ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

ออนมิได้ น่าหน่าย วันไฟดับ
กระส่าย-กระสับ จับเจ่า เฝ้าจอจ้อง
ให้หงุดหงิด จิตเรา นั่งเหงามอง
ใจขุ่นข้อง หมองมาน พาลพะโล

ให้คิดถึง คนไกล อยู่ในเนต
น้ำตาเล็ด หรือไม่ ใจอยากโอ๋
นึกเป็นห่วง เข้ามิได้ ใช่เฉโก
อยากจะโทร หาพี่ มิมีตังค์

เคยต่อกลอน อ้อนกานท์ ประสานถึง
หลงคำซึ้ง คำหวาน มานมีหวัง
ป่านฉะนี้ คิดถึงไหม ใจอยากฟัง
อยากรู้จัง จะอ้อนใคร ไม่มีเรา

หากกลับกัน บ้านพี่ นี้ไฟดับ
จะกระสับ-กระส่าย ใจไหมเล่า
อยากจะออน มาอ้อน หรือนอนเฝ้า
คิดถึงเปล่า เหงาไหมเออ เธอทำอะไร

"ดิน"

[Prapacarn ❀]

ยามไฟดับหลับก่อนออนทีหลัง
เก็บพลัง..ไว้เฝ้าจอ รอแชทใหม่
ตื่นขึ้นมาหน้างอ..รอต่อไป
เอ๊ะ!! เจ้าไฟยืดยาด..ขาดนานจริง
 
หยิบสมุดย่นยู่มาดูซิ
เขียนไฮกิ..เอ๊ย!! ไฮกุ..กระหนุงกระหนิง
แค่สามวรรคต่อไม่ได้..ใจเป็นลิง
มันวนวิ่ง..หงุดหงิดคิดถึงคุณ
 
แซมค่ะ

แซมเขียนกลอนในสมุด..ชื่อว่า สมุดย่นยู่ค่ะ... ♥

[panthong.kh]

คิดถึงใคร กันเล่า เจ้าแซมเอ๋ย
โถทรามเชย หยุดคิด จิตว้าวุ่น
เมื่อไฟดับ เห็นผี นี่แม่คุณ
ระวังนะ อกอุ่น มิคุ้นเคย

เสียงก๊อกแก๊ก มองตาม อย่างหวามไหว
เสียงเดินใกล้ เข้ามา น่าตาเฉย
เห็นแต่ไส้ ตัวหาย ตายแล้วเอย
กระสือเหวย เผ่นดีกว่า อยู่ทำไม
พันทอง
 

[D]

ยามไฟดับหลับก่อนออนทีหลัง
เก็บพลัง..ไว้เฝ้าจอ รอแชทใหม่
ตื่นขึ้นมาหน้างอ..รอต่อไป
เอ๊ะ!! เจ้าไฟยืดยาด..ขาดนานจริง
 
หยิบสมุดย่นยู่มาดูซิ
เขียนไฮกิ..เอ๊ย!! ไฮกุ..กระหนุงกระหนิง
แค่สามวรรคต่อไม่ได้..ใจเป็นลิง
มันวนวิ่ง..หงุดหงิดคิดถึงคุณ
 
แซมค่ะ

แซมเขียนกลอนในสมุด..ชื่อว่า สมุดย่นยู่ค่ะ... ♥

ไฟไม่มา ต้มมาม่า มากินใกล้
ดมกลิ่นไอ ได้คลอ พอหอมกรุ่น
แค่คำแรก แทรกผ่าน มานละมุน
เข้าไปหมุน หนุนท้อง ต้องน้ำตาม

ในย่นยู่ ของ”แซม ”แจม”ดิน”ไหม
คนของใจ ใฝ่ถึง คำนึงหวาม
เขาคือใคร ไหนกัน ฝันแวววาม
ส่งข้อความ เป็นสื่อให้ ยามไฟมา

"ดิน"

[ไร้นวล^^]

ท่านมีไหม ไอแพด พร้อมแชทนะ
ไม่ยี่หระ ไร้ไฟ ใช่ปัญหา
ชาร์ตแบตไว้ ให้เต็ม เปรมอุรา
สิบชั่วโมง กว่ากว่า กระเอิบออน

รึจะเป็น ไอโฟน กล่อมคนรัก
ได้ยลพักตร์ ผ่องแฉล้ม โปรมแกรมสอน
อาจตัวเล็ก เจ็บเล็บ เกินเก็บกลอน
แต่พอผ่อน คลายได้ รอไฟมา

มิได้ค่า โปรโมตนะ หามิได้
กำลังเห่อ ของใหม่ สองหมื่นกว่า
ผ่อนสินเชื่อ เพื่อกะ รจนา-
พจน์ภาษา พิศวาส มิขาดตอน

[D]

ท่านมีไหม ไอแพด พร้อมแชทนะ
ไม่ยี่หระ ไร้ไฟ ใช่ปัญหา
ชาร์ตแบตไว้ ให้เต็ม เปรมอุรา
สิบชั่วโมง กว่ากว่า กระเอิบออน

รึจะเป็น ไอโฟน กล่อมคนรัก
ได้ยลพักตร์ ผ่องแฉล้ม โปรมแกรมสอน
อาจตัวเล็ก เจ็บเล็บ เกินเก็บกลอน
แต่พอผ่อน คลายได้ รอไฟมา

มิได้ค่า โปรโมตนะ หามิได้
กำลังเห่อ ของใหม่ สองหมื่นกว่า
ผ่อนสินเชื่อ เพื่อกะ รจนา-
พจน์ภาษา พิศวาส มิขาดตอน

น้องทำงาน ต่ำกว่า ค่าแรงตั้ง
วันละครั้ง กินข้าว ไข่ดาว.ผ่อน
ไอโฟนพี่ มิรู้จัก แม้สักก้อน
แล้วเขาออน ไงเหรอ เซ่อจังเรา

จะรู้จัก ได้ไง ของใช้หรู
ที่มีอยู่ ซีแพคไง ใช้ได้เปล่า?
วานพี่ทิด แนะนำ อย่ายำเอา
โง่เป็นเต่า คนรักเก่า เขาเลยไป

"ดิน"

[yaguza]

ถ้าไฟดับ หัวค่ำ เล่นจ้ำจี้
อากาศดี ฝนพรำ ฟ้าฉ่ำใส
เปิดหน้าต่าง รับลม พรมชื่นใจ
ไม่มีไฟ ใช้คลำ เพื่อนำทาง

มโนภาพ ซาบซึ้ง ซึ่งสำผัส
แม้จำกัด ไม่เห็น เป็นเรือนร่าง
ความรู้สึก บอกได้ ไม่อำพราง
เอวบางบาง ที่ประคอง เป็นน้องเมีย


 
......ยากูซ่า.....

[D]

ถ้าไฟดับ หัวค่ำ เล่นจ้ำจี้
อากาศดี ฝนพรำ ฟ้าฉ่ำใส
เปิดหน้าต่าง รับลม พรมชื่นใจ
ไม่มีไฟ ใช้คลำ เพื่อนำทาง

มโนภาพ ซาบซึ้ง ซึ่งสำผัส
แม้จำกัด ไม่เห็น เป็นเรือนร่าง
ความรู้สึก บอกได้ ไม่อำพราง
เอวบางบาง ที่ประคอง เป็นน้องเมีย


 
......ยากูซ่า.....

ตอนไฟดับ ผัวตัวแสบ แอบตีขลุม
เดินดุ่ม-ดุ่ม อ้างว่า ข้า!ท้องเสีย
แหม! รีบไป เร็วรี่ เดี๋ยว..มีเคลีย
ถือขวดเบียร์ ตามแจ้น แพ้นกบาล

เผลอมิได้ แอบไป ใจละเหี่ย
กระลิ้ม-กระเหลี่ย น้องเรา เจ้าตาหวาน
ท่านพญา(เทครัว) รู้เช่น เห็นสันดาน
ต้องจับฝาน แล้วขุด อุดต้นตอ(กันงอก) 

"ดิน"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ยามไฟดับหลับไหลส่งใจแผด
ชมพูแสดสวยสนองถึงห้องหอ
มาเคียงขวัญจำนรรจ์มอบปลอบพะนอ
ให้ลออรอรับไฟกลับมา

อย่าได้ครวญหวนไห้ฤทัยหมอง
จะเคียงน้องประคองขวัญชื่นหรรษา
ช่วยเขียนกานท์ขานกลอนอ้อนขวัญตา
ร่ายอักษราวิญญาณ์รักของนักกลอน...

"  บูรพ์ "


 

[TAKA]

นอนคิดถึงเพียงเจ้าสาวนครปฐม
แม่เอวกลมตาหวานใจสะท้อน
กลัวน้องลืมคนน้ำเค็มโฉมบังอร
หนุ่มเร่ร่อนคนซื่อชื่อเคียงเล

ในความมืดโหยหาแม่ตาหวาน
เกรงนงคราญลืมคิดถึงจิตไคว้เขว
กลัวใจน้องเลี้ยวคดเหมือนทางรถเมล์
ลืมเคียงเลชายหนุ่มลุ่มน้ำเค็ม

 

[สมนึก นพ]

วันไฟดับจับต้องของสงวน
ช่างยียวนแทงใจดุจปลายเข็ม
แสนอวบอัดนะนี่มีเติมเต็ม
เจ้าของเค็มนักนั่นชักหวั่นใจ

ยั่วยวนกันจัดรู้ดูมันป่อง
คอยเมียงมองซิปคู่อยู่ตรงไหน
สองนิ้วรับจับรูดปรู๊ดทันใด
กระเป๋าใหม่แบงค์ฟ่อนหล่อนใส่มา

นิ้วชี้กับกลางคีบหนีบได้นั้น
คงหลายพันเหงื่อหยดรดเต็มหน้า
หล่อนจับมือทันใดหมายขู่ฆ่า
ขมึ-งทึงนัยน์ตาช่างน่ากลัว

ของสงวนกระเป๋านี้มีเงินอยู่
เตรียมลงตู้ฝากเงินเดินหาทั่ว
ไฟฟ้าดับไปนั้นพลันมืดมัว
จึงลดตัวลงนั่งเคียงข้างกัน.

ปล.ขมึ-ง ไม่ขีดคั่นจะออกมาเป็น ขมรึง

นพ
16ก.ย.55

[D]

 


ยามไฟดับหลับไหลส่งใจแผด
ชมพูแสดสวยสนองถึงห้องหอ
มาเคียงขวัญจำนรรจ์มอบปลอบพะนอ
ให้ลออรอรับไฟกลับมา

อย่าได้ครวญหวนไห้ฤทัยหมอง
จะเคียงน้องประคองขวัญชื่นหรรษา
ช่วยเขียนกานท์ขานกลอนอ้อนขวัญตา
ร่ายอักษราวิญญาณ์รักของนักกลอน...

"  บูรพ์ "


 

ให้หงุดหงิด จิตใจ ไม่เป็นสุข
คอยผุดลุก ผุดนั่ง หลังอิงหมอน
อดว้าเหว่ มิได้ ใจอาวรณ์
อยากจะอ้อน หาพี่ ที่อยู่ไกล

หยิบกระดาษ ปากกา มาวาดวอน
คนเคยสอน ตอนนี้ อยู่ดีไหม
หรือว่าเขา สุขสันต์ ปันหัวใจ
อยู่กับใคร ไหนอื่น ขื่นใจจัง

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

 


ยามไฟดับหลับไหลส่งใจแผด
ชมพูแสดสวยสนองถึงห้องหอ
มาเคียงขวัญจำนรรจ์มอบปลอบพะนอ
ให้ลออรอรับไฟกลับมา

อย่าได้ครวญหวนไห้ฤทัยหมอง
จะเคียงน้องประคองขวัญชื่นหรรษา
ช่วยเขียนกานท์ขานกลอนอ้อนขวัญตา
ร่ายอักษราวิญญาณ์รักของนักกลอน...

"  บูรพ์ "


 

ลมกระหน่ำ ฉ่ำฝน จนไฟดับ
ทนนั่งนับ ดวงดาว พราวสลอน
ป่านฉะนี้ คงพับ ร่างหลับนอน
อกรานรอน รำพึง คิดถึงเธอ

จุดเทียนไข ไฟสว่าง แค่กลางห้อง
สายตาจ้อง มองจอ รอเสนอ
ม่านมืดดำ ทำให้ ไม่พบเจอ
ดึกแล้วเนอ หนอไฟ ไยมิมา

ดินสอ.ถือ มือค้าง แผ่นว่างเปล่า
วอนสาวเจ้า อย่าหงอย จงคอยท่า
ไม่เอานะ ปะหงับ หลับสองตา
พอเวลา ไฟแจ้ง แต่งกับใคร

เย็นยะเยือก เฮือกหนาว ร้าวดวงจิต
ยังครุ่นคิด วนเวียน เทียนหมดไส้
ความมืดเยือน เลือนลับ ดับแสงไป
รุ่งวันใหม่ จางปาง กลัวนางจร

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

นอนคิดถึงเพียงเจ้าสาวนครปฐม
แม่เอวกลมตาหวานใจสะท้อน
กลัวน้องลืมคนน้ำเค็มโฉมบังอร
หนุ่มเร่ร่อนคนซื่อชื่อเคียงเล

ในความมืดโหยหาแม่ตาหวาน
เกรงนงคราญลืมคิดถึงจิตไคว้เขว
กลัวใจน้องเลี้ยวคดเหมือนทางรถเมล์
ลืมเคียงเลชายหนุ่มลุ่มน้ำเค็ม

 

สาวนคร ขอเรียงร้อย ถ้อยแถลง
น้ำใจแจ้ง มิแห้งเหือด เลือดข้นเข้ม
มิลวงหลอก เลอะเลือน เตือนตัวเต็ม
ใจไม่เค็ม เหมือนบางคน มาบ่นครวญ

หายไปนาน พานพบ มาสบจ้อง
ไยขุ่นข้อง หมองหม่น ว่าคนสวน
เกรงแต่พี่ นี้หน่าย ใจเรรวน
ทำมาป่วน เบนเบี่ยง ชายเคียงเล

(ช่วงนี้"ดิน"บังเอิญติดธุระค่ะ หากการตอบล่าช้าขอพี่ๆทุกท่านกรุณาอภัยให้"ดิน"ด้วยนะคะ

"ดิน"

[D]

วันไฟดับจับต้องของสงวน
ช่างยียวนแทงใจดุจปลายเข็ม
แสนอวบอัดนะนี่มีเติมเต็ม
เจ้าของเค็มนักนั่นชักหวั่นใจ

ยั่วยวนกันจัดรู้ดูมันป่อง
คอยเมียงมองซิปคู่อยู่ตรงไหน
สองนิ้วรับจับรูดปรู๊ดทันใด
กระเป๋าใหม่แบงค์ฟ่อนหล่อนใส่มา

นิ้วชี้กับกลางคีบหนีบได้นั้น
คงหลายพันเหงื่อหยดรดเต็มหน้า
หล่อนจับมือทันใดหมายขู่ฆ่า
ขมึ-งทึงนัยน์ตาช่างน่ากลัว

ของสงวนกระเป๋านี้มีเงินอยู่
เตรียมลงตู้ฝากเงินเดินหาทั่ว
ไฟฟ้าดับไปนั้นพลันมืดมัว
จึงลดตัวลงนั่งเคียงข้างกัน.

ปล.ขมึ-ง ไม่ขีดคั่นจะออกมาเป็น ขมรึง

นพ
16ก.ย.55

ไฟดับแล้ว แจวเถอะพี่ หนีเข้ามุ้ง
เรื่องนังนุง เงินทอง ก่ายกองนั่น
โยนไว้ก่อน ข้างรั้ว ช่างหัวมัน
เงินเป็นตัน บ้านรก งกไปไย

ตอนมีไฟ ทำงานหนัก มิพักผ่อน
กายเหนื่อยอ่อน นอนพับ เผลอหลับใหล
ออมแรงอด หมดวัน ฟันฝ่าไป
เริ่มวันใหม่ กินอะไร ไม่มีตังค์

"ดิน"

[D]

 

ลมกระหน่ำ ฉ่ำฝน จนไฟดับ
ทนนั่งนับ ดวงดาว พราวสลอน
ป่านฉะนี้ คงพับ ร่างหลับนอน
อกรานรอน รำพึง คิดถึงเธอ

จุดเทียนไข ไฟสว่าง แค่กลางห้อง
สายตาจ้อง มองจอ รอเสนอ
ม่านมืดดำ ทำให้ ไม่พบเจอ
ดึกแล้วเนอ หนอไฟ ไยมิมา

ดินสอ.ถือ มือค้าง แผ่นว่างเปล่า
วอนสาวเจ้า อย่าหงอย จงคอยท่า
ไม่เอานะ ปะหงับ หลับสองตา
พอเวลา ไฟแจ้ง แต่งกับใคร

เย็นยะเยือก เฮือกหนาว ร้าวดวงจิต
ยังครุ่นคิด วนเวียน เทียนหมดไส้
ความมืดเยือน เลือนลับ ดับแสงไป
รุ่งวันใหม่ จางปาง กลัวนางจร

 

รพีกาญจน์ 59

อยากจะย้าย บ้านจัง อยู่ทางเหนือ
ช่างเหลือเชื่อ ฝนพราว ดาวสลอน
พี่ไฟดับ นั่งนับดาว มิหนาวร้อน
ดาวถาวร สวยล้ำ ประจำใจ

นครชัยศรี ฟ้าหม่น คราฝนพรำ
ดาวประจำ หายเกลี้ยง เพียง.เทียนไข
น้ำตาเทียน น้ำตาคน ปนกันไป
เลื่อนรินไหล แห้งกรัง ฝังรอยเทียน

"ดิน"

[สมนึก นพ]

ไฟดับแล้ว แจวเถอะพี่ หนีเข้ามุ้ง
เรื่องนังนุง เงินทอง ก่ายกองนั่น
โยนไว้ก่อน ข้างรั้ว ช่างหัวมัน
เงินเป็นตัน บ้านรก งกไปไย

ตอนมีไฟ ทำงานหนัก มิพักผ่อน
กายเหนื่อยอ่อน นอนพับ เผลอหลับใหล
ออมแรงอด หมดวัน ฟันฝ่าไป
เริ่มวันใหม่ กินอะไร ไม่มีตังค์
"ดิน"

เมื่อไฟดับเธอวอนนอนในมุ้ง
ทิ้งเรื่องยุ่งเอาไว้ในภายหลัง
กลายเป็นเรื่องดีอีนุงตุงตัง
รุ่งเช้ายังหลับไหลไหงเป็นงั้น

หล่อนมาปลุกลุกตื่นยังมึนงง
เกิดพลัดหลงมาได้อย่างไรนั่น
เห็นรอบตัวหลายอย่างเพราะกลางวัน
และแล้วหันเจอชายในภาพวาง

หยิบมาดูรู้ได้กายเย็นวาบ
ไม่ได้ทราบก่อนนาพาหม่นหมาง
มีสามีแล้วไยหมายอำพราง
ภาพมันอ้างอยู่นั้นว่าฉันใด

หล่อนหันยิ้มเอียงอายชายตาหว่าน
ทำปากหวานพูดมาวาจาใส
ภาพของน้องก่อนตัดคัดออกไง
เก็บภาพไว้ทรงจำความหลังมี

สาวแปลงเพศหรือนั่นอกฉันช้ำ
มาหลอกอำผมได้ทำไมนี่
เสียเชิงชายกรรมเก่าเศร้าฤดี
หล่อนรู้ทีปลอบใจได้ประโลม.


นพ
17ก.ย.55

[D]

เมื่อไฟดับเธอวอนนอนในมุ้ง
ทิ้งเรื่องยุ่งเอาไว้ในภายหลัง
กลายเป็นเรื่องดีอีนุงตุงตัง
รุ่งเช้ายังหลับไหลไหงเป็นงั้น

หล่อนมาปลุกลุกตื่นยังมึนงง
เกิดพลัดหลงมาได้อย่างไรนั่น
เห็นรอบตัวหลายอย่างเพราะกลางวัน
และแล้วหันเจอชายในภาพวาง

หยิบมาดูรู้ได้กายเย็นวาบ
ไม่ได้ทราบก่อนนาพาหม่นหมาง
มีสามีแล้วไยหมายอำพราง
ภาพมันอ้างอยู่นั้นว่าฉันใด

หล่อนหันยิ้มเอียงอายชายตาหว่าน
ทำปากหวานพูดมาวาจาใส
ภาพของน้องก่อนตัดคัดออกไง
เก็บภาพไว้ทรงจำความหลังมี

สาวแปลงเพศหรือนั่นอกฉันช้ำ
มาหลอกอำผมได้ทำไมนี่
เสียเชิงชายกรรมเก่าเศร้าฤดี
หล่อนรู้ทีปลอบใจได้ประโลม.


นพ
17ก.ย.55

ทำงานหนัก พักผ่อน นอนก่อนนะ
โถ! พี่จ๊ะ พี่จ๋า อย่าหักโหม
คราไฟดับ น้องนี้มอบ ปลอบประโลม
ดื่มน้ำโสม คลายเส้น เป็นยาไทย

ช่างสุขนัก ถักทอ คลอครองคู่
แต่แดรู้ อยู่แน่ แท้ซ่อนไว้
พอสว่าง ลืมตา มาทันใด
รองเท้า.ใส่ แทบไม่ทัน พี่ยันโครม

"ดิน"

[สมนึก นพ]

ขอโทษทีเถอะนะมาพลั้งเผลอ
กึ่งละเมอร้อนในดั่งไฟโหม
ฝันว่าเที่ยวภูเขาเข้ากระโจม
กอดประโลมกลางดึกนึกผีอำ

ตัวมันใหญ่มากมายหมายทับร่าง
ดูเก้งก้างหลอกต่อล่อให้ขำ
ทั้งแลบลิ้นปลิ้นตามากระทำ
จะกัดซ้ำที่หูดูกระไร

ด้วยความกลัวสุดขีดจึงกรีดร้อง
เสียงดังก้องจากฝันเริ่มหวั่นไหว
เฮือกสุดท้ายตัดสินก่อนสิ้นใจ
เท้าข้างขวายันไปได้เสียงดัง

กลายเป็นเจ้าหรือนั้นฉันบังอาจ
เกิดผิดพลาดอย่างไรมิได้หวัง
ความสัมพันธ์ไมตรีมีพินพัง
เหลือความหลังทิ้งไว้ให้อาดูร.

นพ
18ก.ย.55

[D]

โธ่!"พี่นพ" หลับฝัน สวรรค์เบี่ยง
ยันตกเตียง มาเนี่ย เดินเสียศูนย์
แรงฝันร้าย ไยพี่ ทวีคูณ
กลับบ้านจูน เคราเครื่อง ช่างเปลืองตัว

ต่อไปนี้ มิย่างกราย ให้เห็นหน้า
ยังโกรธา ไม่หาย เดินส่ายหัว
ทั้งมึนตึบ งงงัน  พลันน่ากลัว
ขอจากชัวร์ มิมัวรอ ขออำลา

"ดิน"