ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

พ่อ-แม มีลูกชายคนเดียว รักดั่งดวงใจ
สองชีวิตคอยตามใจ
ลูกชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ เก่งจังลูกจ๋า

เติบโตมาเขาชี้กาเป็นไก่
ไม่ยอมรับใคร
ชี้ควายให้เรียกวัว...โอ้อนิจา

สองยายตาเฒ่ารำพึง โอ้ลูกเรานี่หวา
นานเท่าใดจะเห็นกาเป็นกา
เพระที่ผ่านมาเหมือนมันไม่มีตาเลยหนอลูกตรู...

ชายหนุ่มยังคงเสาะหา
สาวกผู้ยอมรับเขา ชี้นกเป็นไก่ ชี้หมาเป็นแมว
โดยไม่เปิดใจยอมรับรู้ซึ่งความเป็นจริง

ว่าจะเขียนเป็นกลอนเลยขี้เกียจซะ คนที่ผมว่ายังมีให้เห็นในสังคมทั่วไปและน่าสงสารมากครับผม ผมอนุญาติให้นำโครงเรื่องนี้ไปแต่งต่อได้ แต่อย่าลืมให้เครดิด หุหุ

[panthong.kh]

ลูกของใคร กันนั่น แสนหวั่นจิต
จะเอาผิด ที่ใคร ไยว่าฉัน
โทษแม่พ่อ หรือไร ไม่ว่ากัน
คิดยิ่งหวั่น พ่อแม่ แน่สปอย

ขืนชี้นก เป็นไก่ ไหวไหมนี่
ชี้ยายชี เป็นเถร เวรสักหน่อย
ชี้นายสิบ ที่เห็น เป็นนายร้อย
ชี้นายพล ยศถอย แค่ร้อยตรี

โตขึ้นมา ต้องตั้ง สำนักให้
เป็นหมอดู เกรียงไกร ไร้สุขี
คงโจษจัน ทั่วทั้ง ปฐพี
ย้ายสำนัก หลบลี้ หนีไม่ทัน
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


หากตามใจให้เกินจนเพลินหลง
กรรมจะส่งลงทัณฑ์สิ้นหรรษา
จากลูกแก้วแวววาวพร่างพราวตา
กลับไร้ค่าพร่าหมองหมดยองใย

มีเพียงหนึ่งพึงตระหนักรักให้ถูก
เหมือนวัวผูกลูกตีชี้ทางใส
ดุจไม้อ่อนสอนสั่งได้ดั่งใจ
กล้าแกร่งไปให้ประจักษ์จะหักกลาง...

"  บูรพ์  "