ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ความหนาวเยือน เตือนฉัน ในวันนี้
ปวดฤดี จริงแท้ ดวงแดหมอง
ทิ้งฉันไว้ ลำพัง นั่งเหม่อมอง
สุดเศร้าหมอง ครองช้ำ ระกำทน

ช่างเปล่าเปลี่ยว เดียวดาย ร้ายยิ่งกว่า
ลมพัดมา พาให้ ใจเผลอบ่น
ความหนาวเอย เลยผ่าน ม่านใจตน
ร่างกรำฝน ไม่ไหว ใจแทบพัง

มองฟากฟ้า พาให้ จิตใจป่วน
ฤทัยครวญ เพ้อหา คราสิ้นหวัง
ระทมทุกข์ คลุกเคล้า เข้าประดัง
ความรักดัง หมอกบาง จางหายไป

ถึงรอคอย คล้อยลับ ไม่กลับย้อน
กล้ำกลืนนอน ถอนจิต คิดหวั่นไหว
โอ้อกเอ๋ย เลยล่วง ทุกช่วงใจ
แสบฤทัย ทุกคืน สะอื้นทรวง

ความหนาวเยือน เหมือนเย้ย แล้วเลยผ่าน
ดอกรักบาน ไม่มี หนีหลุดร่วง
ถึงคอยเช้า บ่ายค่ำ ช้ำแดดวง
ขาดคู่ควง แรมปี มีแต่ตรม

สงสัยว่า ตัวฉัน นั้นไร้คู่
จึงขออยู่ อ้างว้าง อย่างขื่นขม
แม้ชาตินี้ ไร้ชาย หมายพึงชม
จะขอก้ม ยอมรับ กับชะตา

 

[saknun]

ถ้าคนสวย ไร้คู่ ดูพี่ก่อน
ชายขี้งอน ชอบเล่น เป็นเฮฮา
คุยสนุก  คลายเหงา เบาอุรา
ชอบนำพา เที่ยวท่อง ร้องเพลงมันส์

ถึงเวลา หน้าหนาว สาวเริ่มบ่น
จะกี่คน  แล้วหนอ น้องสาวฉัน
ว่าขาดคู่ เรียงหมอน นอนเคียงกัน
ที่ว่านั้น   ไม่จริง อย่าอิงเอ่ย

จัดสักที่ งานแต่ง จะแบ่งช่วย
จะลาป่วย ช่วยงาน ไม่ทำเฉย
รู้นะว่า   น้องยา มีคู่เคย
ไม่ลงเอย กันมา ห้าหกปี

[ปู่ริน]

...........................

ความหนาวเยือน เหมือนเย้ย แล้วเลยผ่าน
ดอกรักบาน ไม่มี หนีหลุดร่วง
ถึงคอยเช้า บ่ายค่ำ ช้ำแดดวง
ขาดคู่ควง แรมปี มีแต่ตรม

สงสัยว่า ตัวฉัน นั้นไร้คู่
จึงขออยู่ อ้างว้าง อย่างขื่นขม
แม้ชาตินี้ ไร้ชาย หมายพึงชม
จะขอก้ม ยอมรับ กับชะตา

ดวงชะตาไม่มีใครบอกได้แน่
บางคนแก่ยังมีคู่ดั่งปรารถนา
บางคนช้ำความรักถูกหักอุรา
รวยล้นฟ้ายังผิดหวังตั้งมากมาย

บางคนจนข้นแค้นแสนมีสุข
ไร้ความทุกข์รู้เพียงพอตามจุดหมาย
บางคนท้อเรื่องนิดเดียวผูกคอตาย
ช่างวุ่นวายเรื่องชีวิตคิดแล้วงง

หากยอมรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
อย่างงมึนเต้นตาม โลภ โกรธ หลง
มาหันหน้าพึ่งพระธรรมสำเร็จลง
ชีวิตคงสุขสันต์เกิดมั่นใจ

ความอยากได้ทำให้กายเราเหน็บหนาว
น้องยังสาวต้องยึดมั่นอย่าหวั่นไหว
บุญแค่ทำกรรมเคยสร้างแต่ปางใด
รักยิ่งใหญ่ คือรักแม่..แก้หนาวคลาย.

                    ริน ดอนบูรพา
                                             ๒๒ ต.ค. ๕๕

 

[--ณัชชา--]

สงสัยว่า ตัวฉัน นั้นไร้คู่
จึงขออยู่ อ้างว้าง อย่างขื่นขม
แม้ชาตินี้ ไร้ชาย หมายพึงชม
จะขอก้ม ยอมรับ กับชะตา

พี่พัน

ล่วงสามสิบ-สองปีที่ผ่านหนาว
หลายเรื่องราวผ่านผันใช่ปัญหา
หนาวก็มุดผ้าห่มยามลมพา
อบอุ่นกว่าอกชายหลายกระบุง

มีเสื้อโค๊ต ขนสัตว์งัดมาใส่
ก่อฟืนไฟคลายเย็นไม่เห็นยุ่ง
มีครอบครัวพร้อมหน้าพี่ป้าลุง
มัวแต่มุ่งหาคู่หดหู่ตาย

--บานเย็น--

 

[ยาใจ]

ดวงใจอันบอบบาง    ในที่ว่างและเดียวดาย
อ้างว้างจนใจหาย    มองรอบกายไม่เห็นใคร

ยามลมหนาวพัดโชย    เหมือนลมโบยให้หนาวใจ
กอดตัว แค่อุ่นกาย   จะกอดใคร .. ให้อุ่นใจ

~  ยาใจ   ~

[panthong.kh]

ถ้าคนสวย ไร้คู่ ดูพี่ก่อน
ชายขี้งอน ชอบเล่น เป็นเฮฮา
คุยสนุก  คลายเหงา เบาอุรา
ชอบนำพา เที่ยวท่อง ร้องเพลงมันส์

ถึงเวลา หน้าหนาว สาวเริ่มบ่น
จะกี่คน  แล้วหนอ น้องสาวฉัน
ว่าขาดคู่ เรียงหมอน นอนเคียงกัน
ที่ว่านั้น   ไม่จริง อย่าอิงเอ่ย

จัดสักที่ งานแต่ง จะแบ่งช่วย
จะลาป่วย ช่วยงาน ไม่ทำเฉย
รู้นะว่า   น้องยา มีคู่เคย
ไม่ลงเอย กันมา ห้าหกปี

หาเรื่องลา งานหรือ ถือไหมนั่น
ยังไม่ทัน มีคู่ รู้เสียนี่
ข่าวที่ไหน ใครกัน หวั่นจริงซี
หัวใจมี ที่เกี่ยว จะเหนี่ยวไว้

หาเรื่องหยุด งานก่อน ได้ผ่อนพัก
งานคงหนัก เกินแท้ แย่ใช่ไหม
งานขายรถ ขายเรือ เถือทุกข์ใจ
ทั้งเก่าใหม่ คงรวย อวยชัยมา

ได้ข่าวว่า ขายดี ห้าปีซ้อน
ทั้งเงินผ่อน เงินเชื่อ เบื่อไหมหนา
รวมดอกต้น หลายล้าน ด้านราคา
คันแสนกว่า ก็มี มิหลอกลวง

อีกเงินดาวน์ เงินเดือน ปรับเปลี่ยนบ่อย
จากห้าร้อย เป็นห้าแสน ดั่งแดนสรวง
ทั้งโบนัส จัดให้ ไม่เคยทวง
ออกทุกช่วง หกเดือน เลื่อนขั้นพร้อม
พันทอง

[panthong.kh]

ดวงชะตาไม่มีใครบอกได้แน่
บางคนแก่ยังมีคู่ดั่งปรารถนา
บางคนช้ำความรักถูกหักอุรา
รวยล้นฟ้ายังผิดหวังตั้งมากมาย

บางคนจนข้นแค้นแสนมีสุข
ไร้ความทุกข์รู้เพียงพอตามจุดหมาย
บางคนท้อเรื่องนิดเดียวผูกคอตาย
ช่างวุ่นวายเรื่องชีวิตคิดแล้วงง

หากยอมรับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
อย่างงมึนเต้นตาม โลภ โกรธ หลง
มาหันหน้าพึ่งพระธรรมสำเร็จลง
ชีวิตคงสุขสันต์เกิดมั่นใจ

ความอยากได้ทำให้กายเราเหน็บหนาว
น้องยังสาวต้องยึดมั่นอย่าหวั่นไหว
บุญแค่ทำกรรมเคยสร้างแต่ปางใด
รักยิ่งใหญ่ คือรักแม่..แก้หนาวคลาย.

                    ริน ดอนบูรพา
                                             ๒๒ ต.ค. ๕๕

ดวงชะตา พลิกผัน สวรรค์แกล้ง
ให้เสแสร้ง เซซัง ดั่งวาดหมาย
คะนึงหวน ครวญหา พาเดียวดาย
ในร่างกาย หนาวเหน็บ เจ็บเกินทน

จะหันหน้า เข้าวัด ตอบชัดไม่
กลัวจะไป ผิดศีล สิ้นสับสน
กลัวพระเถร เณรชี ลี้ลุกลน
ต้องหมองหม่น เช้าค่ำ ทำฉันท์ใด

ความเพียงพอ พอเพียง เลี่ยงไม่รับ
ต้องจ่ายจับ ทุกวัน รันทดไหม
ทั้งค่ารถ ค่าบ้าน บานตะไท
อยากหาใคร จุนเจือ เผื่อว่ามี

[panthong.kh]

ล่วงสามสิบ-สองปีที่ผ่านหนาว
หลายเรื่องราวผ่านผันใช่ปัญหา
หนาวก็มุดผ้าห่มยามลมพา
อบอุ่นกว่าอกชายหลายกระบุง

มีเสื้อโค๊ต ขนสัตว์งัดมาใส่
ก่อฟืนไฟคลายเย็นไม่เห็นยุ่ง
มีครอบครัวพร้อมหน้าพี่ป้าลุง
มัวแต่มุ่งหาคู่หดหู่ตาย

--บานเย็น--

 

ได้ยินข่าว เขาเล่า ว่าหนาวเนื้อ
ต้องห่มเนื้อ เท่านั้น จักพลันหาย
จึงอยากลอง ดูหน่อย หงอยเดียวดาย
ใช้ผ้าห่ม ตราชาย คลายทันที

มีเสื้อผ้า ไหมพรม ห่มไม่อุ่น
ฤดีวุ่น วายใหญ่ ไร้สุขี
นอนจ่อมจม ขมทรวง ทุกห้วงปี
ทนทุกที ที่ลมหนาว ผ่าวเข้ามา
พันทอง

[ดาว อาชาไนย]

มุดผ้าห่มทีไรไม่อุ่นดอก
ใครหนอบอกอกชายไม่สู้ผ้า
ไอตัวอบตัวกันสุดพรรณนา
หวามอุราราวปลุกไฟลุกโพลง

แค่เขียนกลอนตอนหนาวยังร้าวจิต
นั่งก็คิดนอนก็ฝันตะวันโด่ง
แทนสาวกอดหมอนข้างพลางคลุมโปง
คนขี้โกงหลอนเราให้เฝ้าคอย

-ดาว-

[อนุรักษ์ไทย]

ผมเห็นด้วย หนาวกาย ให้ห่มเนื้อ
ทำขึ้นเพื่อ หัวใจ คนทั้งสอง
หายหนาวกาย หนาวใจ ใคร่ให้ลอง
หากใครปรอง ผมกอด หยอดเบอร์โทร

 

[อนุรักษ์ไทย]

หนาวครานี้ หนาวยิ่ง กว่าที่ผ่าน
นานแสนนาน ใจฉัน นั้นสั่นไหว
อยากอ้อนวอน ความหนาว จากแดนไกล
จงพัดไป ให้ใจ ได้อุ่นพอ

หากว่าใจ ได้เจอ คนที่รอ
อยากจะขอ มาช่วย ให้หายหนาว
สงข้อความ ฝากไป ให้ดวงดาว
ส่งผู้สาว สวยสวย ช่วยห่มใจ

 

[panthong.kh]

ดวงใจอันบอบบาง    ในที่ว่างและเดียวดาย
อ้างว้างจนใจหาย    มองรอบกายไม่เห็นใคร

ยามลมหนาวพัดโชย    เหมือนลมโบยให้หนาวใจ
กอดตัว แค่อุ่นกาย   จะกอดใคร .. ให้อุ่นใจ

~  ยาใจ   ~

ถึงดวงใจ จะบอบบาง    หนาวอ้างว้าง หมดทางไหม
ผ้าห่มคลุมโปงไป         แสนร้าวใน ฤทัยตรม

ผ้าผวย ช่วยไม่ได้       หนาวข้างใน ใจแทบล่ม
อกสาว ร้าวระบม        จนซานซม ลมหนาวกลาย

หนาวนี้ มีชายเคียง     นอนร่วมเรียง เตียงสุขหลาย
อุ่นเอื้อ เนื้อแนบกาย    ไม่ฝันร้าย มีชายปอง

หนาวนี้ มีไหมเล่า      มาแนบเนา เฝ้าสนอง
ชื่นรัก จักสมสอง      ร้อยแขนเกี่ยว ไม่เปลี่ยวทรวง
พันทอง
 

[อังศุมาลิน]

หนาวครานี้ หนาวยิ่ง กว่าที่ผ่าน
นานแสนนาน ใจฉัน นั้นสั่นไหว
อยากอ้อนวอน ความหนาว จากแดนไกล
จงพัดไป ให้ใจ ได้อุ่นพอ

หากว่าใจ ได้เจอ คนที่รอ
อยากจะขอ มาช่วย ให้หายหนาว
สงข้อความ ฝากไป ให้ดวงดาว
ส่งผู้สาว สวยสวย ช่วยห่มใจ

 

สวย แค่ไหน ถึงจะคลายให้หายหนาว

งาม แค่ไหนถึงเลิกร้าวฤทัยไหว

สเปคเธอหน้า+หุ่น คืออุ่นไอ

หรืออย่างไร คนหล่อ ที่ขอมา

ฉันมีแต่ หัวใจ ได้ไหมเล่า??

พอบรรเทาหนาวกาย หายอ่อนล้า

ถ้าโอเคดวงฤดีจะตีตรา

ฝ่าหมอกหนา มอบไออุ่น ละมุนละไม ^^
 

[panthong.kh]

มุดผ้าห่มทีไรไม่อุ่นดอก
ใครหนอบอกอกชายไม่สู้ผ้า
ไอตัวอบตัวกันสุดพรรณนา
หวามอุราราวปลุกไฟลุกโพลง

แค่เขียนกลอนตอนหนาวยังร้าวจิต
นั่งก็คิดนอนก็ฝันตะวันโด่ง
แทนสาวกอดหมอนข้างพลางคลุมโปง
คนขี้โกงหลอนเราให้เฝ้าคอย

-ดาว-

ใครไปหลอน ไปหลอก ชอกช้ำจิต
ใครไปคิด บิดพริ้ว นิ่วหน้าหงอย
ใครไปปลุก ไปปล้ำ ทำสำออย
หนอยหนอยหนอย ใครกัน บอกพันมา

ใครใจดำ ทำได้ อย่างไรเนี้ย
มาหลอกคน มีเมีย ระเหี่ยหนา
มาหลอกให้ ระกำ ทำไมนา
เดี๋ยวจะฆ่า ให้ตาย วายชีวัน
พันทอง
  e

mo_126

[panthong.kh]

หนาวครานี้ หนาวยิ่ง กว่าที่ผ่าน
นานแสนนาน ใจฉัน นั้นสั่นไหว
อยากอ้อนวอน ความหนาว จากแดนไกล
จงพัดไป ให้ใจ ได้อุ่นพอ

หากว่าใจ ได้เจอ คนที่รอ
อยากจะขอ มาช่วย ให้หายหนาว
สงข้อความ ฝากไป ให้ดวงดาว
ส่งผู้สาว สวยสวย ช่วยห่มใจ

 

สาวแสนสวย รวยเริด งามเฉิดฉาย
ทำให้ชาย อกหัก ชักหวั่นไหว
ขอเชิญมา ทางนี้ ให้เร็วไว
จะดามใจ คนดี ที่ปวดร้าว

ยินเสียงครวญ คร่ำมา เวลานี้
หนาวฤดี ยิ่งนัก จักหาสาว
มากกกอด ซักคน สุขล้นยาว
น้ำค้างพราว ไม่หวั่น หันเคียงกาย

อยากเสนอ ตัวมา แทนผ้าห่ม
ลูบไล้ลม ให้หนี ไม่มีหน่าย
เฝ้าถนอม กล่อมเกลี้ยง เพียงพี่ชาย
แม้ฝันร้าย ปลอบขวัญ ทุกวันไป

ว่าอย่างไร ตอบที อย่าหนีหน้า
ขืนชักช้า หนาวผ่าน ดวงมานไหว
คงต้องรอ อีกปี ชี่ช้ำใจ
ทำอย่างไร รีบรัด เร่งจัดการ
พันทอง