ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

     ..............สละรัก    สละช้ำ ................   
         (  กลบทสิงโตเล่นหาง )


เคยอยู่คู่            เคียงกาย      หมายจะแต่ง
แก้มแดงแสร้ง       หลอกรัก   ผลักพี่หนี
เห็นคนจน            ยากไร้          ไม่ไยดี
แถมพี่นี้           เรียนน้อย       ด้อยวิชา

เรานั้นมัน            ชาวดิน         สิ้นราศรี
เศรษฐีมี            เงินทอง        ของล้ำค่า
เลยได้ใจ          เนื้อทอง         น้องชบา
น้ำตาข้า           ไหลหลั่ง        นั่งคร่ำครวญ

พินิจคิด             ปล่อยวาง             ทางชอกช้ำ
ลืมน้ำคำ              เรื่องราว            คราวหอมหวล
ลืมวาจา               วจี                    ที่เรรวน
รัญจวนชวน           ชักใจ          ให้คิดดี

ขออยู่คู่             พระบาท            ศาสนา
ห่มผ้ากา-            สายะ              ละโลกนี้
รัตนะ                ทั้งสาม            งามเปรมปรี
สละละ              โลกนี้               ที่วุ่นวาย


กวีน้อย      ลุ่มน้ำยาว
๒๔   สิงหาคม    ๒๕๕๕
๑๓.๑๕  น.

[สะเลเต]

ชบาคิดผิดพลาดไปใจแสนเศร้า
สองเราเขาแทรกกลางทางรักสลาย
ฝันที่พี่วาดหวังพังทลาย
สุดท้ายพ่ายเพราะชบา...คิดลาร้าง

ชบาซึ้งถึงรักที่พี่มอบนั้น
ความฝันพลันพร่าเลือนเคลื่อนถอยห่าง
คิดในใจจะบวชชีหากมีทาง
พี่อ้างว้างเหว่ว้า...ชบาผิดเอง
 
---สะเลเต---

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

เจ้าเอ๋ยเคย           เคียงคู่          อยู่ร่วมสุข
โดนบุกรุก           เพราะจน         คนข่มเหง
ตัวพี่นี้              เช้าค่ำ            พร่ำหาเอ็ง
บรรเลงเพลง      ขลุ่ยแว่ว          แถวท้องนา


พี่จูบรูป         สาวนา          ชบาเจ้า
ยามเช้าเฝ้า    กลางไพร        ไคร่เห็นหน้า
พี่รักนัก         รักแน่             แม่ชบา
ถ้อยวาจา      สัญญา          อย่าลืมเลือน



กวีน้อย        ลุ่มน้ำยาว

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ร่ายลำนำ คำร้อง คล้องดวงจิต
แผ่พิษฤทธิ์ ติดตรึง ซึ้งเสมือน
ยินยลดล กมลหวัง ดั่งจะเตือน
อย่าเคลื่อนเชือน เหมือนหมด พจน์สำราญ

ถึงใกล้ไกล ไม่ว่า หล้าสวรรค์
จะสรรพลัน บรรเลง เพลงขับขาน
ไพเราะเพราะ เสนาะซึ้ง ถึงดวงมาน
ซาบซ่านหวาน ปานจิบ ทิพยรสทาน...

"  บูรพ์  "


 

[--ณัชชา--]

พี่จูบรูป         สาวนา          ชบาเจ้า
ยามเช้าเฝ้า    กลางไพร        ไคร่เห็นหน้า
พี่รักนัก         รักแน่             แม่ชบา
ถ้อยวาจา      สัญญา          อย่าลืมเลือน



กวีน้อย        ลุ่มน้ำยาว

 

ชบาเขา  ตัดใจ  ไปจากพี่
ก็ยังมี  บัวลอย  คอยเป็นเพื่อน
หวังเสียบแทน  แฟนเก่า  เข้าร่วมเรือน
อย่าแชเชือน  ผลักไสไ  ปไกลตา

บัวลอยนั้น  สวยกว่า  ชบาเจ้า
ทั้งผมเผ้า  หน้าหู  ดูเข้าท่า
ผิวดำขลับ  ผมขาว  ราวไข่กา
ทิ้งชบา  มาสมัคร  รักบัวลอย

--บัวลอย--

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

ร่ายลำนำ คำร้อง คล้องดวงจิต
แผ่พิษฤทธิ์ ติดตรึง ซึ้งเสมือน
ยินยลดล กมลหวัง ดั่งจะเตือน
อย่าลาเคลื่อน เชือนรส พจน์สำราญ

ถึงใกล้ไกล ไม่ว่า หล้าสวรรค์
จะสรรพลัน บรรเลง เพลงขับขาน
ไพเราะเพราะ เสนาะซึ้ง ถึงดวงมาน
ซาบซ่านหวาน ปานจิบ ทิพยรสทาน...

"  บูรพ์  "







      วจีพี่                แน่ชัด           มัดใจน้อง
สุดคล้องจอง      เรียงเร้อย        ถ้อยคำหวาน
แม้นใครได้        ชิมรส            บทกลอนกานท์
ซาบซ่านร่าน      ทั่วจิต            คิดหมายปอง

แว่วหวานปาน         ดั่งพิน           อินทร์บนฟ้า
ถ้อยวาจา             ตรึงใจ             ไม่มีสอง
ดั่งมาลา              ดอกไม้            ในเวียงทอง
ใครจ้องมอง         เอวองค์           คงติดใจ



กวีน้อย    ลุ่มน้ำยาว

          

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

ชบาเขา  ตัดใจ  ไปจากพี่
ก็ยังมี  บัวลอย  คอยเป็นเพื่อน
หวังเสียบแทน  แฟนเก่า  เข้าร่วมเรือน
อย่าแชเชือน  ผลักไสไ  ปไกลตา

บัวลอยนั้น  สวยกว่า  ชบาเจ้า
ทั้งผมเผ้า  หน้าหู  ดูเข้าท่า
ผิวดำขลับ  ผมขาว  ราวไข่กา
ทิ้งชบา  มาสมัคร  รักบัวลอย

--บัวลอย--





บัวน้อยลอย           ไร้คู่           อยู่กลางน้ำ
ร้องร่ำพร่ำ            หารัก          ชักอยากสอย
แต่พี่นี้               ค่ำเช้า          เฝ้ารอคอย
เจ้ากลอยน้อย       เนื้อทอง        น้องชบา

มิอาจวาด         ภาพฝัน        อันสดใส
เพราะในใจ        ทุกห้อง        จ้องมองหา
คืนวันนั้น         หมุนเวียน      เปลี่ยนเวลา
อุราข้า            กวีน้อย         คอยเพียงเธอ



กวีน้อย      ลุ่มน้ำยาว