ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

****สิ้นหวังบนทางฝัน****

** บนเส้นทาง วางฝัน อันงามหรู
ที่เห็นอยู่ ไร้แวว เพริศแพร้วใส
วาดความหวัง ตั้งจิต นิมิตไป
รอวันใหม่ ประสบ ได้พบพา

**ผ่านร้อนหนาว ผ่าวผ่อน อ่อนล้าโหย
สิ้นแรงโรย โชยชืน รื่นหรรษา
มีแต่ตรม ถมทับ ย้อนกลับมา
โอ้..ชะตา เดียวดาย ไม่สมปอง

**ได้แต่นั่ง วาดหวัง บนทางฝัน
เมื่อไหร่หนอ คืนวันอันหม่นหมอง
จะย้ายเคลื่อน เลื่อนไกล ไม่มาครอง
สุขสมปอง ดั่งฝัน อันภิรมย์

**เฝ้ารอคอย ร้อยฝัน ผ่านสะอื้น
กลับไม่พบ เลยชื่น ยื่นสุขสม
ที่เฝ้าหวัง พังพ่าย กลายซานซม
หรือสายลม พรมพัด ปัดไกลทาง

**คงสูญแล้ว แววหวัง ดั่งมุ่งหมาย
สิ้นสลาย คล้ายต้อง ให้หมองหมาง
ไม่มีฝัน ปั้นติด ที่คิดวาง
ดุจรอยคว้าง กลางหาว ท่ามเงาดำ

**เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
มิปกป้อง มองเมิน เชิญให้หนำ
บนทางฝัน เหมือนถูก ผูกจองจำ
จะถือว่า เป็นกรรม ...เคยทำมา....

"สุนันยา"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


บางครั้งคราวราวว่าชะตาแกล้ง
ให้เหือดแห้งแรงโรยระโหยหา
ได้แต่ร้องฟ้องกรรมไม่นำพา
ปล่อยชีวาพร่าสวาทสิ้นขาดกัน

วิบากรักชักนำคอยกำหนด
จึงรันทดหมดทางจะสร้างฝัน
คงทิ้งรักหักร้างแต่ปางบรรพ์
กรรมตามทันพลันไร้คู่ชูกมล

คงต้องสร้างทางบุญมาหนุนช่วย
เพื่ออำนวยด้วยฤทธิ์ประสิทธิ์ผล
ให้กระจ่างทางฝันบันดาลดล
ได้ยินยลหนทางสว่างเดิน...



 

"  บูรพ์  "

[สุนันยา]

ต้องทำบุญ ด้วยใด จึงได้ผล
รอกุศลส่งให้ ไม่ขัดเขิน
เพื่อพ้นผ่าน มานเหงา เข้าเผชิญ
จะได้เพลิน สุขสันต์ ถึงบั้นปลาย

ทุกวันนี้ ที่ทำ ย้ำตักบาตร
แต่ยังขาด สุขเสริม เติมความหมาย
กรรมมิก่อ ท้อแท้ แพ้มลาย
มิมีเลย ผ่อนคลาย สลายตรม

หรือต้องรอ ชาติใหม่ ให้บรรเจิด
จึงก่อเกิด เพริศพริ้ง สิ่งเหมาะสม
เพราะชาตินี้ รับเอา แต่เศร้าซม
เป็นยาขม ถมจิต พิษร้อนแรง...

“สุนันยา”
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


อยากมีรักหนักหนาอย่าลืมละ
อย่ามอบหมายถวายพระของแสลง
จะส่งผลจนรักมักพลิกแพลง
เหมือนดังแสร้งแกล้งใจให้ระทม

เช่นระกำนำผลให้หม่นหมอง
น้ำตานองครองระกำช้ำขื่นขม
ทุกคืนวันนั้นเฝ้าแต่เศร้าตรม
ไร้ความสุขทุกข์ถมระบมใจ

อีกสิ่งหนึ่งพึงจำจะย้ำบอก
มิใช่หลอกดอกหนาอย่าสงสัย
อยากสดชื่นรื่นอุราทุกคราไป
ควรห่างแห้วแล้วฤทัยจะไม่ครวญ...


 

"  บูรพ์  "

[สุนันยา]

 

ขอขอบคุณ ด้วยแหละ ที่แนะให้
เพื่อจะได้คลายช้ำ คืนย้ำหวน
ของบุญทาน หวานคาว พราวอุ่นอวล
ที่ชี้ชวนนวลนำ เพื่อทำบุญ

ห้ามใช้ผลระกำ เพราะช้ำหนัก
ไม่มีรัก พร่างพรม ชมเกื้อหนุน
จะระกำช้ำชอก จนยอกพรุน
สิ้นละมุน กรุ่นรัก สลักใจ

เปลี่ยนจากแห้ว แล้วหมาย กลายสมหวัง
ที่ภินท์พัง ครั้งก่อน ย้อนสดใส
จะทำตาม คำชี้ ทุกทีไป
เพื่อห่างไกล ความเศร้า เหมือนเงาคลุม..

“สุนันยา”
 

[ตะวันฉาย]

...บนทางเปลี่ยวเรียวฝันมันอ้างว้าง
ทั้งเลือนลางทางน้ำตาทาห่อหุ้ม
แต้มรอยต่อพอบรรเทาที่เศร้ารุม
เพียงเกาะกลุ่มเป็นลานธารน้ำตา

...ตรงคุ้งโค้งรู้งงามตามหาฝัน
เส้นแบ่งปั้นกึ่งกลางทางห่วงหา
ถูกปิดตายมลายลงตรงดารา
ไร้เมฆาจะเกาะเกี่ยวบนเรียวใจ

...เมื่อสิ้นหวัง,สิ้นฝัน,สิ้นความรัก
แจ้งประจักษ์แก่เราที่เฝ้าใฝ่
หมดสิ้นแล้วแววตาที่พาไป-
สร้างวันใหม่บททางหวัง..อย่างวังเวง...

ตะวันฉาย

[สุนันยา]

หวังเอาไว้ ใคร่ครวญกลายป่วนปั่น
บนทางฝัน มิสม ถูกข่มเหง
เพิ่นรอยช้ำ ย้ำกัน จนหวั่นเกรง
ไม่ครื้นเครง ดั่งใจที่ใฝ่รอ

จะเหลียวมอง ทางใด คล้ายเงาหม่น
ฟ้าเบื้องบน คนเหงาเฝ้าร้องขอ
ไยมิสน ดลให้ สมใจพอ
ความฝันก่อ ท้อท้น กับหนทาง

มองรุ้งเรียว เคี้ยวโค้ง โยงเส้นสาย
กลับพร่าลาย คล้ายปิด คิดเมินหมาง
คงมีแต่ ทดท้อ ระย่อวาง
แสงเลือนลาง พรางหาย ไร้วี่แวว...

“สุนันยา”
 

[ชลนา ทิชากร]

หวังอะไร ขอให้ได้ ดังใจหวัง
หวังได้ฟัง เสียงเพลง บรรเลงแผ่ว
หวังได้เงิน ได้ทอง กองเป็นแนว
หวังได้แก้ว มณี ตามสีวัน

หวังมีรัก ขอให้รัก ปักใจมั่น
หวังคนนั้น ไว้ควงแขน แสนสุขสันต์
หวังพบคู่ ที่ห่างหาย ได้เร็วพลัน
หวังเพ็ญจันทร์ ต้องแหงนมอง บนท้องฟ้า

หวังอะไร ขอให้ได้ สมใจหวัง
แต่ฉันยัง ผิดหวัง นั่งเหว่ว้า
รักคนหวัง ยังผิดหวัง นั่งโศกา
รู้ไหมว่า รักคนหวัง ยังเฝ้าคอย

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/ldPI2CfVWd4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ldPI2CfVWd4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สุนันยา]

หวังเอาไว้ ไม่เคย เลยสมหวัง
หวังกี่ครั้ง ยังประสบ พบเหงาหงอย
หวังแก้วแวน เงินทอง ดั่งล่องลอย
หวังหวังที่คอยคล้อยเคลื่อน ทั้งเดือนปี

หวังรักแท้ แค่หนึ่ง ให้พึงรัก
หวังกลับกลาย เสียหลัก หักอกหนี
หวังที่หมาย คล้ายห่าง เส้นทางมี
หวังกี่ที ก็แห้ว ไร้แววเจอ

หวังเสียจน สิ้นหวัง บนทางฝัน
หวังทุกวัน คละเคล้า เฝ้าเสนอ
หวังคงหมด รันทดจัง ดั่งละเมอ
หวังว่าเธอ จะชื่นชอบ มาปลอบใจ?

“สุนันยา”
 

[ชลนา ทิชากร]

ให้สมหวัง ดังใจ ที่ใฝ่หวัง
ให้สมหวัง ดังจิต คิดหวังไว้
ให้สมหวัง สักครั้ง หวังสิ่งใด
ให้สมหวัง ดังได้ สมใจนา

ให้สมหวัง ทุกครั้ง ที่หวังไว้
ให้สมหวัง ไร้ทุกข์ สุขหรรษา
ให้สมหวัง ดังจันทร์เพ็ญ เด่นนภา
ให้สมหวัง ดังอุรา ถ้ารอคอย

ไม่สมหวัง สักครั้ง ยังเศร้าอยู่
ไม่สมหวัง ยังไรคู่ อยู่เหงาหงอย
ไม่สมหวัง ดังเธอ เพ้อใจลอย
ไม่สมหวัง เธอยังปล่อย ให้คอยนาน

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/EZWVTIez-Oc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/EZWVTIez-Oc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สุนันยา]

ไม่ เคยปล่อย คอยนาน ดังขานกล่าว
ไม่ สักคราว ได้ลิ้ม ชิมรสหวาน
ไม่ สักหน ทนท้อ ทรมาน
ไม่ มีใคร สงสาร คอยขานคำ

สม ดั่งที่ ร่ายเรียง เสียงถามไถ่
สม สุขใจ ไม่เห็น เป็นเรื่องขำ
สม ฤทัย สักที ที่กระทำ
สม เหมือนพร่ำ รำพันบนลานกลอน

หวัง ที่วาดพลาดพลั้งสุดรั้งก่อ
หวัง คอยรอชื่นหมาย กลายหลอกหลอน
หวัง ใจคิด บิดเบือน ไม่เหมือนวอน
หวัง คืนคอน กลับสลาย ต้องไกลรัง...

“สุนันยา”

[ชลนา ทิชากร]

หวังเป็นนก ผกผิน บินลัดฟ้า
หวังตามหา หน้ามล คนที่หวัง
หวังประสบ พบเห็น เป็นกำลัง
ให้มุ่งหวัง สั่งหัวใจ ใฝ่คว้าครอง

คงสมหวัง สักครั้ง ดังตั้งจิต
คงสมหวัง ดังคิด จิตเศร้าหมอง
คงสมหวัง ดังใจ ที่ใฝ่ปอง
คงสมหวัง คู่จอง ครองภิรมย์

ไม่สมหวัง สักครั้ง เธอยังห่าง
ไม่สมหวัง ยังวางท่า น่าขื่นขม
ไม่สมหวัง สักครั้ง หวังเพียงชม
ไม่สมหวัง ยังระทม ตรมหัวใจ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/ACJfOpYba3w&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ACJfOpYba3w&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[สุนันยา]

 

ขอขอบคุณ พรหมาย ให้สมหวัง
ขอขอคุณ แรงพลัง ดังฝันใฝ่
ขอขอบคุณ ไมตรี มีเยื่อใย
ขอขอคุณ ที่ไม่ ไร้ปราณี

คงสมหวัง แน่นอน ดั่งพรให้
คงสมหวัง พิไล ได้สุขศรี
คงสมหวัง สักช่วง ดวงฤดี
คงสมหวัง สักที นะพี่ชลฯ(กลอนพาไปค่ะ)

หากไม่สม ดั่งหวัง เหมือนดังว่า
 หากไม่สม อุรา พาสับสน
 หากไม่สม ภิรมย์หมาย คล้ายเล่นกล
เมื่ออับจน ร้าวรวด จะบวชชี....

“สุนันยา”
 

[ไร้นวล^^]

อยากจะกอดใจไว้ให้หายหนาว
อยากหยิบดาวเด่นยวนนวลฉวี
อยากยื่นช่อกรรณิกาสุมาลี
อยากให้มีแรงรักภักดิ์ภิรมย์

ให้สมหวังดังนงนาฏปรารถนา
ให้อุรารงรองควงคล้องสม
ให้รักร้าวเชื่อมสนิทได้ชิดชม
ให้ความขมขื่นครวญรวนเรคลาย

สมที่หญิงหนักแน่นไม่แคลนรัก
สมประจักษ์ฤทัยรุ่งเฝ้ามุ่งหมาย
สมนงนุชพิสูจน์ศรีที่ใจชาย
สมโปรยปรายป้อนประทินประดับแด

หวังที่วาดแวววาวสกาวใส
หวังว่าใครสักคนเป็นแก้
หวังคนนั้นรับรู้มาดูแล
หวังเพียงแต่หญิงเห็นเป็นคนนี้

[รการตติ]

**เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
มิปกป้อง มองเมิน เชิญให้หนำ
บนทางฝัน เหมือนถูก ผูกจองจำ
จะถือว่า เป็นกรรม ...เคยทำมา....

"สุนันยา"

ในเส้นทางเคยหวังยังต้องสู้
ยืนอย่างผู้ทรนงก้าวตรงหน้า
แม้ทางฝันยังไกลใช้เวลา
ไม่นานช้าจะได้สมใจชม

สักนิดหนึ่งแววหวังยังจำได้
ทอดถอนใจสักคราอย่าขื่นขม
ปล่อยความเศร้าอุราพาตรอมตรม
ทุกข์ระบมหม่นหมางให้จางไป

ยามเหนื่อยล้าอารมณ์ระทมทด
ที่ปรากฏจะกลายหายไปได้
ทางข้างหน้าที่ทอดยังปลอดภัย
แม้ยังไกลแต่หวังยังรอคอย

ในช่วงหนึ่งกับคราอุราร้าว
จะเห็นดาวสะกดดูถดถอย
แต่เมื่อถึงอีกคราวดาวดวงน้อย
จะค่อยค่อยเปล่งแสงแห่งศรัทธา

เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
เพียงแค่ลองใจดลให้ค้นหา
เมื่อเธอพบเส้นทางหวังไขว่คว้า
จะพบว่าไม่ไกลจากใจเลย

[สุนันยา]

อยากจะกอดใจไว้ให้หายหนาว
อยากหยิบดาวเด่นยวนนวลฉวี
อยากยื่นช่อกรรณิกาสุมาลี
อยากให้มีแรงรักภักดิ์ภิรมย์

ให้สมหวังดังนงนาฏปรารถนา
ให้อุรารงรองควงคล้องสม
ให้รักร้าวเชื่อมสนิทได้ชิดชม
ให้ความขมขื่นครวญรวนเรคลาย

สมที่หญิงหนักแน่นไม่แคลนรัก
สมประจักษ์ฤทัยรุ่งเฝ้ามุ่งหมาย
สมนงนุชพิสูจน์ศรีที่ใจชาย
สมโปรยปรายป้อนประทินประดับแด

หวังที่วาดแวววาวสกาวใส
หวังว่าใครสักคนเป็นแก้
หวังคนนั้นรับรู้มาดูแล
หวังเพียงแต่หญิงเห็นเป็นคนนี้

"ไร้นาม"

ยินคำถ้อย ร้อยกานท์ หวานสดับ
ได้รู้รับ น้ำใจ เยื่อใยที่
มอบส่งมา จากจิต มิตรอารี
เป็นไมตรี หยิบยื่น ชื่นกระไร

อยากจะให้ สมหวังดังที่กล่าว
คลายเหน็บหนาว คราวขม ตรมหวั่นไหว
ซึ้งน้ำคำ พร่ำเผย เอ่ยความนัย
เธอหวังให้ มีรัก ภักดิ์แนบเนา

ฉันก็หวัง ใคร่สม ภิรมย์รื่น
คลายความขื่น ระทม ที่ตรมเหงา
มีรักจริง อิงหมาย หายซึมเซา
เป็นเหมือนเง ตามติด ไม่บิดเบือน

อยากสมหวัง ดั่งใจ ที่ได้หวัง
แต่ก็ยัง เหมือนมีด คอยกรีดเฉือน
ประหนึ่งว่า รักคล้อย ลอยลับเลือน
ดุจดั่งเดือน ข้างแรมไม่แจ่มนวล...

“สุนันยา”

[ชลนา ทิชากร]

ขอขอบคุณ พรหมาย ให้สมหวัง
ขอขอคุณ แรงพลัง ดังฝันใฝ่
ขอขอบคุณ ไมตรี มีเยื่อใย
ขอขอคุณ ที่ไม่ ไร้ปราณี

คงสมหวัง แน่นอน ดั่งพรให้
คงสมหวัง พิไล ได้สุขศรี
คงสมหวัง สักช่วง ดวงฤดี
คงสมหวัง สักที นะพี่ชลฯ(กลอนพาไปค่ะ)

หากไม่สม ดั่งหวัง เหมือนดังว่า
 หากไม่สม อุรา พาสับสน
 หากไม่สม ภิรมย์หมาย คล้ายเล่นกล
เมื่ออับจน ร้าวรวด จะบวชชี....

“สุนันยา”
 

อย่าเพิ่งบวช เลยชี หนีความรัก
ฉันอกหัก คนรักลา หายหน้าหนี
เธอหมายมุ้ง นุ่งผ้าขาว ร้าวชีวี
ส่วนฉันนี้ จะนุ่งเหลือง เปลื้องหัวใจ

อย่าเพิ่งบวช เลยชี นะที่รัก
พึงตระหนัก ทุกวัน ฉันหวั่นไหว
เธอจะต้อง แรมร้าง ห่างแสนไกล
นานแค่ไหน ใจใฝ่ฝัน สุนันยา

อย่าเพิงบวช เลยชี ที่คิดถึง
ยังซาบซึ้ง ตรึงใจอาลัยหา
 ห่างเพียงวัน ฉันยัง นั่งเหว่ว้า
ขืนหายหน้า ไปนาน พานอกตรม

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/OGA21tTwrE4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OGA21tTwrE4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ปู่ริน]

 
.......................

หากไม่สม ดั่งหวัง เหมือนดังว่า
หากไม่สม อุรา พาสับสน
หากไม่สม ภิรมย์หมาย คล้ายเล่นกล
เมื่ออับจน ร้าวรวด จะบวชชี....

“สุนันยา”
 

เธอสิ้นรัก พี่สุดช้ำ น้ำตาร่วง
เธอไปควง คู่ใหม่ เพราะหน่ายหนี
เธอมีสุข พี่ต้องเศร้า ร้าวฤดี
เธอสมหวัง ตั้งหลายปี พี่อกตรม

มีลูกหลาน เหลนโหลน สืบทายาท
พี่ยังขาด ความรักแท้ แต่ขื่นขม
น้องมีบ้าน เรือนหลังใหญ่ ไว้ชื่นชม
พี่ทุกข์ระทม เพราะยึดมั่น คำสัญญา

พี่ตั้งใจ บวชพระ สละกิเลส
อยู่ที่เขต ริมฝั่งน้ำ ตามปรารถนา
มีภูเขา ล้อมรอบ ขอบพัทสีมา
เข้าพรรษา ห้าหกปี ชีพาพัง

ด้วยความโลภ โกรธหลง ยังคงอยู่
ชีวิตปู่ ยังสับสน ท่องมนต์ขลัง
จำต้องลา สิกขาบท หมดพลัง
เพราะสิ้นหวัง บนทางฝัน..จนวันตาย.

                  ริน ดอนบูรพา
                                         ๑๙ ต.ค. ๕๕

[สุนันยา]

**เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
มิปกป้อง มองเมิน เชิญให้หนำ
บนทางฝัน เหมือนถูก ผูกจองจำ
จะถือว่า เป็นกรรม ...เคยทำมา....

"สุนันยา"

ในเส้นทางเคยหวังยังต้องสู้
ยืนอย่างผู้ทรนงก้าวตรงหน้า
แม้ทางฝันยังไกลใช้เวลา
ไม่นานช้าจะได้สมใจชม

สักนิดหนึ่งแววหวังยังจำได้
ทอดถอนใจสักคราอย่าขื่นขม
ปล่อยความเศร้าอุราพาตรอมตรม
ทุกข์ระบมหม่นหมางให้จางไป

ยามเหนื่อยล้าอารมณ์ระทมทด
ที่ปรากฏจะกลายหายไปได้
ทางข้างหน้าที่ทอดยังปลอดภัย
แม้ยังไกลแต่หวังยังรอคอย

ในช่วงหนึ่งกับคราอุราร้าว
จะเห็นดาวสะกดดูถดถอย
แต่เมื่อถึงอีกคราวดาวดวงน้อย
จะค่อยค่อยเปล่งแสงแห่งศรัทธา

เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
เพียงแค่ลองใจดลให้ค้นหา
เมื่อเธอพบเส้นทางหวังไขว่คว้า
จะพบว่าไม่ไกลจากใจเลย

พจน์วจี ชี้นำ ย้ำเตือนกล่าว
ดุจแสงพราว สกาวส่อง ให้ผ่องเผย
กระจ่างนวล อวลอุ่นด้วยคุ้นเคย
ยากจะเปรยเอ่ยเทียบ เปรียบสิ่งใด

ทุกถ้อยงาม ตามต่อ ก่อความหวัง
มิหยุดยั้ง ตั้งจิต วินิจฉัย
เพื่อเห็นช่อง มองผ่าน ม่านสายใย
หนทางไกล ใช่จะหมด ปลดแรงเรา

เธอมิเคย ตอกย้ำ ซ้ำเติมส่ง
ยังมั่นคง คำปลอบ มอบคนเขลา
เวลาล่วง ช่วงกาล แม้นานเนา
คราซึมเซา เศร้าหมอง ไม่มองเมิน

ขอขอบคุณ กำลังใจ เธอให้ฉัน
สร้างรอยฝันวันหวัง ไม่ห่างเหิน
ระยะทาง วางไว้ ใช่ไกลเกิน
จะค่อยเดิน ไม่ท้อ ระย่อวาง

เมื่อคิดว่าพรหมหมาย ลองใจเล่น
จะไม่เร้น ชะตา คราหมองหมาง
ขอเริ่มใหม่ อีกหน บนเส้นทาง
เพื่อสรรค์สร้าง ความฝัน วันที่รอ...

“สุนันยา”

[สุนันยา]

อย่าเพิ่งบวช เลยชี หนีความรัก
ฉันอกหัก คนรักลา หายหน้าหนี
เธอหมายมุ้ง นุ่งผ้าขาว ร้าวชีวี
ส่วนฉันนี้ จะนุ่งเหลือง เปลื้องหัวใจ

อย่าเพิ่งบวช เลยชี นะที่รัก
พึงตระหนัก ทุกวัน ฉันหวั่นไหว
เธอจะต้อง แรมร้าง ห่างแสนไกล
นานแค่ไหน ใจใฝ่ฝัน สุนันยา

อย่าเพิงบวช เลยชี ที่คิดถึง
ยังซาบซึ้ง ตรึงใจอาลัยหา
 ห่างเพียงวัน ฉันยัง นั่งเหว่ว้า
ขืนหายหน้า ไปนาน พานอกตรม

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/OGA21tTwrE4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OGA21tTwrE4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

หากผิดหวังพลั้งพลาด อาจจะบวช
หลบปร่าปวด อุราคราขื่นขม
เมื่อสิ้นหวัง ทางฝัน ให้ซานซม
ล้างระทม ถมถึง ต้องพึ่งธรรม

หากพี่ชล เผยนัย ให้รับรู้
อยากเคียงคู่ อยู่เรียง เพียงงามขำ
ให้ห่างผล หนาวเหน็บ เจ็บระกำ
ลบรอยช้ำ ครั้งก่อน จะย้อนมา

หากพี่หมายในรักจักเกี่ยวข้อง
ทั้งสี่ห้องดวงใจ เฝ้าใฝ่หา
 ไม่บวชแล้ว พี่เอย ขอเอ่ยลา
อยู่กับ ชลนา พาชื่นทรวง...

“สุนันยา”