ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คุณไสย]

....นึกว่าผี.....


ท่ามราตรี   ที่มิมี   ใครเคียงข้าง
ทนอยู่อย่าง  คนอ้างว้าง  กับความเหงา
เงียบสงัด  แม้ลมพัด   เพียงแผ่วเบา
ดังกระเซ้า  เพื่อแหย่เย้า  โอ้ลมลวง
 
เหมือนเสียงใคร  เอ่ยใกล้ใกล้  กระซิบทัก
พาชะงัก  ตกใจนัก   อย่างใหญ่หลวง
ขวัญผวา  สอดส่ายตา  มองรูกลวง
พร้อมด้วยดวง-ใจทั้งทรวง  ระทึกรัว
 
ขนหัวพอง  หวาดสยอง  ดวงใจหวั่น
ระทึกขวัญ  กับเสียงนั้น  มองไปทั่ว
นึกว่าผี   เล่นแบบนี้  ช่างน่ากลัว
แท้ริมรั้ว   ผ้าเยี้ยยั้ว  ลมกระพือ

คุณไสย
๑๗.๑๐.๒๕๕๕.๐๐๒๘

 

 

[บ้านริมโขง]

   

พาลด่าเมีย จนเสียหมา ผ้าไม่เก็บ
ปล่อยสะเต็บ จั๊กสะตั๊บ ให้นับถือ
ก้อคนมัน ขี้ระแวง แกล้งได้ฤา
ข่าวกระพือ กระสือสาว ตามน้าวชาย

หรืออยากให้ ผัวต้องซี้ มีผัวใหม่
ปล่อยตกใจ ให้มันจบ พบรักหมาย
ไอ้เราก้อ..กลัวซะนี่..ผีตาลาย
ผีใกล้กาย ยิ่งกลัวเหลือ เมื่อเธอมอง

เธอแต่งหน้า จนขาวว็อก ดังปอกไข่
ปากแต้มใส่ ให้สีแสง แดงสยอง
ขอบตาตำ ซ้ำติดขน จนล้นคลอง
ฟันของน้อง ถักด้วยโซ่ โชว์ขี้ฟัน

เสียงคำราม ในลำคอ ทำห่อหด
ซ้ำเสียงตด ปดปึงปัง ดังสนั่น
หัวใจอ่อน นอนผวา พารำพัน
ยิ่งเห็นผ้า ลมพาผัน..ครั่นสะดือ

พี่กลัวผี นี่เมียจ๋า มาใกล้ใกล้
เอาผ้าห่ม มาคลุมไว้ อย่าให้หือ
แล้วมุดตาม ถามพี่บ้าง ที่ครางฮือ
ผีตามตื้อ หรือเพราะเธอ เผลอกำทวน

เสร็จคราวนี้ กี่คราวหน้า อย่าให้เห็น
ถึงยามเย็น ให้รีบจับ พับโดยด่วน
ว่างพร้อมกัน วันคืนใด ได้ชี้ชวน
มาเล่นครวญ เสียงของผี..ที่ละเมอ..

"บ้านริมโขง"