15 ตุลาคม 2012, 01:37:PM |
Prapacarn ❀
|
|
« เมื่อ: 15 ตุลาคม 2012, 01:37:PM » |
ชุมชน
|
โอ้ต้นรักหักโค่นโดนขุดราก เหลือแต่ซากกอแห้งแขนงเหี่ยว ยืนโอนเอนรอฝนอยู่ต้นเดียว ยามเดือนเสี้ยวส่องเงาดูเศร้าซบ
เพราะปลูกในทรายแล้งจึงแห้งโหย ดอกก็โรยใบก็ไหม้ไสลสลบ เกินจะช่วยเยียวยาเมื่อมาพบ จำฝังกลบหมกสิ้นใต้ดินดาล
แล้วจะกรอบร่วงหล่นป่นเป็นผง แล้วจะคงหายลับไร้ขับขาน แล้วคงจางหายสิ้นจากวิญญาณ แล้วตำนานจะผ่านไปดั่งสายลม
โอ้..ต้นรักหักโค่นโดนขุดราก เกินจะฝากใจห่วงสู่ห้วงขม เป็นเพียงรอยแปร่งปร่าในอารมณ์ คงมิสม..ค่าใจ..จะใฝ่จำ
แซม
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, รการตติ, panthong.kh, ดุลย์ ละมุน, ตะวันฉาย, Music, ดาว อาชาไนย, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
15 ตุลาคม 2012, 02:07:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2012, 02:07:PM » |
ชุมชน
|
ให้ฉงนต้นรักทั้งหักโค่น ทั้งมาโดนขุดรากจากบทร่ำ ยังโอนเอนได้ไงช่วยไขคำ เมื่อต้น,ราก ถูกทำ..ตามคำวอน
จะต้องมีหลายต้นคนซุกแอบ บางต้นแทบเหี่ยวคล้ายตายคาขอน บางต้นงามผลิ-ดอกออกอรชร บางต้นนอนตายดับ..หักพับคา..
คือต้นรัก-รักเล่ห์เขาเททับ เกินจะนับกลับฟื้นยืนต้นหา ยามเขาเกลียดเดียดฉันท์มันรกตา ทั้งเข่นฆ่าทั้งขุดให้หลุดลอย
แหละใจหญิงยิ่งรักสลักหลุด กลัวที่สุดอารมณ์ยามตรมหงอย เธอเกรี้ยวกราดขาดสวรรค์อันรอคอย ตายเป็นร้อย..ต้นรัก..หักทั้งดง..
"บ้านริมโขง"
|
|
|
|
|
|
15 ตุลาคม 2012, 02:56:PM |
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2012, 02:56:PM » |
ชุมชน
|
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
|
|