ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

             ข้าไม่มี

เพราะแกมีเงินทองข้าวของมาก
ข้าจึงอยากจะเห็นแกเป็นเพื่อน
อุตส่าห์ยิ้มทักทายมาหลายเดือน
แกยังเบือนหน้าบ่อยไม่ค่อยคุย

หากข้ามีเหมือนแกมีแน่แล้ว
คงไร้แววคนข่มหยามถ่มถุย
แต่ช่วงนี้ที่ข้าหน้าด้านลุย
เพราะถูกกุ๊ยลักเอากระเป๋าเงิน

เห็นแกมีพอให้ยืมใช้สอย
ข้าจึงคอยถามไถ่โดยไม่เขิน
แกกลับมองข้าอย่างทำหมางเมิน
ไม่เพลิดเพลินพูดจากับข้าเลย!ฯ

                       อริญชย์
                   ๘/๑๐/๒๕๕๕


ขอขอบคุณแนวคิดจากกระทู้ "แกมี" ของคุณ hort39

http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=22056.msg177934;topicseen#msg177934

 

[ไพร พนาวัลย์]

ตอน “แกมี”มอบให้อย่างไม่หมด
มิให้อดให้อยากมากจริงเหวย
จนอาเจียนเวียนหัวไม่มัวเงย
ก็ยังเปรยปรนเปรอจนเอ่อนอง

ถ้า”ข้ามี”อย่างเจ้าเท่าขี้เล็บ
ข้าจะเก็บจะงำไม่ทำผยอง
จะค่อยหว่านค่อยโรยดั่งโปรยทอง
ไม่ลำพองอย่างเจ้าให้เขาโวย

 “ข้าไม่มี”ฟุ่มเฟือยจึงเหนื่อยหน่อย
จึงต้องคอยอดออมพร้อมหิวโหย
อยากขอร้องตัวเจ้าอย่าเฝ้าโรย
เอาไว้โปรยหน้าแล้ง..ไม่แช่ง..มรึง!!

“ไพร พนาวัลย์”
 

[--ณัชชา--]

เมื่อแกมีข้ามียิ่งดีแท้
หากว่าแกเริ่มหมดเอย่าโกรธขึ้ง
เพราะข้ามีมากมายหลายตำลึง
ข้านั้นจึงรู้ได้แกไม่มี

แกกับข้าขาดกันอย่าหันกลับ
ไม่ขอรับน้ำใจที่ไหลรี่
มาทางไหนไปทางนั้นจงฝันดี
ขอลาที “มีแก” แย่เหลือเกิน

--ณัช--

 

[Prapacarn ❀]

แกมี..ข้าไม่มีไม่ดีเว้ย
อยู่เฉยเฉยแกมีซ่า..ข้าขัดเขิน
ถ้าแกมี..ท่วมฟ้าข้ายับเยิน
เชิญเถอะเชิญแกไปมีที่อื่นไป
 
อย่ามามีแถวนี้น่า..เดี๋ยวข้าหมด
ข้ารันทด..แกมี นี่!!..รู้ไหม
อยากจะมีไปมีที่ไกลไกล
ข้าคนไทยเกรงจะแย่..นะแกมี

แซมนี่เอง
 

[อริญชย์]

         จากใจคนไม่มี

จากพายุเวียดนามชื่องามเด่น
ออกเสียงเช่นคำไทยสดใสศรี
ชวนคนอ่านสุขสมอารมณ์ดี
สื่อสิ่งที่เลิศล้นบอกคนรวย

ส่วนตัวฉันคือคนที่จนยาก
อยู่ลำบากอาบน้ำตามลำห้วย
ไม่มีสร้อยเพชรรุ้งแสงพุ่งพวย
แอบกินกล้วยสุกหวานหลังบ้านเธอ

โปรดอย่าได้โกรธเคืองแค่เรื่องนี้
เพราะแกมีมากจนท่วมท้นเอ่อ
ให้ฉันเป็นบุญทานยามผ่านเจอ
ข้อเสนอจากใจคนไม่มี!ฯ

                     อริญชย์
                 ๘/๑๐/๒๕๕๕



 

[yaguza]

เมื่อแกมี แกมา หาข้าบ้าง
อย่าทิ้งขว้าง ค้างคา บ่ายหน้าหนี
ได้ข่าวแก มาทาง บางคนฑี
ก็กุลี กุจอ มารอแก

โอ้ทำไม ใจดำ ทำข้าได้
มาหยุดนิ่ง ทิ้งไป ไม่แยแส
นั่งท้อใจ ใบ้กิน แทบสิ้นแด
เวรแท้แท้ สวรรค์แกล้ง แล้งต่อไป

...ยากูซ่า....


 
 

[รพีกาญจน์]

ยินก่นกำ คำโต คุยโอ้อวด
เดี๋ยวก็หวด ด้วยขวาน ลาญป่นปี้
เห็นข้าจน ข้นแค้น แทนปราณี
กลับย่ำยี บีฑา หน้าจมดิน

ถึงบันได ไยแนบ แอบหลังเสา
เยี่ยมเยียนเรา พาร่าง จากต่างถิ่น
ก้มงองุด มุดโผล่ อินโดจีน
มาเพื่อนกิน ถ้าแน่ ชื่อแกมี

พูดดีดีแกไม่รู้เรื่องหรอกครับ

รพีกาญจน์ 59