ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

ร่ายสุภาพ

*  ยามเย็น เห็นฟ้าทอง     เรืองรอง ธรรมชาติสวย
รุ่มรวย ด้วยสรรพสิ่ง          กิ่งก้าน พึ่งพิงกัน
บันดาล วงวัฏจักร            เตือนตระหนัก ตื่นรู้
สมศิษย์ พุทธะผู้              ดับสิ้น ตัว"กู"


เห็นว่ามี  "ยามเช้า" แล้ว ก็น่าจะมี "ยามเย็น"

ขอเพื่อนๆ ร่วมบรรเลงให้ ซึ้งตรึงใจ ด้วยครับ

[toshare]

เมื่อยาม ราตรี สุรีย์คล้อยเคลื่อนลับจร ดวงจันทราเจิดจ้าอัมพร มวลดารากรพราวตา

โลกเรา ท่ามกลาง ทิวาราตรีทุกกาล เป็นพยานเกริกก้องกล่าวขาน พระคุณภูบาลโอฬาร

ไม่ทราบนามผู้แต่ง

เนื้อเพลงประสานเสียงครับ

[toshare]

ร่ายสุภาพ

* เย็นไย ฝนตกซู่       ลมอู้อู้ กระหน่ำเมือง
เคืองใคร ในชนบท      ฝนหมด ให้แห้งแล้ง
แกล้งซ้ำ ช้ำทุกข์ท่วม   ครานี้อ่วม อนาถแท้
มุ่งมั่น ปัญญาแก้         ไป่แพ้ ชะตากรรม

[toshare]

* คนทำ  ใช่เทพแกล้ง     อย่าเคลือบแคลง สงสัย
เผาไหม้ ให้ฝุ่นคลุ้ง          ลิบลิ่วมุ่ง นภาลัย
ละอองไอ พักพิง             ไป่ประวิง เพิ่มน้ำหนัก
อากาศชัก สุดต้าน           จึ่งไม่นาน ฟ้าทะมึน
เมฆใหญ่ขึ้น ลอยลง         ยากจักคง คู่ฟ้า
ฝนจึ่ง มิชักช้า                ถล่มสิ้น จมเมือง

[toshare]

แหมพอดีเลยครับ พอผมแต่งโคลงนี้เสร็จ คุณไร้นาม ก็แจ้งว่า อยากแต่งตอบ ต่อโคลง กลอนกัน
ผมก็ให้เสียดายโคลงนี้ จึงขออนุญาตนำลง (ผม พวกขี้งกครับ 555)

* ผองเพื่อนเคืองขัดข้าฯ     หรือไร
หลบหลีกลี้หนี ไฉน           ปล่อยบ้า
ยามเย็นว่างเปิดใจ            ขยันตอบ หน่อยนา
อย่าห่วง! ตัวข้าฯ กล้า        รับได้ติเตือน เพื่อนเอย
====
ครับ ขอเริ่มนะครับ

*  ยามเย็นเห็นนกน้อย       ร่อนถลา
โฉบฉวัดกระหวัดพา           นึกย้อน
เจ้าสุขดั่งทัศนา                ฤๅเปล่า
ฤ ก็เร้ารุ่มร้อน                  เลี้ยงชีพเผ่าพงศ์ (โคลงสี่โสภา)

*  คงเหน็ดเหนื่อยใช่น้อย    เจ้าเอย
ภาระหนักบ่เคย                 หยุดเว้น
จิ๊บจิ๊บเจี๊ยบเจี๊ยบเผย          บอกบ่ง  ใดนา
ทุกข์ท่วมสุดหลีกเร้น           ฤ เจ้าหฤหรรษ์ (โคลงสี่สุภาพ)

เพื่อนๆ เชิญได้เลยครับ

[toshare]

ฤ ก็เร้ารุ่มร้อน         เลี้ยงชีพเผ่าพงศ์ (โคลงสี่โสภา)

อย่างที่คุณเมฆาได้อ่านแล้วในกระทู้ "ช่วยชี้เเนะโคลงหน่อย" ตอบ #16 เมื่อ: 02/09/2555

เราจะเห็นได้ว่า บางครั้ง การสลับที่ เอกโท เป็น โทเอก ให้ความไพเราะ และสื่อความหมายได้ดีกว่า
แต่มักไม่ได้รับการสนับสนุน

อย่างข้างต้น "เลี้ยงชีพ" เหมือนรับ สัมผัสอักษร ต่อจาก รุ่มร้อน
(คำแนะนำจากผู้รู้หลายท่านว่า หากสามารถแต่ง สัมผัส ระหว่างวรรค คือ วรรคช่วงแรก กับ วรรคช่วงหลัง โคลงจะไพเราะมากขึ้น) และเมื่ออ่าน ก็ให้ความเข้าใจได้ชัดเจนดีกว่า ชีพเลี้ยง
อย่างไรก็ตาม ความเห็นส่วนตัว แค่เปลี่ยนเพียงจุดนี้เท่านั้น ผู้คนคงยากจะยอมรับให้เป็น โคลงอีกประเภท

เพื่อให้เห็นชัดถึงการ วัฒนาของร้อยกรอง ขอยก ฉันท์ ให้เพื่อนๆ ได้พิจารณา

วิเชียรภุชงค์ฉันท์ 11 (อินทรวิเชียรฉันท์ 11 ผสมกับภุชงคปยาตฉันท์ 12)
(ซ้ำกับอินทรลิลาตฉันท์ 11 ของ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์)

เหมันตดิเรกฉันท์ 15 (วสันตดิลกฉันท์ 14 ผสมกับอินทวงศ์ฉันท์ 12)
(ซ้ำกับวสันตวงศ์ฉันท์ 11 ของ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์)

ผู้เสนอปรับเปลี่ยน
คุณ ประสาทพร ภูสุศิลป์ธร หรือนามปากกา คมทวน คันธนู

[ไร้นวล^^]

ยามเย็นเย็นย่ำเย้า   ยวนยอง- ใยเฮย
แสงส่องสีส้มสอง    สวาทซึ้ง
รำไพร่ำไรรอง       หรุบหรู่
ใบโบกโบยใบ้บึ้ง   บ่ายเบื้องบำเรอ

เธอกับฉันเช่นนั้น    เห็นไหม
รักเริ่มเลือนร้างไกล   มืดใกล้
แม้บางช่วงรำไร     เรืองลิบ
อาทิตย์ตกรักไร้-    สว่างคว้างเสน่หาฯ

[toshare]

ร่ายสุภาพ

.........ช่วยให้โลก - มีจันทร์..คู่แฉล้ม

....ค่ำคืนวันจันทร์เพ็ญ...........นั่งเย็นเย็นคุยกัน
พลันคนหนึ่งนึกถาม...............ตามตำรารู้อยู่
จันทร์คู่ล้อม(ดาว)อังคาร
....................................วานผองเพื่อนช่วยให้
ณ โลก-มีจันทร์ได้................คู่แฉล้มแจ่มนา

ชมจันทร์งามๆ ปัญญาตามมา กรุณาทายปริศนาแก้เหงานะครับ

[toshare]

* จันทร์คู่ดูเป็นสอง............ผ่องฟ้านภางาม
นะยามเมื่อมองแล..........หนึ่งแขอยู่เบื้องบน
สุขล้นมองอีกครา...........วารีอีกที่ไซร้
จันทร์คู่จักยลได้.............ทวิเจ้าจันทรา

* ขานเอ่ยออกบอกเพี้ยง......พิศมอง
ขานเอ่ยเฉลยบอกตรอง.......พิศได้
วานเอ่ยออกบอกลบอง......พิศผ่าน
วานเอ่ยเฉลยบอกไซร้.......พิศแล้วตรงไหม

(*โคลงกลบท กลโคลงเฟื่องสี่ตอน : อ้างอิงรูปแบบจาก : ประชุมจารึกวัดพระเชตุพนฯ)

•❧ღ❦.. อิงดาว พราวฟ้า.. ❦ღ