...เจ้าดอกไม้

...หวานหวานไหวไหวในเรืองละออ
สถิตช่อสงบงามไปตามวิถี
เย็นเมื่อชมเสมือนจ้องมองสตรี
ผู้มีศรีน่าสงวนช่างยวนใจ

น้ำเงินเงียบนิ่งงันในเงาซ่อน
ขาวดูอ่อนเดียงสาน่ารักใคร่
ผสานสอดกลมกลืนเหนืออื่นใด
แทรกอยู่ในธรรมชาตฺผุดผาดนัก

มิต้องแต่งแสร้งเสริมหรือเติมสี
เจ้ามาลีก็งามล้นให้คนตระหนัก
ด้วยยึดมั่นเผ่าพงษ์ดำรงภักด์
จึงมีศักดิ์สมค่าผกางาม...
....................//ทอฝัน พันธ์ไทย

รับรู้ถึงความสวยด้วยสายตา
กลิ่นผกายามดมชมไหวหวาม
สวยซึ้งทรวงด้วยใจสดใสตาม
เปรียบนงรามดั่งเดียวเกี่ยวมาลี

น้ำเงินเงียบเรียบสงบสยบนิ่ง
มองลุ่มลึกทุกสิ่งมิ่งฉวี
มองไม่เบื่อเหลือรับกับฤดี
คือความเย็นเป็นวลี...ที่บรรยาย

เธอ..มาลีสีสวยด้วยกลีบเสริม
บานออกเติมเพิ่มนวลชวนขยาย
อย่างพอเพียงเรียงดอกออกสีพราย
มองดั่งคล้ายร่ายระดับรับแสงเงา

จึงมาลีเพียงชมภิรมย์จิต
สวยโศภิษฐ์แรกแย้มแต้มเฉลา
ไม่อยากเด็ดจากต้นกลัวหม่นเมา
อยากให้เฉาคาก้าน..ตามกาลเวลา..

แถม

ฉันหมั่นไส้ลายเซ็นเห็นจะจะ
กรุณาชี้แนะด้วยนะ..เจ้าคะขา
คงต้องตามสุนทร(ภู่)..ครูวิชา
ให้คืนมาเป็นครู..ถึงคู่ควร

"บ้านริมโขง"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...เจ้าดอกไม้ (อ่าน 6378 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้