ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[dinner]

 

เมื่อมีรักอาจมักต้องเจ็บบ้าง
ในเส้นทางแห่งรักมักบอบช้ำ
ให้วารวันผันผ่านเพื่อจารจำ
ดีกว่าช้ำเพราะทรงจำที่เปล่าดาย

ก้าวแรกฯ...

และในหนึ่งสำนึกที่ลึกซึ้ง
ตราติดตรึงซึ้งแอบแนบความหมาย
ยังคิดถึงเธออยู่มิรู้คลาย
มิได้ปล่อยเปล่าดายในสายลม

จึงเป็นความทรงจำงดงามนัก
ได้ตระหนักรักชื่นมิขื่นขม
ไม่มีความหม่นหมองครองอารมณ์
จึงชื่นชมรักแนบอิงแอบใจ

dinner

[dinner]

 

แม้นบัดนี้มีอันพลันเหินห่าง
คนละทางย่างหลบมิพบได้
แต่จะขอเก็บอดีตลิขิตใจ
ความงดงามเอาไว้..ในทรงจำ

ฟ้า(มารสุรา)

ทุกฝีเท้าก้าวย่างอย่างว้าเหว่
เที่ยวร่อนเร่ก้าวพลาดถลากถลำ
เจ็บกว่าเจ็บเหน็บหนาวร้าวระกำ
จึงชอกช้ำกรรมพรากให้จากกัน

และเมื่อมีพลังอันเหินห่าง
คนละทางร้างไกลไปจากขวัญ
มันตอกย้ำอย่างนี้ทุกวี่วัน
เกินรำพัน...มันพลัดพราก...เราจากไกล

dinner

[panthong.kh]

ฯลฯ
เพราะเวรกรรมจำพรากให้จากเจ้า
ทุกข์รุมเร้าเช้าเย็นดั่งเป็นไข้
ความดีงามผูกพันอย่างทันใด
แม้ห่างไกลใจเราเฝ้าเคลียคลอ

“ไพร พนาวัลย์”

ด้วยเวรกรรม จำพราก จากคนรัก
หวั่นยิ่งนัก จักร้าย หายติดต่อ
หรือเขาอาจ เจอใหม่ ปล่อยให้รอ
นวลละออ กลัวช้ำ เพราะคำลวง

ถึงแม้นเขา สัญญา ว่ายังรัก
ยังไม่ปัก ใจเชื่อ เผื่อเตะถ่วง
มาแทงกั๊ก เราไว้ ให้ใจกลวง
น้ำตาร่วง รินไหล ไปวันวัน

ด้วยว่าเขา เจ้าชู้ พอดูออก
ทิ้งไม่บอก ตอกย้ำ จำไหมนั่น
หัวอกสาว ร้าวรวด ปวดจาบัลย์
คงไหวหวั่น อ่อนแอ แย่แน่เรา

[dinner]

 

ด้วยว่าเขา เจ้าชู้ พอดูออก
ทิ้งไม่บอก ตอกย้ำ จำไหมนั่น
หัวอกสาว ร้าวรวด ปวดจาบัลย์
คงไหวหวั่น อ่อนแอ แย่แน่เรา

พันทอง

ใครว่าใครเจ้าชู้พอดูออก
ใครลวงหลอกให้ขวัญมันอับเฉา
ใครร้าวรวดปวดช้ำเกินทำเนา
ใครกันเล่าอ่อนแอจนแพ้ใจ............dinner

เพราะเวรกรรมจำพรากให้จากเจ้า
ทุกข์รุมเร้าเช้าเย็นดั่งเป็นไข้
ความดีงามผูกพันอย่างทันใด
แม้ห่างไกลใจเราเฝ้าเคลียคลอ.........ไพร พนาวัลย์

ให้คำมั่นสัญญาว่ายังรัก
ด้วยใจภักดิ์...หวังร่วมเรียง...อยู่เคียงหอ
ไม่แทงกั๊ก หรอกเจ้า เฝ้าคอยรอ
อยากพนอเจ้านั้นทุกวันคืน

dinner