| 07 ตุลาคม 2012, 06:33:PM |
|
รัตนาวดี
|
 |
« เมื่อ: 07 ตุลาคม 2012, 06:33:PM » |
 ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อนิลจร, D, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, panthong.kh, อริญชย์, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, ดุลย์ ละมุน, ลมหนาว, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 ตุลาคม 2012, 07:34:PM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 ตุลาคม 2012, 07:34:PM » |
ชุมชน
|
ลอยมาแล้วแก้วใจของใครเอ่ย
อย่ามัวเฉยรักสนองต้องเสนอ
พินัยกรรมทำไว้มอบให้เธอ
เมื่อหล่อนเจอย่อมผูกพันเป็นสัญญา
ผมพยานขอย้ำยังจำได้
เขียนเอาไว้ชัดนักเป็นหนักหนา
ดาวทั้งดวงให้รัตน์ด้วยศรัทธา
เนินขอมาร่วมทวงใช่ล่วงเกิน
เนิน จำราย (พยาน) |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, อริญชย์, ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, D, ดุลย์ ละมุน, ลมหนาว, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 ตุลาคม 2012, 07:53:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 07 ตุลาคม 2012, 07:53:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, panthong.kh, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, อริญชย์, D, ดุลย์ ละมุน, ลมหนาว, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 ตุลาคม 2012, 08:23:PM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 07 ตุลาคม 2012, 08:23:PM » |
ชุมชน
|
ลอยมาแล้วแก้วใจของใครเอ่ย
อย่ามัวเฉยรักสนองต้องเสนอ
พินัยกรรมทำไว้มอบให้เธอ
เมื่อหล่อนเจอย่อมผูกพันเป็นสัญญา
ผมพยานขอย้ำยังจำได้
เขียนเอาไว้ชัดนักเป็นหนักหนา
ดาวทั้งดวงให้รัตน์ด้วยศรัทธา
เนินขอมาร่วมทวงใช่ล่วงเกิน
เนิน จำราย (พยาน) ...ดาวกระพริบ หยิบใจ ไว้เคียงคู่
ดูซิดู ความหมาย คล้ายให้เขิน
ลอยมาเกี่ยว เหนี่ยวดวง ช่วงบังเอิญ
สะกิดรัก พิศเพลิน จนเกินนาน...
...บรรยากาศ พาดพิง อุ่นอิงช่วย
รักระรวย ก่อนนั้น เคยฝันหวาน
สำนวนใจ ใส่จินต์ ถวิลพาน
พินัยกรรม ย้ำสาน บันดาลดล...
...พี่กลับมา คว้าฝัน สัญญาเผย
ย้ำคำเปรย เด่นชัด รวบรัดผล
ผูกพันใจ ไหวหวั่น รักปันปน
ห่วงสับสน ค้นหา สัญญารัก...
รัตนาวดี
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, อริญชย์, D, ดุลย์ ละมุน, ลมหนาว, panthong.kh, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 ตุลาคม 2012, 09:03:PM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 07 ตุลาคม 2012, 09:03:PM » |
ชุมชน
|
...วจีพร่ำ ย้ำใส่ ในคำรัก
ความประจักษ์ ผูกจิต คิดจนค่ำ
รักบรรเจิด เปิดคล้อง ต้องจดจำ
รักสุดท้าย ทวนคำ ย้ำฝังใจ...
...ร้อยถ้อยรัก ปักหว่าง กลางใจน้อง
โซ่รักแต่ง สีทอง คล้องไสว
พินัยกรรม ย้ำฝาก จากฤทัย
รักจรด ถนอมไว้ ไปเนิ่นนาน...
รัตนาวดี
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, อริญชย์, D, ดุลย์ ละมุน, ลมหนาว, เนิน จำราย, panthong.kh, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
| 08 ตุลาคม 2012, 11:53:AM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2012, 11:53:AM » |
ชุมชน
|
พินัยกรรมใบนี้ที่มอบไว้
ขอทรามวัยพลิกอ่านดูด้านหลัง
เมื่อตัวพี่เสด็จอีเก้ง(ตาย)กายภินท์พัง
อย่ามัวนั่งซังกะตายอยู่ดายเดียว
ทำบุญแผ่ส่วนกุศลนิมนต์พระ
แล้วชำระดวงจิตที่บิดเบี้ยว
เมื่อตัวเจ้าฝืนข่มไม่กลมเกลียว
ความรักเรียวหลุดลอย...อย่าน้อยใจ
จงมองหาใครหนึ่งที่พึ่งพัก
ที่เขารักตัวเจ้าเข้ามาใกล้
ถ้าเขาเป็นคนดีมีเยื่อใย
ที่พร้อมให้ร่มเงา...เอาไปเลย 
“ไพร พนาวัลย์”  |
|
|
|
|
|
| 08 ตุลาคม 2012, 07:34:PM |
|
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2012, 07:34:PM » |
ชุมชน
|
❤...มนต์รักแฝง แรงลม ฤๅห่มล้อม
โอบไออ้อม หลอมทรวง ตวงรักให้
ราวดั่งสร้อย ร้อยถัก รักพิไล
มาสวมใส่ สาวเก็บ ชื่นเหน็บทรวง...
...ยามมองฟ้า มีดาว สกาวรัก
เหมือนประจักษ์ บอกกาล ประทานสรวง
ใคร่ถนอม เหน็บหว่าง กลางใจดวง
ผูกเป็นบ่วง รักแขวน แทนใจเธอ...
ღ ღ
รัตนาวดี พินัยกรรม ทำไว้ เตรียมให้เจ้า
จากกมล คนเหงา เศร้าเสมอ
เป็นบทกลอน อ่อนล้า ลายพร่าเบลอ
เพราะใจเผลอ เพ้อหนัก หลงรักคุณ
เนื้ออักษร ร้อนจิต ด้วยคิดถึง
เฝ้ารำพึง ซึ้งใฝ่ จนใจหมุน
โดนพิษรัก ปักคา ช่างทารุณ
ใกล้เป็นจุณ ขุ่นมัว แล้วหัวใจ
พินัยกรรม สุดท้าย ชายคนนี้
หาได้มี ทรัพย์สิน จินดาใส
มีเพียงคำ ช้ำชอก บอกความใน
ที่เจ้าไม่ ใส่จิต เคยคิดจำ
ฝากให้น้อง สองสิ่ง มอบมิ่งนุช
หนึ่งหนี้รัก ปักคุด ที่สุดช้ำ
สองคือใจ ไหม้เจ็บ เหน็บระกำ
ที่เจ้าทำ ย้ำไว้ รอยไถแปร
อันหนี้รัก ปักทรวง จนร่วงเหี่ยว
ฝากเจ้าเหลียว เยียวยา รักษาแผล
ส่วนใจพี่ ที่เจ้า เฝ้ารังแก
ทั้งดวงแด แด่น้อง ครองผู้เดียว
 ...จบพินัยกรรม |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
