ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

 
อยากมีกลอน.ส่งประกวด.อวดเขาบ้าง
จะเอ่ยอ้าง.ว่า.เหงา.เข้าไม่ถึง
 
ปั้นอารมณ์.ซึมเซา.เศร้ารำพึง
ฝีมือกลอน.ไม่กลมกลึง.พึงกระทำ
 
ลองเขียนแนว.เศร้าสลด.ยิ่งหมดท่า
แสร้งดราม่า.ไม่เหมือน.เพื่อนจะขำ
 
ลองบีบคั้น.กลั่นน้ำตา.สรรหาคำ
เป็นลำนำ.แนวตลก.น่าตกใจ
 
อยากมีกลอน.ประกวด.อวดชาวโลก
โปรดช่วยทำ.วิปโยค.โศกกันไหม?
 
สร้างอารมณ์.หงอยเหงา.เศร้าเยี่ยงไร?
จะหาใคร?.ช่วย Build .ให้มิวที

 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


อารมณ์ใครไหนอื่นจะชื่นเท่า
เทียบใจเราเท่านั้นนะขวัญศรี
ความซาบซึ้งตรึงตราบรรดามี
ฝากฤดีพลีให้เพียงใจเรา

ความรู้สึกลึกตื้นผู้อื่นช่วย
เปรียบแม้นด้วยอำนวยความตามจิตเขา
ไร้สุนทรียมีคนเร้นเหมือนเป็นเงา
ฤๅเทียมเท่าเอาจากจิตลิขิตเรา...

"  บูรพ์  "


 

[พยัญเสมอ]

 
อยากมีกลอน.ส่งประกวด.อวดเขาบ้าง
จะเอ่ยอ้าง.ว่า.เหงา.เข้าไม่ถึง
 
ปั้นอารมณ์.ซึมเซา.เศร้ารำพึง
ฝีมือกลอน.ไม่กลมกลึง.พึงกระทำ
 
ลองเขียนแนว.เศร้าสลด.ยิ่งหมดท่า
แสร้งดราม่า.ไม่เหมือน.เพื่อนจะขำ
 
ลองบีบคั้น.กลั่นน้ำตา.สรรหาคำ
เป็นลำนำ.แนวตลก.น่าตกใจ
 
อยากมีกลอน.ประกวด.อวดชาวโลก
ช่วยกันทำ.วิปโยค.โศกได้ไหม?
 
สร้างอารมณ์.หงอยเหงา.เศร้าเยี่ยงไร?
พอมีใคร?.จะช่วย Build .ให้มิวที

 

นึกถึงตอน  น้ำท่วม  เคยอ่วมจิต
ว่าชีวิต   ของเจ้า  เศร้าอับศรี
ไม่กี่เดือน  จักบรรจบ  ครบอีกปี
เตรียมตัวหนี หรือยัง  อย่านั่งเมิน

 

[มัดตน]

ไม่กล้าเขียนประกวดอวดใครเขา
เพราะกลอนเราโลดลิ่วเพียงผิวเผิน
พูดเรื่องประกวดกลอนกลัวเหลือเกิน
กลัวถูกเชิญให้เป็นกรรมการ.....

[รการตติ]

 
อยากมีกลอน.ส่งประกวด.อวดเขาบ้าง
จะเอ่ยอ้าง.ว่า.เหงา.เข้าไม่ถึง
 
ปั้นอารมณ์.ซึมเซา.เศร้ารำพึง
ฝีมือกลอน.ไม่กลมกลึง.พึงกระทำ
 
ลองเขียนแนว.เศร้าสลด.ยิ่งหมดท่า
แสร้งดราม่า.ไม่เหมือน.เพื่อนจะขำ
 
ลองบีบคั้น.กลั่นน้ำตา.สรรหาคำ
เป็นลำนำ.แนวตลก.น่าตกใจ
 
อยากมีกลอน.ประกวด.อวดชาวโลก
ช่วยกันทำ.วิปโยค.โศกได้ไหม?
 
สร้างอารมณ์.หงอยเหงา.เศร้าเยี่ยงไร?
พอมีใคร?.จะช่วย Build .ให้มิวที

-Music-

 

จะลองบิ้วอารมณ์ผสมช่าง
ลองแต่งกลอนดูบ้างแทนช่างสี
หาเครื่องมือเครื่องไม้ไว้พอดี
ได้ทันทีฆ้อนสกรูตะปูเกลียว

แล้ววัดมุมลาดเอียงเฉียงองศา
นำกลอนมาทาบดูสายยูเกี่ยว
จับไขควงขันสกรูสักครู่เดียว
เผื่อกันเหนียวใส่ลูกบิดปิดประตู

ไม่แพ้ใครดูดีฝีมือช่าง
เขียนแบบร่างเอาไว้ให้เลิศหรู
ส่งประกวดแปลนนั้นเทียบชั้นครู
แต่ที่รู้ "กลอน"แข่ง(ฉัน)แต่งไม่เป็น



รการตติ

ขอบคุณภาพจาก Google ครับ

[hort39]

อยากเขียนกลอนประกวด....ใส่ขวดเหล้า่
กลอนคนเมาีมีไหมใครเคยเห็น
ได้ดื่มเหล้าเมากลอนตอนเย็นเย็น
เปิดประเด็นเป็นประเดิมเพิ่มดีกรี

ไม่เมาเหล้าแล้วเราจะเมารัก
ยามอกหักหนักสุราน่าบัดสี
เขามองเห็นเป็นขี้เหล้าไม่เข้าที
คนดีๆเขาไม่ซึ้งจึงเมามาย

ส่งบทกลอนประกวดใส่ขวดเหล้า
ใครไม่เมาคงไม่ซึ้งถึงความหมาย
อดเหล้าดอกนะเจ้าชีวาวาย
เมาตาลายยังกอดขวดประกวดกลอน

 

[Music]

๐ อยากส่งกลอน."บ้านนี้ไม่มีเหงา"
แต่ยังเฉา.ดวงจิต.ผิดสังหรณ์
ใช้ดีกรี.ช่วยดับ.กลับอาวรณ์
ได้แต่นอน.ครวญคราง.พรางอารมณ์

๐ อยากให้เธอ.ส่งกลอน.กล่อมนอนหน่อย
เขียนมาอ่อย.ยามตื่น.หยุดขื่นขม
คนถูกคอ.ไม่ว่าง.มาพร่างพรม
ฤๅจ่อมจม.เช่นกัน.สิ้นรัญจวน

 

[มัดตน]

พี่จะออดจะอ้อนกลอนกล่อมเจ้า
บ้านนี้ไม่มีเหงา..ดอกทรามสงวน
พี่มาแต่งกลอนต่อใช่ก่อกวน
ด้วยเห็นนวลลออน่าต่อกลอน

อยากเป็นคนถูกคอมาต่อถ้อย
แต่กลอนกร่อยเกรงเก้อกลัวเธอค่อน
หาก..มิว..ไม่เคืองขัดคิดตัดรอน
ณ ยามนอนคืนนี้ฟังพี่ครวญ.....

[มัดตน]

ว่าเอ่เอ๊เห่กล่อมแม่หม่อมพี่
ค่ำคืนนี้จะบรรเลงเพลงลมหวน
ขอเชิญลมพัดพร่างให้นางนวล
และขอชวนเทพไทในแว่นฟ้า

มาประโคมโหมมโหรีกล่อม
ให้พยอมยอดขวัญสุขหรรษา
มายวนย้อมกล่อมจิตให้นิทรา
จงหลับตาเถิดเจ้าอย่าเง้างอน

กลอนประกวดไม่มีดอกแม่หม่อม
แต่กลอนกล่อมพี่มีให้สมร
มาเถิดฟังกลอนพี่นี้กล่อมนอน
อย่าเดือดร้อนเรื่องกลอนประกวดเลย.

[ก้าวแรกฯ...]

ส่งประกวดลวดลายสายอักษร
ว่าด้วยกลอน “บ้านนี้ไม่มีเหงา”
อยากจะเขียนเพียรคิดพินิจเอา-
ใจเหงาเหงาของเรามาเขียนดู

เขียนไปได้เพียงครึ่งจึงรู้ว่า
จะสรรหาพานำคำเริดหรู
แต่ก็ฝืน.ขึ้นอืด.ฝืดพอดู
จึงได้รู้ว่าเรามิเหงาเกิน

อยากมีกลอนประกวดอวดเขาบ้าง
อยากสรรสร้างทางตนคนสรรเสริญ
มาหมด Build Filling นิ่งเหลือเกิน
คงต้องเชิญท่านมิว.มา Build ที

ก้าวแรกฯ...

[มัดตน]

เขาประกวดกลอนกันประชันแข่ง
ไม่กล้าแต่งแข่งเขาดอกเจ้าพี่
กล้าแค่แต่งกล่อมกมลเจ้าคนดี
ให้เจ้ามีสุขา...กล้าแค่นั้น...

ไม่อยากได้คะแนนมาแขวนป้าย
แต่อยากให้โฉมฉายเจ้าสุขสันต์
จึงไม่มีกลอนแต่งแข่งประชัน
ไม่กระสันแต่งอวดประกวดใคร

มีแค่กลอนแต่งกล่อมถนอมขวัญ
กล่อมชีวันเจ้ามิวให้หวิวไหว
ให้เจ้าถอนจากทุกข์หฤทัย
นี่คือความตั้งใจของมัดตน.

..นี่คือความตั้งใจของมัดตน..

[Music]

พี่จะออดจะอ้อนกลอนกล่อมเจ้า
บ้านนี้ไม่มีเหงา..ดอกทรามสงวน
พี่มาแต่งกลอนต่อใช่ก่อกวน
ด้วยเห็นนวลลออน่าต่อกลอน

อยากเป็นคนถูกคอมาต่อถ้อย
แต่กลอนกร่อยเกรงเก้อกลัวเธอค่อน
หาก..มิว..ไม่เคืองขัดคิดตัดรอน
ณ ยามนอนคืนนี้ฟังพี่ครวญ
......."พ่อมัดตน".....


"พ่อมัดตน".คนกวี.......
ร่ายวจี.แจ้งใจ.นับไม่ถ้วน
ปรารถนา.บรรยาย.หลายขบวน
ช่างเชิญชวน.แท้น๊อ.หยอกล้อไย?

สลับฉาก.โมเม.มาเสแสร้ง
คนเหี่ยวแห้ง.ฟังรำพัน.ให้หวั่นไหว
ต้องมนตรา.อารมณ์.ดุจโหมไฟ
ถูก"มัดใจ".สะกด.ด้วยบทกลอน
.......Music......

 

[Music]

อยากมีกลอนประกวดอวดเขาบ้าง
อยากสรรสร้างทางตนคนสรรเสริญ
มาหมด Build Filling นิ่งเหลือเกิน
คงต้องเชิญท่านมิว.มา Build ที
......ก้าวแรกฯ......
 

แต่ละก้าวของอารมณ์..ต้องสมเหตุ
แล้วนำเจตนาใส่..ให้คงที่
ร่ายอักษรกระชับ..รับวจี
วางวลีรำพันผลักดันใจ

อุปมา..น่าลงบรรจงสร้าง
เติมช่องว่างให้หมด..ว่าสดใส
บรรเลงห้วงอาวรณ์กระฉ่อนไกล
อุปไมย..ท้ายบท..สะกดลง

เขียนมาให้ดูดี..ว่ามีหลัก
แต่ตนเองจมปรัก..สลักส่ง
ใช้อิสระแห่งใจ..ให้ทะนง
แล้วร่ายวง..บรรจงวาง..เป็นรางวัล

(เขียนไป..ตามหัวใจปรารถนา..ดีที่สุดค่ะ)
 

[บ้านริมโขง]

เห็นเด็กอ้อนวอนหาช่างน่ารัก
อยากฟูมฟักรักดอกเข้าหยอกขวัญ
แต่ผู้ใหญ่อ้อนหาพารำพัน
หัวอกฉันสั่นไหวกระไรนัก

อยากโน่นนี่กี่อย่างนางก็อยาก
เขียนกลอนฝากมากหลายคล้ายสมัคร
ขอเป็นเพื่อนเตือนจิตด้วยคิดรัก
ส่งคำทักคำทายให้คลายครวญ

อยากเขียนกลอนอ้อนวางไว้ข้างนุช
รักที่สุดจุดหมายปลายสงวน
อยากแปลงร่างสร้างฝันอันรัญจวน
เคียงคู่นวลชวนสองสนองมาน

จะสมหวังดังวาดที่ปรารถนา
จะสมใจกานดา คราชิมหวาน
จะสมไหมในฝันอันตระการ
หากเมื่อวาน..แก๊-แก่...ยามแลเธอ..

"บ้านริมโขง"

[Music]

     

อยากเขียนกลอนอ้อนวางไว้ข้างนุช
รักที่สุดจุดหมายปลายสงวน
อยากแปลงร่างสร้างฝันอันรัญจวน
เคียงคู่นวลชวนสองสนองมาน
......พ่อริมโขง......

ช่วงขณะหวั่นกลัว...ตัวเป็นเกลียว
เธอคนเดียวเกี่ยวรัดมัดประสาน
จะแปลงร่างกี่ครา..ออกอาการ
เผยทะยานห่วงหวงแบบล่วงเกิน

รู้ว่าเธอรักมากอยากรู้ใกล้
หักห้ามลงมิได้..ใจยิ่งเขิน
เขียนประวัติจัดคำทำให้เพลิน
ช่างบังเอิญอบอุ่นดั่งคุ้นเคย

เธอพยายาม..บอกกล่าวทุกคราวครั้ง
ดั่งเหนี่ยวรั้งทุกยามห้ามผุดเผย
เมื่อไหร่หนอ?ใจตรงจะลงเอย
อย่ากลัวเชยเลยพ่อ..ต่างพอตัว

    

[รพีกาญจน์]

นี่คือความตั้งใจจะมัดตน

อยากเขียนกานท์ "บ้านนี้ไม่มีเหงา"
กาพย์"ไม้เท้าขาว"เทา เบาดำหม่น
ความรู้น้อย ด้อยวิชา..พนาชน
แถมวิกล อย่างแรง..มิแข่งใคร

ชอบหวานชื่น ครื้นเครง เพลงสนุก
มิชอบทุกข์ กลืนขม ระทมไหม้
ชอบเฮฮา ปรารมภ์ นิยมไพร
จนสูงวัย มิอวด ประกวดเลย

ผมมีแต่กลอนจำอวดไม่เป็นเรื่องครับ

 

รพีกาญจน์ 59

[ดุลย์ ละมุน]

อักษรด้อย ร้อยความ ไม่งามนัก
มิกล้าถัก อักษรา มาแข่งเผย
เขียนเพียงกลอน อ้อนแด แม่ทรามเชย
เพียงอยากเอ่ย เผยออก บอกใจชาย

ชนะไป ได้คะแนน ยังแสนหนาว
ได้ใจสาว หนาวรัก จึงจักหาย
นั่งหลังแข็ง แต่งตรวจ ให้ปวดกาย
หาสบาย คลายผ่อน เหมือนอ้อนนาง
 

555 ดุลย์ ถึงจะสิ้นละมุนแล้ว แต่ยังเขียนแนว เกี้ยวสาว รำพึงรำพัน ช้ำรัก แนวเดียวเหมือนเดิมครับ(ยังไม่มีนักกลอนสาวท่านใดหลงคารม555)
ถ้าประกวดกลอนคงต้องฝึกอีกสัก 10 ปี 555

[คุณไสย]

อยากประกวด  กลัวเขาตรวจ  แล้วไม่ผ่าน
นึกสงสาร  กรรมการ  จะหมองหมาง
ตัดคะแนน  ลบเป็นแสน  คงระคาง
แม้อ้างว้าง  ขอหลีกทาง  ให้ไกลไกล
 
กลัวเขาเครียด  นึกรังเกียจ  กลอนไม่เพราะ
คงไม่เหมาะ  โทษเบาะเบาะ  คือผลักไส
เลิกประชัน  ไม่แข่งขัน   กับผู้ใด
ต้องเจียมใจ   ขอหลบไป  นอกสายตา
 
การชิงดี   เชิงกวี   กับใครนั้น
อันตัวฉัน   มันต่ำชั้น   วาสนา
มือไม่ถึง  ตัวฉันจึง   ไม่นำพา
ไร้คุณค่า   ไร้ราคา   ดุจสายลม
 

[panthong.kh]

อักษรด้อย ร้อยความ ไม่งามนัก
มิกล้าถัก อักษรา มาแข่งเผย
เขียนเพียงกลอน อ้อนแด แม่ทรามเชย
เพียงอยากเอ่ย เผยออก บอกใจชาย

ชนะไป ได้คะแนน ยังแสนหนาว
ได้ใจสาว หนาวรัก จึงจักหาย
นั่งหลังแข็ง แต่งตรวจ ให้ปวดกาย
หาสบาย คลายผ่อน เหมือนอ้อนนาง
 

555 ดุลย์ ถึงจะสิ้นละมุนแล้ว แต่ยังเขียนแนว เกี้ยวสาว รำพึงรำพัน ช้ำรัก แนวเดียวเหมือนเดิมครับ(ยังไม่มีนักกลอนสาวท่านใดหลงคารม555)
ถ้าประกวดกลอนคงต้องฝึกอีกสัก 10 ปี 555

เขียนจากใจ ดวงน้อย ทีคอยเฝ้า
อ่านเรื่องเล่า หนาวสั่น วันฟ้าสาง
อยากเผยใจ ให้ชาย คล้ายจืดจาง
รักเมินหมาง กลางอากาศ อนาถนัก

ประกวดกลอน กานท์เกี้ยว ยังเลี้ยวลด
ประกวดกลอน อ้อนสด สลดหนัก
ประกวดกลอน อ้อนหนุ่ม ถูกรุมรัก
ประกวดกลอน ศรปัก ต้องหักใจ
พันทอง