| 10 ตุลาคม 2012, 06:04:AM |
|
สุนันยา
|
 |
« เมื่อ: 10 ตุลาคม 2012, 06:04:AM » |
 ชุมชน
|
"อยากจะให้รู้"
หยิบปากกา กระดาษ วาดอักษร
ร้อยเรียงบท สุนทร เขียนกลอนหวาน
ตั้งใจไว้ อย่างดี ที่ดวงมาน
จะสื่อสาร อักขรา คราภิรมย์
นั่งคิดอยู่ เป็นนาน ไม่พานพบ
คำหวานหลบ ไม่เห็น กลับเป็นขม
ในห้วงจินต์ ถวิลแต่ แพ้ระทม
เรื่องทับถม ตรมก่อ สุดท้อใจ
อยากจะ-วาด อักษร ซ้อนสลัก
อยากจะ-เขียน คำรัก สลักไข
อยากจะ-บอก ใจนี้ ไม่มีใคร
อยากจะ-เอ่ยความนัย เพื่อให้เธอ
ให้รู้-แจ้ง ความจริง ไม่อิงฝัน
ให้รู้-วัน เวลา มิพาเผลอ
ให้รู้-ถึง หนึ่งใจ ที่ใฝ่เจอ
ให้รู้-ว่า รักเธอ...เสมอนิรันดร์...
"สุนันยา"
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ไผ่เดียวดาย, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, ก้าวแรกฯ..., Prapacarn ❀, saknun, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, มนัสศิยา, รัตนาวดี, panthong.kh, พ่อค้าพเนจร, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, Music, เนิน จำราย, Moo Dum, กริชอักษร, รการตติ
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 10 ตุลาคม 2012, 10:43:AM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 10 ตุลาคม 2012, 10:43:AM » |
ชุมชน
|
อยากให้รู้ จะรู้ ดีไหมเนี่ย
คนอ่อนเพลีย หัวใจ ไม่สุขสันต์
นอนกลางคืน ไม่หลับ ทับกลางวัน
หัวใจเต้น ตลอดวัน ฉันไม่ตาย
ลุกมานั่ง ลงเขียน เพียรอักษร
ไม่อยากนอน ตอนนี้ ที่สลาย
เขียนเป็นกลอน อยากให้ฟัง ยังไม่สาย
ลูกผู้ชาย มันหนา ฆ่าไม่ลง
อยากให้ฟัง ครั้งคราว จะได้ไหม
ต้องเชื่อใจ ต่อกัน อย่าลืมหลง
เชื่อว่าให้ อภัย ใจยืนยง
และซื่อตรง มั่นใจ อภัยกัน |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, Prapacarn ❀, สุนันยา, บ้านริมโขง, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, อริญชย์, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, เนิน จำราย, รการตติ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 10 ตุลาคม 2012, 11:42:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 10 ตุลาคม 2012, 11:42:AM » |
ชุมชน
|
สิ่งที่ออกจากใจ อยากให้รู้
เหมือนเราอยู่ ไกลห่างเส้นทางฝัน
หรือไม่สน คนเศร้า เฝ้ารำพัน
ด้วยโศกศัลย์ วันที่ ฤดีตรม
แม้นไม่ปรถนา จะลาลับ
ไม่หวนกลับรับรอย ถ้อยขื่นขม
ปาดน้ำตา เก็บนำ ช้ำระทม
ปล่อยไปตาม สายลม ให้ล่วงเลย
จะไม่พูด ซ้ำซาก ขอจากจบ
ไม่ขอพบ สบตา เย็นชาเฉย
เมื่อไม่ยอม พร้อมฟัง เหมือนดั่งเคย
ต้องลงเอย ด้วยช้ำ ระกำใจ
“สุนันยา”
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, saknun, มนัสศิยา, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, panthong.kh, อริญชย์, บูรพาท่าพระจันทร์, ชลนา ทิชากร, เนิน จำราย, Moo Dum, รการตติ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 11 ตุลาคม 2012, 11:37:AM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 11 ตุลาคม 2012, 11:37:AM » |
ชุมชน
|
ตั้งเวลา เรียนรู้แค่หนึ่งปี
ต่อจากนี้ จะเริ่ม ตั้งใจใหม่
ทำความเหงา เจ็บช้ำ ไว้ข้างใน
เรียนรู้ใหม่ คุณค่า ของใจจริง
อยากจะถาม หนึ่งข้อ รอทดสอบ
อยากจะตอบ ก็ได้ หรืออยู่นิ่ง
กาลเวลา นั้นแหละ คือของจริง
จะเป็นหญิง หรือชาย ต้องรอคอย |
|
|
|
|
| 12 ตุลาคม 2012, 10:01:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 12 ตุลาคม 2012, 10:01:AM » |
ชุมชน
|
หากใจรักปักจินต์ถวิลหวัง
ท่วมประดังฝังฤทัยแม้นในฝัน
ร่ำเพียงถ้อยละห้อยหวนครวญรำพัน
เมื่อไรกันนั้นจะสมไร้ตรมตรอม
หวานอักษรกลอนกานท์ผ่านกระดาษ
ไร้รสชาติขาดถวิลชื่นกลิ่นหอม
ผกากระดาษขาดอ้อนสมผึ้งดมดอม
ยากโน้มน้อมย้อมยวนรัญจวนใจ
พิศวาสปรารถนาสายตาสบ
เปิดทำนบพบทางกระจ่างใส
ร่วมเกี่ยวก้อยถ้อยจำนรรจ์คู่กันไป
สานสายใยฤทัยซึ้งเป็นหนึ่งเดียว
ร้อยหมื่นพันสรรพ์คำไม่ล้ำค่า
เสน่หาตราตรึงคะนึงเหลียว
ผูกสมัครรักมั่นกระสันเกลียว
เท่าก้อยเกี่ยวเที่ยวสองประคองเชย...
" บูรพ์ "
ดวงใจรักปักจินต์ถวิลแน่
ยังก็แต่ อุรา ไม่กล้าเผย
เพียรเขียนกานท์หวานเรียงเทียบเคียงเปรย
อยากจะเอ่ย รักฝาก แสนยากจัง
ถ้อยอักษรกลอนเคล้า หากเฝ้าอ่าน
อาจติดตรึง ซึ้งมาน กับการหวัง
กระดาษน้อย วากไว้ ภวังค์
ไร้เสียงสั่ง ยังก้อง ถึงห้องใจ
เหมือนเป็นด่าน ต้านรอ คำพ้อกลับ
จะโอบรับ จับถือ หรือผลักไส
เพื่อให้รู้ ราวเรื่อง จากเบื้องใน
ความเป็นไป ในจิต ที่คิดครวญ
ร้อยรำพัน สรรคำ นำมากล่าว
หทัยร้าว หนาวเหน็บ เก็บไห้หวน
อยากให้รู้ ความใน ใจรัญจวน
เฝ้าทบทวน สุดท้อ...จริงหนอใจ...
“สุนันยา”
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|
|
| 13 ตุลาคม 2012, 08:38:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 ตุลาคม 2012, 08:38:AM » |
ชุมชน
|
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 13 ตุลาคม 2012, 11:20:AM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 13 ตุลาคม 2012, 11:20:AM » |
ชุมชน
|
คงต้องรอต่อตามคอยถามถึง
วันที่ซึ่งกำหนดกดขานไข
วันอาวรณ์ห่วงหาพาเร้าใจ
ว่าหวยออกอะไร..ได้รู้กัน
หรือไม่ใช่เรื่องเลขดังเสกสร้าง
หรือมาอ้างเรื่องแชร์..แม่บัวผัน
หรือเรื่องราวเก่าก่อนย้อนรำพัน
หรือแสบสันต์ผัวทิ้งให้หญิงตรม
อยากให้รู้เรื่องใดไม่แจ้งชัด
คอยสำบัดสำนวนกวนให้ขม
เช่น “เขาใคร” ไหนหนอรอชื่นชม
“เขา” งวยงม ขม “ใคร” ในเล่ห์คำ
บอกอย่างไรไม่รู้ดูเป็น..เงง (อิอิ)
เธอพูดเอง เกรงว่าพาถลำ
หากพลาดไปไถลลื่นยืนหน้าดำ
พี่ต้องคลำ..ด้วยมือ..หรืออย่างไร..? 
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
|
|
|
