| 03 กันยายน 2012, 07:14:PM |
|
สุนันยา
|
 |
« เมื่อ: 03 กันยายน 2012, 07:14:PM » |
 ชุมชน
|
****สี่ปีแล้วนะคะ????****
เทพเจ้าแห่งกาลแม้ผ่านพ้น
สี่ปีดลดวงแด มิแปรผัน
ตั้งแต่เริ่ม ผูกสมานสานสัมพันธ์
ร่วมสร้างสรรค์เส้นทางเชื่อมหว่างใจ
มีเราเรียง เคียงปอง ประคองมั่น
อยู่ร่วมฝัน วันชื่น คืนสดใส
แม้นร้อนหนาว คราวร้าง ต้องห่างไกล
แต่มิได้ เปลี่ยนไป ไกลแรมรอน
อยากซอนซบกับไหล่เทียบใจพัก
อยากสานรักสนิทในไม่ถ่ายถอน
อยากดูแลเคียงหมายคลายร้าวรอน
อยากแนบกลอนฉะอ้อนรับกับดวงมาน
เนิ่นนานนักแนบแน่นดุจแผ่นผา
รจนาวาดไว้ ให้หวิวหวาน
เริงรมย์เร้าเคล้าคลอพะนอนาน
ไร้จำกัดขอบกาลนิรันดร.....
"สุนันยา"
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, blues, --ณัชชา--, บ้านริมโขง, ไร้นวล^^, บูรพาท่าพระจันทร์, ดุลย์ ละมุน, D, รพีกาญจน์, รการตติ, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, saknun, พี.พูนสุข, panthong.kh, ค.คนธรรพ์, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 04 กันยายน 2012, 06:17:AM |
|
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 04 กันยายน 2012, 06:17:AM » |
ชุมชน
|
หลายพรรษาว่าวอนอ้อนถวิล
กลั่นจากจินต์ระบิลเห็นเป็นอักษร
สื่อประสงค์จำนงผ่านบทกานท์กลอน
เพื่อหวังวอนอ้อนอ่านสำราญรมย์
บางครั้งเศร้าเหงาสลดปรากฏแจ้ง
เสมือนแสร้งแกล้งให้ฤทัยขม
แต่ความจริงสิงอกให้ตกตรม
ร่ำระงมพรมผ่านสื่อสารมา
ยามมีสุขสนุกสนานเบิกบานจิต
ก็ลิขิตชีวิตชื่นรื่นหรรษา
ผู้ใดเห็นเป็นประจักษ์ในอักษรา
ก็พลอยพาอุราสุขไปทุกคน
เมื่อดวงมานประสานกลอนอักษรจด
ได้ปรากฏรดร่ำดั่งฉ่ำฝน
ไหลรินอาบซาบซ่านบันดาลดล
ซึ้งกมลสนเท่ห์เสน่ห์กานท์... 
" บูรพ์ "
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, สุนันยา, ดุลย์ ละมุน, D, รพีกาญจน์, รการตติ, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, saknun, อริญชย์, บ้านริมโขง, ไร้นวล^^, พี.พูนสุข, ไพร พนาวัลย์, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
| 04 กันยายน 2012, 08:41:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 04 กันยายน 2012, 08:41:AM » |
ชุมชน
|
หลายพรรษาว่าวอนอ้อนถวิล
กลั่นจากจินต์ระบิลเห็นเป็นอักษร
สื่อประสงค์จำนงผ่านบทกานท์กลอน
เพื่อหวังวอนอ้อนอ่านสำราญรมย์
บางครั้งเศร้าเหงาสลดปรากฏแจ้ง
เสมือนแสร้งแกล้งให้ฤทัยขม
แต่ความจริงสิงอกให้ตกตรม
ร่ำระงมพรมผ่านสื่อสารมา
ยามมีสุขสนุกสนานเบิกบานจิต
ก็ลิขิตชีวิตชื่นรื่นหรรษา
ผู้ใดเห็นเป็นประจักษ์ในอักษรา
ก็พลอยพาอุราสุขไปทุกคน
เมื่อดวงมานประสานกลอนอักษรจด
ได้ปรากฏรดร่ำดั่งฉ่ำฝน
ไหลรินอาบซาบซ่านบันดาลดล
ซึ้งกมลสนเท่ห์เสน่ห์กานท์...
" บูรพ์ "
สี่ปีแล้ว แผ้วถาง ทางอักษร
ทั้งร้าวรอน อ้อนพร่ำ ถึงฉ่ำหวาน
เฝ้าเพียรร้อย ถ้อยคำให้สำราญ
ด้วยรักรส บทขาน งานกวิน
อ่อนด้อยด้วย ความรู้ ไร้ครูสอน
ได้แต่วอน ผู้ชำนาญ สื่อสาส์นศิลป์
ช่วยแนะเตือน เยือนดู อยู่อาจิณ
หวังได้ริน เรียงร่าย ใส่ใจจำ
แม้นถูกหยัน งานไร้ ซึ่งไหลลื่น
ยังคงยืน หยัดอยู่ ให้ดูขำ
เขียนด้วยใจ ใส่ลง ตรงน้ำคำ
เป็นลำนำ คนเหงา คละเคล้าไป
เทพเจ้าแห่งกาลแม้ผ่านพ้น
ยังส่งผล ในรัก มิผลักไส
รักอักษร กลอนกานท์ สานสายใย
เป็นเพื่อนใจ ยามเรา ต้องเศร้าตรม...
“สุนันยา”
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดุลย์ ละมุน, D, รพีกาญจน์, รการตติ, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, บ้านริมโขง, ไร้นวล^^, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 04 กันยายน 2012, 10:46:AM |
|
รการตติ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 04 กันยายน 2012, 10:46:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, panthong.kh, ยามพระอาทิตย์อัสดง, saknun, อริญชย์, บ้านริมโขง, Music, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, D, ไร้นวล^^, ไพร พนาวัลย์, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 04 กันยายน 2012, 11:25:AM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 04 กันยายน 2012, 11:25:AM » |
ชุมชน
|
ช่วงเวลา ผ่านมา ห้าปีเศร้า
เรื่ิองของเขา มากมาย ขยายหนี
ไม่ยอมรับ ปรับใจ ให้ดูดี
ผ่านสี่ปี ก็แล้ว แห้วเหมือนเดิม
มีบ้างไหม หัวใจ ไม่หยุดเต้น
นั้นก็เป็น ความดี ที่คอยเสริม
ให้ฮึดสู้ ตลอด ต่อยอดเติม
มาช่วยเพิ่ม ชีวิต คิดต่อไป
วันเวลา ล่วงเลย ไม่เคยเปลี่ยน
จะหมุนเวียน กี่ครั้ง ยังไม่สาย
รักมีมาก บ่อยคน จนตาลาย
แต่สุดท้าย หนึ่งเดียว เหลียวแลคุณ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, สุนันยา, รการตติ, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Music, รพีกาญจน์, ไร้นวล^^, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, D, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 04 กันยายน 2012, 12:55:PM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 04 กันยายน 2012, 12:55:PM » |
ชุมชน
|
สี่ปีจบปริญญา..แล้วว่าไหม
สี่ปีใน บ้านกลอน เหมือนตอนประถม
เริ่มหัดเขียน ก-กา เหมือนมางม
เริ่มหาปมชีวิต..ลิขิตกานท์
แล้วนับจาก วันนี้ กี่ปีเล่า
ที่ขวัญเจ้าต้องเพียรเรียนสื่อสาร
กี่เหลี่ยมคูต้องรู้สู่ดวงมาน
กี่คำหวานที่หวังตั้งตาคอย
นับจากวันเป็นปีที่สังขาร
ต้องอยู่ต้านปรารถนามาเอื้อมสอย
เปลี่ยนเลขหลัก หักฝัน มันหลุดลอย
ความสาวคล้อยถอยลงปลงอนิจจัง
สี่ปีผ่าน อาการเป็นไงบ้าง
มีความต่างใดเช่นเป็นความหลัง
เจอคู่รักสลักสองฉลองยัง?
หรือคือนั่งจับเจ่า..เหงาเหมือนเคย..
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, รพีกาญจน์, รการตติ, สุนันยา, อริญชย์, saknun, ไร้นวล^^, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, D, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 04 กันยายน 2012, 01:51:PM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 04 กันยายน 2012, 01:51:PM » |
ชุมชน
|
ดีใจ ที่จบ ปอสี่
เดิมที จะต่อ ปอห้า
แต่พลัน มารดา จากลา
หวังท้า จะเรียน หมดไป |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, อริญชย์, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, สุนันยา, D, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ก้าวแรกฯ..., รพีกาญจน์, รการตติ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 04 กันยายน 2012, 04:59:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 04 กันยายน 2012, 04:59:PM » |
ชุมชน
|
กระจกส่อง ต้องผิว และคิ้วแก้ม
หน้าแฉล้ม เนื้อนวล ชวนหลงใหล
ก็หน้าฉัน หน้านั้น หน้าพันธุ์ไทย
จึงตั้งใจ จำเรียงร้อย ถ้อยกานท์งาม
DNA ในเลือด ล้างไม่ได้
และหัวใจ ก็เต้น เป็นสยาม
เสียงที่พูด พร่ำโคลง ทุกโมงยาม
ก็คือความ บากบั่น บรรพชน
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
| 05 กันยายน 2012, 06:30:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 05 กันยายน 2012, 06:30:AM » |
ชุมชน
|
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 05 กันยายน 2012, 08:36:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 05 กันยายน 2012, 08:36:AM » |
ชุมชน
|
สี่ปีจบปริญญา..แล้วว่าไหม
สี่ปีใน บ้านกลอน เหมือนตอนประถม
เริ่มหัดเขียน ก-กา เหมือนมางม
เริ่มหาปมชีวิต..ลิขิตกานท์
แล้วนับจาก วันนี้ กี่ปีเล่า
ที่ขวัญเจ้าต้องเพียรเรียนสื่อสาร
กี่เหลี่ยมคูต้องรู้สู่ดวงมาน
กี่คำหวานที่หวังตั้งตาคอย
นับจากวันเป็นปีที่สังขาร
ต้องอยู่ต้านปรารถนามาเอื้อมสอย
เปลี่ยนเลขหลัก หักฝัน มันหลุดลอย
ความสาวคล้อยถอยลงปลงอนิจจัง
สี่ปีผ่าน อาการเป็นไงบ้าง
มีความต่างใดเช่นเป็นความหลัง
เจอคู่รักสลักสองฉลองยัง?
หรือคือนั่งจับเจ่า..เหงาเหมือนเคย..
"บ้านริมโขง"
มองย้อนวัน ผ่านห้วง ช่วงอดีต
ที่เขียนขีด กรีดคำ เพื่อนำเผย
ภาษาฝัน ลานอักษร คราอ้อนเอย
นำเปรียบเปรย สูม่าน ขัวญกวี
ยังเตาะแตะ ไต่เต้า เฝ้าใฝ่หา
ปรารถนา พารื่น ชื่นฉวี
แม้ผ่านกาลนานเนิ่น เกินสี่ปี
ยังคงมี ใจคล้อง สนองกานท์
ไม่วางแปรน เป้าหมาย ให้สูงส่ง
หวังเพียงลง อักขรา มาสื่อสาร
เป็นงานศิลป์ รินรัก สลักมาน
มีทั้งหวาน คลอเคล้าอีกเศร้าตรม
สี่ปีผ่าน อาการ ยังรานร้าว
คงความสาว สคราญ สำราญสม
ไร้คู่หมาย เคียงมาน ยังซานซม
แต่อารมย์ สร้างฝัน นี้มั่นคง...
“สุนันยา”
 |
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 05 กันยายน 2012, 08:55:AM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 05 กันยายน 2012, 08:55:AM » |
ชุมชน
|
ช่วงเวลา ผ่านมา ห้าปีเศร้า
เรื่ิองของเขา มากมาย ขยายหนี
ไม่ยอมรับ ปรับใจ ให้ดูดี
ผ่านสี่ปี ก็แล้ว แห้วเหมือนเดิม
มีบ้างไหม หัวใจ ไม่หยุดเต้น
นั้นก็เป็น ความดี ที่คอยเสริม
ให้ฮึดสู้ ตลอด ต่อยอดเติม
มาช่วยเพิ่ม ชีวิต คิดต่อไป
วันเวลา ล่วงเลย ไม่เคยเปลี่ยน
จะหมุนเวียน กี่ครั้ง ยังไม่สาย
รักมีมาก บ่อยคน จนตาลาย
แต่สุดท้าย หนึ่งเดียว เหลียวแลคุณ
หลายเรื่องเล่าผ่านกลอน ดั่งย้อนบอก
ทุกอย่างออก จากใจ เสริมไออุ่น
มีทั้งขม ตรมมานหวานละมุน
เป็นน้ำขุ่น น้ำใส ระบายวาง
รักผิดทาง ถางถาก ลำบากจิต
ร่ายลิขิต กลอนเหงา เขาเมินหมาง
มีบางตอน อ้อนออด พลอดอำพราง
ระบายทาง อักษร กลอนนำพา
บางครั้งเกิด น้อยใจ ใครคนหนึ่ง
แอบคิดถึง พึงร้อย ถ้อยคำหา
ส่งคำรัก ฝากขาน กาลเวลา
ซ่อนน้ำตา คราเหงา...เคล้าเพลงกานท์...
"สุนันยา"
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 05 กันยายน 2012, 02:39:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 05 กันยายน 2012, 02:39:PM » |
ชุมชน
|
กระจกส่อง ต้องผิว และคิ้วแก้ม
หน้าแฉล้ม เนื้อนวล ชวนหลงใหล
ก็หน้าฉัน หน้านั้น หน้าพันธุ์ไทย
จึงตั้งใจ จำเรียงร้อย ถ้อยกานท์งาม
DNA ในเลือด ล้างไม่ได้
และหัวใจ ก็เต้น เป็นสยาม
เสียงที่พูด พร่ำโคลง ทุกโมงยาม
ก็คือความ บากบั่น บรรพชน
เห็นด้วยถ้อย นิยม คำคมลึก
บอกสำนึก ความใน ไร้สับสน
ด้วยรักบท กวี ดั่งมีมนตร์
ส่งเป็นผล ดลให้ ใจผูกพัน
จึงโยงสาย ใยรัก สลักเอื้อ
มีไว้เพื่อ โคลงกลอน อักษรฝัน
ถุกวจี มีพร้อม น้อมจำนรรจ์
ถ้อยรังสรรค์ มั่นคง ตรงกวี...
"สุนันยา"
 |
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 05 กันยายน 2012, 03:45:PM |
|
saknun
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 05 กันยายน 2012, 03:45:PM » |
ชุมชน
|
จะตามติด สี่ปี ที่ให้หลัง
รวมพลัง ตั้งจิต คิดวิถี
หาทางแก้ มนตรา พาพิธี
ดำเดินหนี ความช้ำ ตำหัวใจ
จะเรียงร้อย ถ้อยพจน์ รดคำหวาน
ให้มันซ่าน ผ่านคำ นำสมัย
ถึงผู้อ่าน กลอนกานท์ สำราญใจ
เริ่มบทใหม่ ห้าปี หนีคนลวง
หลายครั้ง หลายคน ล้วนปนเศร้า
หลายเรื่องเล่า หลายความ นิยามหลวง
ค้นพบรัก ไม่จริง ยิ่งน่าห่วง
หรือเพราะดวง ของเรา ไม่เข้าทาง |
|
|
|
|
| 06 กันยายน 2012, 10:46:AM |
|
|
|
|
