ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

ไร้วจีชี้ตามในความหมาย
ไร้บรรยายคล้ายเข้มเต็มรู้สึก
ให้คนรับจับทางวางสำนึก
ให้คนรับตกผลึก..ระลึกครวญ

ดุจสื่อทิพย์หยิบวางอย่างเหมาะสม
ดุจอารมณ์กลมเกลียวเคี่ยวให้หวน
ไร้ตัวแปรใดกั้นให้ผันทวน
สื่อทุกส่วนส่งถึงตราตรึงใจ

คืออารมณ์สองจิตคิดสมัคร
คืออารมณ์บ่มรักสลักใส่
เกิดรูปทรงตรงกันได้ฉันท์ใด
เมื่อสองใครไหลรักร่วมภักดี

กว่าวาดแต่งแบ่งส่วนควรเหมาะสม
กว่าอารมณ์กลมกลืนได้ชื่นศรี
กว่าสองนั้นสัมพันธ์มั่นฤดี
กว่านาทีใสแจ่มได้แย้มกาล

ต้องอดทนปนปรับรับผนึก
ต้องตรองตรึกฮึกเหิมเติมสมาน
ต้องอาทรห่วงหามาเนิ่นนาน
ต้องมากหวานสานสู่ไม่รู้คลาย

ปรารถนาร่วมกันฝันปันแบ่ง
ปรารถนาตบแต่งแห่งเป้าหมาย
ปรารถนาสุขสมภิรมย์กาย
ปรารถนาสุดท้าย..ได้รักกัน.

"บ้านริมโขง"

๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๕

<a href="http://www.youtube.com/v/Ccd3xu93zOs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Ccd3xu93zOs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Music]

มิปรารถนาเพียงพบเพื่อรบเร้า
ถูกทาบเทาเงาโลกอันโศกศัลย์
เสี้ยวอารมณ์แอบเผลอเพ้อรำพัน
คำยืนยันย่ำแย่..แค่คืนเดียว

หมายประคองจินตนาเป็นยาหอม
อ้างถนอมความรู้สึกผลึกเหนียว
หวั่นผวาปรารมภ์สิ้นกลมเกลียว
อันแท้เทียวฟากฝันถูกบั่นทอน

รักซึมซาบภาพนิ่ง..อันยิ่งใหญ่
มิคว้าไขว่ในซอกที่หลอกหลอน
คำเปรยเปรียบปรารถนาเอื้ออาทร
จะร้าวรอนเพียงใด?..เมื่อไม่จริง

 

[panthong.kh]

ไร้วจีชี้ตามในความหมาย
ไร้บรรยายคล้ายเข้มเต็มรู้สึก
ให้คนรับจับทางวางสำนึก
ให้คนรับตกผลึก..ระลึกครวญ

ดุจสื่อทิพย์หยิบวางอย่างเหมาะสม
ดุจอารมณ์กลมเกลียวเคี่ยวให้หวน
ไร้ตัวแปรใดกั้นให้ผันทวน
สื่อทุกส่วนส่งถึงตราตรึงใจ

คืออารมณ์สองจิตคิดสมัคร
คืออารมณ์บ่มรักสลักใส่
เกิดรูปทรงตรงกันได้ฉันท์ใด
เมื่อสองใครไหลรักร่วมภักดี

กว่าวาดแต่งแบ่งส่วนควรเหมาะสม
กว่าอารมณ์กลมกลืนได้ชื่นศรี
กว่าสองนั้นสัมพันธ์มั่นฤดี
กว่านาทีใสแจ่มได้แย้มกาล

ต้องอดทนปนปรับรับผนึก
ต้องตรองตรึกฮึกเหิมเติมสมาน
ต้องอาทรห่วงหามาเนิ่นนาน
ต้องมากหวานสานสู่ไม่รู้คลาย

ปรารถนาร่วมกันฝันปันแบ่ง
ปรารถนาตบแต่งแห่งเป้าหมาย
ปรารถนาสุขสมภิรมย์กาย
ปรารถนาสุดท้าย..ได้รักกัน.

"บ้านริมโขง"

๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๕

http://www.youtube.com/watch?v=Ccd3xu93zOs

ปรารถนา วันนี้ ได้มีรัก
ปรารถนา ให้หนัก รักสุขสันต์
ปรารถนา หนึ่งเดียว เกลียวสัมพันธ์
ปรารถนา เท่านั้น ฉันและะเธอ

เริ่มแรกรัก ปักทรวง ทุกข์ห่วงหา
เริ่มแรกรัก ปักอุรา ครามองเหม่อ
เริ่มแรกรัก ไม่หวั่น มุ่งมั่นเออ
เริ่มแรกรัก หวานเพ้อ ละเมอครวญ

มาตอนนี้ ชักไม่แน่ ดวงแดเปลี่ยน
หลายวันเวียน หนุนไป  ยิ่งไห้หวน
หลากอารมณ์ เผยออก บอกเรรวน
หลากอารมณ์ ทุกส่วน ล้วนไม่จริง

จึงถอยห่าง วางท่า อุราไหว
ไม่แน่ใจ ใคร่ตรอง ต้องหยุดนิ่ง
ไม่แน่ใจ ตัวตน จนประวิง
ไม่แน่ใจ บางสิ่ง จริงหรือลวง

อยากจะหยุด ยั้งไว้ ฤทัยร้าว
น้ำตาพราว อาบมา ทาทุกช่วง
แต่จำอด ลดลง คงเป็นดวง
ใจพุ่มพวง ทวงทบ จบจากกัน

ไม่อยากยื้อ ยุดใคร ไม่อยากยื้อ
สุดเอื้อมมือ ไขว่คว้า นภากั้น
ขอลาที ที่รัก หักใจพลัน
ชั่วนิรันดร์ แต่นี้ ไม่มีเธอ
พันทอง
 

[สุนันยา]

ฯลฯ
ต้องอดทนปนปรับรับผนึก
ต้องตรองตรึกฮึกเหิมเติมสมาน
ต้องอาทรห่วงหามาเนิ่นนาน
ต้องมากหวานสานสู่ไม่รู้คลาย

ปรารถนาร่วมกันฝันปันแบ่ง
ปรารถนาตบแต่งแห่งเป้าหมาย
ปรารถนาสุขสมภิรมย์กาย
ปรารถนาสุดท้าย..ได้รักกัน.

"บ้านริมโขง"

๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๕

<a href="http://www.youtube.com/v/Ccd3xu93zOs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Ccd3xu93zOs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ส่วนสำนึก ตรึกห้วง ดวงใจรู้
ที่เป็นอยู่ ให้เห็น ใช่เป็นฝัน
คือความจริงสิ่งหมาย สายสัมพันธ์
หล่อหลอมรัก ให้กัน อย่าปันใจ

สื่อสมานสารส่ง ไว้ตรงจิต
เป็นความคิด ติดตรึง เพียงหนึ่งให้
มิใช่คำ พร่ำเผย แล้วเลยไกล
ความห่วงใย ใส่เสริม เพื่อเติมรัก

มีอารมณ์ ร่วมร้อย คอยเสนอ
มอบฉันเธอ เคียงขวัญ มั่นประจักษ์
เช่นพลัง แรงใจ สายใยภักดิ์
ดั่งข้อเกลียว สลัก รักเนิ่นนาน

ปรารถนา พาชื่น ไร้ขื่นขม
ปรารถนา สุขสม พรมพริ้วหวาน
ปรารถนา ร่วมเรียง แนบเคียงมาน
ปรารถนา ชั่วกาล อย่ารานรอน

คือ สิ่งควร ล้วนเห็น ให้เป็นหลัก
คือ ตระหนัก ภักดี มิถ่ายถอน
คือ เจือจุน หนุนเกื้อ เอื้ออาทร
คือ อาวรณ์ ห่วงหา ไม่ลาเลือน
 
รัก ที่มอบ ตอบแทน คงแสนอุ่น
รัก ละมุน กรุ่นไอ หาใดเหมือน
รัก ดุจดั่ง นภา คราคู่เดือน
รัก คอยเยือน เสมือนเงา เราคู่กัน....

“สุนันยา”
 

[Prapacarn ❀]

................
ปรารถนาร่วมกันฝันปันแบ่ง
ปรารถนาตบแต่งแห่งเป้าหมาย
ปรารถนาสุขสมภิรมย์กาย
ปรารถนาสุดท้าย..ได้รักกัน.

"บ้านริมโขง"

๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๕

ด้วยแรงแห่งปรารถนาอย่าหวั่นไหว
ใจซึ้งใจพ่วงมานร่วมสานฝัน
ช่อไมตรีคลี่บานอยู่นานวัน
คือสัมพันธ์พ่วงจินต์ถวิลปอง

ปรารถนายิ่งใหญ่..ให้เธอสุข
ปรารถนาร่วมทุกข์ยามเธอหมอง
รักยิ่งใหญ่..เกินขังคุม..กุมใจปอง
รักประคองกันและกัน..ยามหวั่นใจ

ให้หัวใจเติมเข้ม..เต็มรู้สึก
มิตรภาพฝังลึกเกินกล่าวได้
ทิพยรสบทร่ำแม้นคำใด
ก็ยังไม่แทนทด..บทรักเรา

แซมค่ะ

[อาทิตา]

หากแม้นพี่ - เลือกขีด - ชีวิตได้
ขอเลือกตาย - ด้วยรัก - แนบตักเจ้า
หากแม้นเกิด - ชาติหน้า - ขอสองเรา
เป็นคู่เคียง - เพียงเจ้า - เท่านิรันดร์
-------------------------
ด้วยชาตินี้ - พี่ด้อย - วาสนานัก
มิอาจจัก - เอื้อมเจ้า - เฝ้าเพียงฝัน
ได้ยลเพียง - พักตร์บังอร - อรพรรณ
ใยสวรรค์ - เสแสร้ง - กลั่นแกล้งกัน
------------------------
แม้นตัวพี่ - นี้เป็น - สิขเรศ
ขอยลเนตร - นั้นเป็น - ห้วงมหรรณ์
ได้เคียงอยู่ - คู่เจ้า - เท่านิรันดร์
ขอสวรรค์ - จงเมตตา - เอื้อปราณี
------------------------
หากแม้นพี่ - นี้เป็นห้วง - นภาใส
ขอทรามวัย - เป็นดารา - สง่าศรี
ส่องประกาย - พรายพราว - ราวรุจี
ตราบชีวี - สิ้นภพ - จบอนันต์
------------------------

อาทิตา

[saknun]

ปรารถนา ทุกสิ่ง ไม่นิ่งหยุด
ปรารถนา ที่สุด นุชจอมขัญ
ปรารถนา ทุกเมื่อ เชื่อเถิดจันทร์
ปรารถนา เรานั้น มั่นที่ใจ

ขออำนาจ อธิษฐาน บรรดารเห็น
ขอให้เป็น ความรัก ที่ยิ่งใหญ่
ขอให้สม  มุ่งมาตร  ด้วยแรงใจ
ขอให้ได้  ทุกครา อารมณ์ปอง

[♥หทัยกาญจน์♥]

ปรารถนา

ปรารถนาสุดท้ายได้รักกัน
เธอกับฉันฉันกับเธอเสมอเสมือน
ได้ร่วมเรียงเคียงอยู่เคียงคู่เรือน
ปรารถนานี้ย้ำเตือนเหมือนสัญญา

ว่าจะรักสมัครใคร่ในดวงจิต
ในดวงใจใกล้ชิดสิทธิ์ห่วงหา
หายไปไหนนานนานผ่านกลับมา
รีบมาทักทายหนาว่าอย่างไร

สบายไหม?ในคำนำ "คิดถึง"
คิดคะนึงเธอ-ฉันที่ฝันใฝ่
แต่งกลอนกานท์สานคำนำดวงใจ
ปรารถนามอบให้ในสิ่งดี

หทัยกาญจน์
๑๙ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕

[ไพร พนาวัลย์]

           

ปัจจุบันมีน้องประคองคู่
จึงได้รู้คุณค่าน่ายกย่อง
แสนเสียดายเวลานาทีทอง
ว่าเราสองพบกันแสนสั้นเกิน

หากความหวังสมมาตรปรารถนา
หากเวลาเบ่งบานอยู่นานเนิ่น
ขอเคียงคู่น้องเจ้ายามก้าวเดิน
ขอเผชิญสุขทุกข์ที่รุกราน

ยามน้องเจ้ามีทุกข์พี่ทุกข์ด้วย
ยามคนสวยมีสุขร่วมสุขสานต์
มีปัญหาหนักอกสะทกสะท้าน
พี่ช่วยต้านต่อสู้ยืนคู่เคียง

เป็นสายน้ำฉ่ำหนาวยามสาวร้อน
เป็นอ้อมแขนแทนหมอนนอนฟังเสียง
เป็นผ้าห่มคลุมกายยามอายเอียง
ขอเป็นเตียงอ่อนนุ่มยามทุ่มกาย

ขอเป็นแหวนสวมก้อย,เป็นสร้อยสวย
ยามเจ้าป่วยเป็นยารักษาหาย
เป็นทุกอย่างกลมเกลียวยามเดียวดาย
แม้ชีพวายมิคลายรักเฝ้าภักดี

ปรารถนาสิ่งใดพร้อมใจรับ
ต่างซึมซับสุขสันต์วันสุขี
ใจตรงกันมั่นคงส่งชีวี
ทุกทิวาราตรีมีสองเรา 

“ไพร พนาวัลย์”

มัวแต่คลานเป็นเต่า โดนเจ้าดวงใจ แซงอีกแล้ว 

[panthong.kh]

ปัจจุบัน ทำดี ที่สุดแล้ว
ใจแน่แน่ว มั่นคง ซื่อตรงเล่า
ไม่ผิดศีล ข้อสาม ยามไม่เมา
หากฤทธิ์เหล้า เข้าปาก ยากจะคุย

ปัจจุบัน ทำดี หนีเรื่องยุ่ง
เรื่องในมุ้ง วุ่นวาย คล้ายถ่มถุย
แต่อย่านะ อย่าแหย่ เจอแม่ลุย
ต้องกระจุย แหลกแน่ ไม่แพ้ใคร

ปัจจุบัน ปัญหา ซาลงเยอะ
มิเปื้อนเปรอะ เหมือนเก่า เราสดใส
เพราะมีพี่ ช่วยสาง ทางเดินไป
จับมือไว้ ร่วมเรียง เคียงคู่กัน

พี่นั้นเป็น น้ำฝน เย็นล้นเอ่อ
เป็นทิงเจอร์ บางครั้ง นั่งไหวหวั่น
เป็นผ้าขาว ซับน้ำตา คราจาบัลย์
เป็นน้ำจันท์ ถ้าอยากเมา เอามารอ

เป็นทั้งแหวน วงน้อย สวมก้อยน้อง
เป็นสร้อยทอง คล้องใจ ได้เลยหนอ
เป็นเตียงนุ่ม ยามเหนื่อย เมื่อยพะนอ
เป็นดินสอ แต่งแต้ม ให้แย้มพราย

ปรารถนา เพียงเรา เฝ้าสุขสันต์
ปรารถนา เท่านั้น หวั่นใจหาย
ปรารถนา รักเดียว เกี่ยวร้อยกาย
ปรารถนา เพียงชาย หมายรักจริง
พันทอง
 

[บ้านริมโขง]

มิปรารถนาเพียงพบเพื่อรบเร้า
ถูกทาบเทาเงาโลกอันโศกศัลย์
เสี้ยวอารมณ์แอบเผลอเพ้อรำพัน
คำยืนยันย่ำแย่..แค่คืนเดียว

หมายประคองจินตนาเป็นยาหอม
อ้างถนอมความรู้สึกผลึกเหนียว
หวั่นผวาปรารมภ์สิ้นกลมเกลียว
อันแท้เทียวฟากฝันถูกบั่นทอน

รักซึมซาบภาพนิ่ง..อันยิ่งใหญ่
มิคว้าไขว่ในซอกที่หลอกหลอน
คำเปรยเปรียบปรารถนาเอื้ออาทร
จะร้าวรอนเพียงใด?..เมื่อไม่จริง

 

ปรารถนานั้นแน่แก่ความหมาย
ปรารถนาไม่คลายหมายปองหญิง
ปรารถนาเกิดจากอยากแอบอิง
ปรารถนาพักพิงใช่สิ่งลวง

หากแต่บุญคุณกรรมคอยนำส่ง
ผิดประสงค์ตรงทางอย่างใหญ่หลวง
ปรารถนาชื่อมิว ฉิวแดดวง
เลยไปควงใครอื่นเกินฝืนกรรม

เถอะ..เถิดนะ หมิวจ๋า ถ้าเกิดใหม่
หมื่นพันใคร ไม่สนจนถลำ
จะตั้งมั่นวันคอยร้อยรักนำ
จะเก็บคำ “รักเดียว” เกี้ยวแต่นวล..

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ปรารถนา วันนี้ ได้มีรัก
ปรารถนา ให้หนัก รักสุขสันต์
ปรารถนา หนึ่งเดียว เกลียวสัมพันธ์
ปรารถนา เท่านั้น ฉันและะเธอ

เริ่มแรกรัก ปักทรวง ทุกข์ห่วงหา
เริ่มแรกรัก ปักอุรา ครามองเหม่อ
เริ่มแรกรัก ไม่หวั่น มุ่งมั่นเออ
เริ่มแรกรัก หวานเพ้อ ละเมอครวญ

มาตอนนี้ ชักไม่แน่ ดวงแดเปลี่ยน
หลายวันเวียน หนุนไป  ยิ่งไห้หวน
หลากอารมณ์ เผยออก บอกเรรวน
หลากอารมณ์ ทุกส่วน ล้วนไม่จริง

จึงถอยห่าง วางท่า อุราไหว
ไม่แน่ใจ ใคร่ตรอง ต้องหยุดนิ่ง
ไม่แน่ใจ ตัวตน จนประวิง
ไม่แน่ใจ บางสิ่ง จริงหรือลวง

อยากจะหยุด ยั้งไว้ ฤทัยร้าว
น้ำตาพราว อาบมา ทาทุกช่วง
แต่จำอด ลดลง คงเป็นดวง
ใจพุ่มพวง ทวงทบ จบจากกัน

ไม่อยากยื้อ ยุดใคร ไม่อยากยื้อ
สุดเอื้อมมือ ไขว่คว้า นภากั้น
ขอลาที ที่รัก หักใจพลัน
ชั่วนิรันดร์ แต่นี้ ไม่มีเธอ
พันทอง
 

ยอมแพ้พ่ายหน่ายนำต้องช้ำชอก
ต้องขัดยอกลอกลายสายเสมอ
ใจต้องครวญหวนละห้อยหงอยละเมอ
ปรารถนาไม่เจอพร่ำเพ้อทรวง

เหมือนรู้ตนคนหวังต้องพลั้งพลาด
เหมือนไม่อาจปรารถนาผ่าแดนสรวง
เหมือนขาดดุลคุณค่าคาคนลวง
เหมือนบำบวงไม่สมพรหมท่านเมิน

อนิจจารักนั้น พันต้องพ่าย
ปรารถนาสลายกลายขัดเขิน
พี่เศร้าใจแทนนักรักไม่เพลิน
อยากให้เดินทางใหม่..ได้ไหมพัน..

เดินตามทาง อย่างพี่เมื่อหนีช้ำ
สุดกลืนกล้ำเมื่อใดไม่เหหัน
พี่ต้องเดินฝ่าต่อถ่อข้ามมัน
อีกฟากนั้น..คนดี มีเป็นร้อย..

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ส่วนสำนึก ตรึกห้วง ดวงใจรู้
ที่เป็นอยู่ ให้เห็น ใช่เป็นฝัน
คือความจริงสิ่งหมาย สายสัมพันธ์
หล่อหลอมรัก ให้กัน อย่าปันใจ

สื่อสมานสารส่ง ไว้ตรงจิต
เป็นความคิด ติดตรึง เพียงหนึ่งให้
มิใช่คำ พร่ำเผย แล้วเลยไกล
ความห่วงใย ใส่เสริม เพื่อเติมรัก

มีอารมณ์ ร่วมร้อย คอยเสนอ
มอบฉันเธอ เคียงขวัญ มั่นประจักษ์
เช่นพลัง แรงใจ สายใยภักดิ์
ดั่งข้อเกลียว สลัก รักเนิ่นนาน

ปรารถนา พาชื่น ไร้ขื่นขม
ปรารถนา สุขสม พรมพลิ้วหวาน
ปรารถนา ร่วมเรียง แนบเคียงมาน
ปรารถนา ชั่วกาล อย่าราญรอน

คือ สิ่งควร ล้วนเห็น ให้เป็นหลัก
คือ ตระหนัก ภักดี มิถ่ายถอน
คือ เจือจุน หนุนเกื้อ เอื้ออาทร
คือ อาวรณ์ ห่วงหา ไม่ลาเลือน
 
รัก ที่มอบ ตอบแทน คงแสนอุ่น
รัก ละมุน กรุ่นไอ หาใดเหมือน
รัก ดุจดั่ง นภา คราคู่เดือน
รัก คอยเยือน เสมือนเงา เราคู่กัน....

“สุนันยา”
 

ปรารถนาเธองามวามแวววับ
ปรารถนาเธอจับรับสุขสันต์
ปรารถนาเธอหมายปลายผูกพัน
ปรารถนาเธอนั้นสวรรค์อาย

ใจเธองามทรามชื่นยื่นเสนอ
รักนะเอองามผ่องละอองสาย
อวลไอรักอุ่นทรวงน้าวหน่วงกาย
โอบละม้ายคล้ายกรบังอรกุม

อิ่มเอิบเอื้อเจือใจให้ห่วงหวง
สุดาดวงพวงพะยอมหอมสุขุม
รักเกินห้ามหวามไหวปักใจรุม
ปรารถนาเข้าคลุมสุมในทรวง

หากได้สมปมสวาทที่วาดหวัง
ใดพินพังช่างเถิดไม่เกิดห่วง
ขอให้รักของข้าฯ อย่าลาลวง
สองรักหน่วงหนึ่งในฤทัยเดียว..

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ด้วยแรงแห่งปรารถนาอย่าหวั่นไหว
ใจซึ้งใจพ่วงมานร่วมสานฝัน
ช่อไมตรีคลี่บานอยู่นานวัน
คือสัมพันธ์พ่วงจินต์ถวิลปอง

ปรารถนายิ่งใหญ่..ให้เธอสุข
ปรารถนาร่วมทุกข์ยามเธอหมอง
รักยิ่งใหญ่..เกินขังคุม..กุมใจปอง
รักประคองกันและกัน..ยามหวั่นใจ

ให้หัวใจเติมเข้ม..เต็มรู้สึก
มิตรภาพฝังลึกเกินกล่าวได้
ทิพยรสบทร่ำแม้นคำใด
ก็ยังไม่แทนทด..บทรักเรา

แซมค่ะ

เกิดเมื่อใจปรารถนาศรัทธามั่น
รักผูกพันปันวางห่างความเหงา
ต่างจริงใจใช่หมายปลายมัวเมา
ตีเกลียวเข้าเฝ้าประสานหวานอาทร

ต่างมากรักสลักซึ้งตรึงสนิท
ร่วมชีวิตดังประสงค์ตรงปลายศร
หนึ่งเป้าหมายสายสวาทไม่ขาดตอน
สุขสะท้อนสู่สมภิรมย์ครอง..

หวังคงมั่นวันวาดปรารถนา
ยังคงอยู่คู่ฟ้าพาสนอง
ยังหวานชื่นคืนคู่ดูสมปอง
รักเราสองสืบสานปานขวัญ-เรียม..

"บ้านริมโขง"