ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

ธรรมชาติขาดคู่ดูไม่ได้
เสือคู่ป่าอาศัยได้สุขสันต์
โลกคงมืดหากฟ้าขาดตาวัน
คืนขาดจันทร์ช่างเศร้าเหงาดวงแด

หญิงขาดชายคล้ายใจไร้คุณค่า
วัวขาดหญ้าขาดใจได้แน่แน่
ฉันขาดเธอเพ้อได้ไร้คนแล
หากมีพ่อขาดแม่แย่มากใจ

มองเห็นนกเคียงคู่รักจู๋จี๋
ทำท่าทีจูบปากรักมากไหม
นกมีคู่อยู่เคียงร่วมเรียงไป
แต่แล้วไยอนาจฉันขาดเธอ

อยากจะบินลัดฟ้าไปหาคู่
อยากจะอยู่เคียงกันฝันต้องเก้อ
ด้วยหน้าที่มีมากยากพบเจอ
ตาสิเผลอมองนกอกแทบพัง

สล่าผิน

[Music]

ธรรมชาติขาดคู่ดูไม่ได้
เสือคู่ป่าอาศัยได้สุขสันต์
โลกคงมืดหากฟ้าขาดตาวัน
คืนขาดจันทร์ช่างเศร้าเหงาดวงแด
...สล่าผิน...

เพียงเห็นภาพวาบหวิวก็หิวบ้าง
พอยามดึกเวิ้งว้างสร้างกระแส
เสียงฝนครวญยวนใจให้งอแง
ความผันแปรของดินฟ้า..ยิ่งท้าทาย

จูบ.....ใครนะว่าไม่สำคัญ....
จูบ.....เบาเบาหนาวสั่นไปจนสาย
จูบ.....เพิ่มฤทธิ์คิดถึงอยู่ไม่วาย
น่าเสียดาย..เป็นเพียงภาพ..อาบน้ำมนต์
 

[บ้านริมโขง]

ก่อนถึงจูบลูบไล้ไฟได้เชื้อ
ได้แนบเนื้อเจืออุ่นละมุนหวัง
สองแขนโอบส่งแรงแห่งพลัง
ต่างเหนี่ยวรั้งตั้งสลักปักลงดาน

ไม่อาจพลิกกายหนีชั่วชีวิต
สองร่างติดตราตรึงซึ้งรสหวาน
ลมหายใจรวยรดจรดดวงมาน
สองสะท้านร่างไหวไปอวดพรหม

สองลิ้นลั่นพันเกี่ยวไม่เลี้ยวลด
สองสะกดหมดฤทธิ์ใช้สิทธิ์ข่ม
สองดุนดันหลั่นล้าในอารมณ์
สองติดลมผสมร่างกลางฉิมพลี

ต่างฤทธิ์ร้ายหมายมาดพิฆาตคู่
ต่างทนสู้ผู้สมบ่มสุขี
ต่างไม่ยอมแพ้ใครในปฐพี
ต่างฤดีนี้หนา..ฟ้ายังอาย..

"บ้านริมโขง"

[Prapacarn ❀]

เพียงสายลมโลมลูบจูบในฝัน
หัวใจสั่นเคลิ้มตามซึ้งความหมาย
อ้อมแขนอุ่นกอดประคองน้องแสนอาย
ต้องมือชาย..ซาบซ่าน..สะท้านสะทก

รอยเคราสาก..เสียดผิว..สยิวสั่น
สุดจำนรรจ์อ้ำอึ้งตะลึงตก
ทั้งหนาว-ร้อนโถมประดัง..ดั่งลูกนก
สุดงันงก..หวั่นไหวใจหลุดลอย

มิอาจพ้อต่อว่า..คล้ายบ้าใบ้
โอ้หนอใจ..เกินขัดขืน..ฝืนถดถอย
ได้โปรดเถิด..คนดี..ปรานีกลอย
ใจน้องน้อยหวามหวาด..เจียนขาดแล้ว

แซม

[บูรพาท่าพระจันทร์]

โอ้เพียงฝันพลันพิลาสเกินวาดคิด
พาดวงจิตพิศวาสยากคลาดแคล้ว
พบโลกจริงยิ่งกว่าจะคว้าแก้ว
ด้วยเพริศแพร้วแวววามเกินห้ามใจ

ขอจงเลิกเพิกถอนอาวรณ์ฝัน
แล้วหมายมั่นสรรคู่ว่าอยู่ไหน
เมื่อพานพบสบอุรารีบคว้าไป
แนบหทัยให้สนิทพิจารณา...

"  บูรพ์  "


 

[ดุลย์ ละมุน]

เพียงสายลมโลมลูบจูบในฝัน
หัวใจสั่นเคลิ้มตามซึ้งความหมาย
อ้อมแขนอุ่นกอดประคองน้องแสนอาย
ต้องมือชาย..ซาบซ่าน..สะท้านสะทก

รอยเคราสาก..เสียดผิว..สยิวสั่น
สุดจำนรรจ์อ้ำอึ้งตะลึงตก
ทั้งหนาว-ร้อนโถมประดัง..ดั่งลูกนก
สุดงันงก..หวั่นไหวใจหลุดลอย

มิอาจพ้อต่อว่า..คล้ายบ้าใบ้
โอ้หนอใจ..เกินขัดขืน..ฝืนถดถอย
ได้โปรดเถิด..คนดี..ปรานีกลอย
ใจน้องน้อยหวามหวาด..เจียนขาดแล้ว

แซม

บรรจงลูบ จูบเบาเบา กลัวเจ้าเจ็บ
กลัวคมเล็บ เหน็บนวล ข่วนเป็นแถว
กลัวลิ้นหยาบ จาบจ้วง ล่วงล้ำแนว
กลัวผิวแพรว แววน้อง จะหมองมัว

สุดจะปราม ห้ามใจ มิให้จูบ
ดั่งมนต์วูบ ลูบเล้า มาเป่าหัว
เพียงสบตา พาใจ ไหวระรัว
ไม่อาจควบ คุมตัว และหัวใจ

จับละเมียด เบียดนาง อย่างถนอม
กลัวเจ้าตรอม หอมสิ้น หมดกลิ่นใส
นี่เรื่องลวง ทรวงสั่น หรือฝันไป
ขอปล่อยใจ ไล้ลูบ จูบอีกที
 

[saknun]

ละเอียดออ หนอจูบ ทั้งลูบไล้
บรรจงไซร้  ทีแก้ม ผกาสี
สองแขนโอบ กอดแน่น นวลนารี
เหมือนกระดี่ เต้นรำ ยามค่ำคืน
หอมเอยหอม สองแก้ม ทั้งซ้ายขวา
ยามที่หน้า ตาพบ ประสบฝืน
เห็นรอยยิ้ม ปลื้มใจ สุดกล่ำกลืน
ทั้งสดชื่น หัวใจ ลืมไม่ลง

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เพียงสัมผัสรัดรึงคะนึงหา
อ่อนโรยราแรงจูบที่ลูบไล้
รวยระรินกลิ่นหอมอ้อมอุ่นไอ
กระชับไว้ในคืนนี้มิลืมเลือน

ประคองหน้าพาเย้ยเผยปากจูบ
ระดมลูบจูบไซ้รไม่คลาดเคลื่อน
รอบข้างกายรายล้อมด้วยดาวเดือน
ดั่งเสมือนเพื่อนชิดสนิทกาย

อกอุ่นแอบแนบอิงซบพิงไหล่
มานสั่นไหวนัยจิตลิขิตหมาย
โอบประคองน้องไว้ไม่เดียวดาย
มิเว้นวายลมหายใจยังมีคุณ

พระอาทิตย์อัสดง
 

[panthong.kh]

ธรรมชาติขาดคู่ดูไม่ได้
เสือคู่ป่าอาศัยได้สุขสันต์
โลกคงมืดหากฟ้าขาดตาวัน
คืนขาดจันทร์ช่างเศร้าเหงาดวงแด

หญิงขาดชายคล้ายใจไร้คุณค่า
วัวขาดหญ้าขาดใจได้แน่แน่
ฉันขาดเธอเพ้อได้ไร้คนแล
หากมีพ่อขาดแม่แย่มากใจ

มองเห็นนกเคียงคู่รักจู๋จี๋
ทำท่าทีจูบปากรักมากไหม
นกมีคู่อยู่เคียงร่วมเรียงไป
แต่แล้วไยอนาจฉันขาดเธอ

อยากจะบินลัดฟ้าไปหาคู่
อยากจะอยู่เคียงกันฝันต้องเก้อ
ด้วยหน้าที่มีมากยากพบเจอ
ตาสิเผลอมองนกอกแทบพัง

สล่าผิน

ธรรมชาติ ขาดคู่ ยังอยู่ไหว
ไม่เป็นไร อยู่สบาย ได้ดั่งหวัง
ยังกินอิ่ม นอนหลับ จับจ่ายตังค์
สุขเสียจัง อยู่เดี่ยว ไม่เปลี่ยวทรวง

ขืนมีคู่ อย่างสล่า ต้องบ้าแน่
ขาดเหลียวแล เอาใจ อย่างใหญ่หลวง
กว่าจะครบ เจ็ดวัน หวั่นแดดวง
ต้องนอนหง่าว ทุกช่วง กลวงฤทัย

ด้วยป๋ามี เมียเยอะ เผลอเป็นแอบ
คอยจะแว๊บ อยู่เรื่อย เหนื่อยหรือไม่
ทั้งงานหลวง งานราษฎร์ แทบขาดใจ
มียาดี ใช่ไหม ถึงได้ทน

แบ่งให้ลุง ปรางค์บ้าง ท่าทางแย่
ลุงเขาแก่ งกเงิ่น เดินสับสน
ทั้งหัวเข่า สะบัค หักมีดมน
เห็นลุงบ่น ทุกวัน เข้าขั้นปลง

[/color]