สวัสดีครับ เพื่อนนักกลอนทั้งหลาย
ผมเขียนกลอน บทนี้ลงเพื่อนให้ทุกท่าน
แสดงความคิด เรื่องการศึกษา ส่วนตัวผมคิดแบบนี้ครับ
ไม่รู้ว่า ท่านใดมีแนวคิดอย่างผมบ้าง ดังกลอนที่ผมจะขียนต่อไป
ความรู้ไม่มีแก่ แลหมดอายุ
ใครบรรลุ เป้าหมาย ก็สมหวัง
ความรู้ มีอยู่มาก เกินกำลัง
เป็นพลังมหึมา กว่าใดใด
ในโลกกว้าง หนทางก็ก้าวยาว
ทุกเรื่องราว เรียนรู้ไม่หวาดไหว
เพราะความรู้ มีทั่วโลกอันใหญ่
จะเก็บไป ก็ไม่หมดลงสักที
เพราะฉะนั้น ความรู้จึงไม่แก่
ไม่อ่อนแอ เหมือนวัย ใกล้หมองศรี
อายุมาก ความรู้น้อย ก็ไม่ดี
ในธรณี ที่อยู่จึงยืนยง
รู้อะไร ไม่สู้เท่ารู้วิชา
รู้รักษา ตัวได้ก็มั่นคง
รู้จักเรียนรู้ ค้นคว้าก็ดำรงค์
รู้ซื่อตรง ตัวเอง เก่งกว่าใดเอย
