งรัก-อันแสนอุ่น
หวานละมุน-อุ่นรักเจ้า-กับเราสอง
ยังคิดถึง-ซึ่งนาง-ที่เคยครอง
หวังใจปอง-เพียงเจ้า-เท่านิรันดร์
---------------------

อาทิตา

ยังอยู่ตรงนี้.....เพื่อเฝ้ารอเธอเสมอ

[saknun]

ยังคงรัก ทุกคน อยู่ที่นี่
ไม่ขอหนี ไปไหน ให้ไกลฝัน
จะอยู่คู่  บ้านกลอน ตอนกลางวัน
กลางคืนนั้น ไม่มีเนต เช็คข้อความ

ยังคงรัก ภักดี มีพี่น้อง
รักปรองดอง ทุกคน จนเฝ้าถาม
อยู่ใกล้ใกล้ หัวใจ ทุกโมงยาม
คอยติดตาม ผลงาน ในบ้านกลอน

ยังคงรัก ความฝัน จึงหมั่นแต่ง
ยังแสดง ข้อความ ยามเดือดร้อน
รักทุกท่าน ที่นี่ มีขั้นตอน
ต้องเขียนกลอน ส่งด้วย ช่วยดูแล