ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com

   สุขสมใจไอดินกลิ่นบ้านเก่า

ทุ่งข้าวงามยามบ่ายคลายเม็ดฝน
นกบินวนบนไม้ใกล้ทุ่งข้าว
เรไรกล่อมลอมฟางข้างหญ้ายาว
ดอกรักขาวพราวช่อล้อเรไร

ฟ้าใสครามงามคุ้งรุ้งโค้งสวย
ริมลำห้วยพวยแสงแห่งฟ้าใส
สายลมโชยโปรยพร่างกลางพงไพร
มาลีไหวให้เห็นเย็นสายลม

สุขสมใจไอดินกลิ่นบ้านเก่า
มิตรหยอกเย้าเฝ้าถามตามสุขสม
กำลังใจให้กันปันคำคม
ยามโศกตรมขมขื่นฟื้นกำลัง!ฯ

                       อริญชย์
                  ๒๘/๙/๒๕๕๕







 

<a href="http://www.youtube.com/v/AX-hne5Aw_s&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/AX-hne5Aw_s&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[panthong.kh]

น้ำท่วมนา หมดหวัง นั่งจับเจ่า
มองแล้วเฉา เหี่ยวแห้ง แหว่งสิ้นหวัง
มันตกมาก เหลือล้น ท้นบันยัง
สิ้นพลัง แรงล้า ขาประจำ

ทุกข์ท่วมท้น หม่นหมอง ต้องร้องขอ
เทวาหนอ โปรดช่วย ด้วยเช้าค่ำ
ทั้งกู้หนี้ ยืมสิน สิ้นระกำ
เจอฝนช้ำ ซ้ำอีก แทบฉีกใจ

ปีที่ผ่าน ใช้หนี้ ยังมิหมด
แสนรันทด หดหู่ กู้มาใหม่
จ้างปักดำ ไถหว่าน ไม่ทันไร
น้ำท่วมใหญ่ คราวนี้ มีหวังจน
พันทอง

[ไร้นวล^^]

กลิ่นรวงข้าว คูนลาน นับพันมัด
ต่างช่วยฝัด ช่วยนวด กล้าอวดผล
พลอยไหว้วาน ว่านเครือ ช่วยเหลือตน
ระดมพล ระดมข้าว เคล้าเสียงพิณ

พร้อมร่ายรำ ทำนอง หมอลำซึ้ง
เอวกลมกลึง ส่ายฟ้อน ร่อนลายศิลป์
เสียงแคนเป่า เย้ายวน ทั่วมวลดิน
อุ่นไอถิ่น ท้องทุ่ง ที่รุ่งเรือง

ลมหนาวพัด พลิ้วผ่าน โลมลานข้าว
ทั้งเดือนดาว ระยับตา ทาบนาเฟื่อง
แสงเคียวคม ลมกระซิบ กระพริบเนือง
เสียงกระเดื่อง กระทบข้าว เร้าอารมณ์

โอ้เฮาโอ้....เฮาโอ้.....เฮาโอ๋
ข้าวเติบโต เต็มถัง ช่างสุขสม
มาเถิดเฮา เฮามา มาชื่นชม
คลุกโคลนตม แห่งนี้ ที่เลี้ยงเฮา

[Music]

ชินวิถีที่ทำ..ประจำอยู่
แรกเช้าตรู่ฝ่าหมอก..ที่หยอกยั่ว
ซ้ายสุดตานาแรก..ปลดแอกตัว
ไม่ได้กลัวจะมอง..แต่ลองเมิน

ฝนตกไว้ใกล้สาง..หนทางแฉะ
ใครคือแกะหลงฝูง..ดั่งสูงเหิน
กลิ่นไอดินร่วมหอม..พร้อมเผชิญ
แค่คำพูดบังเอิญ..เด็กเกินวัย

ต่างแยกย้ายหมายเลีย..เคล้าเคลียขา
ลืมกระท่อมหรรษา..บ่ายอาศัย
อุดมการณ์ด้านดิบ..จิบเมรัย
จะร่วมใจพลิกพื้น..กลับคืนคำ

ไม่เคยท้อรออยู่..ใช่.กูแน่
ผืนดินแม่หอมแรง..กว่าแป้งร่ำ
ไม่บ้าบอรอรัฐ.จัดสิทธิ์ทำ
ยอมตัวดำ.."หลังสู้ฟ้า..หน้าสู้ดิน.."

"สุขสมใจไอดินฯ"..ยินคำกล่าว
เพื่อนส่งข่าวขายที่ทางให้ต่างถิ่น
ข้าวก้นยุ้งมากพอ...ขอกันกิน
ไม่น่ารินเหล้าให้แดก.....มรึงแปลกไป!!
.......๒๘ ก.ย.๒๕๕๕........

[รพีกาญจน์]

เสาร์ปิดอาทิตย์หยุดรุดกลับบ้าน
เมื่อสงกรานต์หนหลังไปครั้งหนึ่ง
ประเพณีที่สูงค่ายังตราตรึง
และคิดถึงผู้เฒ่าสองเฝ้านา

ยังเหลือหลงทรงจำคราน้ำหลาก
สองฝั่งฟากซากโทรมถูกโหมบ่า
เป็นทิวแถวแนวยาวราวหญ้าคา
มีฝูงปลาว่ายเล่นน่าเอ็นดู

ข้าวสีทองรองรอขอเก็บเกี่ยว
นกกาเหยี่ยวเสาะกินบินเคียงคู่
นกเขาดงโก่งคอขันเสียงคู
ควายคดคู้นอนปลักโคลนปริ่มคอ

คอสะพานบางแห่งเว้าแหว่งขาด
เลยตลาดที่ลุ่มหลายหลุมบ่อ
ศูนย์ปฐมวัยเด็กเล็กร้องออ
ธกส.ว่างเปล่าเฝ้ายืนยาม

วันนี้ดูผู้คนเดินคึกคัก
ล้วนรู้จักชอบพอก็เอิ้นถาม
อ้ายปันหล่อพ่อปี๋น้องสีงาม
เลี้ยวซ้ายตามคันคลองล่องเลียบธาร

หิ้วข้าวของพะรุงพะรังจากหลังรถ
รีบจรดลงกราบทาบเท้าท่าน
รับคำพรเอิบอิ่มยิ้มชื่นบาน
ลูกมางาน"ตานก๋วยสลากภัต"

 

รพีกาญจน์ 59

[ไพร พนาวัลย์]

           

ยามหวนคืนสู่ถิ่นแผ่นดินเกิด
งามบรรเจิดชุ่มฉ่ำสมคำกล่าว
ถึงสยามเมืองยิ้มยังพริ้มพราว
สุกสกาวข้าวกล้าชาวนาไทย

บ้านไม่เช่าข้าวไม่ซื้อคือตัวช่วย
แม้ไม่รวยเลิศหรูยังอยู่ได้
เสียงนกร้องรอบกายสบายใจ
หริ่งเรไรเป็นเพื่อน..พร้อมเดือนดาว

สิ่งแวดล้อมบริสุทธิ์งามผุดผ่อง
แผ่นดินทองเขียวขจียังมีสาว
ยิ้มละมุนอุ่นละมัยน้ำใจพราว
ชีวิตชาวชนบทช่างงดงาม

กลับคืนถิ่นบ้านนาในครานี้
ชุบชีวียืนยาวดั่งก้าวข้าม-
ทุกข์ระทมขมเศร้าดั่งเงาตาม
มาสู่ความสดชื่นระรื่นทรวง

ได้มาพบมิ่งมิตรอย่างชิดใกล้
มอบหทัยเพียงนางอย่างห่วงหวง
ขอเชิดชูเนื้อนุ่มเจ้าพุ่มพวง
เป็นรังรวงสุดท้ายเมื่อปลายทาง

“ไพร พนาวัลย์”