ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

...หลายวันแล้ว ไยพี่ ไม่มีข่าว
บอกใจสาว เอาฝัน ฝากวันใฝ่
ไร้บทกลอน อ้อนหว่าน ซับซ่านใจ
ไร้ฤทัย ใฝ่พา รักอาวรณ์...

...พี่เคยเหลียว เกี้ยวน้อง ให้ครองรัก
มอบใจภักดิ์ ด้วยหวง ห่วงสมร
ไยอยู่อยู่ หายหน้า มิลาจร
ใจบังอร ไห้หา ครารัญจวน...

...พี่เหงียบหาย คล้ายดั่ง หวังตายจาก
ไร้คำฝาก เลิกฝัน ทิ้งวันหวน
ราวว่ารัก น้องเจอ เพียงเพ้อชวน
เพียงพาใจ ไห้หวน แท้ชวนลอง...

...น้องจะงอน แล้วนะ จะบอกให้ 
หากพี่ยัง ทิ้งใจ ไม่เกี่ยวข้อง
หากยังร่วม รู้ใจ โปรดไตร่ตรอง
มิงั้นน้อง ควงใหม่ ให้พี่งง...

...รู้ไหมใคร หน้างอ รอรักค่า
รอให้พี่ เยียวยา พารักส่ง
รอด้วยความ สงสัย ใจพะวง
งอนเจาะจง ที่รัก ชักน้อยใจ...

...จะเริ่มงอน หน้างอ มิขอร้อง
เพราะมัวหมอง สลด มิสดใส
ไม่หงุดหงิด ที่งอน อ้อนเฝ้าใคร
เพียงให้พี่ รู้ไว้ ใจรักจริง...

รัตนาวดี

[บ้านริมโขง]

แปลกเหลือใจได้ฟังนั่งงงหนัก
งอนเพราะรักก็มีนี่ใดสิง
บอกรักเขารักแล้วแนวประวิง
รักของหญิงนั่นไง..ทำให้งง

มีตามรักตามงอนตามอ้อนว่า
ตามเจรจาพาถ้อยร้อยประสงค์
อ้อนให้พี่คนไหนไม่เจาะจง
หลายพี่คงเป็นเงง...เอ็งหรือใคร

เพราะรักมากฝากหว่านปานเมล็ดกล้า
แสนเหนื่อยล้าคนชมขมไฉน
รอเมื่องอกออกมาคราครั้งใด
คงต้องไล่หาปุ๋ยลุยฮอร์โมน

อยากจะงอน งอนเลย เฉยเฉยนะ
รู้แล้วล่ะเคยเล่นเป็นห้อยโหน
ไม่แปลกเลยไยเดินเหินย้วยโยน
เพราะจากโคนถึงปลาย..หลายปล้องงอน..

"บ้านริมโขง"

 

[Prapacarn ❀]

เค้าก็งอนด้วยนะ..ตุปัดตุป่อง
กระจองงองกระเง้ากระงอด..นอนกอดหมอน
น้ำตาฟายน้ำลายหยดรดบทกลอน
จะง้อก่อนกลัวเสียหน้า..ว่าขี้แพ้
 
ก็แค่หมั่นเอาใจไม่เห็นยาก
ปล่อยซะจนลำบากยากสมานแผล
หัวใจมันง๊อนงอน..อ่อนดวงแด
ไม่เหลียวแลใช่ไหม..เค้าถึงได้งอน
 
แซมค่ะ

[รัตนาวดี]

แปลกเหลือใจได้ฟังนั่งงงหนัก
งอนเพราะรักก็มีนี่ใดสิง
บอกรักเขารักแล้วแนวประวิง
รักของหญิงนั่นไง..ทำให้งง

มีตามรักตามงอนตามอ้อนว่า
ตามเจรจาพาถ้อยร้อยประสงค์
อ้อนให้พี่คนไหนไม่เจาะจง
หลายพี่คงเป็นเงง...เอ็งหรือใคร

เพราะรักมากฝากหว่านปานเมล็ดกล้า
แสนเหนื่อยล้าคนชมขมไฉน
รอเมื่องอกออกมาคราครั้งใด
คงต้องไล่หาปุ๋ยลุยฮอร์โมน

อยากจะงอน งอนเลย เฉยเฉยนะ
รู้แล้วล่ะเคยเล่นเป็นห้อยโหน
ไม่แปลกเลยใยเดินเหินย้วยโยน
เพราะจากโคนถึงปลาย..หลายปล้องงอน..

"บ้านริมโขง"

 

...มาทำเป็น มิรู้ ดูไม่เห็น
คำถามใส่ ประเด็น ใจเย็นก่อน
พี่เอ่ยย้ำ เจาะจง งงเพราะงอน
ให้น้องหวั่น ใจอ่อน ย้อนกลับมา...

...ตั้งใจไว้ อย่างดี จะหนีรัก
เพียงงอนพัก จากไป ไม่ครวญหา
งอนต่อสัก สามวัน คล้ายฝันลา
แล้วจะหัน กลับมา ตามหาใจ...

...พี่ลืมน้อง ทั้งปล่อย ให้คอยเก้อ
น้องพลั้งเผลอ พร่ำฝัน จนหวั่นไหว
เหมือนรักอยู่ ข้างเดียว เปลี่ยวฤทัย
จึงเลิกอ้อน งอนใส่ ดูใจชาย...

รัตนาวดี 

[รัตนาวดี]

เค้าก็งอนด้วยนะ..ตุปัดตุป่อง
กระจองงองกระเง้ากระงอด..นอนกอดหมอน
น้ำตาฟายน้ำลายหยดรดบทกลอน
จะง้อก่อนกลัวเสียหน้า..ว่าขี้แพ้
 
ก็แค่หมั่นเอาใจไม่เห็นยาก
ปล่อยซะจนลำบากยากสมานแผล
หัวใจมันง๊อนงอน..อ่อนดวงแด
ไม่เหลียวแลใช่ไหม..เค้าถึงได้งอน
 
แซมค่ะ

...พอเขาเงียบ หายไป ไร้รอยล่อง
ทิ้งเราต้อง ปล่าวเปลี่ยว เดียวดายก่อน
ไร้วาจา คราสาว ห่วงร้าวรอน
ยามกอดหมอน นอนหนุน มิอุ่นใจ...

...แอบครวญใคร่ ใจเสาะ เปราะหลายหน
แอบทุกข์จน หม่นหมอง มิผ่องใส
เพราะมอบรัก จรด หมดหัวใจ
รักมากไป ใจอ่อน ต้องงอนรอ..

รัตนาวดี

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 




ใครเล่าเอยเคยคลอพะนอข้าง
ไม่เคยห่างร่างน้องให้ร้องขอ
ยามเปลี่ยวเหงาเศร้าช้ำน้ำตาคลอ
ใครกันหนอลออมอบเฝ้าปลอบใจ

เหมันต์ก่อนนอนหนาวกายสาวสั่น
อกใครกันนั้นแทนแม้นไฉน
ยิ่งแพรพรมห่มพันอุ่นทันใด
ราวเปลวไฟไล้โลมเนื้อโฉมยง

จะรู้ว่าค่ารักประจักษ์จิต
จะเริ่มคิดฤทธิ์คะนึงซึ้งใหลหลง
เมื่อยามพรากจากจิตยากปลิดปลง
ยังพะวงคงเพรียกร้องเรียกคืน

โอ้หนาวนี้ฤดีน้องคงหมองไหม้
ห่มอันใดไม่สุขสันต์ผ้าพันผืน
เหมือนหนึ่งเดียวเสียวซ่านครั้งวานซืน
อกชายชื่นรื่นรมย์กว่าพรมแพร...



 

"  บูรพ์  "

[ไพร พนาวัลย์]

         

พี่กลับมางอนง้อขอโทษเจ้า
อย่างอนเง้าไปเลยที่เคยแย่
ที่หายไปใช่เลือนอยากเชือนแช
ตั้งตาแลหาน้องประคองนวล

ไปตรวจงานน้ำท่วมทั่วทุกภาค
น้ำไหลหลากถนนทรุดจนกุดด้วน
ชาวประชาทุกข์กลบต้องทบทวน
ช่วยเหลือด่วนมวลชนต่างชื่นชม

บัดนี้งานลุล่วงเป็นห่วงเจ้า
จะโศกเศร้าเพียงใดใจขื่นขม
พี่มาซับน้ำตาอย่าปรารมภ์
ร่วมภิรมย์จอมขวัญทุกวันคืน

พี่งอนง้อขอโทษอย่าโกรธนะ
ยิ้มซีจ๊ะคนงามแม่ทรามชื่น
หมดความทุกข์สุขกันเถิดขวัญยืน
ลืมตาตื่นยิ้มรับซับนวลปราง

“ไพร พนาวัลย์”

[Moo Dum]

หญิงยิ่งงอน  ยิ่งงาม  ยามนี้เจ้า
ชายวอนเว้า  เข้ามา  อย่าขัดขวาง
อีกสาวอื่น  หมื่นไหน  ไม่เหมือนนาง
อยู่ที่กลาง  หว่างใจ  ไม่หายจร

จะรักน้อง  ปองนุช  สุดสวาท
แพรวพิลาศ  มาศฉวี  ศรีอัปสร
กระซิบฝาก  รักเจ้า  ก่อนเข้านอน
ตะวันรอน  ค่อนเช้า  เฝ้าจำนรรค์

จะห่มสาว  ห่มใจ  ห่มไอรัก
คอยป้องปัก  รักนุช  สุดสุขสันต์
จะหวงปาก  หวงแก้ม  หวงแจ่มจันทร์
มิมีวัน  ผู้ใด  จะได้เชย

เมื่อหญิงงอน  ชายง้อ  ก็ดีอยู่
พี่ไคร่รู้  เรื่องด้วย  ช่วยเฉลย
ถ้าชายงอน  บ้างเล่า  เหมือนเจ้าเคย
โอ้สาวเอย  ง้อไหม  ให้ตอบที

Moo Dum

 

[รัตนาวดี]

 




ใครเล่าเอยเคยคลอพะนอข้าง
ไม่เคยห่างร่างน้องให้ร้องขอ
ยามเปลี่ยวเหงาเศร้าช้ำน้ำตาคลอ
ใครกันหนอลออมอบเฝ้าปลอบใจ

เหมันต์ก่อนนอนหนาวกายสาวสั่น
อกใครกันนั้นแทนแม้นไฉน
ยิ่งแพรพรมห่มพันอุ่นทันใด
ราวเปลวไฟไล้โลมเนื้อโฉมยง

จะรู้ว่าค่ารักประจักษ์จิต
จะเริ่มคิดฤทธิ์คะนึงซึ้งใหลหลง
เมื่อยามพรากจากจิตยากปลิดปลง
ยังพะวงคงเพรียกร้องเรียกคืน

โอ้หนาวนี้ฤดีน้องคงหมองไหม้
ห่มอันใดไม่สุขสันต์ผ้าพันผืน
เหมือนหนึ่งเดียวเสียวซ่านครั้งวานซืน
อกชายชื่นรื่นรมย์กว่าพรมแพร...



 

"  บูรพ์  "

...พี่หายไป เพราะจิต คิดเปลี่ยนผัน
ปล่อยให้น้อง สาวฝัน ใจหวั่นแย่
ชายอะไร ใจร้าย หมายรังแก
คิดผันแปร แล้วไย ให้น้องตรม...

...จะงอนรัก ลองดู ให้รู้หนาว
จะนุ่งขาว ถือศีล ใช้จินต์ห่ม
ห้ามยามใคร มาแตะ กระแซะชม
ชายตาข่ม มองเฉย มิเอ่ยความ...

..ก็ใครเริ่ม เป็นฝ่าย นิ่งหายหน้า
ซ้ำเริ่มมิ นำพา ใจมาถาม
ทิ้งช่วงรัก หักหาย ไปหลายยาม
น้องคอยตาม เป็นห่วง จึงทวง..งอน...

รัตนาวดี   

[panthong.kh]

หายไปนาน งานเข้า เล่าไม่บอก
ปล่อยให้นอน ช้ำชอก จิตหลอกหลอน
เคยมีพี่ เคียงข้าง ต่างกอดนอน
พี่ลาจร แล้วไย ไม่บอกกัน

นึกว่าโดน น้ำท่วม อ่วมเสียแล้ว
ให้น้องแก้ว รอคอย พลอยไหวหวั่น
ส่งหลังไมค์ ไปบ่อย คอยทั้งวัน
จากอาทิตย์ ถึงจันทร์ พลั่นฤทัย

นึกว่ามี หญิงอื่น ไว้ชื่นจิต
เราคนไกล หมดสิทธิ์ คิดสงสัย
สามวันผ่าน นานเกิน สะเทิ้นใจ
ลืมทรามวัย คนนี้ ที่เฝ้ารอ
พันทอง
 

[รัตนาวดี]

         

พี่กลับมางอนง้อขอโทษเจ้า
อย่างอนเง้าไปเลยที่เคยแย่
ที่หายไปใช่เลือนอยากเชือนแช
ตั้งตาแลหาน้องประคองนวล

ไปตรวจงานน้ำท่วมทั่วทุกภาค
น้ำไหลหลากถนนทรุดจนกุดด้วน
ชาวประชาทุกข์กลบต้องทบทวน
ช่วยเหลือด่วนมวลชนต่างชื่นชม

บัดนี้งานลุล่วงเป็นห่วงเจ้า
จะโศกเศร้าเพียงใดใจขื่นขม
พี่มาซับน้ำตาอย่าปรารมภ์
ร่วมภิรมย์จอมขวัญทุกวันคืน

พี่งอนง้อขอโทษอย่าโกรธนะ
ยิ้มซีจ๊ะคนงามแม่ทรามชื่น
หมดความทุกข์สุขกันเถิดขวัญยืน
ลืมตาตื่นยิ้มรับซับนวลปราง

“ไพร พนาวัลย์”

...กำลังงอน น้ำตา ไหลบ่าแก้ม
มิยิ้มแย้ม พี่ยา ตั้งท่าขวาง
ยิ่งสะอื้น ฟังซ้ำ คำอำพราง
ที่พี่อ้าง เอ่ยย้ำ ทำแก้ตัว...

...มิอยากมอง ที่พักตร์ เผลอรักขำ
ชำเลืองเห็น พี่พร่ำ เอ่ยคำมั่ว
ต้องแอบงอน เอาใจ ให้พี่กลัว
พ่อทูนหัว ตัวสั่น น้องมั่นใจ...

...ว่าพี่คง หายหน้า มิหาหญิง
เล่าเรื่องจริง แน่เลย พี่เอ่ยให้
ใจเริ่มอ่อน ก่อนคืน ชื่นฤทัย
รักเริ่มใหม่ ใจหวัง ตั้งหน้างอน...

รัตนาวดี

[ไร้นวล^^]

ยอดดวงใจ ไยพ้อ ทดท้อรัก
เฝ้าฟูมฟัก ฟั่นสวาท หยาดยาหยี
ทุกอณู ทุกเวลา ทุกนาที
มันไม่มี คุณค่า หรือกานดา?

ยังมางอน อ่อนไหว ในรักแท้
มาอ่อนแอ อกรวน  คร่ำครวญหา
ทั้งทั้งที่ พี่รัก ประจักษ์ตา
ทั้งอุรา เพียงน้อง ครอบครองเคียง

ถึงอย่างไร ให้ง้อ ต่อล้านครั้ง
พี่ก็ยัง เต็มใจ ไม่บ่ายเบี่ยง
ยังออดอ้อน อ่อนหวาน หว่านสำเนียง
เพราะมีเพียง หนึ่งหญิง รักจริงจัง

คอยเฝ้าฝัน วันหนึ่ง น้องพึงรู้
ใครควรคู่ รื่นรมย์ รักสมหวัง
ชายคนหนึ่ง ซึ่งซึ้ง ตรึงภวังค์
คนที่นั่ง แนบแก้ม คอยแต้มทรวง

[ดาว อาชาไนย]

ก็ใครเริ่ม เป็นฝ่าย นิ่งหายหน้า
ซ้ำเริมมิ นำพา ใจมาถาม
ทิ้งช่วงรัก หักหาย ไปหลายยาม
น้องคอยตาม เป็นห่วง จึงทวง..งอน

รัตนาวดี

ที่มาห่าง ใช่หาย..ส่งใจห่ม
รักทับถม ยากไถ่ ฤทัยถอน
จะคอยเว้า ป้อนวากย์ ฝากคำวอน
ถ้าอยากอ้อน รีบเอ่ย อย่าเฉยอาย

ดาวอาชาไนย

[รัตนาวดี]

หญิงยิ่งงอน  ยิ่งงาม  ยามนี้เจ้า
ชายวอนเว้า  เข้ามา  อย่าขัดขวาง
อีกสาวอื่น  หมื่นไหน  ไม่เหมือนนาง
อยู่ที่กลาง  หว่างใจ  ไม่หายจร

จะรักน้อง  ปองนุช  สุดสวาท
แพรวพิลาศ  มาศฉวี  ศรีอัปสร
กระซิบฝาก  รักเจ้า  ก่อนเข้านอน
ตะวันรอน  ค่อนเช้า  เฝ้าจำนรรค์

จะห่มสาว  ห่มใจ  ห่มไอรัก
คอยป้องปัก  รักนุช  สุดสุขสันต์
จะหวงปาก  หวงแก้ม  หวงแจ่มจันทร์
มิมีวัน  ผู้ใด  จะได้เชย

เมื่อหญิงงอน  ชายง้อ  ก็ดีอยู่
พี่ไคร่รู้  เรื่องด้วย  ช่วยเฉลย
ถ้าชายงอน  บ้างเล่า  เหมือนเจ้าเคย
โอ้สาวเอย  ง้อไหม  ให้ตอบที

Moo Dum

 

...ลองงอนดู ได้นะ จะติให้
ลองดูใจ ได้หนา อย่าหันหนี
อย่ามัวส่ง สายตา มายวนยี
จั๊กกะจี้ แล้วหนา พ่อยาใจ...

...ยามน้องงอน ตอนเย็น เป็นไงบ้าง
ใช้ข้ออ้าง อิงแอบ ซบแบบไหน
จะหลบสาย ตาหนี นาทีไป
จะค้อนหาง ตาใส่ ทำไม่ยอม. ..

รัตนาวดี
 
 

[รัตนาวดี]

หายไปนาน งานเข้า เล่าไม่บอก
ปล่อยให้นอน ช้ำชอก จิตหลอกหลอน
เคยมีพี่ เคียงข้าง ต่างกอดนอน
พี่ลาจร แล้วไย ไม่บอกกัน

นึกว่าโดน น้ำท่วม อ่วมเสียแล้ว
ให้น้องแก้ว รอคอย พลอยไหวหวั่น
ส่งหลังไมค์ ไปบ่อย คอยทั้งวัน
จากอาทิตย์ ถึงจันทร์ พลั่นฤทัย

นึกว่ามี หญิงอื่น ไว้ชื่นจิต
เราคนไกล หมดสิทธิ์ คิดสงสัย
สามวันผ่าน นานเกิน สะเทิ้นใจ
ลืมทรามวัย คนนี้ ที่เฝ้ารอ
พันทอง
 

...ใจชายมิ ไหวหวั่น ฝันเหมือนหญิง
พูดเรื่องจริง ใจจำ ตัดคำพ้อ
เสียตรงที่ ชอบหลบ จบไม่รอ
ยามสาวง้อ ตัวหาย แล้วหลายครา...

...ดูซิหาย หน้าไป แบบไม่บอก
เราคิดว่า โดนหลอก มิหยอกหนา
จะเลิกครา มาจาก มิฝากลา
หากโผล่มา แกล้งเสริม ต้องเริ่มงอน...

รัตนาวดี


 

[รัตนาวดี]

ยอดดวงใจ ไยพ้อ ทดท้อรัก
เฝ้าฟูมฟัก ฟั่นสวาท หยาดยาหยี
ทุกอณู ทุกเวลา ทุกนาที
มันไม่มี คุณค่า หรือกานดา?

ยังมางอน อ่อนไหว ในรักแท้
มาอ่อนแอ อกรวน  คร่ำครวญหา
ทั้งทั้งที่ พี่รัก ประจักษ์ตา
ทั้งอุรา เพียงน้อง ครอบครองเคียง

ถึงอย่างไร ให้ง้อ ต่อล้านครั้ง
พี่ก็ยัง เต็มใจ ไม่บ่ายเบี่ยง
ยังออดอ้อน อ่อนหวาน หว่านสำเนียง
เพราะมีเพียง หนึ่งหญิง รักจริงจัง

คอยเฝ้าฝัน วันหนึ่ง น้องพึงรู้
ใครควรคู่ รื่นรมย์ รักสมหวัง
ชายคนหนึ่ง ซึ่งซึ้ง ตรึงภวังค์
คนที่นั่ง แนบแก้ม คอยแต้มทรวง

ไร้นาม

...ถึงอย่างไร ก็งอน เหมือนตอนนี้
แทนโทษที่ หายหน้า มิมาห่วง
น้อยใจนัก รักพี่ นี้คล้ายลวง
ไม่คิดจะ แหนหวง ห่วงน้องกานด์...

...แต่พอนึก ทำใจ ยิ่งให้แกร่ง
รอพี่แบ่ง คำปลอบ มอบความหวาน
อยากฟังไว้ หลายคำ พร่ำรักนาน
ให้ซาบซ่าน ในทรวง ช่วงลืมงอน...

รัตนาวดี

[Moo Dum]

หญิงยิ่งงอน  ยิ่งงาม  ยามนี้เจ้า
ชายวอนเว้า  เข้ามา  อย่าขัดขวาง
อีกสาวอื่น  หมื่นไหน  ไม่เหมือนนาง
อยู่ที่กลาง  หว่างใจ  ไม่หายจร

จะรักน้อง  ปองนุช  สุดสวาท
แพรวพิลาศ  มาศฉวี  ศรีอัปสร
กระซิบฝาก  รักเจ้า  ก่อนเข้านอน
ตะวันรอน  ค่อนเช้า  เฝ้าจำนรรค์

จะห่มสาว  ห่มใจ  ห่มไอรัก
คอยป้องปัก  รักนุช  สุดสุขสันต์
จะหวงปาก  หวงแก้ม  หวงแจ่มจันทร์
มิมีวัน  ผู้ใด  จะได้เชย

เมื่อหญิงงอน  ชายง้อ  ก็ดีอยู่
พี่ไคร่รู้  เรื่องด้วย  ช่วยเฉลย
ถ้าชายงอน  บ้างเล่า  เหมือนเจ้าเคย
โอ้สาวเอย  ง้อไหม  ให้ตอบที

Moo Dum

 

...ลองงอนดู ได้นะ จะติให้
ลองดูใจ ได้หนา อย่าหันหนี
อย่ามัวส่ง สายตา มายวนยี
จั๊กกะจี้ แล้วหนา พ่อยาใจ...

...ยามน้องงอน ตอนเย็น เป็นไงบ้าง
ใช้ข้ออ้าง อิงแอบ ซบแบบไหน
จะหลบสาย ตาหนี นาทีไป
จะค้อนหาง ตาใส่ ทำไม่ยอม. ..

รัตนาวดี
 
 

ก็แค่เย้า  เจ้าเล่น  เป็นพักพัก
อันความรัก  จักครอง  ต้องถนอม
มะลิร้อย  มาลัยรัก  คักดมดอม
น้องคือจอม  ใจพี่  ไม่มีแปลง

ทำเป็นงอน  ค้อนมา  แต่ตาฟ้อง
ระยับต้อง  ระยิบวาว  ดูพราวแสง
มีรอยยิ้ม  พริ้มละไม  นัยน์แสดง
มิเคลือบแคลง  แจ้งตระหนัก  ว่ารักจริง

Moo Dum

 

[รัตนาวดี]

ก็ใครเริ่ม เป็นฝ่าย นิ่งหายหน้า
ซ้ำเริมมิ นำพา ใจมาถาม
ทิ้งช่วงรัก หักหาย ไปหลายยาม
น้องคอยตาม เป็นห่วง จึงทวง..งอน

รัตนาวดี

ที่มาห่าง ใช่หาย..ส่งใจห่ม
รักทับถม ยากไถ่ ฤทัยถอน
จะคอยเว้า ป้อนวากย์ ฝากคำวอน
ถ้าอยากอ้อน รีบเอ่ย อย่าเฉยอาย

ดาวอาชาไนย

...พี่หายห่าง น้องบ่อย น้อยใจเหลือ
รักในเมื่อ บรรเจิด ยังเฉิดฉาย
ชำเลืองรอ ง้อฝาก จากพี่ชาย
มาถวาย รักใส่  ในบ้านกลอน...

...จูบหอมพี่ ที่แก้ม แถมซ้ายขวา
จะซบอ้อม อกครา จะพาอ้อน
แล้วตบจูบ แก้มเบา เฝ้าพร่ำวอน
บอกคราวหน้า แต่งกลอน ขออ้อนใจ...

รัตนาวดี

[รัตนาวดี]

 

ก็แค่เย้า  เจ้าเล่น  เป็นพักพัก
อันความรัก  จักครอง  ต้องถนอม
มะลิร้อย  มาลัยรัก  คักดมดอม
น้องคือจอม  ใจพี่  ไม่มีแปลง

ทำเป็นงอน  ค้อนมา  แต่ตาฟ้อง
ระยับต้อง  ระยิบวาว  ดูพราวแสง
มีรอยยิ้ม  พริ้มละไม  นัยน์แสดง
มิเคลือบแคลง  แจ้งตระหนัก  ว่ารักจริง

Moo Dum

 

...ดูพี่พร่ำ แก้ตัว กลัวความผิด
ครั้นพินิจ วาจา พาใจหญิง
ให้ลืมงอน ค้อนใส่ ใฝ่ประวิง
อมยิ้มอิง แอบปลื้ม ลืมต้องงอน... 

...ชอบตอนที่ พี่เฝ้า เย้าหยอกเล่น
ชอบพี่เน้น รักแนบ มิแอบซ่อน
ชอบเคลิ้มตาม ยามพี่ เซ้าซี้ตอน
ยิ่งยามพี่ เว้าวอน อ้อนออเซาะ... 

รัตนาวดี

[Moo Dum]

มิได้พร่ำ  เพ้อทั่ว  มั่วเสน่ห์
แต่ดูเท่  เคมี  ที่พอเหมาะ
จะงอนเด่น  จะเล่นตัว  จะหัวเราะ
พี่จะเกาะ  กุมมือ  สื่อด้วยตา

ด้วยลมปาก  ฝากให้  พี่ไม่เก่ง
ขืนรีบเร่ง  เปล่งไป  ไม่เข้าท่า
แต่หวานเยิ้ม  แย้มใส  นัยนา
ที่เปิดมา  มิลวง  จากห้วงใจ
 
ให้มองตา  ให้มองใจ  ให้จงรู้
ให้พี่สู้  ให้น้องติด  ให้ชิดใกล้
ให้เราสอง  ให้ครองกัน  ให้ฝันไป
ให้อุ่นไอ  ให้ใจคู่  อยู่ชั่วกาล

Moo Dum