ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

สายลมลวง ทวงถาม ยามเหงาหงอย
ใจดวงน้อย คอยใคร ไยเฝ้าฝัน
ตั้งตานับ ลับเลื่อน เดือนปีวัน
ไม่สุขสันต์ หวั่นหวาด ประหลาดใจ

สายลมลวง หลอกล่อ ให้รอรัก
เศร้ายิ่งนัก ทักทาย พระพายไหว
เย็นชั่ววูบ ลูบโลม โฉมทรามวัย
ประหนึ่งใคร มาลูบ จูบดวงแด

มองท้องฟ้า อาวรณ์ สะท้อนจิต
คร่ำครวญคิด พิจเพ่ง เล็งแน่วแน่
ฝากสุนทร ออดอ้อน วอนอย่าแปร
โปรดเหลียวแล ใจนี้ ที่หมองตรม

ขอลมหวน ทวนกระแส มาแลเหลียว
ใจฉันเปลี่ยว เพียงใด ไม่รู้สม
รักครั้งแรก แทรกทรวง ทุกห้วงปม
อย่าให้คอย นานนม ขมขื่นทรวง

หากไม่กลับ ลับแล้ว ไร้แววใส
สงสารใจ จริงแท้ แพ้ห่วงหวง
คงหมดสิ้น ถิ่นรัก หักทั้งปวง
เจอแต่ลวง หลอกเรื่อย แสนเหนื่อยใจ

[ไพร พนาวัลย์]

       

ใครนะช่างใจดำมาทำน้อง
ให้หม่นหมองทุกวันจนหวั่นไหว
ลองรักดูให้เห็นจะเป็นไร
มองหาใครช่วยปลอบชอบหรือคุณ?

หากจริงใจต่อเขาอย่าเศร้าสร้อย
ขอจงคอยเถิดหนาอย่าว้าวุ่น
ถ้าเคยร่วมบุพเพไว้เป็นทุน
คงเป็นบุญบรรจบจึ่งพบกัน

อย่าตีตนก่อนไข้จนไหวหวั่น
จงรอวันข้างหน้าแม้ฟ้ากั้น
รักคงจะหอมหวานเมื่อนานวัน
สรวงสวรรค์นั้นคงน้อมลงมา

ปลูกรักไว้ไกลตาจงกล้าสู้
แล้วจะรู้รักจริงนั้นยิ่งจ้า
เจิดจำรัสประภัสสรมิรอนรา
อยู่ใต้ฟ้าเดียวกันจงมั่นใจ 

“ไพร พนาวัลย์”

[panthong.kh]

ไม่มีใคร ใจดำ มาทำหรอก
แสร้งเย้าหยอก เล่นเล่น เป็นไฉน
เผื่อมีคน มาปลอบ รีบตอบไป
ในฤทัย บอกห่วง ลวงไหมคุณ

คือเรื่องจริง มีอยู่ว่า จะหารัก
เบื่อคานทอง ยิ่งนัก ชักว้าวุ่น
ไม่เคยสุข ซักครั้ง หวังการุญ
ขอไออุ่น จากพี่ชาย ได้ไหมเธอ

หากแม้นได้ ไออุ่น มาหนุนกอด
สองแขนสอด เกี่ยวรั้ง ไม่พลั้งเผลอ
จะรักเดียว คงมั่น ไม่หวั่นเออ
ขออย่าเก้อ เท่านั้น ฉันจริงใจ

ปลูกรักไว้ ไกลตา พาให้เฉา
เวลาเหงา เศร้าหนัก ชักไม่ไหว
กลัวต้นรัก แห้งเหี่ยว เปลี่ยวฤทัย
เศษซากใจ ทิ้งขว้าง ลงกลางครัน

[บูรพาท่าพระจันทร์]

สายลมลวง ทวงถาม ยามเหงาหงอย
ใจดวงน้อย คอยใคร ไยเฝ้าฝัน
ตั้งตานับ ลับเลื่อน เดือนปีวัน
ไม่สุขสันต์ หวั่นหวาด ประหลาดใจ

สายลมลวง หลอกล่อ ให้รอรัก
เศร้ายิ่งนัก ทักทาย พระพายไหว
เย็นชั่ววูบ ลูบโลม โฉมทรามวัย
ประหนึ่งใคร มาลูบ จูบดวงแด

มองท้องฟ้า อาวรณ์ สะท้อนจิต
คร่ำครวญคิด พิจเพ่ง เล็งแน่วแน่
ฝากสุนทร ออดอ้อน วอนอย่าแปร
โปรดเหลียวแล ใจนี้ ที่หมองตรม

ขอลมหวน ทวนกระแส มาแลเหลียว
ใจฉันเปลี่ยว เพียงใด ไม่รู้สม
รักครั้งแรก แทรกทรวง ทุกห้วงปม
อย่าให้คอย นานนม ขมขื่นทรวง

หากไม่กลับ ลับแล้ว ไร้แววใส
สงสารใจ จริงแท้ แพ้ห่วงหวง
คงหมดสิ้น ถิ่นรัก หักทั้งปวง
เจอแต่ลวง หลอกเรื่อย แสนเหนื่อยใจ

 

อยากคิดหวนทวนกลับยามหลับฝัน
ถึงคืนวันฉันชื่นรื่นหวามไหว
แนบเคียงน้องประคองขวัญคู่กันไป
กลางแขไขใสสว่างกระจ่างเดือน

ชี้ชมดาวพราวพร่างกระจ่างฟ้า
ระดะดื่นชื่นผกายากหาเหมือน
ทั้งกลิ่นอายสายสวาทนงนาฏเตือน
อย่าลืมเลือนเพื่อนใจให้จาบัลย์

ก็เพียงฝันสรรค์สร้างเมื่อร้างจาก
เมื่อรักพรากฝากไว้แต่ในฝัน
ตัวจริงลับวับไปอยู่ไหนกัน
หรือเทวัญนั้นพรากให้จากเรา

โอ้ถวิลไม่สิ้นสุดถึงนุชน้อง
ใคร่ร่ำร้องฟ้องเทวัญว่าฉันเหงา
ไยชิงนุชฉุดหญิงไม่ทิ้งเงา
ปล่อยพี่เฝ้าเปล่าเปลี่ยวโศกเสียวทรวง...


"  บูรพ์  "

 

[panthong.kh]

อย่าโศกเศร้า ไปเลย นะเชยชื่น
แม้วันคืน ล่วงลับ กลับแหนหวง
หนึ่งฤทัย คนเดียว อย่าเปลี่ยวทรวง
แม้กาลล่วง นานเนิ่น ไม่เกินคอย

ถ้ารักน้อง ปองนุช สุดสวาท
มองนภา ดารดาษ สุดวาดสอย
แสงระยิบ ระยับ จับใจพลอย
ว่าน้องน้อย ยิ้มให้ ในเงาจันทร์

ทนรอหน่อย ไม่นาน อย่าพานหน่าย
รักไม่คลาย คลอนลง ยังคงมั่น
ตราบอาทิตย์ ยังอยู่ คู่ผ่องพรรรณ
ไม่มีวัน ผันแปร อย่างแน่นอน

จงเชื่อใจ ในรัก ภักดีอยู่
ยังชื่นชู คู่ขวัญ ฝันกอดหมอน
ทุกราตรี สองเรา เฝ้าอาวรณ์
จะรีบกลับ ไปอ้อน ก่อนหนาวนี้

[saknun]

จะเชื่อใจ ในรัก ภักดีเจ้า
พี่เลิกเหล้า พรรษา ฟ้าฝนนี้
จะทำตัว  เชื่อฟัง เพียงคนดี
ตามวจี   ที่เจ้า เล่าเรื่องมา
ถึงไร้คู่   เคียงหมอน นอนเดียวดาย
อย่าฝันร้าย ก็พอ นะน้องจ๋า
มีหลายคน เต็มใจ ทุกเวลา
ขันอาสา เติมรัก ให้พันทอง
ขอแต่น้อง ชั่งใจ ไว้หรือยัง
จะให้ใคร ไปนั่ง เป็นเจ้าของ
พี่บูรพ์หรือ ป๋าไพร ที่ควรมอง
ตีตราจอง น้องพี่ ไว้แอบอิง

[panthong.kh]

เกิดเป็นหญิง ต้องเลือก กลัวเสือกไส
เรื่องหัวใจ ยังเจ็บ อักเสบหญิง
ยังต้องมอง นานเนิ่น เกินแอบอิง
ยังไม่ชิง สุขก่อน จักร้อนใจ

ต้องเลือกที่ ชายดี ให้ชีวิต
ยังมีสิทธิ์ ทุกคน สนหรือไม่
รักข้ามรุ่น ยิ่งชอบ ตอบเร็วไว
อายุใกล้ ถึงฝั่ง ขอหวังดี

แค่มองตา ก็รู้ อยู่ด้วยได้
ไม่จุกจิก กวนใจ ไวด่วนจี๋
ถ้าใครกล้า เชิญมา อย่ารอรี
จีบได้ฟรี มิมี เสียสตังค์
พันทอง

[dinner]

จะพี่บูรพ์ ป๋าไพร ใครก็ชั่ง
ขอจงตั้งจิตมองนะน้องหญิง
ใครกันแน่ผู้ที่มีรักจริง
หวังแอบอิงรักเจ้าเฝ้าสัญญา

ใครที่คอยเฝ้าหวงเป็นห่วงแสน
ยามยากแค้น...ใครขจัด...ปัดปัญหา
ยามเมื่อเจ้าขัดสนจนเงินตรา
ใครอาสาช่วยเจ้าโปรดเฝ้าตรอง

อย่าโศกเศร้าหม่นขวัญจนพรั่นจิต
มีคนคิดปองเฝ้าเป็นเจ้าของ
ยามทุกข์ทนโศกศัลย์แม่พันทอง
ใครช่วยน้องแต้มซับหยาดน้ำตา

อกพี่ดินแสนกว้างยังว่างอยู่
พร้อมอุ้มชูไม่ให้ขวัญหวั่นผวา
ขอเพียงแต่เสี้ยวเศษความเมตตา
จากอุราน้องเจ้าพี่เฝ้ารอ

dinner

[panthong.kh]

ปากบอกรัก น้องหญิง ไม่ทิ้งขว้าง
ไยปล่อยให้ อ้างว้าง ทางใจหนอ
ไปไม่ลา หลายหน จนทดท้อ
รักที่ก่อ เกิดดับ แทบอับปราง

แล้วยังมา ปากหวาน ปานน้ำอ้อย
ปล่อยให้คอย นานเนิ่น เกินสะสาง
รักยุ่งเหยิง หมดแล้ว เหมือนแก้วบาง
ถึงคราวล้าง ต้องถนอม พร้อมระวัง

จะเป็นใคร ถ้ารักมั่น พลันมีสิทธิ์
ขอเพียงจิต คิดเอื้อ เชื่อร้อยชั่ง
จนเงินทอง น้องนี้ มิบิดบัง
แต่ความหวัง ยังอยู่ สู้ต่อไป
พันทอง