......(ในนาม)..น้อง"วันเพ็น"...เป็นเพื่อนซี้...พี่"ซีเนียร์"
...โถ.....อ่อนเพลียรอ..เฮีย...ขยับกลับเคหา
...อุเหม่.เอ๊ยยยย...เฮียอำมหิตผิด..สัญญา
...ปล่อยกานดา..เอ๊ยยย...น้องหมาทดท้อรอท้างงงง...คืน
คุณสียะตราคะ..คุณพิมพ์ผิดนะคะท้างงงง...ไม่มีคำแปลค่ะ 
...ทั้งเจ้านาย...เจ้าเนียร์...เสี่ยตีจาก
...ยังกล้าฝาก...บทกลอน...อ้อนสะอื้น
...เฝ้าแต่รอ...เช้า-ค่ำ...อย่างกล้ำกลืน
...ความยั่งยืน...นายแก...ไม่แลมอง
...ให้เวลา...เจ็ดวัน...หวั่นพะวง
...เมื่อเสี่ยลง...บันได...อย่างไวว่อง
...มอบคุณค่า...รักเร้น...ให้เป็นรอง
..."ซีเนียร์จอง...เจ้านายวันเพ็น....เป็นประกัน"...
(เรา...ก็เป็นแค่ระดับซีเนียร์...ไปอยู่กับเจ้านาย"วันเพ็น"ดีกว่า..เค้ารักเรา ๒ ตัวแน่นอน) 
