ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

      ป่าเขาลำเนาไพร

พฤกษชาติเขียวงามอร่ามหล้า
เทือกภูผาโตรกธารแวววารใส
งามเฉิดฉันบานคลี่มาลีไพร
เรืองวิไลดวงสุรีย์สาดสีทอง

หริ่งเรไรบรรเลงบทเพลงฝัน
นกรำพันเพลงมาจากป่าก้อง
ชะนีกู่ครวญคร่ำรับทำนอง
กระรอกมองผลไม้ตะกายพลัน

เย็นสดชื่นสายลมพัดพรมพลิ้ว
ใบไม้ปลิวเคว้งดั่งหมุนกังหัน
หอมไอดินกลิ่นหญ้าแห่งอรัญ
สุขสวรรค์พงไพรหาใดปาน

รุ้งน้ำค้างเพชรไสวบนใบหญ้า
พร่างพราวตายองใยอำไพผ่าน
รวงผึ้งย้อยยอดผาสวยตระการ
หยาดน้ำหวานชวนฝันนิรันดร

จิ้งเหลนหลบซ่อนกายเลื่อมพรายเกล็ด
งามดอกเห็ดเกิดใหม่บนไม้ขอน
กิ้งกือน้อยมุ่งมั่นต่างสัญจร
มดแรมรอนมาใกล้ด้วยหมายตา

พฤกษชาติมีคุณค่ามหาศาล
แหล่งอาหารสรรพสิทธิ์ชีวิตป่า
มนุษย์ชนเป็นเผ่าหนึ่งที่พึ่งพา
สุขอุราทุกวันคืนแสนรื่นรมย์ ฯ

                      อริญชย์
                   ๒๗/๔/๒๕๕๕

 

<a href="http://www.youtube.com/v/vMgs2ADgnb8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/vMgs2ADgnb8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[--ณัชชา--]

หากอยู่แบบพึ่งพาป่า คน สัตว์
ย่อมชี้ชัดเฉพาะดูเหมาะสม
ธรรมชาติไหนอื่นน่าชื่นชม
คงอุดมสมบูรณ์เกื้อกูลกัน

แต่นี่คนเห็นแก่ตัวชั่วซ้ำซาก
คิดโลภมาก อยากมี นี่ โน่น นั่น
ไม่เคยพอหลงผิดคิดพัวพัน
แต่ละวันตั้งหน้า หาทางโกง

natcha

 

[yaguza]

ถ้าอยู่อย่าง พอเพียง หาเลี้ยงปาก
ไม่ลำบาก ถึงขั้น ควันโขมง
ชีวิตคน เรานั้น มันบ่ายโมง(ไม่เที่ยง)
จะอยู่โยง ทู่ซี้ สักกี่วัน

จะโกงกิน ทำไม ให้เขาด่า
ถูกตราหน้า รังเกียจ คนเหยียดหยัน
ตกนรก หมกไฟ บรรลัยกันต์
รับโทษทัณฑ์ ของกรรม ที่ทำมา


......ยากูซ่า......

[ลมหนาว]

ณ แดนดงพงไพรกว้างไพศาล         
ช่างตระการตาแท้แลเหมาะสม     
ไกลลิบลิ่วทิวเขาเคล้าหมอกพรม   
ดูรื่นรมย์งามตาพาเพลิดเพลิน
           
พฤกษานานาพรรณลาวัลย์นัก       
มีพร้อมพรักเบ่งบานลานโขดเขิน   
เขียวชอุ่มชุ่มชื่นดาษดื่นเกิน         
ช่างงอกงามจำเริญเพลิดเพลินใจ

สารพัดสัตว์ป่านาชนิด
หลายชีวิตพำนักพักอาศัย
คือแดนดินถิ่นดงบ้านพงไพร
สัตว์น้อยใหญ่เริงร่ามาช้านาน

มวลวิหคผกผินโบยบินร้อง
ดังแซ่ซ้องจำเรียงเสียงประสาน
ดั่งเพลงมนต์ดนตรีคีตกานท์
จรรโลงใจชื่นบานสำราญจริง

สายน้ำไหลใสเย็นกระเซ็นซ่าน   
ดังกังวานไพเราะเสนาะยิ่ง           
ระริกริ้วพลิ้วล่องฟูฟ่องอิง             
หลากไหลดิ่งคดเคี้ยวเลี้ยวไปมา

ธรรมชาติดาษดื่นผืนไพรสณฑ์
วอนผู้คนปกปักควรรักษา
ความเกลียวกลมสมดุลมากคุณค่า
โปรดจงอย่าล่วงล้ำผลาญทำลาย



ลมเพลมพัด