ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com

                 กาดำเอ๋ย

นกกาดำ   ร่ำร้อง  กล่อมท้องทุ่ง
ยามเช้ารุ่ง   โบยบิน    ถวิลหวัง
คล้ายทับถม  นกเอี้ยง   ด้วยเสียงดัง
ไม่ยอมฟัง  กาเหว่า  ที่เฝ้าเตือน

ฉันหยิบฟืน   สุมไฟ   ผิงคลายหนาว
หมอกนวลขาว  ลอยล่อง  กลบคลองเขื่อน
ตั้งกาดำ     จริงแท้    ไม่แชเชือน
ต้มยาเฝื่อน     ดื่มชม    ความขมไป

แม้คิดถึง     กาแฟ    รสแก่หอม
แต่ต้องยอม   ละทิ้ง   อย่างยิ่งใหญ่
กลัวท้องผูก   อีกที      จะมีภัย
โรคเก่าไซร้    คืนมา    เสียอารมณ์

จำต้องหยิบ   กาดำ    ต้มน้ำร้อน
ดื่มยาก่อน    สามครา  ให้สาสม
หิวกาแฟ      ก็คง     เพียงชงนม
สูตรผสม    ไมโล      ดูโก้เลย

นกกาดำ    ร้องร่า   จากป่าไผ่
แล้วบินใกล้  เข้ามา  อย่างผ่าเผย
ฉันเห็นแล้ว  คิดเทียบ อย่างเปรียบเปรย
กาดำเอ๋ย   มีค่า   กว่ากาดำ!ฯ

                                 อริญชย์
                             ๓/๑๐/๒๕๕๕

<a href="http://www.youtube.com/v/YaPlwJ7U2yY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/YaPlwJ7U2yY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

 

[รพีกาญจน์]

ย่ากะปู่ อยู่ไย ไล่การ้อง
มันชี้ช่อง บ้านนี้ มีคนแก่
ตรวจการณ์หน้า พายม ข่มรังแก
รีบช่วยแก้ เร็วหนอ...มรณา

มืดสลัว ทั่วไป สุมไฟผิง
หนาวปลิดทิ้ง ปากป้อง เอิ้นร้องด่า
ตัวจัญไร ไปไป กากากา
หยิบหม้อยา เฝื่อนขม ต้มกินกัน

กาแฟหอม งอมแงม ติดแถมช่วง
ริดสีดวง ทวาร ซ่านถามฉัน
โรคกระเพาะ เลาะไส้ ไห้รำพัน
เหงือกฟางฟัน ผุพัง กรังน้ำตาล

โอ้.เธอจ๋า กาดำ จำต้องใช้
สมุนไพร แก่เก่า ปู่เล่าขาน
ต้มจนเดือด เหือดข้อ พอประมาณ
เหลือดื่มทาน เก็บไว้ ใส่ตู้เย็น

นกกาดำ ร่ำลา สู่ป่าใหญ่
ปู่ชอบใจ ชูคอ หัวร่อเห็น
ย่ารำรำ ขำก๊าก หมากกระเด็น
โธ่.กรรมเวร แท้หนอ ตกหม้อยา

 

รพีกาญจน์ 59