ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

อยู่โรงเรียนคุณครูขู่แต่ฉัน
เริ่มแต่จันทร์ถึงศุกร์ทุกข์เหลือหลาย
ให้การบ้านรายวันนั้นมากมาย
เหนื่อยจะตาย ป.สี่หลายปีครอง

จึงเริ่มเขียนกลอนกานต์ส่งวันนี้
รีบเร็วรี่หากช้าเพิ่มมาสอง
ภาษาไทยชัดคำย้ำทำนอง
มีคล้องจองสำผัสได้คัดมา

เพื่อนจัดงานสังสันทน์ในวันพรุ่ง
คือเรื่องยุ่งของฉันท์นั้นเชียวหนา
ส่วนกับข้าวที่รู้มีปูปลา
ไก่ต้มข่าข้าวสุขสนุกจัง

ต้องอยู่เย้าทำงานการบ้านมาก
จะออกปากผู้ใดให้หมดหวัง
ความปราณีหดหายคร้ายเงาบัง
ทำปึงปังเมิลดูทุกผู้คน

ชักจะหิวแล้วนาหาข้าวก่อน
ร้านป้าอ้อนอยู่ชิดติดถนน
สองสามโค้งเดินไปไม่วกวล
มีหรือจนย่อมเยาว์ขายเอาบุณ

ยังเจือจาลผักเคียงเรียงให้ด้วย
คือว่าช่วยคนละนิดจิตร์เกื้อหนุน
รายได้หักกำไลใช้เป็นทุน
พอได้ลุ้นวันใหม่ขายยาวนาน

เขียนมาได้ห้าบทหมดความรู้
นำส่งครูดีใจคงได้ผ่าน
จึงเลี่ยงออกจากห้องของอาจารย์
กลับเรียกขานไปหาว่าผิดมี

อะไรกันนักหนามากลั่นแกล้ง
กลอนชัดแจ้งอ่านอยู่รู้เห็นนี่
จะให้นำมาแก้แย่นะซี
ขอน้องพี่ตรวจนิด ผิดไหนกัน.

นพ
19ก.ย.55

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

อยู่โรงเรียนคุณครูขู่แต่ฉัน
เริ่มแต่จันทร์ถึงศุกร์ทุกข์เหลือหลาย
ให้การบ้านรายวันนั้นมากมาย
เหนื่อยจะตาย ป.สี่หลายปีครอง

จึงเริ่มเขียนกลอนกานท์ส่งวันนี้
รีบเร็วรี่หากช้าเพิ่มมาสอง
ภาษาไทยชัดคำย้ำทำนอง
มีคล้องจองสัมผัสได้คัดมา

เพื่อนจัดงานสังสรรค์ในวันพรุ่ง
คือเรื่องยุ่งของฉันนั้นเชียวหนา
ส่วนกับข้าวที่รู้มีปูปลา
ไก่ต้มข่าข้าวสุกสนุกจัง

ต้องอยู่เหย้าทำงานการบ้านมาก
จะออกปากผู้ใดให้หมดหวัง
ความปรานีหดหายคล้ายเงาบัง
ทำปึงปังเมินดูทุกผู้คน

ชักจะหิวแล้วนาหาข้าวก่อน
ร้านป้าอ้อนอยู่ชิดติดถนน
สองสามโค้งเดินไปไม่วกวน
มีหรือจนย่อมเยาขายเอาบุญ

ยังเจือจานผักเคียงเรียงให้ด้วย
คือว่าช่วยคนละนิดจิตเกื้อหนุน
รายได้หักกำไรใช้เป็นทุน
พอได้ลุ้นวันใหม่ขายยาวนาน

เขียนมาได้ห้าบทหมดความรู้
นำส่งครูดีใจคงได้ผ่าน
จึงเลี่ยงออกจากห้องของอาจารย์
กลับเรียกขานไปหาว่าผิดมี

อะไรกันนักหนามากลั่นแกล้ง
กลอนชัดแจ้งอ่านอยู่รู้เห็นนี่
จะให้นำมาแก้แย่นะซี
ขอน้องพี่ตรวจนิด ผิดไหนกัน

คุณครูเขียนบ่นไว้ให้นายโข่ง
เด็กตัวโย่งเด็กไทยไร้สุขสันต์
ว่ามีผิดตรงไหนชี้ไปพลัน
เด็กน้อยนั้นก็อ่านกานท์เร็วไว

"ที่ครูบอกว่าผิดเพราะสิทธิ์นี้
นัดสังสรรค์กันนี่มีบอกไหม
อันครูนี้รำบากก็อยากไป
เพียงบอกให้ครูรู้ดูเฮฮา

ที่ครูให้แก้กานท์ผ่านหลายครั้ง
เพราะอยากให้กานท์ฝังดั่งภาษา
ให้อักศรสถิตไว้ในกายา
ภายภาคหน้าจักได้ใช้ให้เป็น"

ครูเขียนผิดตรงไหนใครรู้บ้าง
ช่วยสะสางให้เถิดถ้าเกิดเห็น
มิเช่นนั้นนายโข่งคงลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็นเรียนผิด ผิดจากครู

บัณฑิตเมืองสิงห์

[สมนึก นพ]

ขอขอบคุณครูเมืองสิงห์ไม่นิ่งเฉย
ได้เฉลยผิดคำนำมาสู่
สีส้มเด่นปรากฏกำหนดอยู่
เพิ่มความรู้อีกนั้นฉันจดจำ

กานท์คำนี้มีความตามอักษร
แปลว่ากลอนสัมผัสคัดควบกล้ำ
สังสอรอหันการันต์คอย้ำ
ความหมายคำชัดดีมีร่วมงาน

ฉันแทนตัวของเราโง่เขลาอยู่
เพิ่งได้รู้เหตุไฉนสอบไม่ผ่าน
ข้าวหุงสุกหอมนะรับประทาน
เหย้าคือบ้านคือเรือนตักเตือนมา

คำปราณีอันนี้นี่นะหรือ
ใช้เป็นชื่อของคนสับสนหนา
ความปรานีนอหนูในตำรา
ความหมายว่าเผื่อแผ่และเอ็นดู

คล้ายเกือบจะเหมือนใกล้เลือนลาง
เมินเหินห่างต่างไกลไปสุดกู่
เสียงระฆังพักแล้วแว่วเข้าหู
พอคุณครูลับร่างต่างหนีพลัน

หนึ่งชั่วโมงน้อยนักคือพักเที่ยง
จะได้เลี่ยงกัดปลาเฮฮาลั่น
ปลาลูกหม้อได้ใหม่ไม่กี่วัน
มีพนันปากกาอย่าดุเลย.

สังสอรอหันการันต์คอ-สังสรรค์
นพ
20ก.ย.55

[ไพร พนาวัลย์]

คุณครูเขียนบ่นไว้ให้นายโข่ง
เด็กตัวโย่งเด็กไทยไร้สุขสันต์
ว่ามีผิดตรงไหนชี้ไปพลัน
เด็กน้อยนั้นก็อ่านกานท์เร็วไว

"ที่ครูบอกว่าผิดเพราะสิทธิ์นี้
นัดสังสรรค์กันนี่มีบอกไหม
อันครูนี้ รำบาก ก็อยากไป
เพียงบอกให้ครูรู้ดูเฮฮา

ที่ครูให้แก้กานท์ผ่านหลายครั้ง
เพราะอยากให้กานท์ฝังดั่งภาษา
ให้ อักศร สถิตไว้ในกายา
ภายภาคหน้าจักได้ใช้ให้เป็น"

ครูเขียนผิดตรงไหนใครรู้บ้าง
ช่วยสะสางให้เถิดถ้าเกิดเห็น
มิเช่นนั้นนายโข่งคงลำเค็ญ
ทุกเช้าเย็นเรียนผิด ผิดจากครู

บัณฑิตเมืองสิงห์

ผมขอเลียนคุนคลูที่รู้รอบ
ที่ได้มอบสิทธิมิติหลู
ผมพานโลงเก่าแก่ตาแลดู
ขอเป็นผู้จับผิดสักนิด เนอ

ผมว่าผมเขียนไม่ผิดเพราะริดรัก
เชิญทายทักกันหน่อยอร่อยเด้อ
ดช.นพ คลูเมืองสิงห์อย่าทิ้งเกลอ
ผมอาจเผรอผิดพรั้งนั่งพาลโลง

พานโลง “ไพร.....”
 

[สมนึก นพ]

ลุงปรางค์ใช้ชื่อใหม่ไพรพนาวัลย์
เมื่อก่อนนั้นพร่ำสอนกลอนให้โข่ง
เคล็ดลับแนะนำนี้มีเปิดโปง
ยังเชื่อมโยงอักษรตั้งวางกึ่งกลาง

จะขยายเล็กใหญ่ดังใจหวัง
หรือนำตั้งมุมแคบแอบมุมกว้าง
ระหว่างบทสัมผัสที่คัดวาง
ได้นำอ้างฉันทลักษณ์เป็นหลักนำ

ก่อนนี้นั้นท่านอยู่ต่างประเทศ
อาณาเขตทะเลทรายได้เหยียบย่ำ
เพราะอยู่นานพูดไทยไม่ชัดคำ
จึงควบกล้ำอังกฤษติดสากล

กลับมาเป็นนักการภารโรงนี้
ใกล้กันดีแล้วไงไม่สับสน
เสาร์อาทิตย์มีเสริมเพิ่มอีกคน
เดินเวียนวนทุ่งนาช้อนปลากัน

แต่ท่านกลับพูดเพี้ยนเลียนภาษา
ขอใครมาแก้ใหม่ให้ท่านนั่น
มีคำแปลด้วยเด่นเป็นสำคัญ
อย่านานวันเกินนะจะลืมเลือน.

(ขออภัย คุณไพร ฯ ด้วยครับ)

นพ
22ก.ย.55

[สมนึก นพ]

เมื่อเช้าโข่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน
มีรายการข่าวใหม่มิใครเหมือน
ว่าคำอ่านต่างภาษาพาเลอะเลือน
มีคลาดเคลื่อนผิดสำเนียงเสียงใช้กัน

เช่นคลีนิกก่อนนี้ที่ได้เรียน
เขาให้เปลี่ยนเสียใหม่ใช้เขียนนั่น
หอหน้างออิกอต่อให้มัน
เป็นคลีหนิกฉับพลันผันออกมา

และคำคลับคอหายใช้ขอแทน
กลายเป็นแฟนขลับไปทันใดหนา
ค่ำคืนจะเข้าขลับหรือเข้าบาร์
เรียกน้องจ๋าคัมม้อนหล่อนได้ยิน

อีกหลายคำเสริมแต่งแบ่งหมวดหมู่
โข่งยืนดูกลับขำไม่จำสิ้น
คงไม่นานบังคับใช้ได้เล่นลิ้น
ทั่วทุกถิ่นไม่ผิดติดสากล

ที่ข้างบ้านเขียนว่านัมเบอร์วัน
คงต้องผันเบ้อร์หวันหวั่นสับสน
หวันนั้นหรือคือรู้สุริยน
คำว่าบนเขียนออนเป็นอ้อนไป

โข่งต้องตายเป็นแน่แย่แล้วนั้น
คงซ้ำชั้นอีกหนามาเทอมใหม่
ก็เห็นอยู่นั้นว่าอักษรไทย
คิดเกินไกลหรือไม่มิได้เกรียน

ภาษาจีนที่ใช้ในประเทศ
อีกแขกเทศอักษรไทยไปใช้เขียน
เน้นวรรณยุกต์ด้วยไหมให้เสียงเลียน
ทั้งฮกเกี้ยนอาหรับกับมาเล.

นพ
1ต.ค.55

[สมนึก นพ]

หนังสือโข่งเปียกปอนตอนน้ำท่วม
เก็บกองรวมกันไว้ไม่แสร้งเส
มีหลายเล่มเปียกฉ่ำชื้นจำเจ
โยกโยเยกาวละลายหลุดหลายใบ

ตัวหนังสือลอกติดชิดแผ่นอื่น
ต้องทนฝืนคัดแยกแลกกลับใหม่
มิมีตังค์ซื้อหามาจนใจ
จะมีใครเป็นบ้างเช่นอย่างเรา

นำตากแดดพอแห้งแข็งกระด้าง
ฉีกขาดบ้างวางใจนำไปเผา
เป็นรูปเล่มด่างดำพอทำเนา
พรุ่งนี้เช้าได้อ่านหน้าชั้นเรียน

ลองอ่านดูสักพักว่าซักซ้อม
เพื่อเตรียมพร้อมกันไว้ใช้ขีดเขียน
เปิดใบแรกเห็นนั้นพลันวิงเวียน
คือมันเพี้ยนมาหลอกลอกรวมกัน

เวสสันดรเดินดงเกิดหลงป่า
นางสีดามาพบสบเนตรนั่น
เฒ่าชูชกถลาคว้ามีดฟัน
ชีเปลือยหันมาเห็นเผ่นหนีไกล

กุมารทองกล่าวหาคุลีมาน
แอบงมขวานพรานป่าพาซ่อนไหน
รจนายินแผ่วแว่วจับใจ
เสียงปี่ใครเคลิ้มฟังดังต้องมนต์

ขุนแผนเสร็จศึกใหญ่หมายกลับบ้าน
หลบลนลานใครหนาตาถลน
เส้นผมหยิกตัวดำทำชอบกล
เดินเวียนวนเก็บดอกไม้ใช้สีแดง

ทศกัณฐ์ส่งเสียงคำรามลั่น
ชาละวันตกใจให้แสยง
พระฤๅษีขี่รุ้งพุ่งตะแคง
เที่ยวไล่แทงกวางดงในพงไพร

หนังสือโข่งเย็บใหม่มีหลายเรื่อง
คงมิเปลืองเงินมาหาซื้อใหม่
ตัวหนังสือลอกย้อนซ้อนหลายใบ
โข่งภูมิใจนะนี่ ที่ทำมา.

นพ
5ต.ค.55

[Prapacarn ❀]

ยืมหนังสือพี่บ่าวเอามาอ่าน
จากไปนานวรรณคดีไทย..ไม่คุ้นหน้า
ทั้งสุครีพ..วารี..คลีโอพัตรา
พี่บ่าวขา..เรื่องอะไรไยวกวน

น้องหลงรักพระรามตอนตามไก่
แต่เจ็บใจไหงชาละวันมันหน้าขน
น้อยหรือนั่นปะฉะดะพระสุธน
ทีนี้ใครจะเรียกฝน..ให้ตา-ยาย

แม้ไร้ฝน..ยาย-ตา ต้องฆ่าเป็ด
ลูกทั้งเจ็ดทุกข์ใจ..ถูกเอาไปขาย
กลายเป็นเจ็ดตำนานที่บานปลาย
ผลสุดท้ายเรื่องเศร้า..เฝ้ารำพึง

ยืมหนังสือพี่บ่าว..เอามาอ่าน
ล้วนนิทานถูกใจ..นึกไม่ถึง
อรรถรสดื่มด่ำห้วงคำนึง
น้องซาบซึ้งเรื่องราวพี่บ่าวเหอ

แซมค่ะ

[panthong.kh]

อ่านแล้วเพี้ยน ไปหมด อดไม่ได้
เห็นอิเหนา ตามไก่ ไล่ไปเหรอ
อุนากรรณ นั่งเศร้า เฝ้าละเมอ
พระลอเพ้อ นางสีดา ไม่มามอง

นางประแดะ โฉมงาม พระรามชอบ
วิงวอนตอบ หม่อมแม่ แท้สนอง
ไปขอนาง มาให้ ได้สมปอง
เพราะวันทอง ลูกรัก ปักทรวงใน

ฝ่ายโมรา ปัดไป ว่าไม่ชอบ
ถึงตามอบ ผอบ จบที่ไหน
ศรีมาลา ว่าช้าหน่อย จะเป็นไร
มานพน้อย เรื่องใหญ่ ไหวไหมเออ
พันทอง
กลอนบทนี้แต่งเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น

[ไพร พนาวัลย์]

         

ณ รร.สวนปรุงวิทยา

หนุมานดีใจเหมือนได้แก้ว
เสียงหวานแว่วขลุ่ยครวญชวนให้เก้อ
พระสุธนตามกวางไม่ว่างเจอ
ชาละวันมองเหม่อไปเจอดาว

ฝ่ายพระลอยิ้มรับลำหับน้อง
เขม้นมองบุษบาแหงนหน้าหาว
พระสังข์ทองปากกล้านัยน์ตาพราว
รีบส่งข่าวถึงละเวงให้เร่งมา

องค์อิเหนาเกาหัวยืนมั่วนิ่ม
ขุนแผนยิ้มรับรักน้องยักษา
รามสูรหนวดถึงเข่าเข้าพารา
ขอสีดามาเป็นเมียกองเชียร์โวย

นักเรียนโข่งหนังสือเปียกมาเรียกเก็บ
เอาไปเย็บปนเประเหโหย
เปิดหน้านั้นปนหน้านี้ยังมีโปรย
ครูร้องโอย อายแขก รีบแจกยา 

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

ทานยาแล้ว อ่านต่อ ท้อทุกข์ทน
ท้าวสามล เรียกสัตว์ จัดหมดป่า
มั้งเก้งกวาง แรดเสือ เมื่อได้มา
แล้วยักษา คว้าอุ้ม กุมเอาไป

เมื่อพลายงาม ทราบข่าว เข้าต่อต้าน
อันขุนแผน แสนสะท้าน ว่านเสกใส่
บอกหนุมาน ชาญสมร ร้าวรอนใจ
ดึงตะวัน ดวงใหญ่ ไว้เร็วพลัน

นางละเวง เกรงกลัว จนตัวหงอ
แถมหน้างอ หุนหัน หวั่นจริงนั่น
พระสุธน หม่นไหม้ ใจครามครัน
สุดจาบัลย์ จิตนา อุราร้าว

ด้วยพระรถเสน นั้นเบนเบี่ยง
ไม่ยอมเลี้ยง สีดา พาเหิรหาว
ทั้งสุครีพ พาลี มีเรื่องราว
ปิดปากอ่าว ข่าวว่า ทาเลือดนอง
พันทอง

[สมนึก นพ]

หนังสือโข่งครูอ่านท่านไม่ขำ
ให้โข่งนำเก็บยังที่หลังห้อง
มีหลายเล่มของเก่าเอารวมกอง
ประมาณสองอาทิตย์คิดเผาไฟ

คุณครูว่าอย่าอ่านมันสับสน
จะเสียผลวันสอบตอบผิดได้
ท่านแนะนำ โข่งฟังอย่างตั้งใจ
ครูส่งให้เล่มใหม่เพื่อใช้เรียน

วันนี้มีมอบหมายให้การบ้าน
คือชื่อวาฬไปหามาวาดเขียน
ระบายภาพให้สวยด้วยสีเทียน
มันมาเปลี่ยนหรือไร ไม่ใช้ปลา

จึงเฝ้าถามรุ่นพี่ที่บ้านใกล้
เขาตอบให้ได้ฟังยังกังขา
เลี้ยงลูกด้วยนมนั้นต่างกันนา
ผิดมัจฉา เหงือกหายใจมันไม่มี

วาฬทั่วไปส่วนใหญ่คือใช้ปอด
เป็นไอฟอดโผล่พ่นพ้นน้ำนี่
คือขึ้นมาหายใจในทันที
รีบเร็วรี่ดำกลับสลับกัน

ฟังพี่เล่าก็ยังสงสัยอยู่
เปิดคอมพ์ดูพจนานุกรมนั่น
คำแปลยังเห็นนี้มียืนยัน
คือปลาวาฬสัตว์ใหญ่ในทะเล

การบ้านโข่งดูสวยด้วยแต้มสี
แต่ชื่อนี้เขียนไงยังไขว่เขว
ช่วยบอกโข่งด้วยหนาอย่าโมเม
หรือแสร้งเส มาอำทำโข่งอาย.

นพ
13ต.ค.55

[สมนึก นพ]

ปิดภาคเรียนเวียนรับกับผองเพื่อน
และแวะเยือนรุ่นพี่มีนัดหมาย
ยานพาหนะเช่นเก่าเช่าเรือพาย
พอยามสายไปปากน้ำดำยิงปลา

เตรียมเสบียงข้าวสวยช่วยกันหุง
อีกเครื่องปรุงหอมใหญ่ตะไคร้ข่า
พริกกะปิมะนาวและแตงกวา
รอพร้อมหน้าโข่งนั่งทางท้ายเรือ

คอยคัดวาดบังคับจับทิศทาง
ป่าโกงกางหมายเก่าร่มเงาเอื้อ
บนฝั่งเคยสร้างขนำทำไว้เผื่อ
เก็บหม้อเกลือเตาไฟได้สำรอง

ถึงที่หมายเครื่องใช้ไว้ขนำ
เรือโข่งนำผูกได้ไม่บกพร่อง
หากมันหลุดลอยวนพ้นลำคลอง
จะออกท้องทะเลเฉไปไกล

บางคนดำลงก่อนตอนนี้หนา
โผล่ขึ้นมาบอกว่ามีปลาใหญ่
โข่งรีบขึ้นเร็วรุดจุดก่อไฟ
เตรียมการไว้ต้มยำนอกตำรา

สักครู่หนึ่งเสียงโห่โม้ดังลั่น
พร้อมยืนยันปลายฉมวกพวกชูหรา
ปลากะพงไม่ผิดติดขึ้นมา
อีกคนไม่น้อยหน้าชูปลากด

ที่โขดหินมีหอยแมลงภู่
เกาะเต็มอยู่แงะได้แต่ไม่หมด
นำเผาไฟหวานอร่อยเนื้อหอยสด
น้ำตาหยดร้อนมากแต่อยากทาน

เพียงชั่วครู่น้ำคลองหมองขุ่นข้น
เพราะเหนือบนฝนใหญ่น้ำไหลผ่าน
ต้องเลิกล้มวันนี้ที่เตรียมการ
เก็บกลับบ้าน จันทร์หน้ามาอีกที.

นพ
25ต.ค.55

[Prapacarn ❀]

กำลังหิวตาลาย..ไหงจรจาก
หวังจะฝากท้องไว้ให้คุณพี่
ช่วยแบ่งปันปลาเผาฟังเข้าที
ทานหอยจี่ไม่แบ่ง..เดี๋ยวแช่งซะ
 
อยู่ชายป่าโกงกางใกล้ทางน้ำ
ยามบุกย่ำระวังหน่อย..ค่อยค่อยล่ะ
มีคนไกลคิดถึงสุดซึ้งนะ
จะคอยค่ะ..จันทร์หน้าจะมารอ

แซมค่ะ

[toshare]

ฟังพี่เล่าก็ยังสงสัยอยู่
เปิดคอมพ์ดูพจนานุกรมนั่น
คำแปลยังเห็นนี้มียืนยัน
คือปลาวาฬสัตว์ใหญ่ในทะเล

การบ้านโข่งดูสวยด้วยแต้มสี
แต่ชื่อนี้เขียนไงยังไขว่เขว
ช่วยบอกโข่งด้วยหนาอย่าโมเม
หรือแสร้งเส มาอำทำโข่งอาย.

นพ
13ต.ค.55

วาฬ ๒   [วาน] น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในอันดับ Odontoceti และ Mysticeti
   มีหลายชนิดในหลายวงศ์ ขนาดใหญ่มาก หัวมนใหญ่ หางแบนเพื่อ
   ช่วยในการพุ้ยน้ำ สามารถพ่นอากาศที่มีไอน้ำออกทางจมูกได้เวลา
   โผล่ขึ้นมาหายใจ เช่น วาฬสีน้ำเงิน (Balaenoptera musculus)
   ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก โดยปรกติ
   ไม่พบในน่านน้ำไทย, วาฬแกลบครีบดำ (B. borealis) และ
   วาฬแกลบครีบขาวดำ (B. acutorostrata) ในวงศ์ Balaenopteridae,
   วาฬหัวทุย (Physeter catodon) ในวงศ์ Physeteridae, ปลาวาฬ ก็เรียก.

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒
http://rirs3.royin.go.th/word37/word-37-a0.asp

....เชื่อเถอะ ไม่มาอำ.........เพราะเห็นขำ ใดใดเลย
ด้วยรัก จึ่งมาเฉลย............อ้างอิงเผย ให้จดจำ

....ชาวบ้าน เรียกวาฬว่า....."ปลา"นั่นหนา ด้วยว่ายน้ำ
สัตว์ใด แหวกว่ายดำ..........ในวารี อาจเรียกปลา

เช่น ปลาหมึก ปลาดาว ชื่อแบบวิชาการให้เรียก หมึก ดาวทะเล

รักนายโข่งมากๆ

[สมนึก นพ]

วันนี้ครูคนใหม่สอนสักวา
เขียนผังมาให้ดูรู้กันทั่ว
ว่าไม่ยากเกินนะขออย่ากลัว
กล้ำสัมผัสทุกตัวกลอนแปดไง

หนึ่งบทมีแปดวรรคหลักจำมั่น
จะต่างกันวรรคแรกมีแปลกใหม่
ขึ้นต้นด้วย สักวา ว่าต่อไป
หาคำใส่อีกห้าจะพอดี

บทวรรคจบสุดท้ายใช้คำเอย
ครูก็เลยให้งานการบ้านนี่
โข่งลองแต่งสมุดจดหนึ่งบทมี
ขอคุณพี่ตรวจด้วยช่วยอีกครั้ง

สักวาว่าวาฬผ่านวันก่อน
มีผู้สอนรู้ได้ดังใจหวัง
คือ toshare ชื่อนั้นอ่านยากจัง
ภาษาฝรั่งโข่งยังมิได้เรียน
ถามเพื่อนโข่งมันว่าน่าใช่แน่
คืออ่านว่าทูแชร์ไม่แปรเปลี่ยน
หากผิดไปใช่ว่าจะล้อเลียน
ดังที่เขียน ขออภัยให้โข่งเอย.

นพ
10พ.ย.55

[สมนึก นพ]

สักวาบทที่สองลองเขียนต่อ
ครูยังรอการบ้านงานส่งนั่น
ครูคนใหม่ให้นี้มีทุกวัน
กับเพื่อนกันไม่ได้เล่นเช่นก่อนมา
การบ้านก็มีมากช่างยากหลาย
เหมือนจะให้โข่งตายใช่ไหมหนา
ครูหกคนวนวกหกวิชา
จะกัดปลากับเพื่อนต้องเลื่อนเอย.

นพ
14พ.ย.5

5

[Prapacarn ❀]

สักวาคิดถึงจึงมาทัก
คนอยู่ไกลหนาวนักรักห่างหาย
เห็นนักเรียนเขียนอ่านพานวุ่นวาย
ครูใจร้ายวนวกหกวิชา
 
นักเรียนโข่งเล่นโป้งแปะแวะมาอ้อน
นั่งเขียนกลอนฝึกหัดจัดภาษา
ขอส่งใจยามดึกฝึกสักวา
กลอนไร้ค่าโปรดอภัยให้เถิดเอย
 
แซมค่ะ

[สมนึก นพ]

สักวานางฟ้ามาโปรดโข่ง
นั่งเขียนโคลงต่อกลอนอ้อนอยู่นี่
ฟากหนึ่งเห็นตะวันฉันราตรี
ใจเรามีตรงกันนั้นเขียนกลอน
อากาศหนาวซินะระวังด้วย
ขอคนสวยอบอุ่นกายหมายพักผ่อน
มีผ้านวมผืนหนามาห่มนอน
ขอวิงวอนป่วยไข้จงหายเอย.

นพ
14พ.ย.55

[สมนึก นพ]

คุณครูหยิบ สมุด ตรวจการบ้าน
ก็คืองาน ที่ทำ โข่งนำส่ง
ท่านเรียกโข่ง ไปหา ท่ายืนตรง
ครูบอกให้ นั่งลง โข่งทำตาม

ท่านบอกว่า ใช้ได้ จะให้ใหม่
บทดอกสร้อย คงไหว ได้สอบถาม
รูปแบบเช่น สักวา ขยายความ
แต่นิยาม วรรคแรก ผิดแผกไป

กำหนดเพียง สี่คำ จงจำมั่น
คำสองนั้น ขึ้น เอ๋ย นะ น่าทำได้
ท้ายวรรคแปด คือจบ หนึ่งบทไง
กำหนดใช้ คล้ายสักวา ว่าคำ เอย

ครูได้วาง เรื่องให้ ไปเขียนต่อ
เป็นเรื่องย่อ ปลาทู ครูเฉลย
โข่งอดได้ ไปเล่น เช่นก่อนเคย
ไม่วางเฉย รับคำ คำนับครู

ปลาเอ๋ยปลาทู
เป็นฝูงรวม กันอยู่ ทะเลใหญ่
ความอุดม สมบูรณ์ เกื้อกูลไกล
ด้านอ่าวไทย ว่ายมา ต่างหากิน
ฝั่งแม่กลอง โคลนตม ทับถมมาก
ปลาหลายหลาก ผกผัน รู้กันสิ้น
เฝ้าวางไข่ ขยายพันธุ์ กันจนชิน
กลายเป็นปลา ประจำถิ่น ไปแล้วเอย

คือบทแรก ส่งครู ในวันนี้
จะต้องโดน ครูตี อีกไหมเอ่ย
ครูคนใหม่ ให้งาน มากจังเลย
โข่งไม่เคย เจอนี้ ที่ก่อนมา.

นพ
21พ.ย.55