ปิดไฟแต่งกลอน ตอน ๒
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 07:51:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ปิดไฟแต่งกลอน ตอน ๒  (อ่าน 2880 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
30 กันยายน 2012, 06:51:PM
อริญชย์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1154
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,568


ให้สุขแก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว


« เมื่อ: 30 กันยายน 2012, 06:51:PM »
ชุมชนชุมชน


ขอบคุณภาพประกอบทางอินเตอร์เน็ต

                 ปลาไหลเผือก

ปลาไหลเผือก  ผิวงาม  อร่ามเหลือง
เลื้อยยักเยื้อง   มันขลับ  ระยับไหว
สาเหตุที่     ยังรอด    อยู่ปลอดภัย
เพราะคนไป  ขอหวย หวังรวยกัน

ยามม้วนตัว   คนเห็น   เกลียวเป็นห้า
บางคนว่า  เลขสาม    ฮาตามลั่น
บางคนบอก  หกเก้า   เจ็ดเท่านั้น
ต่างคิดฝัน   กันไป     ตามใจตน

ปลาไหลเผือก   เมื่อยแล้ว  นอนแซ่วอยู่
คงหดหู่   ภายใน   หัวใจหม่น
เช้ายันเย็น   มาขอ   โอ้หนอคน
หวังหายจน  หรือเล่น  พอเป็นยา

อยากให้คน  ชื่นชม  ไม่ต้มเปรต
ทั่วคามเขต  เจือจุน เห็นคุณค่า
ถูกหวยกิน  อย่าได้    ถือไม้มา
ปล่อยดีกว่า  เป็นบุญ  เกื้อหนุนเอย!ฯ

                          อริญชย์
                       ๓๐/๙/๒๕๕๕




 อายจัง สาวน้อยเซย์ ฮาโหล หัวเราะเยาะ สาวน้อยเซย์ ฮาโหล อายจัง

<a href="http://www.youtube.com/v/RNdVxI9sAjo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/RNdVxI9sAjo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, รพีกาญจน์, Khuankhop, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, พยัญเสมอ, ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, ดุลย์ ละมุน, D

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม
เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
30 กันยายน 2012, 08:33:PM
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« ตอบ #1 เมื่อ: 30 กันยายน 2012, 08:33:PM »
ชุมชนชุมชน


คงไม่เชื่อ เมื่อก่อน เท่าท่อนแขน
คนวิ่งแจ้น ขนซู่ ว่างูใหญ่
มือปะหลก ผีสาง หรือนางไพร
บ้างเผลอไผล ตุตะ เทวดา

เพราะในน้ำ มีปลา นามีข้าว
หลักรั้วราว มากนัก ผักพืชป่า
ขอแลกกิน สิ้นไป ไร้ราคา
ตามประสา คนดี พี่น้องเรา

เห็นปลาไหล ไกลพ้น คนรังเกียจ
มันเบียดเสียด และเล็ม เต็มศพเน่า
ให้ฟรีฟรี กี่ตัว กลัวไม่เอา
พอเห็นเท่า ขี้ตา แทบอาเจียน

กะละมัง ถังกรง จับลงใส่
ยุคสมัย ใจซม สังคมเปลี่ยน
เป็นอาหาร จานโปรด ของโคตรเซียน
ปลาไหลเหี้ยน สลด หมดสูญพันธุ์

 เคารพรัก

รพีกาญจน์ 59

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, อริญชย์, พยัญเสมอ, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, ดุลย์ ละมุน, D

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
01 ตุลาคม 2012, 01:30:PM
พยัญเสมอ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 674
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,044


ไม่มีเหตุจำเป็นห้ามรบกวน


« ตอบ #2 เมื่อ: 01 ตุลาคม 2012, 01:30:PM »
ชุมชนชุมชน





  อริญชย์ VS รพีกาญจน์(กรุณาอ่านเฉพาะตัวหนังสือสีแดง)




ขอบคุณภาพประกอบทางอินเตอร์เน็ต

                 ปลาไหลเผือก

ปลาไหลเผือก  ผิวงาม  อร่ามเหลือง
เลื้อยยักเยื้อง   มันขลับ  ระยับไหว
สาเหตุที่     ยังรอด    อยู่ปลอดภัย
เพราะคนไป  ขอหวย หวังรวยกัน

ยามม้วนตัว   คนเห็น   เกลียวเป็นห้า
บางคนว่า  เลขสาม    ฮาตามลั่น
บางคนบอก  หกเก้า   เจ็ดเท่านั้น
ต่างคิดฝัน   กันไป     ตามใจตน

ปลาไหลเผือก   เมื่อยแล้ว  นอนแซ่วอยู่
คงหดหู่   ภายใน   หัวใจหม่น
เช้ายันเย็น   มาขอ   โอ้หนอคน
หวังหายจน  หรือเล่น  พอเป็นยา

อยากให้คน  ชื่นชม  ไม่ต้มเปรต
ทั่วคามเขต  เจือจุน เห็นคุณค่า
ถูกหวยกิน  อย่าได้    ถือไม้มา
ปล่อยดีกว่า  เป็นบุญ  เกื้อหนุนเอย!ฯ

                          อริญชย์
                       ๓๐/๙/๒๕๕๕




 อายจัง สาวน้อยเซย์ ฮาโหล หัวเราะเยาะ สาวน้อยเซย์ ฮาโหล อายจัง

<a href="http://www.youtube.com/v/RNdVxI9sAjo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/RNdVxI9sAjo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>


อริญชย์บอกว่า"ปลาไหลเผือกผิวเหลือง  สาเหตุที่ยังปลอดภัยเพราะคนไปขอหวย
ยามม้วนตัวคนเห็นเป็นห้า  บางคนว่าสาม  บางคนบอก หกเก้าเจ็ด  ต่างคิดกันไป
ปลาไหลเผือกนอนแซ่วหดหู่ใจ  โอ้..คนหวังเล่น  อยากถูกหวย อย่าได้ปล่อย"






คงไม่เชื่อ เมื่อก่อน เท่าท่อนแขน
คนวิ่งแจ้น ขนซู่ ว่างูใหญ่
มือปะหลก ผีนาง หรือสางไพร
บ้างเผลอไผล ตุตะ เทวดา

เพราะในน้ำ มีปลา นามีข้าว
หลักรั้วราว มากนัก ผักพืชป่า
ขอแลกกิน สิ้นไป ไร้ราคา
ตามประสา คนดี พี่น้องเรา

เห็นปลาไหล ไกลพ้น คนรังเกียจ
มันเบียดเสียด และเล็ม เต็มศพเน่า
ให้ฟรีฟรี กี่ตัว ก็ไม่เอา
พอเห็นเท่า ขี้ตา แทบอาเจียน

กะละมัง ถังกรง จับลงใส่
ยุคสมัย ใจซม สังคมเปลี่ยน
เป็นอาหาร จานโปรด ของโคตรเซียน
ปลาไหลเหี้ยน สลด หมดสูญพันธุ์

 เคารพรัก

รพีกาญจน์ 59



รพีกาญจน์บอกว่า"ไม่เชื่อ เมื่อก่อนคนว่างู   เพราะไร้ราคา
เห็นปลาไหลคนรังเกียจ  ให้ฟรีก็ไม่เอา พอเห็นแทบอาเจียน
ยุคสมัยสังคมเปลี่ยน เป็นอาหารของเซียน  ปลาไหลสูญพันธุ์"






                           แบร่ๆ แบร่ๆ แบร่ๆ





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, D, อริญชย์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

๐นามแฝงผู้เขียน Orion264(มือขวา),มือขวา,บูรพาทรนง-ตงฟางข้วงแขะ,สิงสู่,ต๊กโกม้อเกี่ยม-มารกระบี่เดียวดาย,
เทพเจ้าไก่
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s