ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

          

เมื่อเธอจบ จบไป ฉันไม่ว่า
อยากจะฆ่า อยากจะแกง หรือแกล้งข่ม
เชิญเธอตาม สบาย ยังงายงม
จะขอก้ม หน้าสู้ ให้รู้ดี

ก็เพราะคน มันรัก สลักแน่น
ไม่คลอนแคลน คลาดเคลื่อน ไปเลือนรี่
ก็ยังรัก ยังหลง ปลงชีวี
มอบน้องนี้ คนเดียว ไม่เกี่ยวใคร

อยากจะจบ อยากจะจาก อยากพรากพลัด
เชิญเธออัด ให้น่วม ให้รวมไล่
จะอดทน อดกลั้น ฝ่าฟันไป
ตายเมื่อไร จบกัน ฉันก็ยอม

จะรังเกียจ เดียดฉัน ไปถึงไหน
ก็จะไม่ ถือสา ทำหน้าขอม
แม้จะทุกข์ ระทม ใจตรมตรอม
จะเป็นทอม หรือดี้ ไม่หนีนาง

“ไพร พนาวัลย์”
 

[D]

♥ ชายหาดของน้องหมาค่ะ... ใครอยากพาน้องหมาไปเที่ยวทะเล ต้องพาไปที่ " หาดน้องหมา "
หาดน้องหมานี่  ก็อยู่ใกล้ๆบ้านแซมค่ะ... ♥

แซมเพิ่งมาจะไปไหน...แซมไปด้วย
หน้าหมวยหมวย..บางที อยากมีฝัน
ไม่ยอมจบ..กลัวจาก..พลัดพรากกัน
รักยาวบั่น..รักสั้นต่อ..คงพอดี

แซมค่ะ

ยาวให้ตัด สั้นให้ต่อ ไม่พอหา
ไยมาล่า หรือว่า พาหมาอี้
มัวแต่เลี้ยง น้องหมา ถ้าไม่ดี
แฟนมาหนี  หายนะ ว่าไม่เตือน

"ดิน"

[D]

เฝ้าเพียรต่อเท่าไรต่อไม่ติด
อย่าเปลี่ยนจิตแล้ว..จบ..จาก..หลบหนี
จะต่อให้จนผ่านแม้นานปี
รอหน่อยซีไปไหนไปด้วยกัน

-ดาวครับ-

คิดจะปลูก ต้นรัก ปักไหนหนอ
อยากจะต่อ อย่าท้อ ขอบากบั่น
อย่าง.”พี่ดาว” เห็นท่า ก็รู้ทัน
บ่.เคยหยั่น! จั๊กเถือ เสือเหมือนกัน

แหะๆๆ!"ดิน"ล้อเล่นนะคะ"พี่ดาว"  

"ดิน"

[panthong.kh]

คิดจะปลูก ต้นรัก ปักใจเขา
ให้นานเนา แนบชิด สนิทฝัน
ด้วยรักเขา มานาน ปานชีวัน
จะสะบั้น หั่นแล้ว นะแก้วตา

ขอได้โปรด สงสาร คนบ้านนี้
ดวงฤดี พลีให้ ไยหนีหน้า
แม้ไม่รัก บอกหน่อย คอยรอมา
สามสิบห้า ขวบปี ที่ทนทุกข์

เห็นเดินควง หญิงอื่น ฉันขื่นจิต
เหมือนสารพิษ แทรกใจ ไม่เคยสุข
นอนกล้ำกลืน ฝืนข่ม จนล้มลุก
ปล่อยเธอสุข ฉันเศร้า เคล้าจาบัลย์
พันทอง
 

[D]

ต้องจากกัน แน่แน่ แม่โฉมยง
อย่าลืมหลง พุทธองค์ ทรงสอนไว้
เกิดเพื่อแก่ เจ็บเพื่อตาย หายลับไป
ดุดเทียนไข ถูกไฟลน จนละลาย

ไฟความแก่  นี้แล แผ่ลามไหม้
ไม่เว้นใคร ต้องลาลับ ดับสลาย
ถึงเวลา ทุกคน ไม่พ้นตาย
ชีพวางวาย มลายลับ ดับลมปราณ 

อะไรเล่า ที่ตัวเจ้า เฝ้าประสงค์
บุญมั่นคง ยิ่งใหญ่ แผ่ไพศาล
จะติดตาม กูลเกื้อ คอยเจือจาน
ให้วิญญาณ  เจ้ารอด อย่างปลอดภัย

ชลนา  ทิชากร

http://www.youtube.com/watch?v=xpsUCA1fQhQ&feature=plcp

มิอยากตาย ง่าย-ง่าย กลายเป็นผี
ขอทู่ซี้ อยู่ก่อน มิอ่อนไหว
แดนั้นแข็ง แรงกล้า กว่าเหล็กไน
ผ่านมาได้ ทุกทิศ จิตมั่นคง

เคยล้มเหลว ละลาย กลับกลายฟื้น
ที่นี้หละ เอาคืน ขอยื่นส่ง
หมายแก้แค้น เข่นชาย ให้ปลิดปลง
อยากยืนยง  ห้ามลวง ควง.ปืนรอ

"ดิน"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

หาดบางแสน...ยามเช้า

เมื่อเธอจาก..รักจบ..พบเงียบเหงา..ความโศกเศร้าครอบงำน้ำตาไหล...

 


เมื่อใจพบสบกันแล้วพลันพราก
โอ้ช่างยากมากนักหักไฉน
จะตัดรักหักลาสิ้นอาลัย
เด็ดดอกใบใยเยื่อไม่เหลือเลย

ความอาทรวอนถวิลไม่สิ้นสร่าง
เคยเคียงร่างวางแนบแอบเขนย
อยู่ชิดชื่นรื่นรมย์เฝ้าชมเชย
กอดกกเกยร่างน้องร่วมมองจันทร์

แม้นกายพรากจากจรอาวรณ์เหลือ
ไม่คิดเบื่อเนื้อนวลรัญจวนฝัน
ห่างเพียงกายสายสวาทใช่ขาดพลัน
ยังคงมั่นขวัญจิตอยู่ชิดเชย...

"  บูรพ์  "


 

[Prapacarn ❀]

♥ ชายหาดของน้องหมาค่ะ... ใครอยากพาน้องหมาไปเที่ยวทะเล ต้องพาไปที่ " หาดน้องหมา "
หาดน้องหมานี่  ก็อยู่ใกล้ๆบ้านแซมค่ะ... ♥

แซมเพิ่งมาจะไปไหน...แซมไปด้วย
หน้าหมวยหมวย..บางที อยากมีฝัน
ไม่ยอมจบ..กลัวจาก..พลัดพรากกัน
รักยาวบั่น..รักสั้นต่อ..คงพอดี

แซมค่ะ

ยาวให้ตัด สั้นให้ต่อ ไม่พอหา
ไยมาล่า หรือว่า พาหมาอี้
มัวแต่เลี้ยง น้องหมา ถ้าไม่ดี
แฟนมาหนี  หายนะ ว่าไม่เตือน

"ดิน"

"คนจูงไปไหนจ๊ะ..."

มัวไปเหล่คนจูงหมามาเดินเล่น
ไม่มีหมาต้องลำเค็ญ..ทำเป็นเหมือน-
สนใจค่ะ..พันธุ์ไหนดีพี่ช่วยเตือน
ยอมเปรอะเปื้อนคลุกทราย..หมายคนจูง

คนจูงหมาน่ารักขอทักหน่อย
เจ้าหมาน้อยลานตามาเป็นฝูง
เราเฝ้าเหล่แอบส่อง..ด้วยกล้องซัมซูง
วุ๊ย !!เจอพุง..รีบหนี..พี่อย่าตาม

แซม

[D]

ไม่อาจรั้งเธอไว้ด้วยสองแขน
เมื่อเธออยากเลิกเป็น "แฟน" - - ฉันก็จัดให้
แต่ก่อนจาก . . อยากถามสักคำ . . ว่าฉันผิดอะไร
หาคำอธิบายอยากใช่ไหม . .. ถึงเงียบไปหลายนาที

ขอบคุณนะ . .. ที่ทำให้ฉันคิดได้
ว่าเพราะอะไรเธอถึงใจร้ายขนาดนี้
ถ้าเพื่อตัดเยื่อใย ~ เธอทำได้ทุกวิธี
ฉันจะยอมรับความจริงซะที .. . ว่าเธอไม่เคยมอบความรักดี ~  ดีให้ใคร!

ฉันมิเหลืออะไร..ต่อจากนี้
ความรัก...เมตตา...ปรานี...ที่เคยให้
เธอลืมมันสิ้นเยื่อ มิเหลือใย
แล้วมาบอกว่ายังรักใคร่...เป็นไปได้อย่างไรกัน

ฉันเองก็ยังรักเธออยู่นะ
แต่จะให้หวนทวนย้อนน่ะ...อย่านึกฝัน
เบื่อถ้อยคำที่ถากถาง...ประชด-ประชัน..แดกดัน..(555)
ฉันจะไม่หัน...กลับไปยล คนไร้เหตุผลอย่างเธอ

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

...ฉันเองก็คงต้องลาเธอไป

- ดิน -

เมื่อเธอจาก รักจบ พบเงียบเหงา
ถูกโศกเศร้า ครอบงำ น้ำตาไหล
อะไรหรือ คือเหตุ เจือเลศนัย
เป็นอันใด ขัดข้อง ต้องขุ่นเคือง

มากับฝน ต้นหนาว คลายผ่าวร้อน
พอพักผ่อน ร่างแข็ง แรงก็เปลื้อง
เหินสะบัด ตัดใจ ไม่ชำเลือง
ลืมดอกเอื้อง ลำไย ไซดักปลา

ขอมอบคำ อำนวย อวยพรเจ้า
ทุกค่ำเช้า สมมาตร ปรารถนา
หากกรุงไกล ให้ช้ำ รินน้ำตา
จงกลับมา รพี นี้ยังคอย

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

เมื่อทางรักมันเป็นเส้นขนาน
ความร้าวฉานของเราเขารู้ทั่ว
ถึงจุดจบวันไหนไม่เคยกลัว
หากว่ามัวแต่รั้ง- รังแต่ตรม

อยู่ด้วยกันไม่สุขทุกข์ท่วมท้น
จะมาทนทำไมให้ขื่นขม
จึงขอจบ แม้เจ็บ เก็บอารมณ์
พร้อมจะก้มหน้ารับสู้กับมัน

--ณัช--

เขามาเปลี่ยน  แปรไป ใจนึกเห็น
รักหลบเร้น มิเป็นไป อย่างใจฝัน
อนาถนัก รักหนอ ท้อชีวัน
แสนอัดอั้น ตันตื้น สะอื้นทรวง

จากเพื่อจบ มิพบพอ ขอเดินห่าง
มาอับปาง กลางครึ่ง ซึ้งสุดห้วง
อดีตยับ ดับลง ปลงแดดวง
ถึงปล่อยล่วง เลยกาล มิบรรเทา

"ดิน"

[D]

มีฮิปโป โชว์นม คุมข้างข้าง
หยุดอย่าอ้าง ไม่-ไม่- ใช่ตาถั่ว
ต้องรีบจบ จากมา เพราะน่ากลัว
เดี๋ยวถูก-ัว อัดเละ เตะตับตาย

 

รพีกาญจน์ 59

อ้าว! ตะโกน เสียดัง มิยั้งปาก
คนมายมาก หันมอง น้องเสียหาย
คนอยู่ข้าง ร่างหล่อ หนอพี่ชาย
อยู่บนซ้าย สิชัวร์  -วตัวจริง

"ดิน"

[D]

ปากช่างจัดแท้แท้แหม...น่าอัด
พูดซะณัชหัวร่อจนงอหาย
ว่าเขาเป็นฮิปโปโชว์ลวดลาย
ปากคอร้ายจริงนะ พี่ระพี

--ณัช--

 

นั่นน่ะสิ คนไรนะ แหม!น่าถอง
คนหันมอง ทั้งแถบ แทบแทรกหนี
ถามสักคำ ใช่(...)ไหม ก็ไม่มี
ตะโกนชี้ เสียงดัง คลั่งโวยวาย

"ดิน"

[D]

เป็นผมเอง แหละพี่ ที่ยืนข้าง
เห็นรูปร่าง ไฉไล ใช่ไหมพี่
เป็นฮิปโป ได้ไง ดูให้ดี
หุ่นแบบนี้ งามไม่งาม ต้องถามดิน

 
....ยากูซ่า....

จุ๊-จุ๊-จุ๊  อย่าไปบอก หลอกอำไว้
เกาะเถ้าแก่ สวนลำไย ใช้หนี้สิน
ปลดหนี้หลุด เสียก่อน ค่อยย้อนบิน
กลับคืนถิ่น มากอด ยอดชายงาม

"ดิน"

[D]

เมื่อเธอจบฉันก็ต้องจาก
หัวใจบอกเจียนอยาก .. . จะร้องไห้
ทุกวันนี้ที่ก้าวเดินไป
คงเพราะไออุ่นในหัวใจ .. . . ยังปรัคับประคอง

หากจนวันพรุ่งนี้
ไออุ่นที่มีหายไป . . ใจฉันคงหม่นหมอง
ทุกสิงทุกอย่างที่ฉันเคยครอง
มันยังจับจ้อง . .  . . อยู่ในความทรงจำ~*~

จาก...เพื่อให้ทุกอย่างจบ
ฉันไม่อยากพบ...ขอลบเลือนรอยเปื้อนช้ำ
กับอกใจที่พ่ายหน่ายระกำ
ฉันเหมือนคนใจดำ... แต่ไม่อยากซ้ำรอยเดิม

ลืมเถิดนะ...ลืมให้หมด
ความรันทด ...ครั้งเก่าอย่าเศร้าเสริม
ค้นรักหาคนใหม่ไว้คอยเติม
แล้วจงเริ่ม...ต้นใหม่ทำหัวใจ.ให้มั่นคง

"ดิน"

[D]

          

เมื่อเธอจบ จบไป ฉันไม่ว่า
อยากจะฆ่า อยากจะแกง หรือแกล้งข่ม
เชิญเธอตาม สบาย ยังงายงม
จะขอก้ม หน้าสู้ ให้รู้ดี

ก็เพราะคน มันรัก สลักแน่น
ไม่คลอนแคลน คลาดเคลื่อน ไปเลือนรี่
ก็ยังรัก ยังหลง ปลงชีวี
มอบน้องนี้ คนเดียว ไม่เกี่ยวใคร

อยากจะจบ อยากจะจาก อยากพรากพลัด
เชิญเธออัด ให้น่วม ให้รวมไล่
จะอดทน อดกลั้น ฝ่าฟันไป
ตายเมื่อไร จบกัน ฉันก็ยอม

จะรังเกียจ เดียดฉัน ไปถึงไหน
ก็จะไม่ ถือสา ทำหน้าขอม
แม้จะทุกข์ ระทม ใจตรมตรอม
จะเป็นทอม หรือดี้ ไม่หนีนาง

“ไพร พนาวัลย์”
 

แม้จะด่า จะว่า ก้มหน้าหลุบ
ถึงจะทุบ จะตี ไม่หนีห่าง
มิขยับ เขยื่อน เคลื่อนที่ทาง
มีรักอย่าง จริงแท้ ฉันแพ้เธอ

จะหาเทียบ ชายใด ได้เยี่ยงนี้
เพราะตัวพี่ ลำเค็ญ เป็นโรคเอ๋อ
อัมพาต ถามหา ตาพร่าเบลอ
ทั้งซึมเซ่อ เหม่อลอย ตาปรอยงง

 สวรรค์สั่ง บุญสร้าง ทางบรรจบ
ให้มาพบ ยอดชาย ที่ใกล้หลง
มากสมบัติ  ที่เห็น อย่าเล่นองค์
รีบบรรจง เซ็นต์หรือยัง เดี๋ยวหลังมือ

"ดิน"ยื่นหัวมารับน้ำหนักมือแล้วค่ะ "คุณลุงไพรฯ"

"ดิน"

[D]

คิดจะปลูก ต้นรัก ปักใจเขา
ให้นานเนา แนบชิด สนิทฝัน
ด้วยรักเขา มานาน ปานชีวัน
จะสะบั้น หั่นแล้ว นะแก้วตา

ขอได้โปรด สงสาร คนบ้านนี้
ดวงฤดี พลีให้ ไยหนีหน้า
แม้ไม่รัก บอกหน่อย คอยรอมา
สามสิบห้า ขวบปี ที่ทนทุกข์

เห็นเดินควง หญิงอื่น ฉันขื่นจิต
เหมือนสารพิษ แทรกใจ ไม่เคยสุข
นอนกล้ำกลืน ฝืนข่ม จนล้มลุก
ปล่อยเธอสุข ฉันเศร้า เคล้าจาบัลย์
พันทอง
 

ห้าสิบยัง มิบ่น ทนเงียบเฉย
ไฉนเลย สามสิบห้า ว่าโศกศัลย์
มีชีวิต เพียงใช้ ไปวัน-วัน
อัศจรรย์ ดันไม่แก่ แค่อยู่นาน

คิดจะฝาก หัวใจ ในบ้านนี้
ดูให้ดี อย่าหลง ตรงหวานหว่าน
ชายเชื่อยาก ปากกรรไกร โรงพยาบาล
คมเฉียบปาน หวานผึ้งรวง ล้วงแดเรา

"ดิน"

[D]

 


เมื่อใจพบสบกันแล้วพลันพราก
โอ้ช่างยากมากนักหักไฉน
จะตัดรักหักลาสิ้นอาลัย
เด็ดดอกใบใยเยื่อไม่เหลือเลย

ความอาทรวอนถวิลไม่สิ้นสร่าง
เคยเคียงร่างวางแนบแอบเขนย
อยู่ชิดชื่นรื่นรมย์เฝ้าชมเชย
กอดกกเกยร่างน้องร่วมมองจันทร์

แม้นกายพรากจากจรอาวรณ์เหลือ
ไม่คิดเบื่อเนื้อนวลรัญจวนฝัน
ห่างเพียงกายสายสวาทใช่ขาดพลัน
ยังคงมั่นขวัญจิตอยู่ชิดเชย...

"  บูรพ์  "
 

วาสนา ผันพา มาขาดคู่
ก่อนเคยอยู่  ร่วมเรียง เคียงเขนย
ซุกซอกอก หมกกาย ก่ายกอดเกย
มาเมินเฉย เคยรัก หักใจลา

มีเหตุผล กลใด ไยเหินห่าง
มาลาร้าง ห่างกัน สิ้นหรรษา
ฤาพบใหม่ ใครอื่น ชื่นชีวา
หยาดน้ำตา ทาบหมอน นอนซานซม 

"ดิน"

[yaguza]

เมื่อเธอจบ การศึกษา ต้องลาจาก
คิดถึงมาก พาให้ ใจขื่นขม
จากไปแล้ว ไปลับ กับสายลม
ทิ้งให้ผม เฝ้าประตู ข้างตู้ยาม


 
.......ยากูซ่า.......

[D]

"คนจูงไปไหนจ๊ะ..."

มัวไปเหล่คนจูงหมามาเดินเล่น
ไม่มีหมาต้องลำเค็ญ..ทำเป็นเหมือน-
สนใจค่ะ..พันธุ์ไหนดีพี่ช่วยเตือน
ยอมเปรอะเปื้อนคลุกทราย..หมายคนจูง

คนจูงหมาน่ารักขอทักหน่อย
เจ้าหมาน้อยลานตามาเป็นฝูง
เราเฝ้าเหล่แอบส่อง..ด้วยกล้องซัมซูง
วุ๊ย !!เจอพุง..รีบหนี..พี่อย่าตาม

แซม

ช่างลำบาก ยากแท้ นะแดหวาน
เหล่ประสาน สายตา ปากพาถาม
เจอหนุ่มฟ้อ หล่อสมาร์ท องอาจงาม
แต่พุงหลาม วิ่งแน๊บ แอบต้นพริก

ไม่ระวัง พลั้งกาย ไต่ทั่วตัว
ทั้งหูหัว คันซุก ขยุกขยิก
มดคันไฟ เต็มกาย ร้องไห้กระซิก
แหม!น่าหยิก ให้ช้ำ ซ้ำซะเลย

"ดิน"

[D]

เมื่อเธอจาก รักจบ พบเงียบเหงา
ถูกโศกเศร้า ครอบงำ น้ำตาไหล
อะไรหรือ คือเหตุ เจือเลศนัย
เป็นอันใด ขัดข้อง ต้องขุ่นเคือง

มากับฝน ต้นหนาว คลายผ่าวร้อน
พอพักผ่อน ร่างแข็ง แรงก็เปลื้อง
เหินสะบัด ตัดใจ ไม่ชำเลือง
ลืมดอกเอื้อง ลำไย ไซดักปลา

ขอมอบคำ อำนวย อวยพรเจ้า
ทุกค่ำเช้า สมมาตร ปรารถนา
หากกรุงไกล ให้ช้ำ รินน้ำตา
จงกลับมา รพี นี้ยังคอย

 

รพีกาญจน์ 59

ข้าวเหนียวแดง บะเจ่า(จ่าง) ข้าวเม่าจ้า
เคยทำมา ค้าขาย ไม่ล้าถอย
สองมือพี่ ซับไคล เหงื่อไหลย้อย
ส่งยิ้มคอย เคียงข้าง มิห่างไกล

บัดเดี๋ยวนี้ พี่มา หันหน้ากลับ
มิยิ้มรับ ให้ผวา น้ำตาไหล
นั่งหน้าจอ คลอกลอน คอยอ้อนใคร
ทนมิไหว จากลา ยังอาวรณ์

จากพี่มา ใช่ว่า จะไม่รัก
ยังแน่นหนัก ฤทัย มิถ่ายถอน
รอพี่นี้ คิดได้ จะบ่ายจร
หากเลิกออน อ้อนสาวอื่น จะคืนเรือน

"ดิน"