ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จันทวรรณ]

แล้วแดดก็วายเมื่อบ่าย-บ่าย
ไม้ร่ายยอดวีอยู่ไหว-ไหว
ฟ่อนเมฆลอยเลื่อนอยู่ไร-ไร
ความเหงาใหม่-ใหม่มาเยี่ยมเยียน

เหงาว่า...บ่ายแล้วหนอวันนี้
กระดาษเปล่ายังไม่มีสักข้อเขียน
เหงาว่า...บ่ายแล้วยังวนเวียน
เพ้อพร่ำไม่เปลี่ยนไม่ปรับปรุง

เหงาว่า...อยากเห็นดอกไม้บาน
แต่ที่เห็นเหี่ยวกร้านและยับยุ่ง
เหงาว่า...ฝังกายอยู่ในกรุง
แต่หัวใจหมายมุ่งท้องทุ่งนา

บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ
รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า
ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา
บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน

[เนิน จำราย]

แล้วแดดก็วายเมื่อบ่าย-บ่าย
ไม้ร่ายยอดวีอยู่ไหว-ไหว
ฟ่อนเมฆลอยเลื่อนอยู่ไร-ไร
ความเหงาใหม่-ใหม่มาเยี่ยมเยียน

เหงาว่า...บ่ายแล้วหนอวันนี้
กระดาษเปล่ายังไม่มีสักข้อเขียน
เหงาว่า...บ่ายแล้วยังวนเวียน
เพ้อพร่ำไม่เปลี่ยนไม่ปรับปรุง

เหงาว่า...อยากเห็นดอกไม้บาน
แต่ที่เห็นเหี่ยวกร้านและยับยุ่ง
เหงาว่า...ฝังกายอยู่ในกรุง
แต่หัวใจหมายมุ่งท้องทุ่งนา

บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ
รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า
ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา
บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน

สุขทุกข์คลุกเศร้าเคล้าผสม 
อาบลมห่มแดดแลเห็นหวัน
เจ่าจุกขลุกขลักบ้างเป็นบางวัน
คงคล้ายกันเพราะมนุษย์ไม่หยุดคิด
       
        ลูกแมงป่อง

[จันทวรรณ]

ขอบคุณครับที่มาร่วมปะ้ถ้อย
ข้าน้อยขอคารวะด้วยหัวจิต
บ่ายๆ เพ้อๆ บ้างน้อยนิด
ชีวิต โค้งสุดท้ายก่อนวายปราณ ^^

[จันทวรรณ]

เข้ามาอัพกลอนตัวเองวันเศร้าๆ
ปริบโปรยฝนหล่นเช้าเย้าแก้มหม่น
ลูกแมงป่องมาต่อเพียงหนึ่งคน
ในกลอนกลแผกหน้าทูไยมัน

[Prapacarn ❀]

เดี๋ยวเดี๋ยว..อย่าเพิ่งบ่น..ทนหน่อย
ค่อยค่อย..ช้าช้า..มาแล้วฉัน
แต่.ช้า.แต่..ทางไกลมาไม่ทัน
ทูไยมัน..เธอจ๋า..อย่าหน้างอ
 
แซมค่ะ

[panthong.kh]

ถ้าวันไหน ใจเศร้า เหงาชีวิต
จงทำจิต เบิกบาน หว่านสุขสันต์
อย่าเก็บตัว อยู่เดียว เสี้ยวคืนวัน
อาจบากบั่น ฤทัย ให้หมองตรม

ออกเที่ยวท่อง ล่องเรือ เหนือจรดใต้
ปืนเขาให้ ลืมทุกข์ มีสุขสม
สูดอากาศ ตอนเช้า เร้าอารมณ์
นอนตา-กลม สมใฝ่ ใจครื้นเครง
พันทอง
 

[จันทวรรณ]

เดี๋ยวเดี๋ยว..อย่าเพิ่งบ่น..ทนหน่อย
ค่อยค่อย..ช้าช้า..มาแล้วฉัน
แต่.ช้า.แต่..ทางไกลมาไม่ทัน
ทูไยมัน..เธอจ๋า..อย่าหน้างอ
 
แซมค่ะ

ขอบคุณครับพ้ม

[จันทวรรณ]

ถ้าวันไหน ใจเศร้า เหงาชีวิต
จงทำจิต เบิกบาน หว่านสุขสันต์
อย่าเก็บตัว อยู่เดียว เสี้ยวคืนวัน
อาจบากบั่น ฤทัย ให้หมองตรม

ออกเที่ยวท่อง ล่องเรือ เหนือจรดใต้
ปืนเขาให้ ลืมทุกข์ มีสุขสม
สูดอากาศ ตอนเช้า เร้าอารมณ์
นอนตา-กลม สมใฝ่ ใจครื้นเครง
พันทอง
 

ขอบคุณครับพ้ม

[พี.พูนสุข]

 

 บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ
รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า
ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา
บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน
    ยูไทมัน

  ไม่เชื่อ  ไม่เชื่อ  ว่าเบื่อหรอก
 มาบอก  มาหลอก  ไม่เห็นขัน
 มีโอ่ง  มีไห  รับประกัน
 แถรับขวัญ  รองหน้า  น้ำตาเทียม

 อย่า งง  อย่า งง   ตกลงไหม
 ทำใจ  ทำได้   อย่าอายเหนียม
 เลิกบ้า  เลิกบอ  *หนักกะเดียม
 เคยเสงี่ยม   ภาพลบ   สยบทู..

 
   
*หนักกะเดียม  คำอีสาน  หมายถึง  อาการที่ทำให้อยากหัวเราะ
               พี.พูนสุข     
 

[จันทวรรณ]

 บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ
รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า
ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา
บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน
    ยูไทมัน

  ไม่เชื่อ  ไม่เชื่อ  ว่าเบื่อหรอก
 มาบอก  มาหลอก  ไม่เห็นขัน
 มีโอ่ง  มีไห  รับประกัน
 แถรับขวัญ  รองหน้า  น้ำตาเทียม

 อย่า งง  อย่า งง   ตกลงไหม
 ทำใจ  ทำได้   อย่าอายเหนียม
 เลิกบ้า  เลิกบอ  *หนักกะเดียม
 เคยเสงี่ยม   ภาพลบ   สยบทู..

 
   
*หนักกะเดียม  คำอีสาน  หมายถึง  อาการที่ทำให้อยากหัวเราะ
               พี.พูนสุข     
 

เพราะ "พี" ไม่เปิดใจจึงไม่เชื่อ
พื้นที่ใจไม่เหลือให้รักอยู่
เพราะ "พี" ไม่เปิิดใจจึงไม่ดู
มีอีกใครเหงาอยู่ ณ ริมทาง

เขามิใช่นักรัก แค่นักฝัน
แอบมองจันทร์เรื่อเรืองอยู่ห่างๆ
อย่าใส่ใจเลย "พี" จงปล่อยวาง
โลกของเราแตกต่างกันเหลือเกิน