ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

 โครงการพิเศษ ประกวดกาพย์ยานี ๑๑  หัวข้อ  ไม้เท้าขาว

เกณฑ์การตัดสิน
๑.   ผู้ส่งผลงานเข้าประกวดต้องเป็นสมาชิกของเว็บ www.klonthaiclub.com แห่งนี้
๒.   ผลงานที่ส่งเข้าประกวดต้องเป็นกาพย์ยานี ๑๑ จำนวน๔  บท (ไม่รับพิจารณาบทร้อยกรองประเภทอื่น  และต้องมีจำนวนบทไม่น้อยหรือเกินกว่าที่กำหนด)  ที่ประพันธ์ถูกต้องตามฉันทลักษณ์  และมีการส่งสัมผัสระหว่างบทตลอดผลงาน
๓.   ต้องเป็นผลงานที่ผู้ส่งผลงานประพันธ์ขึ้นเองและไม่เคยนำเสนอทางสื่อใดๆ ทั้งสิ้น
๔.   ส่งได้คนละ ๑ สำนวนเท่านั้น  ในการโพสต์กลอนประกวด  หากมีข้อผิดพลาดต้องการแก้ไข  ให้แก้ไขผลงานให้เรียบร้อยภายในวันที่ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๕ หากหลังจากวันที่กำหนดมีการแก้ไขผลงานอีกถือว่าสละสิทธิ์ในการประกวด
๕.   ลักษณะข้อความที่ส่งประกวด  กรุณาใส่ชื่อผลงาน (ตามที่กำหนด  ไม่อนุญาตให้ตั้งชื่อขึ้นใหม่) และผู้ประพันธ์ไว้ด้านบน

ระยะเวลาในการส่งผลงาน
ตั้งแต่วันที่ ๑๗ สิงหาคม – ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๕

 

รางวัล
อันดับ ๑ ได้รับคะแนน ๑๕ คะแนน
อันดับ ๒ ได้รับคะแนน ๑๒ คะแนน
อันดับ ๓ ได้รับคะแนน ๙ คะแนน


รางวัลชมเชย  รางวัลละ ๓ คะแนน (อาจจะมีหรือไม่มีขึ้นอยู่กับผลงานที่ส่งเข้าประกวด)

หากผลงานที่ส่งเข้าประกวดไม่ถึงเกณฑ์อันดับต่างๆ กรรมการขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณามอบรางวัลชมเชยแทน  ตามจำนวนที่สมควร


หมายเหตุ
กาพย์ยานี ๑๑ จำนวน ๑ บท มี ๔ วรรค  หากเขียนเรียงบรรทัดละ ๒ วรรค  แต่ละบรรทัดจะมีจำนวนคำ ๑๑ คำพอดี  คือ วรรคหน้ามี ๕ คำ  ส่วนวรรคหลังมี ๖ คำ  รวมเป็น ๑๑ คำ ในแต่ละบรรทัด

การส่งสัมผัสระหว่างวรรค  บังคับเฉพาะระหว่างวรรคที่ ๑ กับ ๒ และ วรรคที่ ๒ กับ ๓  ส่วนวรรคที่ ๓ กับ ๔ จะมีหรือไม่มีสัมผัสระหว่างวรรคก็ได้


เกณฑ์การให้คะแนน
๑.   เนื้อหาตรงตามหัวข้อที่ประกวด
๒.   ความถูกต้องของอักขรวิธี
๓.   ความถูกต้องตามลักษณะของคำประพันธ์
๔.   การส่งสัมผัสระหว่างบท
๕.   การลำดับเรื่องและสื่อความหมาย
๖.   ความสละสลวยในการเลือกใช้คำ
๗.   นัยในการเลือกใช้คำ

ประกาศผลการตัดสิน  เดือนตุลาคม ๒๕๕๕

 

มาแต่งกาพย์ยานี ๑๑ เล่นด้วยกันนะคะ


เพรางาย
๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๕

[ไร้นวล^^]

     ไม้เท้าผู้เฒ่าขาว   วับแวววาววิไลวาม
     ภายใต้ไม้เงางาม  แง้มเงื่อนชนม์คนชรา

     เห็นแสงสกุลเครือ   คอยช่วยเหลือป้อนหยูกยา
     ลูกหลานหล่อเลี้ยงมา   เฝ้าประชันกตัญญู

    ผู้เฒ่าจับไม้มอง    แม้บ้านช่องไม่เลิศหรู
    ท้องนาไร่หลังภู    คือถิ่นทางสร้างชีวี

    มือซ้ายจับไม้เดิน   พลอยเพลิดเพลินภิรมย์ดี
    หนทางเพียรสร้างนี้   ช่างอ่ิมอุ่นคุณธรรม



ขอประเดิมเป็นคนแรกเช่นเคยนะครับท่านครูฯ 

[พรายม่าน]

วันไม้เท้าขาว

๐ ทุ่งเขียวเรียวรุ้งขาบ      เหลืองแสดทาบอาบฟ้าเทา
ม่วงครามข้ามโค้งเขา       ธารเหลือบเคล้าเงาเงินแซง

๐ คงสีมีแสนสรรพ          อ่อนเข้มรับสลับแสง
หรืออุ่นคือขุ่นแดง           เย็นเยียบแยงแบ่งน้ำตาล

๐ แม้มืดในโลกหม่น        อกุศลอนธการ
ห่อนธรรมอันตรธาน        จิตพิจารณ์จุ่งขจร

๐ ไม้เท้าเทาหรือขาว      ก็เพียงก้าวอุปกรณ์
แต่หวังพลังวอน              เห็นเศษก้อนคนพิการ ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๑๖ สิงห์ ๕๕

[ไร้นวล^^]

จักษุจางฟางพร่า   สองแขนขาขยับเขว
กรรณกร่อนเสียงซ่านเซ  หฤทัยหฤหรรษ์

พจน์พรางลางเลือนรส   ธรรมบทบวรวรรณ
เมลืองกระเดื่องฝัน      พิสูจน์ศรีที่ไพบูลย์

ขอเพียงเพื่อนมนุษย์    อย่ายื้อยุดเยาะหยามมูล
ต่างกันหมั่นเทิดทูน     คุณค่าใครใคร่ไพศาล

เมตตาสถาพร         เอื้ออาทรกำจรมาน
น้องพี่ที่พิการ          กำลังใจชัยจรูญ

(กาพย์นี้ขอร่วมสนุกนะครับครูงายและไม่รวมในกาพย์ที่ประกวดครับผม)

[ดาวระดา]

ความกล้าที่ยังกลัว

ฝากก้าวบนเท้ากร้าน          เดินทางผ่านเมืองผันผก
อาศัยไม้เท้าพก                เคาะเสียงตกกระทบพื้น

เปิดม่านทวารมืด               รสขมจืดทนฝืดขืน
เจ็บร้าวหนาวเต็มกลืน         ยังสู้ยืนย่ำรอยเท้า

โอ้เพื่อนผู้พาร่าง               ให้เสี่ยงกลางความว่างเปล่า
แม้กลัวการสุ่มเดา              ยอมเสี่ยงดูสู้ดำรง

ฝึกก้าวให้เหมือนกล้า           เหมือนพร้อมพร่าฝ่าฝุ่นผง
ความกลัวยังอยู่คง              ไม้เท้าขาวเจ้ารู้ดี

คุณงายร่วมสนุกนะแม้ช่วงนี้ไม่ว่าง 

[ค.คนธรรพ์]

ชื่อเรื่อง ไม้เท้าขาว
ผู้แต่ง คนทัน

                           ไม้เท้าขาว

๐ กวัดแกว่งไม้แกวกม่าน   สู่ลู่ลานสว่างสัญจร
ยกย่างอย่างออนซอน           ไม้เท้าขาวสาวสืบไป

๐ ไม้ทบทอดสี่ท่อน        แทนนีออนส่องไสว
เคาะรถเรือบินไทย         ท่องตะลอนทั่วดินแดน     

๐ ผ่านพงอุปสรรค         ป้ายสลักบอกขาดแคลน
ไต่ถามคนเบือนแบน     พานพลาดพลัดหลงทิศทาง

๐ กวัดแกว่งไม้ดุ่มเดิน   ไม่ขัดเขินเอ่ยชมนาง
ม่านมืดฤาอำพราง          ใจไม้ขาวขำแจ่มดวง 

                                                     คนทัน
    
   

[อริญชย์]

ชื่อบทกลอน ไม้เท้าขาว
ชื่อผู้แต่ง  อริญชย์

กาพย์ยานี ๑๑

เขาเคาะไม้เท้าขาว…….พร้อมขาก้าวไม่หวั่นไหว
รอบตัวมีอะไร…………...น้อยหรือใหญ่มองไม่เห็น

อยู่ในโลกมืดดำ…………ยอมรับกรรมอันลำเค็ญ
เดินเคาะไม้เช้า-เย็น….คล้ายคนเช่นธรรมดา

ไม้เท้าสีขาวนี้……………โลกรู้ดีสื่อความว่า
เป็นไม้วิเศษพา………….คนตาบอดเดินปลอดภัย

คนตาดีพบเข้า…………..หากไม่เมาก็หลีกให้
ช่วยเหลือเกื้อกูลไป…….ด้วยน้ำใจยิ่งใหญ่เอย ฯ

                                       อริญชย์
                                   ๑๙/๘/๒๕๕๕                                 




 

[พิมพ์วาส]

ชื่อบทกลอน : ไม้เท้าขาว
ผู้แต่ง : พิมพ์วาส

ตัวเธอผู้ตาบอด     ในอ้อมกอดความมืดมน
ใจ-กายทุรายรน      บนเส้นทางมืดย่างกราย

เธอถือไม้เท้าขาว     พร้อมเดินก้าวทางทุกสาย
หน้ายิ้มงามพริ้มพราย     คล้ายว่าโลกโศกไม่มี

ไม้เท้าขาวนำทาง     แสงสว่างสีจางนี้
แม้พลอยน้อยริบหรี่     ถี่ปลายฝันอันงดงาม

สู่อิสระภาพ     ใบหน้าฉาบหลายคำถาม
ไม้เท้าขาวถือยาม     ก้าวเดินข้ามความมืดมน...

วันไม้เท้าขาว (อังกฤษ: White Cane Safety Day) ตรงกับวันที่ 15 ตุลาคมของทุกปี ในสหรัฐอเมริกา นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1964 เป็นต้นมา มีวัตถุประสงค์เพื่อเฉลิมฉลองความสำเร็จของผู้ที่ตาบอดหรือผู้พิการทางสายตา โดยไม้เท้าขาวถือเป็นสัญลักษณ์สากลของคนตาบอดทั่วโลก และเป็นเครื่องมือที่นำไปสู่อิสรภาพ - - - ขอบพระคุณข้อมูลจากวิกิพีเดียค่ะ

[รการตติ]

หัวข้อ  : ไม้เท้าขาว
ผู้แต่ง   : รการตติ

[ปู่ริน]

ชื่อผู้แต่ง   :  ริน ดอนบูรพา
หัวข้อ         :  ไม้เท้าขาว

ผู้เฒ่าผมขาวผ่อง                นั่งเม่อมองจ้องแลหา
ขมขื่นกลืนน้ำตา                สุดแสนช้ำระกำทรวง

เลี้ยงลูกมาหลายคน              ต้องหมองหม่นทนห่วงหวง
ห่างไกลคนทั้งปวง             ล่วงเลยไปไม่กลับมา

ผู้เฒ่าไม้เท้าขาว                 หนวดเครายาวเฝ้าฝันหา
ตรากตรำทำไร่นา                ส่งลูกรักได้ร่ำเรียน

เวรกรรมซ้ำตาบอด                กอดรูปคิดลิขิตเขียน
ชัยชนะเพราะความเพียร          มิพ่ายแพ้แม้มืดมน
                                 

[โบ้ พรหมราช]

ไม้เท้าขาว

โบ้   พรหมราช

๏ ไม้เท้าสีขาวนั้น      ทำให้ฉันได้หวนถึง
ส่งกลอนซ้อนรำพึง      ฉันคณึงถึงวันวาน
๏ มีเฒ่าท่านเดินอยู่      ฉันมองดูอย่างสงสาร
แก่เฒ่าแลหนังยาน      ยังต้องข้ามทางกลับไป
๏ ฉันเดินนำไปส่ง      ให้ท่านลงที่หวังไว้
ท่านชอบแลขอบใจ      ที่ทำให้ท่านกลับมา
๏ ท่านฝากเตือนใจฉัน   ว่าวันนั้นยากกลับมา
จงเร่งเล่าเรียนนา      ถึงเวลาจะสบาย

[อนุวาต]

ไม้เท้าสีขาว

ตาบอดนั่งขายหวย เอามือฉวยหยิบไม้เท้า
เป็นเหล็กมีสีขาว  ท่อนยาวๆเคาะเรื่อยไป
ผมนั้นไปซื้อของ  พบเลยมองอย่างขรึ้มใจ
ซื้อหวยเล่นสักใบ  จึงเข้าไปถามราคา
เข้าบอกคู่ละร้อย  ผมจึงค่อยกวาดสายตา
สองเก้าน่าเข้าท่า  ควักเงินมารีบส่งให้
เขารับเเล้วขอบคุณ ที่อุดหนุดเขาเอาไว้
คุยกันอีกยกใหญ่     พักหนึ่งได้จึงออกมา

โดย mnbvcxz

[uddyart]

 

หัวข้อ.....ไม้เท้าขาว
ผู้แต่ง......แม่กลอง


•   ถึงคราตามืดมิด    ทั้งชีวิตก็สิ้นสูญ
ไร้สุขทุกข์เพิ่มพูน      ไร้ที่พึ่งกำลังใจ
•   ย่างก้าวแสนลำบาก  แสนทุกข์ยากจะหาไหน
สองมือคลำถลำไป     นั่งจับจดหมดเรี่ยวแรง
•   วันหนึ่งได้ไม้เท้า         สีสวยขาววับวาวแสง
ชีวิตกลับเปลี่ยนแปลง    ไม่อับจนหมดหนทาง
•   ไม้เท้าเป็นดั่งตา            ที่จะพาเดินก้าวย่าง
สีขาวสุกสว่าง              เป็นแสงทางส่องทางใจ

[Albert2469]

                     
                                  หัวข้อ...ไม้เท้าขาว
                                  ผู้แต่ง...อัลเบิร์ต ทิงนองนอย




                        ๏ ราตรี    ที่มืดมิด             บอดสนิท   เนตรนภา
                      สวรรค์     เสกสรรค์มา         จุติเกิด      กำเนิดกลาย
                      ให้มี       สองดวงเนตร       ไร้ฤทธิ์เดช   อย่างที่หมาย
                      ขื่นขม     มิเสื่อมคลาย        จะโยกย้าย   ลำบากตัว
                      ไม้เท้า     ใช้นำหน้า           เดินสองขา   ย่ำไปทั่ว
                      นรก       ก็มิกลัว              เพราะขุ่นมัว   มาแสนนาน
                      ถนน       เป็นสีขาว            บอกเรื่องราว  จิตวิญญาณ
                      ผ่านพ้น    ประสบการณ์        เป็นตำนาน    อ่านร้อยกรอง ๚
                     
                                                                         

[toshare]

ชื่อบทกลอน : ไม้เท้าขาว
ชื่อผู้แต่ง : toshare

*  กล่าวก้อง ไม้เท้าขาว      บอกเรื่องราว ผู้พิการ
ทุกข์ท้น สิยาวนาน             บ่ใครขาน สานเมตตา

*  เร่งตื่น ตระหนักรู้            แล้วก้องกู่ กรุณา
ปันแบ่ง อย่าหยุดช้า           โลกโสภา ด้วยช่วยกัน

*  พิการ หนวกบอดใบ้        โทษเทพไท้ โทษกรรมทัน
หลีกหลบ ลด "รัก" พลัน      กิเลสนั้น ทับท่วมตน

*  กล่าวก้อง ไม้เท้าขาว      บอกเรื่องราว ชีวิตคน
ทุกข์ลด รอด-หลุดพ้น          "ต้อง" กายกมล มั่นทางธรรม

[เนิน จำราย]

ชื่อร้อยกรอง : ไม้เท้าขาว
ชื่อผู้แต่ง : เนิน จำราย
           

            สั่งเท้าให้ก้าวย่าง        บนเส้นทางทั้งยาวสั้น
จ้องจดกำหนดมั่น        ทอดระยะขณะเดิน

            เชิดหน้าฝ่าฝูงชน         ข้ามถนนไม่ขัดเขิน
รอบกายที่เผชิญ          ชุบชีวิตจิตวิญญาณ

            โลกสวยด้วยสัมผัส      กระจ่างชัดโดยประมาณ
สืบก่อต่อสังขาร           มีลมปราณยังไปไกล

            มือหนึ่งกึ่งประคอง       คอยนำร่องระวังภัย
เพื่อนยากมากน้ำใจ     ไม้เท้าขาวเจ้าปรานี

[ไพร พนาวัลย์]

หัวข้อ.....ไม้เท้าขาว

ผู้แต่ง......ไพร พนาวัลย์

ผู้เฒ่าอายุมาก        ต้องจำพรากจากดวงตา
ร่างกายยิ่งชรา        ต้องพึ่งพาไม้เท้านำ

อาชีพวนิพก          ดั่งวิหคที่ครวญคร่ำ
ร้องเพลงเป็นประจำ       เช้าจรดค่ำชื่นฉ่ำจินต์

ก่อนจากยามสายัณห์         เสียงเพลงนั้น “นกขมิ้น”
เหลืองอ่อนร่อนโบยบิน        เจ้ายุพินจะนอนไหน?

ซึมซับสดับฟัง              สิ้นพลังดั่งบ้าใบ้
อกเอ๋ย ร่มโพธิ์ไทร        พ่อของใคร..มาคร่ำครวญ?

“ไพร พนาวัลย์”
ขอร่วมสนุก สร้างสีสันด้วยคน นะครับ

[บ้านริมโขง]

หัวข้อ  :  ไม้เท้าขาว

ผู้แต่ง : "บ้านริมโขง"

มืดมิดทุกทิศา            จากสายตาที่มืดมน
ลำบากยากลำบน          คือหนึ่งผู้สู้รับกรรม

สีขาวพราวไสว             คือแสงใสให้ชื่นฉ่ำ
ไม้เท้ายาวท่อนกำ           นำชี้ทางก้าวย่างไป

ดูแลและเกื้อกูล             ผู้อาดูรสูญแสงใส
อารีมีน้ำใจ            เผื่อแผ่สู่ผู้พิการ

หนึ่งก้าว “ไม้เท้าขาว”            มากเรื่องราวพร่ำกล่าวขาน
หนึ่งก้าวแสนร้าวราน           หากพิการทางสายตา.

"บ้านริมโขง"

๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๕

[--ณัชชา--]

หัวข้อ : ไม้เท้าขาว

ผู้แต่ง :  ณัชชา

ไม้เท้าแทนดวงตา    ก้าวที่กล้าคราผันผาย
พ้นผ่านอันตราย       ช่วยประคองป้องชีวัน

โลกสวยด้วยสีแสง    ความเปลี่ยนแปลงแห่งสีสัน
มืดดับชั่วกัปกัลป์      รับรู้ได้ด้วยไม้เท้า

คือเพื่อนในยามยาก    คงลำบากหากขาดเจ้า
เปรียบเป็นดั่งเช่นเงา   ช่วยนำทางต่างดวงตา

ในโลกที่มืดมน        ยังมีคนเห็นคุณค่า
สิบห้าเดือนตุลา      ไม้เท้าขาวเราจดจำ

ณัชชา

๓๑  สิงหาคม  ๒๕๕๕

[BangPlaMa]

หัวข้อ  :  ไม้เท้าขาว

ผู้แต่ง : BangPlaMa

๐คนใช้ไม้เท้าขาว    พานำก้าวราวมองเห็น
ตาบอดกอดเช้าเย็น   สิ่งจำเป็นเช่นดวงตา
๐หนึ่งโชคโลกมนุษย์  สุดยอดยิ่งสิ่งใฝ่หา
ไม้เท้าขาวมีมา          ช่วยชีวาตาพิการ
๐ไม้เท้าเจ้าศักดิ์สิทธิ์       คู่ชิวิตมิตรดวงมาลย์
มือ-ไม้ใจประสาน       บันดาลให้ได้ตามฝัน
๐คุณค่าไม้เท้าขาว      สร้างเรื่องราวอัศจรรย์
ปานว่าตาสวรรค์         อันเรืองรองส่องจักรวาล