เหม่อมองฝน หล่นสาย เป็นพรายพลิ้ว
ระลอกริ้ว ปลิวพัด สะบัดไหว
ใบไม้ปลิด ริดหล่น ต้นแกว่งไกว
นกเขาไพร ไปหลบ ใต้คบคอน
ชโลมหลั่ง ดั่งคลื่น คืนสู่ฝั่ง
ไม่หยุดยั้ง รั้งหาย ฤๅถ่ายถอน
วิหคน้อย คอยคู่ สู่รังนอน
มิบินจร จากเดี่ยว ให้เดียวดาย
พิรุณหยาด หยดมา สุธาฉ่ำ
นภาล้ำ เลิศรุ้ง พุ่งเป็นสาย
สุรีย์แดง แสงอ่อน ดูผ่อนคลาย
ชีวิตกลาย กลับฟื้น ตื่นหวนมา
นกเขาสั่น ขันคู อยู่ใต้คบ
นกน้อยหลบ รอคู่ อยู่ข้างขวา
ชะเง้อแง้ แลเห็น เป็นครั้งครา
เจ้าเริงร่า น่าดู เมื่อคู่คืน
ธรรมชาติ วาดสวย ด้วยสัตว์โลก
จะสุขโศก เศร้าแสดง ไม่แสร้งฝืน
ช่วยพิทักษ์ รักษ์ไว้ ให้ยั่งยืน
อยู่กลมกลืน ร่วมกัน นิรันดร
Moo Dum
เฮ้อ ! แต่งบนรถติด วันฝนตกครับ