ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

เมื่อเวลา มันถอย เหลือน้อยนิด
โน่นก็ติด นี่ก็ตัน หันไปไหน
สมาธินั้น พลันหาย ไปทันใด
สื่ออะไร ก็ยาก ลำบากจัง

ภารกิจ ติดขัด ปัดไม่ได้
ไม่เป็นไร ยังดี ที่มีหวัง
เพื่อนบ้านกลอน เป็นต่อ ก่อพลัง
รินรดหลั่ง น้ำใจ ให้ได้เพียร

อาจจะไม่ ต่อเนื่อง เรื่องเขียนตอบ
แต่ว่าชอบ ทุกรส บทที่เขียน
อ่านทุกคำ ทุกกฏ ได้บทเรียน
ใจอยากเวียน ต่อหมด บทที่มี

แต่ก็ทำ ไม่ได้ ดั่งใจคิด
เพราะมันติด เรื่องเวลา พาให้หนี
คิดเร็วเขียน เพี้ยนไป มันไม่ดี 
เดี๋ยวจะมี คนเคือง เรื่องใช้คำ


         

หนามเตย 

[--ณัชชา--]

เมื่ออยากเขียนก็เขียนเวียนตอบต่อ
ทุกคำข้อมองเห็นเป็นเรื่องขำ
ว่างก็มานั่งเฝ้าเจ้าประจำ
ทุกลำนำจากใจความหมายมี

ภาระกิจมากมายเอาไว้ก่อน
นั่งเขียนกลอนออนไลด์ใจสุขขี
หากเจ้านายมาพบหลบให้ดี
ถึงสิ้นปีซองขาวพักยาวเลย

ณัชชา

 

[รพีกาญจน์]

ภาระกิจมากมายเอาไว้ก่อน
นั่งเขียนกลอนออนไลด์ใจสุขขี
หากเจ้านายมาพบหลบให้ดี
ถึงสิ้นปีซองขาวพักยาวเลย

ณัชชา

 

ปากตะโกน โพนทะนา เรียกหาหมอ
หลุดด่าทอ สามครั้ง ยังไม่เหย(ตอบ)
นั่งอมยิ้ม พิมพ์คำ ทำเฉยเมย
ปล่อยละเลย คนไข้ ให้นอนแบ

โคลงหัวเอียง เสียงบูด พูด..ไอ้บ้า
หมอณัชชา ด่าดัง ชังคนแก่
น้ำเกลือหยด หมดไหล ไม่ดูแล
เวรกรรมแท้ มัวอ้อน ตอบกลอนแฟน

 

ไข้ชาย..รพีกาญจน์ 59

[--ณัชชา--]

ถ้าหากรู้พี่ยาเรียกหาหมอ
จะรีบห้อจริงจริงวิ่งตูดแป้น
เพราะใจหวังไว้จะทำคะแนน
ขอควงแขนคนดื้อชื่อระพี

บอกความลับสักทีขอตีแผ่
ชอบคนแก่เสียจังหวังดู๋ดี๋
เรื่องตวาดคนไข้เป็นไม่มี
เว้นคนไข้ชอกี...อาจมีตาย

--ณัชชา--

 

[yaguza]

มัวมาจีบ คนแก่ แหมตีขลุม
คนไข้หนุ่ม คุณหมอ ไม่ขอหมาย
ทิ้งให้นอน แห้งเหี่ยว อยู่เดียวดาย
จนร่างกาย ซูบผอม ไม่ยอมดู

วันทั้งวัน เขียนกลอน ป้อนคำหวาน
อีกไม่นาน คนไข้ คงตายหมู่
ถ้าได้เจอ กะเรา เฒ่าหัวงู
อยากจะรู้ จะหวาน สักปานใด



 

.......ยากูซ่า.......

[ดาว อาชาไนย]

[

font=Cordia New]

บวชเป็นพระท่านรพีอยู่ที่วัด
ถามหมอณัชควงแขนเป็นแฟนไหม
จะให้ท่านอาบัติชัดหรือไง
อย่าเข้าใกล้อย่างนี้เลยสีกา

ท่านอุตส่าห์สละเป็นพระสงฆ์
จิตจำนงบวชถึงหนึ่งพรรษา
หมอณัชนี้ใจดีมีเมตตา
ค่าเคสห้าสิบยังไม่หวังทวง

ดาว อาชาไนย[/font]

[--ณัชชา--]

ค่าดีเอฟติดค้างอ้างโน่นนี่
ชอบของฟรีพอขอก็ทำหวง
รักษาพี่ต่อไปไส้ต้องกลวง
พอทักท้วงบอกได้ว่าไม่มี

คิดรักษาต่อไปไม่ไหวแน่
เพราะพี่แกขี้ตู่แถมจู้จี้
ตังค์ไม่จ่ายคอยจ้องแต่ของฟรี
พอชาตินี้ชาติหน้าค่อยว่ากัน

--ณัชชา--

 

[หนามเตย]

อดไม่ได้ เวียนแวะ แซะมาอ่าน
และเขียนกลอน วอนขาน ผ่านมาหา
ถึงเวลา จะน้อย คอยเวียนมา
ได้ผ่านตา นิดหน่อย ค่อยมีแรง

บางเวลา นั่งเหงา เศร้าดวงจิต
ใจก็คิด เข้าบ้าน มาอ่านเขียน
ตามสัญญา ให้ไว้ ใจจะเพียร
คอยวนเวียน ชอบบท กดไลค์ตาม..

 

หนามเตย