ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

กระโปรงยาว เสื้อลาย สะพาย.เป๋า
รีบเร็วเข้า ออกไป จับจ่ายของ
ที่ขาดเหลือ เผื่อใช้ ไว้สำรอง
ราวบ่ายสอง รถเสียหลัก หักลงทาง

โทรไปแจ้ง อู่รับ มาปรับเปลี่ยน
ลูกปืนเลี่ยน แตกหัก สลักถ่าง
ช่างคราคร่ำ ลำเค็ญ เกี้ยวเข็ญพราง
ถอดช่วงล่าง ซับเหงื่อ เพื่อเงินตรา

แหงนหน้ามอง ฟ้าหม่น ฝนกระหน่ำ
ลมพัดย้ำ ซ้ำสาด หวาดผวา
สนั่นเปรี้ยง ก้มพับ นั่งหลับตา
สองมือคว้า กอดตัว กลัวแทบตาย

สักพักใหญ่ ฝนซา รถกว่าเสร็จ
มิขาดเม็ด ขับกลับ กระสับ-กระส่าย
หมุ่นครุ่นคิด ทุรน. กระวน-กระวาย
ถึงบ้านกลาย มีเรื่อง ให้เคืองใจ

ถามสักคำ มิมี สามีฉัน
ตวาดลั่น วจีโฉด โกรธแต่ไหน.?
ตบมาปัง หน้าผากเด่น กระเด็นไกล
มีผลให้ อย่างที่เป็น เห็นไหมคุณ

ที่เล่ามา พี่บ้านกลอน วอนช่วยหน่อย
สามีคอย ด่าว่า พาเฉียวฉุน
ชอบตบตี มีต่อย บ่อย.ทารุณ
มิอบอุ่น เตือนให้ที ชื่อ(พี่)รพีกาญจน์

หากมิได้ ตอบกลอน วอนอย่าว่า
โธ่พี่จ๋า มิหายดี ใช่ขี้คร้าน
เพิ่งจะโดน ตบกระเด็น เมื่อเย็นวาน
อยากจะหา ยาประสาน สมานรอย

"ดิน"

[ไพร พนาวัลย์]

ตื่นตระหนกตกกะใจ..อะไรนี่.?!?
ว่าสามีตบกระเด็นเป็นไฉน?
เจ้าดินมีสามีแล้วหรือแก้วใจ.!!??
โห หนุ่มในบ้านกลอน..คงร้อนรน

เพราะเห็นรูปแต่แรกกลางแสกหน้า
รอยบุ๋มร่ากล้ารับยิ่งสับสน
เจ้าดินยังสาวสวย,หมวยหน้ามน
หนุ่มหลายคนยิ้มร่า..ยังน่ามอง

“ไพร พนาวัลย์”

 

[รพีกาญจน์]

ที่เล่ามา พี่บ้านกลอน วอนช่วยหน่อย
สามีคอย ด่าว่า พาเฉียวฉุน
ชอบตบตี มีต่อย บ่อย.ทารุณ
มิอบอุ่น เตือนให้ที ชื่อ(พี่)รพีกาญจน์

หากมิได้ ตอบกลอน วอนอย่าว่า
โธ่พี่จ๋า มิหายดี ใช่ขี้คร้าน
เพิ่งจะโดน ตบกระเด็น เมื่อเย็นวาน
อยากจะหา ยาประสาน สมานรอย

"ดิน"

เธอชอบเวียน เพียรซ้ำ ย้ำข้ออ้าง
รถเสียบ้าง เบรคหมด ทดเกียร์ถอย
ฝนตกหนัก พักกลาง ทางรอคอย
แวะเยี่ยมบ่อย สะใภ้ ชื่อใบเตย

ง่วนซื้อของ สองทุ่ม รุ่มร่ามกลับ
โทรศัพท์ ติดต่อ ก็ปิดเฉย
นัดลูกค้า ขายซ่อม คอมพ์ตามเคย
ขับรถเลย บางมด กดสตางค์

ป้ายเล็บแดง แต่งหน้า สระผมเผ้า
เจอเพื่อนเก่า เม้าท์เพลิน เดินในห้าง
สินค้าหรู ดูแบ แค่หยิบวาง
ซื้อบะจ่าง ถุงใหญ่ ไหว้พระจันทร์

กระเป๋าโยน ก้นยัง มินั่งหย่อน
เข้าบ้านกลอน ลอยหน้า ท่าถลัน
ยินหัวเราะ เคาะพิมพ์ ยิ้มให้กัน
ละนี่ฉัน มันตัว? หรือหัวตอ

พรวดลุกยืน ขึ้นเสียง เถียงจ๋อยจ๋อย
จะอ่านหน่อย ตอบนิด ผิดมากหนอ
บ้าชอบกล พ้นทาง หยุดขวางจอ
คนถูกคอ ชื่นชอบ ตอบข้อความ

พลัน!มืดมิด ปิดฟ้า พายุฝน
โลกหมุนวน พลั่กพลั่ก เกินหักห้าม
เดินหน้าอัด หมัดศอก ตอกเข่าตาม
โอ้.คนงาม จันดารา หน้าผากโน

รพีกาญจน์ 59

[saknun]

ฟังคุณพี่ สองท่าน ตอบมันซ่า
เอาแล้วหว่า ตัวเรา เข้าใครหนอ
เอาพี่ไพร ไว้ก่อน พี่กาญรอ
น้องจะขอ ไปเคลีย เมียใครกัน 5

ฟังให้ชัด น้องดิน มีผัวแล้ว (เหรอ)
ไหนน้องเธอ บอกโสด หรือโทษฉัน
เป็นเพราะกลับ มืดค่ำ  ดำตะวัน
ผัวเลยคัน มือไม้ ใส่สองที

ครั้งที่หนึ่ง ไม่ถูก มีลูกหลบ
ครั้งที่สอง สลบ แม่นอย่างนี้
โดนจังจัง หน้าผาก ฝากหลุมดี
เป็นสักขี ออกบ้าน นานเกินรอ55

[ปู่ริน]

พลัน!มืดมิด ปิดฟ้า พายุฝน
โลกหมุนวน พลั่กพลั่ก เกินหักห้าม
เดินหน้าอัด หมัดศอก ตอกเข่าตาม
โอ้.คนงาม จันดารา หน้าผากโน

รพีกาญจน์ 59

ช่างทำได้ใจดำทำดินเจ็บ
เหมือนถูกเล็บช้ำหนักโมโห
ด้วยเหตุใดไม่ฟังคำทำใหญ่โต
เดี๋ยวมาโอ๋คืนดีตีเข่าลอย

อย่าพูดด้วยสักคำทำเฉยเฉย
ไม่ต้องเอ่ยคำพูดจาคงเหงาหงอย
ทำกับข้าวอย่างดีอย่าให้คอย
จัดของอร่อยอร่อยให้เขากิน

ต้องอดทนปรนนิบัติเป็นปกติ
มิต้องปริปากว่าไรใครทั้งสิ้น
เอาความดีล้างใจเป็นอาจิณ
คนใจหินคงจะหักลงสักวัน

หากทำดีหลายครั้งยังไม่เปลี่ยน
ดิน..ต้องเขียนขีดเส้นตายหมายตามฝัน
จึงพูดจาให้แตกหักหมดรักกัน
ค่อยผ่อนผันแยกย้ายคนละทาง

เมื่อทำดีมิได้ดีไม่มีสุข
จะทนทุกข์อยู่เช่นไรให้หม่นหมาง
อยู่ทำไมให้เดือดร้อนตอนแรมร้าง
เมื่อเหินห่าง..รักที่ร้าย.กลายกลับคืน.

                         ริน ดอนบูรพา
                             ๒๘ ก.ย. ๕๕

[D]

ตื่นตระหนกตกกะใจ..อะไรนี่.?!?
ว่าสามีตบกระเด็นเป็นไฉน?
เจ้าดินมีสามีแล้วหรือแก้วใจ.!!??
โห หนุ่มในบ้านกลอน..คงร้อนรน

เพราะเห็นรูปแต่แรกกลางแสกหน้า
รอยบุ๋มร่ากล้ารับยิ่งสับสน
เจ้าดินยังสาวสวย,หมวยหน้ามน
หนุ่มหลายคนยิ้มร่า..ยังน่ามอง

“ไพร พนาวัลย์”

 

สวยอย่าง”ดิน “หรือมี ที่จะเหลือ
ชายเอื้อเฟื้อ เชื่อไหม ไม่เป็นสอง
ทั้งค่ำ,สาย บ่าย,เช้า เข้าคิวจอง
ต่างหมายปอง ฝากใจ เลือกใครกัน

"พี่รพีฯ" นี้มอง จ้องจับได้
ทั้งHi5,FaceBook, จุกเลยฉัน
อีก,Twoo,Badooเขารู้ทัน
Netlogนั้น ไม่น้อย ตามคอยรอ

M&N, Twitter(ฯลฯ) เกร่อไปหมด
ตอนนี้งด นั่งเหงา เฝ้าทดท้อ
เจ็บหน้าผาก ปากขม ระบมคอ
อยากจะขอ “คุณลุงไพร”ใส่ยาที

"ดิน"

[D]

เธอชอบเวียน เพียรซ้ำ ย้ำข้ออ้าง
รถเสียบ้าง เบรคหมด ทดเกียร์ถอย
ฝนตกหนัก พักกลาง ทางรอคอย
แวะเยี่ยมบ่อย สะใภ้ ชื่อใบเตย

ง่วนซื้อของ สองทุ่ม รุ่มร่ามกลับ
โทรศัพท์ ติดต่อ ก็ปิดเฉย
นัดลูกค้า ขายซ่อม คอมพ์ตามเคย
ขับรถเลย บางมด กดสตางค์

ป้ายเล็บแดง แต่งหน้า สระผมเผ้า
เจอเพื่อนเก่า เม้าท์เพลิน เดินในห้าง
สินค้าหรู ดูแบ แค่หยิบวาง
ซื้อบะจ่าง ถุงใหญ่ ไหว้พระจันทร์

กระเป๋าโยน ก้นยัง มินั่งหย่อน
เข้าบ้านกลอน ลอยหน้า ท่าถลัน
ยินหัวเราะ เคาะพิมพ์ ยิ้มให้กัน
ละนี่ฉัน มันตัว? หรือหัวตอ

พรวดลุกยืน ขึ้นเสียง เถียงจ๋อยจ๋อย
จะอ่านหน่อย ตอบนิด ผิดมากหนอ
บ้าชอบกล พ้นทาง หยุดขวางจอ
คนถูกคอ ชื่นชอบ ตอบข้อความ

พลัน!มืดมิด ปิดฟ้า พายุฝน
โลกหมุนวน พลั่กพลั่ก เกินหักห้าม
เดินหน้าอัด หมัดศอก ตอกเข่าตาม
โอ้.คนงาม จันดารา หน้าผากโน

รพีกาญจน์ 59

เจ็บครานี้ ต้องจำ ย้ำฝังจิต
หายแล้วคิด หาคนใหม่ เอาใจโอ๋
มิเอาแล้ว (พี่)”รพีกาญจน์” พาลพาโล
คนเฉโก ก้นแห้ง แล้งน้ำใจ

ก็ออนนิด ออนหน่อย คอยเขม่น
แค่คุยเล่น นี่เฮีย เสียตรงไหน?
ที่ตัวพี่ หนีนวด ปวดร่ำไป
"ดิน"จับได้ หลายหน ยังทนมา

หมอนวดสาว คราวหลาน บานตะโก้
อพิโธ่! รู้ทัน เหมือนกันหนา
ปิดประตู อยู่กัน นั่นลับตา
อยากถามว่า? ปิดทำไม ทำไรกัน?

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

กระโปรงยาว เสื้อลาย สะพาย.เป๋า
รีบเร็วเข้า ออกไป จับจ่ายของ
ที่ขาดเหลือ เผื่อใช้ ไว้สำรอง
ราวบ่ายสอง รถเสียหลัก หักลงทาง

โทรไปแจ้ง อู่รับ มาปรับเปลี่ยน
ลูกปืนเลี่ยน แตกหัก สลักถ่าง
ช่างคราคร่ำ ลำเค็ญ เกี้ยวเข็ญพราง
ถอดช่วงล่าง ซับเหงื่อ เพื่อเงินตรา

แหงนหน้ามอง ฟ้าหม่น ฝนกระหน่ำ
ลมพัดย้ำ ซ้ำสาด หวาดผวา
สนั่นเปรี้ยง ก้มพับ นั่งหลับตา
สองมือคว้า กอดตัว กลัวแทบตาย

สักพักใหญ่ ฝนซา รถกว่าเสร็จ
มิขาดเม็ด ขับกลับ กระสับ-กระส่าย
หมุ่นครุ่นคิด ทุรน. กระวน-กระวาย
ถึงบ้านกลาย มีเรื่อง ให้เคืองใจ

ถามสักคำ มิมี สามีฉัน
ตวาดลั่น วจีโฉด โกรธแต่ไหน.?
ตบมาปัง หน้าผากเด่น กระเด็นไกล
มีผลให้ อย่างที่เป็น เห็นไหมคุณ

ที่เล่ามา พี่บ้านกลอน วอนช่วยหน่อย
สามีคอย ด่าว่า พาเฉียวฉุน
ชอบตบตี มีต่อย บ่อย.ทารุณ
มิอบอุ่น เตือนให้ที ชื่อ(พี่)รพีกาญจน์

หากมิได้ ตอบกลอน วอนอย่าว่า
โธ่พี่จ๋า มิหายดี ใช่ขี้คร้าน
เพิ่งจะโดน ตบกระเด็น เมื่อเย็นวาน
อยากจะหา ยาประสาน สมานรอย

"ดิน"

โอ๋โอ๋โอ๋ แม่โฉมฉิน ดินของพี่
ถูกเขาตี หน้ายุบ บุบไม่น้อย
ระพีกาญจน์ ทำอวดเก่ง นักเลงดอย
ชอบตบต่อย ลูกเมีย.... เพลียไหมนาย

ลิ้นกับฟัน กระทบกัน มันก็เจ็บ
ถ้าหยิกเล็บ เจ็บเนื้อ น่าเบื่อหน่าย
เล่นตบกัน หน้ายุบ บุบมากมาย
มันจะหาย ไหมนี้ ระพีกาญจน์

ผัวเมียตีกัน สัมพันธ์ สวาท
ทั้งปีชาติ ดีกัน วันพ้นผ่าน
เพิ่มรสรัก ผูกสมัคร รักยาวนาน
มีลูกหลาน เต็มบ้าน บานตะไท

ชลนา  ทิชากร

[/size]

<a href="http://www.youtube.com/v/uouku_e-v-o&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/uouku_e-v-o&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[อริญชย์]

กระโปรงยาว เสื้อลาย สะพาย.เป๋า
รีบเร็วเข้า ออกไป จับจ่ายของ
ที่ขาดเหลือ เผื่อใช้ ไว้สำรอง
ราวบ่ายสอง รถเสียหลัก หักลงทาง

โทรไปแจ้ง อู่รับ มาปรับเปลี่ยน
ลูกปืนเลี่ยน แตกหัก สลักถ่าง
ช่างคราคร่ำ ลำเค็ญ เกี้ยวเข็ญพราง
ถอดช่วงล่าง ซับเหงื่อ เพื่อเงินตรา

แหงนหน้ามอง ฟ้าหม่น ฝนกระหน่ำ
ลมพัดย้ำ ซ้ำสาด หวาดผวา
สนั่นเปรี้ยง ก้มพับ นั่งหลับตา
สองมือคว้า กอดตัว กลัวแทบตาย

สักพักใหญ่ ฝนซา รถกว่าเสร็จ
มิขาดเม็ด ขับกลับ กระสับ-กระส่าย
หมุ่นครุ่นคิด ทุรน. กระวน-กระวาย
ถึงบ้านกลาย มีเรื่อง ให้เคืองใจ

ถามสักคำ มิมี สามีฉัน
ตวาดลั่น วจีโฉด โกรธแต่ไหน.?
ตบมาปัง หน้าผากเด่น กระเด็นไกล
มีผลให้ อย่างที่เป็น เห็นไหมคุณ

ที่เล่ามา พี่บ้านกลอน วอนช่วยหน่อย
สามีคอย ด่าว่า พาเฉียวฉุน
ชอบตบตี มีต่อย บ่อย.ทารุณ
มิอบอุ่น เตือนให้ที ชื่อ(พี่)รพีกาญจน์

หากมิได้ ตอบกลอน วอนอย่าว่า
โธ่พี่จ๋า มิหายดี ใช่ขี้คร้าน
เพิ่งจะโดน ตบกระเด็น เมื่อเย็นวาน
อยากจะหา ยาประสาน สมานรอย

"ดิน"

โอ้แก้วตา  เท่ห์มาก  น่าผากบุบ
ใครหนอทุบ  ได้ลง    ชักสงสัย
เช้านี้ดู        เรื่องเล่า   ข่าวเว้าไว้
แฟชั้นใหม่    คนงาม  ฉีดน้ำเกลือ ฯ

[D]

5555555555
   

โถ! ชีวิต หมดกัน..โดน" พี่อริญชย์"จับได้ซะแหล่ว

[D]

ฟังคุณพี่ สองท่าน ตอบมันซ่า
เอาแล้วหว่า ตัวเรา เข้าใครหนอ
เอาพี่ไพร ไว้ก่อน พี่กาญรอ
น้องจะขอ ไปเคลีย เมียใครกัน 5

ฟังให้ชัด น้องดิน มีผัวแล้ว (เหรอ)
ไหนน้องเธอ บอกโสด หรือโทษฉัน
เป็นเพราะกลับ มืดค่ำ  ดำตะวัน
ผัวเลยคัน มือไม้ ใส่สองที

ครั้งที่หนึ่ง ไม่ถูก มีลูกหลบ
ครั้งที่สอง สลบ แม่นอย่างนี้
โดนจังจัง หน้าผาก ฝากหลุมดี
เป็นสักขี ออกบ้าน นานเกินรอ55

โถ! ชีวิต ของน้อง ต้องเบี้ยวบูด
โดนตบปูด พี่ยัง นั่งหัวร่อ
ไม่สงสาร หรือไร โถ!ใจคอ
คนรูปหล่อ ใจดำ ขำอะไร

เป็นสักขี รับรู้ ดูเสียด้วย
น้องหมดสวย คราวนี้ ดีเมื่อไหร่
ต้องแตกแยก แบ่งทรัพย์ ย่อยยับไป
มีอย่างเดียว มิอยากได้ ให้ติดตัว

"ดิน"

[D]

ช่างทำได้ใจดำทำดินเจ็บ
เหมือนถูกเล็บช้ำหนักโมโห
ด้วยเหตุใดไม่ฟังคำทำใหญ่โต
เดี๋ยวมาโอ๋คืนดีตีเข่าลอย

อย่าพูดด้วยสักคำทำเฉยเฉย
ไม่ต้องเอ่ยคำพูดจาคงเหงาหงอย
ทำกับข้าวอย่างดีอย่าให้คอย
จัดของอร่อยอร่อยให้เขากิน

ต้องอดทนปรนนิบัติเป็นปกติ
มิต้องปริปากว่าไรใครทั้งสิ้น
เอาความดีล้างใจเป็นอาจิณ
คนใจหินคงจะหักลงสักวัน

หากทำดีหลายครั้งยังไม่เปลี่ยน
ดิน..ต้องเขียนขีดเส้นตายหมายตามฝัน
จึงพูดจาให้แตกหักหมดรักกัน
ค่อยผ่อนผันแยกย้ายคนละทาง

เมื่อทำดีมิได้ดีไม่มีสุข
จะทนทุกข์อยู่เช่นไรให้หม่นหมาง
อยู่ทำไมให้เดือดร้อนตอนแรมร้าง
เมื่อเหินห่าง..รักที่ร้าย.กลายกลับคืน.

                         ริน ดอนบูรพา
                             ๒๘ ก.ย. ๕๕

น้องขอแยก ทางแน่ เพราะแดหม่น
มิอาจทน ทานได้ ให้สุดฝืน
ช้ำทั้งนอก เจ็บทั้งใน ใจกล้ำกลืน
เก็บกลับคืน รักเก่า เขาไม่แคร์

มิเคยเอา ใจใส่ อย่างใกล้ชิด
วัน-วันคิด จีบหมวย สวยหม้ายแก่
ปล่อยน้องนี้ ลำเค็ญ ไม่เห็นแล
มิแยแส โหยไห้ ใจราญรอน

หาก”พี่ริน” มีใจ ไม่รังเกียจ
ให้พี่เจียด เวลา มารับก่อน
สามีน้อง คนนี้ มิอาทร
คนชุมพร ต้อนรับไหม ใจอยากฟัง

"ดิน"

[D]

โอ๋โอ๋โอ๋ แม่โฉมฉิน ดินของพี่
ถูกเขาตี หน้ายุบ บุบไม่น้อย
ระพีกาญจน์ ทำอวดเก่ง นักเลงดอย
ชอบตบต่อย ลูกเมีย.... เพลียไหมนาย

ลิ้นกับฟัน กระทบกัน มันก็เจ็บ
ถ้าหยิกเล็บ เจ็บเนื้อ น่าเบื่อหน่าย
เล่นตบกัน หน้ายุบ บุบมากมาย
มันจะหาย ไหมนี้ ระพีกาญจน์

ผัวเมียตีกัน สัมพันธ์ สวาท
ทั้งปีชาติ ดีกัน วันพ้นผ่าน
เพิ่มรสรัก ผูกสมัคร รักยาวนาน
มีลูกหลาน เต็มบ้าน บานตะไท

ชลนา  ทิชากร

[/size]

http://www.youtube.com/watch?v=uouku_e-v-o

คงจะไม่ ดีด้วย –วยฉิบเป๋ง
ด่าล้งเล้ง โวยวาย อายเขาไหม
วาจาจัด ขอจาก ปากกรรไกร
ทนไม่ไหว คนแก่ แต่แรงดี

ทั้งตบเตะ ตีเข่า เขาไม่เลี้ยง
เล่นเอาเดี้ยง หมดปัญญา พาตัวหนี
ทุกวันฉัน ชอกช้ำ กระหล่ำปลี
”ชลนา” มารับที หนี(พี่)”รพีกาญจน์.

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

ถ้าเป็นชู้ ทางใจ พีไม่เกี่ยง
ยังพอเลี่ยง หลบไป  ให้พ้นผ่าน
ขืนเป็นชู้ รพี พี่คงอาน
ดินยังคลาน เดี้ยงบุบ ยุบเป็นรอย

ทนเอาหน่อย ถอยตอนเมา อย่าเขาใกล้
เดียวแก่ไล่ ถองทุบ ยุบไม่น้อย
จะโดนอีก มากมาย น้ำลายย้อย
เบาเบาหน่อย นะคุณพี รพีกาญจน์

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/hW_PxK_PCpk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/hW_PxK_PCpk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

รักครั้งแรก แทรกซ้อน ใจอ่อนไหว
ละมุน-ละไม ยิ่งนัก มักอ่อนหวาน
น้ำผึ้งไพร ไหนเปรียบ หาเทียบปาน
สองปีผ่าน รานร้าว เก่าเกินมอง

เกิดเป็นหญิง พึงตระหนัก รักครั้งแรก
หากต้องแตก แยกปลาย กลายเป็นสอง
คิดมีใหม่ มั่นหรือ เขาถือครอง
ไม่น่าปอง คงซ้ำ เคยช้ำมา

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

หญิงรักชาย  หมายมั่นคง ตรงเหตุผล
เป็นบุคคล แสนดี มีคุณค่า
เธอตกลง ปลงใจ ในศรัทธา
เชื่อมั่นว่า เขาคุ้มครอง ป้องโพยภัย

ชายรักหญิง จริงมั่นคง ตรงสงสาร
อยากประสาน ดวงจิต พิสมัย
เธอเศร้าโศก โศกา ห่วงอาลัย
อีกนิสัย ใจคอ พอรับฟัง

ถ้ารักเกิด ด้วยเหตุนี้ เป็นดีแน่
มั่นคงแท้ แน่ใจ ไม่ผิดหวัง
เหมือนภูผา รักแผ่นดิน ถึงภินท์พัง
มันก็ยัง กลับสู่ดิน ถิ่นรักเดิม

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/wje1XEG17Zc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/wje1XEG17Zc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

ในวันนี้ มิใช่ ในวันนั้น
ความรักอัน หวานแทรก แต่แรกเริ่ม
คงเจือจาง หมางหม่น ใช่คนเดิม
ที่จะเพิ่ม กลับลด มอดหมดไป

เหลือแค่เพียง กองเถ้า ในเตาถ่าน
ที่เคยหวาน ตาลหมด แห้งหดไหม้
โถ!รักเอย รักเรา เศร้าทรวงใน
จำจากไกล ใจขม ตรมก็ยอม

"ดิน"

[saknun]

มีวันนี้ เพราะว่า มีวันนั้น
ที่สำคัญ หัวใจ อย่าผายผอม
ต้องเข้มแข็ง ต่อสู้ รู้ว่าตรอม
แต่ไม่ยอม อ่อนข้อ ต่อความจริง

หากจะรัก ใครสักคนต้องคิด
รักเพราะผิด หัวใจ ให้ทุกสิ่ง
รักเพราะรัก ที่เขา เศร้าใจยิ่ง
จึงยอมทิ้ง รักเก่า ให้เขาไป

[panthong.kh]

มีวันนี้ ที่พบ ประสบพักตร์
มีวันนี้ ที่รัก ประจักษ์ไหม
มีวันนี้ ที่เรา เคยเข้าใจ
มีวันนี้ วันไหน ให้แบ่งเบา

และต้องมี วันรุ่ง ของพรุ่งนี้
และต้องมี วันที่ ดีกว่าเก่า
และต้องมี กมล ปนแนบเนา
และต้องมี รักเรา เท่านิรันดร์
พันทอง
 

[D]

มีวันนี้ เพราะว่า มีวันนั้น
ที่สำคัญ หัวใจ อย่าผายผอม
ต้องเข้มแข็ง ต่อสู้ รู้ว่าตรอม
แต่ไม่ยอม อ่อนข้อ ต่อความจริง

หากจะรัก ใครสักคนต้องคิด
รักเพราะผิด หัวใจ ให้ทุกสิ่ง
รักเพราะรัก ที่เขา เศร้าใจยิ่ง
จึงยอมทิ้ง รักเก่า ให้เขาไป

หากจะรัก รักนั้น อย่าปันสอง
ต้องยึดครอง ล้ำค่า อย่าหวั่นไหว
มีรักแท้ เพียงหนึ่ง ซึ้งหัวใจ
มามอบให้ แทบตัก บอกรักจริง

หากรักนั้น มีเสมอ เธอกับฉัน
สร้างสัมพันธ์ อันดี เป็นที่ยิ่ง
แม้หม่นบ้าง บางครา อย่าประวิง
มอบทุกสิ่ง หญิงมั่นแด แค่ใจเดียว

"ดิน"