ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านกลอนไทย]

ประกวดแต่งกลอนประจำเดือน ตุลาคม ๒๕๕๕ ... "น้ำใจในยามยาก"
(หมดเขตรับกลอนวันที่  ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๕)

กติกา 
1.หากยังไม่ได้สมัครสมาชิก ขอให้สมัครสมาชิกก่อนที่ >>>>!!!คลิ๊กที่นี่ !!
2. รูปแบบของกลอนนั้น Free Style ความยาวอย่างน้อย 2 บท (บทกลอนสั้นกว่านี้ขอสงวนสิทธิ์ไม่พิจารณาผลประกวด)
3. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อน
4. ส่งได้ไม่เกิน 2 ผลงานต่อ 1 ท่าน
5. ผู้ที่ได้คะแนนลำดับที่ 1-2 ของผลการประกวดเดือนนี้ ขอให้เป็นกรรมการของเดือนถัดไป มิฉะนั้นขอสงวนสิทธิ์ที่จะขอคะแนนคืนนะจ๊ะ ส่วนกรรมการที่มาจากอาสาสมัครจะยังคงได้รับคะแนนกลอน 5 คะแนนเช่นเดิม
6. ผู้ที่ได้คะแนนลำดับที่ 1-3 ของผลการประกวดเดือนนี้ สามารถส่งผลการประกวดกลอนในเดือนถัดไปได้ตามปกติ แต่หากเดือนถัดไปได้รางวัลลำดับที่ 1-2 ขอสงวนสิทธิ์ที่จะสละคะแนนให้ลำดับถัดไปแทน ส่วนผลการประกวดจะยังประกาศและเรียงลำดับเช่นเดิม

เมื่อหมดเวลารับผลงานที่ส่งเข้าประกวด กรรมการทุกท่านจะได้รับอีเมลล์ ที่มีแบบฟอร์มสำหรับกรอกคะแนนกลอนประจำเดือนนั้น

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

ชื่อบทกลอน : ...................................
ผู้แต่ง : ..............................

รางวัล   
1. รางวัลอันดับ 1 (ชนะเลิศ) ได้รับ 15 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของ www.klonthai.com
2. รางวัลอันดับ 2 ได้รับ 12 คะแนน
3. รางวัลอันดับ 3 ได้รับ 9 คะแนน
4. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน
5. รางวัลขวัญใจเพื่อนๆกลอนไทย ได้รับ 3 คะแนน (มีคนกดยกนิ้วให้มากที่สุด)
6. และสำหรับ Class ธรรมดา (ชื่อคลาสอักษรเหลือง) หากติดอันดับ 1 ใน 6 จะได้ปรับคะแนนเป็น 20 และเป็น SP Class LV1 ทันที   

ผลประกวดกลอนอันดับ 1-3 จะถูกส่งไปให้สมาชิกของ klonthaiclub.com อ่านเป็นการเผยแพร่และประกาศเกียรติคุณ 

เมื่อประกาศผลการประกวดกลอนแล้ว จะบวกคะแนนไปให้ใน profile ทันที (ไม่ได้มีการแจ้งแต่อย่างใด)

ใช้เกณฑ์การตัดสิน (5 ธ.ค.53) จาก >>>> ว่าด้วยการประกวดกลอน

[ปู่ริน]

<a href="http://www.youtube.com/v/BWyNbBesFz0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/BWyNbBesFz0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ชื่อบทกลอน :  น้ำใจในยามยาก
       ชื่อผู้แต่ง :  ริน ดอนบูรพา


เมื่อฝนมาฟ้ามืดมัวทั่วทุกทิศ
เฝ้าครุ่นคิดเรื่องผ่านมาน่าใจหาย
น้ำท่วมท้นล้นเหลือเมื่อปีกลาย
บ้านเรือนสวนถูกทำลายหายจมดิน

ถูกน้ำป่าพาพัดไปกับสายน้ำ
ฝนกระหน่ำท่อนซุงมาจากผาหิน
สุดเดือดร้อนนอนกลางทรายไม่มีกิน
ทั้งทรัพย์สินจนสิ้นเนื้อประดาตัว

ได้น้ำใจจากเพื่อนพ้องพี่น้องช่วย
เกื้อกูลด้วยสามัคคีถี่ถ้วนทั่ว
เพราะน้ำใจในยามยากดั่งครอบครัว
ประดุจรั้วแห่งความดีมีสัมพันธ์

เราคนไทยมีน้ำใจในยามยาก
ชอบช่วยเหลือคนลำบากสานสู่ฝัน
หากคนไทยทำหน้าที่สามัคคีกัน
มิแบ่งชั้นเปลี่ยนแปลงไป..ไทยเจริญ.

                      ริน ดอนบูรพา
                                                 ๑ ต.ค. ๕๕

[juan chumpol]

 

http://www.youtube.com/watch?v=esSDO7KQZow (External Embedding Disabled)


                                                                            ชื่อบทกลอน     น้ำใจในยามยากของท่านเทพ
                                                                                 ชื่อผู้แต่ง          Juan  Chumpol

                                                                                     เหตุการณ์ได้ปรากฏจดบันทึก
                                                                                        ให้รำลึกนึกสิบแปดปีผ่าน
                                                                                      วันหนึ่งทำธุระณ.เมืองปราณ
                                                                                      ตั้งใจงานเสร็จแล้วแจวที่พัก

                                                                                       ขับรถกลับขยับรับประมาท
                                                                                 เหยียบตามคาดร้อยกว่ากล้าทีหนัก
                                                                                     ผิวถนนปนกรวดเจิ่งนองปลัก
                                                                                       ลื่นยึกยักชักแฉลบดินแดง

                                                                                    หักพวงมาลัยหลบพบหลุมใหญ่
                                                                                      ไม่ทราบใครได้ขุดมิบอกแจ้ง
                                                                                        พวงมาลัยโอโตโธ่เบาแรง
                                                                                      เกือบตกคูดูแกล้งหักขวาแย้ง

                                                                                          ความเร็วเพิ่มทวีวีถีไว
                                                                                   วิ่งเร็วไปให้ขวาเหยียบเบรคแกล้ง
                                                                                   รถเสียหลักหมุนคว้างขวางตกแรง
                                                                                   จมคูน้ำเหมือนตายคล้ายสิ้นฤทธิ์
                                                                                     น้ำทะลักจากหนองนองเต็มรถ
                                                                                        คนขับขดบดแช่แน่สนิท
                                                                                         หนู6ขวบร่ำไห้ได้ชีวิต
                                                                                       คนขับหวิดตายฟื้นคืนภวังค์

                                                                                      ชายหนุ่มหุ่นสันทัดจัดแจงช่วย
                                                                                      อาสาด้วยอวยปลอดภัยสมหวัง
                                                                                      แบกเด็กน้อยห้อยหลังวางริมลัง
                                                                                      หวนหันหลังฟังเสียงของคนรับ

                                                                                          แบกคนขับวางยิ้มริมถนน
                                                                                       แจ้งตำรวจตรวจจนช่วยกำชับ
                                                                                           นำรถลากจากคูขึ้นขยับ
                                                                                            บอกสำทับรับสั่งส่งอู่บู๋

                                                                                           หนุ่มใจดีสันทัดมัดใจเรา
                                                                                           กล่าวถึงเขาน้ำใสใจจริงสู้
                                                                                          ใจเอื้อเฟื้อเพื่อแพร่เมตตารู้
                                                                                           ขอให้อยู่คงทนจนนิรันดร์

                                                                                          ขอขอบใจน้ำใจในยามยาก
                                                                                      แสนลำบากช่วยเหลือเกื้อสุขสันติ์
                                                                                          ไม่มีเขาไม่เราเศร้าหมองกัน
                                                                                          เขาผู้นั้นขั้นเทพแห่งความดี


                                                .......................................................

[อริญชย์]

ชื่อบทกลอน : น้ำใจในยามยาก
ชื่อผู้แต่ง : อริญชย์

จงเติมใจต่อกันในวันเศร้า
เพื่อบรรเทาความช้ำยามลำบาก
มอบสิ่งของด้วยมือน้อยหรือมาก
ล้วนมาจากจิตที่แสนดีงาม

ปลอบโยนมิตรอีกคราวให้ก้าวต่อ
ปลิดดอกท้อทุกข์ยากฝ่าขวากหนาม
เติมเยื่อใยเชื่อมโยงทุกโมงยาม
คอยไต่ถามห่วงหาเอื้ออาทร

ร่วมถักทอความหวังอีกครั้งหนึ่ง
ให้ตราตรึงจนลุอนุสรณ์
ช่วยคลายความเหน็บหนาวเหนื่อยร้าวรอน
ด้วยการป้อนไมตรีเสรีชน

อย่าหลบลี้หนีไกลน้ำใจแล้ง
หรือแอบแฝงทำพิษจนมิตรหม่น
อย่าลืมเลือนคุณค่าคำว่าคน
ต้องเตือนตนทุกเมื่อช่วยเกื้อกูล

จงเติมใจต่อกันในวันเศร้า
ร่วมแบ่งเบาภัยร้ายให้หายสูญ
ยึดถือหลักคุณธรรมอันจำรูญ
จึงสมบูรณ์ในสังคมอุดมการณ์ ฯ

                         อริญชย์
                     ๒/๑๐/๒๕๕๕



ปล.ส่งมาเป็นกำลังใจให้ทุกท่านฮะ  ไม่ขอส่งประกวดเน้อ


 

[uddyart]

ชื่อเรื่อง.....น้ำใจในยามยาก
ผู้แต่ง......แม่กลอง

ฝนโปรยปรายโหมกระหน่ำทำสาหัส    ลมกระโชกโบกพัดรัดเข้าใส่
น้ำก็ท่วมล้นคลองนองทั่วไป          ดินไถลโคลนถล่มจมทั้งเป็น

ถึงคราวนี้ทุกข์ยากลำบากแสน      ทุกสิ่งอย่างขาดแคลนแสนทุกข์เข็ญ
การเดินทางลำบากแสนยากเย็น    น้ำกระเซ็นปนน้ำตาเหนื่อยล้ากาย

นับเป็นโชคของชาวไทยอันใหญ่ยิ่ง   ทรงไม่ทิ้งทรงห่วงใยไม่ห่างหาย
พระราชทานถุงยังชีพไม่อดตาย         ทุกข์ผ่อนคลายสุขบังเกิดเถิดเร็วพลัน

เราชาวไทยมีน้ำใจในยามยาก       แม้ลำบากสักแค่ไหนก็ไม่หวั่น
คนละไม้คนละมือคือแบ่งปัน        เธอกับฉันแก่เฒ่าจนเยาว์วัย

จงเติมใจอีกครั้งเพื่อฝั่งฝัน            จงช่วยกันพลิกฟื้นคืนสดใส
จงช่วยกันเติมความทุกข์ด้วยน้ำใจ       จงช่วยกันเติมไทยให้ร่มเย็น

[sakedDao]

ชื่อบทกลอน: น้ำใจยามยาก
แต่งโดย: นิฌา สะเก็ดดาว

จะพูดถึง น้ำใจ ในยามยาก
คงลำบาก ชาติใด จะมาเหมือน
น้ำใจไทย ให้กัน มิลางเลือน
แม้นทุกข์เยือน ที่ใด ไทยช่วยกัน

ชาติอื่นนั้น อย่างไร ฉันไม่รู้
ที่เห็นอยู่ คือไทย ไม่เดียดฉันท์
จะเดือดร้อน ที่ใด ไปช่วยพลัน
คนไทยนั้น น้ำใจงาม ยามยากมา

ช่วยแบ่งปัน ข้าวสาร อาหารแห้ง
ไม่เคยแล้ง น้ำใจ กันเลยหนา
แม้นมหา อุทกภัย จะเยือนมา
ทุกถ้วนหน้า ชาวไทย ช่วยแบ่งปัน

อยากจะบอก คนไทย ให้สรรเสริญ
อย่าห่างเหิน เมินหมาง พลางเปลี่ยนผัน
เป็นเช่นนี้ ตลอดไป ไทยรักกัน
เท่านี้นั้น คงไว้ น้ำใจงาม


===============================
ขออนุญาตแก้ไข เพื่อให้อ่านง่ายขึ้นนะค่ะ 05/10/2555
===============================

[น้ำตาพันปี]

       น้ำใจในยามยาก

         "น้ำตาพันปี"

รอยเมฆขาวขอบฟ้าหลากพันลี้
ทะเลมีคลื่นไหวกลิ่นไอฝน
เป็นเพียงบททดสอบสอนใจคน
ฝนหมอกพ้นฟ้าสว่างกระจ่างใจ

ฟ้าครึ้มดั่งหนึ่งจิตชีวิตเศร้า
ยามยากเขลาไร้ทางสว่างใส
หนึ่งชีวิตทิศทางก้าวเดินไป
ยังไม่ไร้น้ำใจมอบให้กัน

ความเมตตามอบให้น้ำใจแผ่
หนึ่งจิตแท้จริงใจให้ความหวัง
ทวงผลคืนหาควรไม่ในชีวัน
ประหนึ่งดั่งทางสว่างฟากฟ้าไกล

ฟ้ากว้างใหญ่แต่จิตใจไม่ต่างฟ้า
เอื้อเฟือพาถี่ถ่อยค่อยอาศัย
แปรโลกโศกสุขหวนด้วยน้ำใจ
คุณธรรมกว้างใหญ่ไร้พรมแดน

[โบ้ พรหมราช]

ชื่อบทกลอน : แสงสว่างที่ส่องมา
ผู้แต่ง : โบ้ พรหมราช
๏ ในวันที่ตกต่ำซ้ำรันทด      พลังใจใกล้หมดสลดเหลือ
ยังมีมือพยุงไว้ให้จุนเจือ      ทำให้เชื่อในใจให้อาวรณ์
ถึงจะผิดหวังไปในวันนี้      ก็ยังมีน้ำใจให้มาผ่อน
ลดพลังความเศร้าเราอิ่มอร      ที่เคยร้อนกลับเย็นเช่นธารา
ภัยพิบัติซัดใส่ใจวิตก         แต่น้ำใจแผ่ปกพกหรรษา
ยามสงบเราอยู่สุขทุกเวลา      ยามภัยมาเราช่วยให้พ้นภัย
ให้อะไรไม่เท่าให้น้ำใจหรอก   ไม่ต้องบอกก็รับรู้ด้วยนิสัย
บำบัดทุกข์บำรุงสุขด้วยน้ำใจ   เพื่อช่วยให้ไทยพ้นภัยไม่มาเอย

[หยาดน้ำฟ้า]

ชื่อบทกลอน : น้ำใจในยามยาก
ชื่อผู้แต่ง : หยาดน้ำฟ้า

น้ำใจในยามยาก
มีไม่มากในผู้คน
เมื่อเรากลับมาจน
ไม่มีคนคอยเห็นใจ

ยามเมื่อเรามีสุข
ทุกคนคอยอยู่ข้างกาย
เมื่อเราหมดสบาย
ก็คอยหายพลอยหมดไป

หากมีเพื่อนยามยาก
ถ้าหากพบคนจริงใจ
ช่วยเบาภาระไว้
คบต่อไปคนดีๆ
 
เด็กฝึกหัด ช่วยแนะนำด้วยนะ
สัมผัสอาจจะผิดบ้าง แต่งเล่น ๆ นะจ๊ะ

[/color]

[เมฆสีรุ้ง]

ชื่อบทกลอน : ตะวันผ่านฟ้า
ผู้แต่ง            : เมฆสีรุ้ง             
                                    

                                                             ตะวันเคยส่องฟ้า                  คราใด
                                                       หมุนเปลี่ยนเวียนลับไป             ไม่ช้า
                                                       หนทางกระจ่างใส                      พลันมืด
                                                       หมื่นปราชญ์พันผู้กล้า              พลาดพลั้งล้มลง

                                                            ใครดำรงอยู่แท้                     ชั่วกาล       
                                                       เห็นอยู่เพียงไม่นาน                 จบสิ้น
                                                       สมบัติพัสถาน                          ลาจาก
                                                       รอแต่วันดับดิ้น                         ไขว่คว้าไร้ผล

                                                            ยลดูยาจกไร้                         เงินทอง
                                                       เพื่อนเจ็บมันประคอง              ไม่ทิ้ง
                                                       รวยน้ำมิตรปรองดอง              ผองเพื่อน
                                                       ข้าวหมดหักปลาปิ้ง                 แบ่งเนื้อเผื่อชาม                     

                                                            ยามมีคนอย่าไร้                  ไมตรี
                                                       ยามยากจนจึงมี                       มิตรแท้
                                                       รวยเงินใช่ว่าดี                         ดูก่อน
                                                       ไร้เพื่อนเมื่อพ่ายแพ้                ย่อมไร้คนหาม     


                                                                                          เมฆสีรุ้ง
                                                                                                          ๕ ต.ค. ๒๕๕๕

[choy]

บทกวี : น้ำใจในยามยาก
(มีไม่สิ้นเชิญแวะพักตักดื่มอาบ)
ผู้แต่ง : choy

น้ำจิตน้ำใจอันใสอุ่น
หอมละมุนดับกระหายผู้โหยดื่ม
อิ่มน้ำจิตเอมน้ำใจผู้รับมิรู้ลืม
ดุจน้ำทิพย์ชโลมชื่นซ่านทรวงใน

มิตรจิตมิตรใจอันใสซึ้ง
กลั่นจากบึ้งหฤทัยของผู้ให้
กรุ่นจรุงจิตผู้รับมิรู้วาย
อวลละไมตรลบอยู่เนื่องวาร

น้ำจิตน้ำใจอันใสหอม
รื่นฉ่ำหวานฉมกล่อมผู้กรายผ่าน
อุ่นมิตรจิตงามแบ่งปันและเจือจาน
อิ่มมิตรใจคลี่บานงามไมตรี

มิตรจิตมิตรใจอันใสแท้
กรองจากบึ้งดวงแดใช่กระพี้
ใช่สาไถยเสแสร้งปลอมฤดี
เช่นผักชีโรยหน้าไปชั่ววัน

น้ำจิตน้ำใจอันใสชื่น
หยิบยื่นให้ทุกตัวใครอย่าขีดกั้น
แบ่งเขา-แยกเรา, แล้วฟาดฟัน
มิจฉาทิฏฐิกิเลสม่านรั้นงายงม

มิตรจิตมิตรใจอันใสสว่าง
ดุจประทีปส่องเพ็ญทางไสวสม
ใช้ปัญญาตริตรองต่างอารมณ์
ใช่ถลำหล่มปลักตมอวิชชา

น้ำจิตมิตรใจอันใสจริต
ทั้งงามคิด-พูด-ทำ ณ เบื้องหน้า
ไม่เบือนบิดลับหลังปั้นนินทา
สิ้นราคาเปลืองเปล่ามิตรภาพ

มิตรจิตน้ำใจในยามยาก
มีไม่สิ้นล้นหลากหมื่นแสนหาบ
เชิญแวะวักตวงตักร่ำดื่มอาบ
อุ่นกำซาบมิตรจิตมิตรใจอันไมตรี

มิตรจิตน้ำใจในยามยาก
มีไม่สิ้นเชิญแวะพักตักดื่มอาบฯ

[choy]

บทกวี : น้ำใจในยามยาก
(แสนลำบากหาไม่มี)
ผู้แต่ง : choy

(๑)

ยามใดใจท้อแท้
ทั้งอ่อนแอและสับสน
จ่อมเจ่าคว้างมืดมน
จมฝันหม่นอันพังภิณฑ์
ยามใดใจสิ้นหวัง
ทุกข์ประดังอยู่ไม่สิ้น
โบยเบียนอยู่อาจิณ
อับจนสิ้นหนทางเทียว
ยามใดใจเปลี่ยวเหงา
กายป่วยร้าวไร้แรงเรี่ยว
ซมไข้ไร้ยาเยียว
โทรมโกรกเซียวเคียงจาบัลย์

(๒)

ยามนั้นใจท้อแท้
ขอเพียงแค่ใครร่วมฝัน
ปลุกปลอบกันและกัน
ร่วมแบกปันทุกข์ชาชิน
ยามนั้นใจสิ้นหวัง
ป่ายคลื่นคลั่งชเลสินธุ์
เพรียกหาหวังใครยิน
กอบชีวินพ้นธารเกลียว
ยามนั้นใจเปลี่ยวเหงา
ขอเพื่อนเคล้าไม่เปล่าเดี่ยว
จริงแท้แน่ยิ่งเชียว
ร่วมคดเคี้ยวหนไคลคลา

(๓)

น้ำใจในยามยาก
เหนื่อยลำบากไล่ไขว่คว้า
เปลี่ยวดายเคว้งวิญญา
เพียรท่องหาไม่เห็นมี

(๔)

น้ำใจในยามยาก
แสนลำบากหาไม่มีฯ
[/i][/size][/color][/i][/b][/i][/b][/b][/color][/i][/i]

[saknun]

 ประกวดกลอน   น้้ำาใจในยามยาก

  ผู้แต่ง   saknun

เห็นมาแล้ว น้ำใจ ในยามยาก
ผู้ลำบาก เคราะห์กรรม นำส่งให้
เกิดวิกฤต น้ำมาก หลากไหลไป
อุทกภัย น้ำท่วม อ่วมครัวเรือน

คราวิบัติ พลัดพราก จากสิ่งของ
น้ำเจิงนอง ไหลบ่า หาไหนเหมือน
ท่วมทรัพย์สิน โรงงาน ผ่านสะเทือน
ไม่แชเชือน ที่ใด ไม่ปรานี

น้ำจะมาก เพียงใด ใจไม่หมด
ไม่มีลด น้ำใจ เส้นใยนี้
เชื่อมต่อใจ มอบไป ในพื้นที่
ข้าว,น้ำดื่ม อย่างดี ที่ให้กัน

ขันอาสา พาส่ง ลงเป้าหมาย
ทั้งหญิงชาย เด็ก,ชรา มาสร้างสรรค์
ช่วยกอบกู้ วิกฤต ที่ติดพัน
ช่วยแบ่งปัน น้ำใจ ในยามยาก

ขอขอบคุณ น้ำใจ ที่ให้มา
จิตอาสา ทุกท่าน ยอมลำบาก
ร่วมช่วยเหลือ พ้นภัย จากน้ำหลาก
ความทุกข์ยาก บรรเทา หมดเศร้าใจ

[/font]

[THE 'HAND(น่าน..ตะโล้ดโป๊ด)]

ชื่อบทกลอน : น้ำใจในยามยาก
ชื่อผู้แต่ง :  น่าน.....ตะโล้ดโป๊ด

     ธรรมชาติ วาดวาง หนทางสู้   
สู่ประตู ยิ่งใหญ่ ตามใจฝัน
ขวากหนามหลัก อุปสรรคร้าย หมายชีวัน       
แม้ล้มพลัน จงอย่าท้อ ต่อสู่ไป

ลองมองมา หาแนวหลัง ที่ยังพริ้ม       
เพื่อสร้างยิ้ม จุดประทีป ชีพไสว   
แผ่นดินนี้ แผ่นดินทอง แผ่นดินไทย   
“แผ่นดินแห่ง น้ำใจ” ที่ให้กัน

ครั้นเราเศร้า เหงาใจ ใช่ปัญหา      
มีเพื่อนยา ปลอบทุกข์ มอบสุขสรรค์
คราข้องขัด วิบัติซ้ำ กระหน่ำฟัน
ยังมีกัน น้องพี่ ที่เคียงใจ

ครั้นทุกข์ยาก ลำบากแสน แคลนชีวา      
พระเมตตา พ่อประสิทธ์ พิสมัย
นี่นั่นหรือ ระบือนาม สยามไทย         
เมือง “น้ำใจในยามยาก” มากคุณธรรม

เป็นมือใหม่ค่ะ พึ่งลองแต่ง หากผิดพลาด ช่วยแนะนำด้วยน่ะค่ะ

[/b]

[pakfalikit]

ชื่อบทกลอน  น้ำใจในยามยาก
ชื่อผู้แต่ง  falikit

    น้ำใจอร่อยแท้                     ทั่วทิศ ถามนา
ยามยากใยมืดมิด                      สนิทน้ำ
หมองหม่นมอดม้วยจิต               ใจแบ่ง ปันเฮย
คราเคราะห์ครวญอกช้ำ             ท่านแล้งน้ำใจ
    วอนเทวาเทพไท้                  ท่านดล จิตนา
ประสิทธิ์สัมฤทธิ์ผล                  แผ่กว้าง
แปรเปลี่ยนน้ำใจคน                  เกื้อกอบ น้ำเฮย
ไหลดั่งนทีบ้าง                         ฉ่ำชื้นน้ำใจ                                               



             

[การัณยภาสญ์]

ชื่อเรื่อง น้ำใจในยามยาก
ผู้แต่ง การัณยภาสญ์

นี่แหละคือคนไทยใจรักชาติ
ยามลำบากแม้ใช่ญาติไม่ขาดหาย
ร่วมช่วยเหลือเอื้อเฟื้อมิรู้คลาย
จุดมุ่งหมายแบ่งปันนั้นน้ำใจ

   หลายจังหวัดน้ำท่วมอ่วมวิกฤติ
ทุกชิวิตคือไทยไม่ไปใหน
สละทรัพย์แบ่งปันช่วยกันไป
นี่แหละไทยยามทุกข์ ทุกข์ร่วมกัน

   ไม่แบ่งแยกสีสรรให้เคืองขุ่น
รวมทุกกลุ่มมุ่งสร้างสมานฉันท์
ซับน้ำตาดุจญาติเกื้อกูลกัน
ถวายองค์ราชันพ่อหลวงไทย

   ให้พ่อได้สุขฤทัยแย้มพระสรวล
ไทยทั้งมวลล้วนญาติเชื้อชาติไข
แบ่งความสุขดับทุกข์จากน้ำใจ
ที่มอบให้จากใจพี่น้องกัน

   เพียงแต่ขอให้รักสมัครสมาน
ยิ่งยืนนานแน่นหนักไม่แปรผัน
ยามน้ำลดอย่าหมดที่รักกัน
หันกลับมาห้ำหั่นให้ร้าวราน

   อย่าให้น้ำใจแห้งดุจน้ำลด
อย่าให้หมดความดีที่เคยสร้าง
อย่าให้ใครตราหน้าว่าเป็นมาร
จ่องล้างผลาญแผ่นดินให้สิ้นดี

   อย่าเห็นแก่อามิจที่เขาจ้าง
มาเผาบ้านตัวเองให้หมองศรี
แผ่นดินไทยต้องอยู่คู่ปฐพี
ในแผนที่ต้องมีประเทศไทย

   คำพังเพยที่เขากล่าวเปรียบเทียบ
นั้นชั่งเสียบแท่งใจให้หวั่นไหว
ยามสงบเรากัดกันช่างจัญไร
ลบออกไปอย่าให้ใครซ้ำเติม

[UTAI SATHAM]

      [
 ]   ประกวดกลอนบ้านกลอนไทย ตค.2555 “น้ำใจในยามยาก”
   น้ำ   เหือดแห้งแล้งมากอดอยากยิ่ง
   ใจ   ชายหญิงหลากน้ำใจได้ช่วยเหลือ
   ใน   โดดเดี่ยวมีอบอุ่นคอยจุนเจือ
   ยามยาก   เอื้ออยู่เย็นเป็นสุขตาม
   ยามยาก   ไร้ญาติมิตรสนิทสนม
   ใน   สังคมถูกรังเกียจถูกเหยียดหยาม
   ใจ   หดหู่ แรงกายหมดไม่งดงาม
   น้ำ   คือความหวังสูงยิ่งทุกหญิงชาย
   น้ำ   หลากมาพาน้ำท่วมรวมน้ำขัง
   ใจ   ชิงชังเบื่อหน่ายน้ำน้ำเสียหาย
   ใน   ชนบทเมืองกรุงยุ่งวุ่นวาย
   ยามยาก   หลายหลากช่วยเหลือจุนเจือคน
   ยามยาก   อยู่คู่คนไม่พ้นทุกข์
   ใน   ความสุขมีสุขอยู่คู่ทุกหน
   ใจ   สงบ คิดบวกไว้ ไร้กังวล
   น้ำ   ท่วมท้น หรือแล้งน้ำ ไม่สำคัญ

                    ผู้แต่ง UTAI  SATHAM[/font]

[Billboard]

                         ดวงตาหน้าต่างใจ       

    ฉันลืมตาตื่นขึ้นในความมืด            ลำคอฝืดแห้งผากเเสนกระหาย
วาดสองมือไขว่คว้าตาพร่าลาย            คว้าไฟฉายฉวยหยิบใต้หมอนอิง
      กดปุ่มเปิดปรับเเสงให้เเรงจ้า         เเต่ทว่าคงดับสนิทนิ่ง
ลองอีกทีซ้ำเเล้วโมโหจริง                 กระทั่งสิ่งหนึ่งวางกึ่งกลางมือ
      ฉันกระดกรวดเดียวจนหมดเเก้ว      ไม่วายแคล้วกร่นด่าลูกซื่อบื๊อ
เห็นจะเป้นเหมือนคำที่เขาลือ               ปล่อยแม่ถือไฟฉายจนมือชา
     อะไรกันกี่โมงเล้วยามนี้               ไอ้นี่นี่มีปากหรือใบ้บ้า
หรือบื๊อจริงตามคำเขานินทา               จะตอบข้าดีดีหรืออย่างไร
     จึงกำหมัดฟาดฟัดผ่าความเงียบ       มือเย็นเฉียบรับหมัดมากุมไว้
ถือโอกาสโอบกอด แม่ตกใจ               มาไม้ไหนไอ้ลูกไม่รักดี     
     แม่ทำใจดีดีฟังลูกก่อน                 อย่าตัดรอนสัมพันธ์ลงเช่นนี้
ปัจจุบันเจ็ดโมงพ้นราตรี                    หยุดโกหกสักทีเถอะสุดทน 
    โลกทั้งใบมืดมนเห็นชัดชัด             จุดเทียนข้าจะผลัดหน้าสักหน
จุดอยู่เเล้วตรงหน้าเราสองคน              แม่คว้าเปลวเทียนลน ลูกดับไฟ
    พลางสวมกอดกระชับอ้อมโอบเเน่น    ทั้งสองเเขนประโลมปลอบกันไว้
ต่อเเต่นี้ลูกจะเป็นหน้าต่างใจ               ของแม่ตลอดไปขอสัญญา
   โอ้นิจจาน้ำใจในยามยาก                หลั่งมาจากใจลูกพึงรักษา
แม่ผู้ให้กำเนิดเกิดเรามา                     ให่รู้ว่่าหน้าต่างใจนี้รักจริง                                             

                                                       โดย Billboard
                                                 

[Chanis]

ชื่อบทกลอน: น้ำใจ ชะล้างใจ
ผู้แต่ง: ชนิส

หลับตานึก ศึกน้ำ มาย่ำเหยียบ
ทะลุเสียบ รั้วราง ทางเดินหาย
น้ำตาร่วง ห่วงอาวรณ์ บั่นทอนกาย
เด็กตัวน้อย พลอยผู้ใหญ่ วัยชรา

บ้านใหญ่โต โก้กว้าง พรางไม่ไหว
สู้ไม่ได้ ใจบั่น สั่นสองขา
ไม่เหลือแรง หายใจ แม้ลืมตา
กำลังล้า ใจเฉา เศร้าสุดทน

แต่น้ำใจ ไทยทั้งมวล นำหวนคิด
โอชีวิต จิตสาหัส มัวแต่สน
ว่าตัวเรา เดือดร้อนเหลือ เชื่อว่าตน
ต้องเปรอปรน ด้วยความสุข ครุกครุ่นใจ

คนเป็นล้าน ทานน้ำจิต คิดแค่ช่วย
ทั้งจนรวย ช่วยหยิ่บยื่น จนตื่นได้
จากเคยเห็น แก่ตัวเรา ให้สบาย
ทิฏฐิคลาย จากสองบ่า ให้ตาดู

ทุกสองมือ หยิบยื่น ระรื่นจิต
จากเคยทุกข์ ฉุกคิด ไม่อดสู
น้ำใจไทย ยิ่งใหญ่ สอนเป็นครู
จึงเรียนรู้ รับสิ่งดี มีผ่อนคลาย

สามัคคี ทุกเฉดสี มุ่งแต่ให้
ธารหัวใจ หลั่งไหล มาเป็นสาย
ทุกข์ระเหย เชยชมรัก พักใจกาย
ตื้นตันใจ น้ำตาไหล ไม่ลืมคุณ