ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

ชีวิตควายอดอยากหยุดลากคราด
ดูประหลาดทุยเหงาเฝ้าทอดถอน
เห็นกองฟางดูไปคล้ายกองฟอน
จะออดอ้อนเอี้ยงก็หายไปไกลลับ

ท้ายหมู่บ้านอลอึงคะนึงก้อง
เสียงโห่ร้องฆ้อง..เกราะ..คนเคาะกรับ
หัวขบวนตั้งแถวเป็นแนวรับ
คนเขาจับนังวิฬาร์บูชาพรหม

เสียงแง๊ว..แง๊ว สะบัด..หัวฟัดหัวเหวี่ยง
ตะข้องเอียงน้ำซ่าแมวด่าขรม
หนาวจนสั่นแดดร่มน้ำพรมลง
แมวแสนงงทำอะไร..หนูไม่รู้

ถามเจ้าทุย..เป็นยังไงอยู่ในคอก
ไม่ต้องออกไถนา..กับย่า-ปู่
ทุยส่ายหัว..ท่าจะแย่ผอมแน่ตรู
ยังไม่รู้กินอะไร..ฟางไม่มี

แซมค่ะ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ทุยอดฟางร้างหญ้าสิ้นฟ้าฝน
เทพไม่ดลผลผลิตผิดวิถี
ผืนดินแล้งแห้งสลดหมดปถพี
ยากด้นหนีที่ใดไม่ต่างกัน

ใช้แมวน้อยคอยนางมาสร้างฝน
ประทานชลหล่นหลากจากสวรรค์
ถึงคราวทุยลุยนามีหญ้าพลัน
ทุ่งเขียวครันขวัญมาเพราะสาชล

แต่อนาถวาสนาชะตาเอี้ยง
ป่าหมดเกลี้ยงสิ้นไร้ซึ่งไพรสณฑ์
เอี้ยงสิ้นไร้ไพรบ้านสำราญตน
จะบอกคนแห่อะไรให้ป่าคืน...

"  บูรพ์  "


 

[อริญชย์]

           ควายดำรำพัน

หลายพันปีที่ควายได้ช่วยไถคราด
เคยองอาจเล็มหญ้าเลาะป่าเขา
มีชื่อเสียงเกรียงไกรอยู่ไม่เบา
ทุกค่ำ-เช้าเทียวทุ่งผดุงแดน

จงเอ็นดูหมู่ควายน้อย อย่าปล่อยทิ้ง
คิดถึงสิ่งทำยามยากลำบากแสน
เพลงท้องนา ควาย พิณ คู่ดินแดน
อีกรำแคน  เรื่องควาย บรรยายมา

บัดนี้ควาย น้ำตาริน  ทุกถิ่นฐาน
ใจสะท้าน ห่วงนาดอน และฟ่อนหญ้า
ไถคราดพัง  สุดร้าวราน จากบ้านนา
เข้าโรงฆ่า ตายแท้ อย่างแน่นอน

หลายพันปีที่ควายทุยเดินลุยทุ่ง
แววเรืองรุ่งจนสมญาว่า “กาสร”
อีก “มหิงส์” เลื่องชื่อลือขจร
แล้วร้าวรอนโรยราเป็น “กระบือ”

แสนเสียดายเรื่องราวครั้งเก่าโน้น
ต้องถูกโค่นให้กำสรดด้วยรถซื้อ
เหลือเพียงซากเศษเขาให้เล่าลือ
ว่า นี่คือ เหล่าฝูงควาย เคยช่วยคน!ฯ

                             อริญชย์
                           ๓/๙/๒๕๕๕

-ขอบคุณ คุณมะแซม ที่ให้แนวคิดในการแต่งกลอน “ทุยดำรำพัน”
-ขอบคุณทำนองเพลง “ไทยดำรำพัน” ที่ช่วยในการเดินจังหวะกลอน



 

[--ณัชชา--]

ควายมีกรรมซ้ำซากลำบากแท้
ชีพเจียนแย่ไร้สุขไปทุกหน
คราวที่ต้องหนีตายควายดิ้นรน
ได้เจอคนใจดีมีเมตตา

เขาช่วยซื้อชีวิตอิสระ
ก็หวังจะพ้นทุกข์ไม่ถูกฆ่า
ส่งเลี้ยงศูนย์อนุรักษ์พักพึ่งพา
อนิจจาควายด่อนถูกต้อนไป

ลงข่าวกันคึกโครมต่างโหมแห่
เจ้าของแลร้องกู่ควายอยู่ไหน
ข่าวว่าไปเมืองจีนจากถิ่นไทย
เลยร้องไห้โศกาตาหูบวม

--ณัชชา--

 

[ปู่ริน]

           ควายดำรำพัน

แสนเสียดายเรื่องราวครั้งเก่าโน้น
ต้องถูกโค่นให้กำสรดด้วยรถซื้อ
เหลือเพียงซากเศษเขาให้เล่าลือ
ว่า นี่คือ เหล่าฝูงควาย เคยช่วยคน!ฯ

                             อริญชย์
                           ๓/๙/๒๕๕๕

-ขอบคุณ คุณมะแซม ที่ให้แนวคิดในการแต่งกลอน “ทุยดำรำพัน”
-ขอบคุณทำนองเพลง “ไทยดำรำพัน” ที่ช่วยในการเดินจังหวะกลอน


 

ฝนโปรยปรายชุ่มฉ่ำนำความสุข
ควายนอนซุกลอยคอทนรอฝน
เฝ้าแหงนคอรอคอยจนทุกข์ทน
ความหมองหม่นช้ำอก..เพราะตกงาน

หลายปีผ่านงานหายควายนอนเศร้า
แสนปวดร้าวน้ำตาร่วง..ห่วงลูกหลาน
ไม่ทำไร่ไถนาเหมือนวันวาน
อยู่กับบ้านเลี้ยงไว้ขายตายแน่นอน

เมื่อมีโครงการพระราชดำริฯ
มูลนิธิชัยพัฒนามาให้สอน
อบรมกระบือทำนาเกษตรกร
ตั้ง"โรงเรียนกาสรกสิวิทย์"

แสนดีใจควายได้เรียนเพียรศึกษา
เรียนให้ได้  "ปริญญา" ฮะ..ฮ้า ตามสิทธิ์
ต้องขายนา..ส่งควายเรียน..เพื่อชีวิต
ควายขอสิทธิ์..เข้าสภา..(โจ๊ก)..ทำหน้าที่ควาย

                                    ริน ดอนบูรพา
                                         ๓ ก.ย. ๕๕

[yaguza]

เจ้าควายด่อน ดีใจ ได้ไปนอก
ไม่ต้องบอก ก็รู้ อยากดูส้วม
ฟังแต่เขา กล่าวคำ มันกำกวม
เลยไปร่วม สังเกตุ ดูเหตุการณ์

ฟังควายดำ รำพัน มันน่าเศร้า
เรื่องของเขา พูดมา น่าสงสาร
เพราะบัดนี้ ควายดำ คือตำนาน
ให้ลูกหลาน ศึกษา ว่านี่ควาย



.....ยากูซ่า......