ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(พระอภัย)]

บ้านเมืองลุกเป็นไฟ   พระอภัยทำอะไร
ก็เดินไปปิดไฟ      หลับตาเข้านอนเลย

ตื่นขึ้นทำอะไร   ฮึ่มม!!!คนไทยอย่าอยู่เฉย
ปราญช์ท่านว่าเปรียบเปรย   อย่าเปิดเผยตนดีกว่า

จอมยุทธนั่งก๋งเหล้า   เเม้นยามเมาไม่ชักช้า
เกิดภัยใยลีล้า        หนีดีกว่าเรื่องการเมือง
(พระอภัย)   เรื่องนี้อภัยจะไม่ยุ่ง  เพราะภัยใช้ซัลซิลผมนุ่มสลวยเงางาม

[(พระอภัย)]

กลับคืนสู่ใจตน เวียนว่ายวนดุจไม้ไผ่
เเฝงธรรมมะละไม อย่างไรดูตามความนัย
ความว่าเเพ้ลมบน เพราะสูงจนเกินวิสัย
สูงกว่าแม่มีภัย ลดใบลงให้พอดี
ความเสงี่ยมเข้าท่า ยามลมมายังคงที่
เเม้นสูงเกินบอดี้ ย่อมงอบิ่นไร้ชิ้นส่วน
กอไผ่เมื่่อประสาน ช่วยต้านทานยามลมสวน
เเม้นลมหลายขบวน มิอาจจะกร่ำกราย
กิ่งไผ่เมื่อยังสด ย่อมงามงดไปทั้งสาย
เเต่ครั้นยามใกล้ตาย ก็โรยริน อนิจจัง
เป็นเหมือนชีวิตคน เเม้นเก่งมนต์เเขวนของขลัง
เมื่อปราณอ่อนกำลัง มรณังก็นั่งรอ
กิ่งไผ่บอกอะไร ตั้งแต่ใบไปถึงหน่อ
จากข้อเท้าถึงคอ เเฝงหลักธรรมมะธรรมโม
ธรรมชาติอย่างไร นำไปใช้ได้อักโข
กิ่งไผ่พร่ำพุทโธ จงเเผ่กิ่งโตในใจ
(พระอภัย)กลอนเเข่งวันนี้หัวข้อธรรมมะในใจ

[(พระอภัย)]

เดินให้สะดวกเถิดล๊วกพี่
ผมเกรงบารมีจนปวดฉี่
เชิญครับเชิญท่านรัฐมนตรี
ขับรถดีๆนะพ่อปีจอ

เห็นตัวใหญ่ไฉนผมกล้าสวน
เชิญพี่รวนคาถาหมาซะให้พอ
วันใดรถเสียหลักขับตกท่อ
ผมก็ขอให้สุขสมกะยมบาล

พี่ฉายาไอ้ปลาไหลไฟฟ้า
ดูทีท่าสมคำที่เล่าขาน
รูปร่างดีมีไขมันเป็นบริวาร
ได้พบพานถือว่าไม่เสียใจ

ขอให้พี่สุขใจในทางโค้ง
เเม้นทางโล่งจงเจอต้นไม้ใหญ่
หากขับเร็วให้พี่เบรกด้วยต้นไทร
จากพระอภัยขอให้พี่โชคดี
(พระอภัย) ฝากให้วัยรุ่นคนปากหมาที่ขับมอไซค์ผ่านตอนเย็น555

[(พระอภัย)]

เรียน อากาศ อาบน้ำ การเมือง

ปีสุดท้าย รายงาน ก็ถั่งโถม
บุกจู่่โจม โรมรัน เข้าฟันหัว
ใช้คำเกรด บอกขู่ ให้หวาดกลัว
จับกุมตัว วุฒิบัตร เป็นประกัน

เริ่มเข้าสู่ เหมันต์ ในธันว่า
ฝากชะตา สุดท้าย ที่ปลายขัน
เเม้นรบรา พม่า พวกรามัญ
มิสู้ เเม้ทัพขัน ประจันบาน

หากถ่ามว่า ทำนใย มิอาบน้ำ
บอกไปตาม ท่าที สถานการณ์
ว่าบ้านเมือง ตึงเครียด ควรเป็นงาน
ร่วมต่อต้าน ระบอบ ความเยือกเย็น

เราคนไทย ไทยเฉย ก็หาไม่
เเม้นมิได้ ร่วมขบวน ให้ท่านเห็น
ยังประท้วง เเสดง ความชัดเจน
คือขอเซ็น อาบน้ำ ไปอีกวัน
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

ถูกเวลาเเต่ผิดที่

ดึกสงัดไร้เสียงเเห่งสิงสา
ที่ป่าช้าเเห่งนั้นวันเข้าค่าย
ได้กลิ่นไอเเปลกๆรอบข้างกาย
มีผู้คนมากมายรายรอบเตนท์

ความหนาวเย็นเอ็นสะท้านใจหายเฮือก
เย็นยะเยือกทุกอณูนัดชูเส้น
เสียงย่ำนั้นดังถนัดอย่างชัดเจน
บริเวณที่ที่หนึ่งไม่ไกล้ไกล

เรามันนอนต่างถิ่นดินป่าช้า
คิดว่าเป็นพลาซ่าก็หาไม่
ทั้งหนาวเหน็บหนาวร้อนอยู่ภายใน
ทำอย่างไรดันตื่นผิดเวลา

ตั้งสติระงับความตระหนก
พักหนึ่งยกออกมาพร้อมความกล้า
กลั่นหายใจชะโงกเเลซ้ายขว้า
ไม่เห็นมีที่ท่าว่ามีคน

มืดไปหมดไม่เห็นเเม้เเต่เเสงไฟ
มีเเสงจัทร์์รำไรเเก้ขัดสน
ฉายสะท้อนเงาหลอนร้อนกมล
สัมผัสความวิกลยามวิกาล
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

รักระเหยโชยลมตามกระเเส
ทิศผันเเปรสุดเเท้เเต่ใจหญิง
ปากบ่นซ้ำทำนองของรักจริง
ใยนางมิหยุดนิ่งที่คนเดียว
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

ผมย่อมเป็น"ผม"ทั้งรูปโฉม
ให้เป็นโดมปกกรณ์คงมิง่าย
หากเปลี่ยนเเปลงเเสร้งตีพักตร์ยามทักทาย
ย่อมทำลายความเป็นตัวของตัวเอง
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

จำใจมา เพื่อเยาะเย้ย หรือสงสาร
หรือรำคาญ เเต่ติด ที่เชื้อสาย
คำลิโตน โพนทะนา ที่เเพร่งพราย
เจ็บเหลือหลาย กลั้นไห้ กลัวอายคน
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

นั่งทบทวนคำนวนค่าความสุข
เเสนสนุกสมวัยไร้กังขา
ใช้ชีวิตลิมิตเกินมาตรา
ตอนนี้หนาเรื่องกลุ้มสุ่มกะบาล

ชีวิตจริงไม่ใช่โดเรม่อน
ไม่มีเครื่องย้อนอดีตกาล
มีเเต่กระเป่าเก็บความจำของวันวาน
เเม้นเนิ่นนานยังขานร้องในใจ

เมื่อเราลงเรือลำเดียวกับเวลา
โดยสารนาวาโลดเเล่นไป
เดินทางสู่มหรรณพที่ยาวไกล
สิ่งใหม่ๆคือสิ่งต้องเผชิญ

อาจเจอมรสุ่มหรือคลื่นยักษ์
พบประจักษ์ความรักโดยบังเอิญ
เจออุปสรรค์ตลอดเส้นทางเดิน
อย่าเคอะเขิลตั้งรับให้ฉับไว
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

สอบจอหงวน เฟ้นหา หัวกระทิ
คนชอบติ มองหา ขอผิดพลาด
ซื้ออาหาร เลือกหา สิ่งที่ขาด
ประเทศชาติ ต้องการ ความปรองดอง
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

รวยเกินก็ ไม่ดี ถูกปล้น
ถ้ายากจน คนเขา เมาท์นินทา
อารมณ์ดี ทั้งวัน หาว่าบ้า
หล่อเกินหน้า ยังโดนไล่ ออกประเทศ
(พระอภัย)
 

[(พระอภัย)]

ตึก!  ตึก!  ตึก!   ใจเต้น   เป็นจังหวะ
เมื่อประทะ   กับเธอ  คนที่ใช่
มิอาจละ   สายตา  ในทันใด
เหมือนหัวใจ     ลางาน   ประมาณหนึ่ง
(พระอภัย)
 

[(พระอภัย)]

ลมพัดตึง ยังถึง ภูกระดึง
ลมคิดถึง ถึงเธอ บ้างไหม
ฝากฮ อร์ริเครน เบนลม คิดถึงไป
มอบคิดถึง ลูกใหญ่ ส่งให้เธอ

จากคนฝั่ง กระนี้ ให้กระโน้น
วอนอย่าโยน ตอกย้ำ ความพร่ำเพ้อ
หากกลับใจ หลงรัก คนมักเซอ
พร้อมเสนอ จรดปากกา สัญญาใจ

หากติดใจ คลั่งไคล ในลีลา
อาจขยาย สัญญา ออกก็ได้
แม้นเธอบั่น หั่นค่าเหนื่อย ช่างประไร
พระอภัย ขอแค่ได้ ลงตัวจริง
(พระอภัย) 

[(พระอภัย)]

หากไปมัว กลัวตะวัน ในยามส่าง
กับอาการ เมาค้าง ของวันใหม่
ก็คงไม่ มีวัน จะเข้าใจ
ความรื่นรมย์ สมใน ไหสุรา
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

นิราศชุมชนบ้านท่าเดื่อ^^

ท่ามะเดื่อ เหลือเเต่ ท่ามะโด่
ทิ้งต่อโผล่ ไว้เป็น อนุสรณ์
บ้านดอนขี อาจเหลือ เเต่ดอนขอน
ให้อาลัย อาวรณ์ ตามเวลา
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

เรื่องบางเรื่อง มิควร ไปฝักใฝ่
เพราะทำให้ ไขว้เขว ไม่เข้าท่า
หญิงสาวงาม สคราญดุจ บุษบา
ทำอาชา ขาตาย มาหลายตัว
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

อันพิษไข้ ยังหาย ไม่คลายฤทธิ์
เรื่องกลุ้มจิต ยังสุ่ม ให้รุ่มร้อน
ดุจยักษี ถูกปี่ โรธกร
จะอุทธรณ์   ได้ไซร์  อย่างไรดี
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

ไม่จีรังยั่งยืนบนพื้นดิน
ล้วนต้องสิ้นจักถวิลสิ่งใดหนา
วันเเละคืนกัดกินกาลเวลา
เหลือเพียงอตีตาให้อาลัย
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

ไม่ศึกษา ไหนเลย จะรู้เเจ้ง
ปัญญาเเทง ปัญหา ก็ไม่เข้า
เมื่อไม่รู้ ไม่ปฎิบัติ ไม่ขัดเกลา
เเล้วจะเอา อะไร ในวิชา
(พระอภัย)

[(พระอภัย)]

รับลมอ่อนนอนละเห่ให้เปล้ไกว
ภาพเธอเคลื่อนไหวใต้เงาม่าน
สำอางดุจนางโรมโฉมสคาญ
เปิดหน้าต่างสักบานนะงามงอน
(พระอภัย)   ถึงสาวข้างบ้าน^^