ตราบอาทิตย์ หมดสิ้นแรง แสงลาลับ
ดวงจันทร์หลับ ไม่ยอมฉาย หายไม่เห็น
มีความมืด ที่สลัว ทั่วเช้าเย็น
หาใช่เป็น ปัญหาหนัก รักส่องทาง
มันเป็นความ ตั้งใจแท้ แค่เพียงหนึ่ง
ที่ยังซึ้ง ก้องกังวาน ขานไม่ห่าง
เพราะรักมั่น และถือสัตย์ ปัดเลือนลาง
ไม่เคยว่าง คำว่ารัก สักนาที
ฉันไม่รู้ เธอจะหน่าย หายวันไหน
ในหัวใจ ไม่เคยคิด มิดหายหนี
เพราะรักแล้ว ก็รักเลย เผยวจี
แม้คนดี ไม่เหมือนเก่า เท่าวันเจอ
สิทธิ์เต็มร้อย เพียงรู้ว่า ค่าความรัก
ยอมทุ่มซัก ร้อยหรือพัน หมั่นเสมอ
ไม่เคยคิด ว่าเสียเปรียบ เทียบกับเธอ
ฉันยอมเซ่อ แม้ไม่เป็น เช่นตั้งใจ
แค่รู้อย่าง หากวันใด ไม่รักแล้ว
รักเธอแผ่ว หมดคุณค่า อย่าหวั่นไหว
ต้องการทิ้ง อย่าลำบาก หากอยากไป
รู้เอาไว้ รักยังอยู่ คู่นิรันดร์
