ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

http://www.thaipoet.net/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=2
ข้อเสียของวิชาประวัติศาสตร์  ทองแถม นาถจำนง

      ข้อเสียวิชาประวัติศาสตร์ไทย

๑  ประวัติศาสตร์ชาติมักใช้      บิดเบือน
อำนาจสั่ง "ความจริง"-เตือน     อย่าแจ้ง
เหหันหมกประเด็น-เลือน         ลบหลบ
"นำถก" อาจถูกแกล้ง            ขับพ้นถิ่นเนา

[toshare]

๒  วางยาให้ขัดแย้ง              กันเอง
จารจด สอนสั่ง ละเลง           ใส่ร้าย
เอ็งผิด มิยำเกรง                  ขาดส่วย
ต้องปราบจับแยกย้าย           อย่าได้กำแหง

[ไพร พนาวัลย์]

ประวัติศาสตร์ขีดด้วยผู้                 กำชัย
มันก็ย่อมใส่ไคล้                             หมู่แพ้
ดับเบิ้ลแสตนดาร์ดไป                     หน้าด้าน
รอวันชำระแม้                                มวดม้วยไป่มี
 
“ไพร พนาวัลย์”

[อนุวาต]

ไม่รู้สิผมเกิด    ไม่ทัน
จริงเท็จเเท้ท่านทํา  งําไว้
เถียงกันทั้งวันไป   ไม่จบ
คงทิ้งเสียเอาดีไว้   พูดเล่า กล่าวขาน   

[ไร้นวล^^]

ประวัติประวิตรเวิ้ง  เริงชัย
ประกอบกรอบประไพ  ข่มแพ้
ประมวลประณีตนัย   นิรมิต
ประกฤติประจักษ์แล้  ล่องร้อนกร่อนผลฯ

[ค.คนธรรพ์]

 ประวัติศาสตร์ย้อนอดีต   ศึกษา
ค้นหลักฐานเจตนา          ไม่ร้าย
ถกเถียงกรอบวิชา            เสริมส่ง ปัญญา
พลาดผิดเคยทำไว้           ประโยชน์รู้รุ่นหลัง

[toshare]

๓  บุราณรัฐใหญ่น้อย     อยู่กระจาย
ค่อยค่อยก่อสืบสาย        ชาติเชื้อ
แต่ละถิ่นเฉิดฉาย           เรืองรุ่ง
อำนาจแข่ง-กูลเกื้อ        คบค้า-ยึดครอง

*  อำนาจจองจิตจ้าว      ใฝ่ผยอง
เปิดศึกคึกลำพอง           ทุกด้าน
อาณาจักรข้าปอง           ครอบหมด
ล้างวัฒน์รัฐต่อต้าน          เผด็จสิ้น-อย่าเหิม

[toshare]

http://www.thaipoet.net/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=2
ข้อเสียของวิชาประวัติศาสตร์  ทองแถม นาถจำนง

เก็บความ :-

ข้อ ๑ เป็นลักษณะพิเศษของประเทศไทย คือ ประวัติศาสตร์ในประเทศไทยมิได้ถูกนับถือให้เป็น “วิชาการ” อย่างแท้จริง
นั่นหมายถึงว่าคนที่มีอำนาจได้กีดกัน ได้ปิดปัง ได้ห้ามการเผยแพร่ประวัติศาสตร์บางเรื่อง

ข้อ ๒ เราได้ถูกวางยาทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่างผู้คนกันเอง

ข้อ ๓  คือประวัติศาสตร์ท้องถิ่นมันหายไป วิชาประวัติศาสตร์สมัยใหม่เกิดขึ้นในยุคที่มีรัฐ มีพรมแดนประเทศเกิดขึ้นแล้ว
เวลาเราศึกษาประวัติศาสตร์ก็เลยมักจะมุ่งแต่สนใจเรื่องประวัติศาสตร์ของอาณาจักร

ข้อ ๔ คือการละเลยบทบาทของสามัญชน เราอ่านประวัติศาสตร์ของทางราชการ ก็จะเห็นแต่บทบาทของศูนย์กลางอำนาจ
ไม่มีเรื่องของสามัญชน ประวัติศาสตร์ที่เราจะต้องบอกเล่ากันต่อไป จะต้องเป็นเรื่องของคนที่เป็นจริง
สามัญชนทุกคนมีส่วนร่วมอยู่ในประวัติศาสตร์

[toshare]

ขออนุญาตนะครับ เห็นว่าสอดคล้องกับเนื้อเรื่อง ข้อ ๓ ประวัติศาสตร์ท้องถิ่นมันหายไป

..........................สื่อแท้ชาติพันธุ์ 

* ชาติพันธุ์ชนเผ่าแคว้น…….ยืนยง
เรืองถิ่นฐานดำรง………....…แหล่งหล้า
ศิลป์ศาสตร์ยิ่งควรคง……..…สืบมั่น
นำสู่กาลภายหน้า………….…แจ่มแจ้ง อนุชน

* รวมกันเป็นหนึ่งได้…….….แดนดิน
ปันแบ่งฐานทำกิน…………..ถี่ถ้วน
รวยจนต่างถวิล……………….สุขยิ่ง
เพลงมุ่งรสหลากล้วน……..…สื่อแท้ ชาติพันธุ์ ฯ

อริญชย์   ๓๐/๘/๒๕๕๕

เข้ากันดีจริงๆ ครับส่วนนี้
ต้องขอบคุณหลายๆๆๆ

[toshare]

๑  ประวัติศาสตร์ชาติมักใช้       บิดเบือน
อำนาจสั่ง "ความจริง"- เตือน    อย่าแจ้ง
เหหันหมกประเด็น-เลือน          ลบหลบ
"นำถก" อาจถูกแกล้ง             ขับพ้นถิ่นเนา

๒  วางยาให้ขัดแย้ง              กันเอง
จารจด สอนสั่ง ละเลง            ใส่ร้าย
เอ็งผิด มิยำเกรง                   ขาดส่วย
ต้องปราบจับแยกย้าย            อย่าได้กำแหง

๓  บุราณรัฐใหญ่น้อย            อยู่กระจาย
ค่อยค่อยก่อสืบสาย               ชาติเชื้อ
แต่ละถิ่นเฉิดฉาย                  เรืองรุ่ง
อำนาจแข่ง-กูลเกื้อ               คบค้า-ยึดครอง

*  อำนาจจองจิตจ้าว            ใฝ่ผยอง
เปิดศึกคึกลำพอง                 ทุกด้าน
อาณาจักรข้าปอง                 ครอบหมด
ล้างวัฒน์รัฐต่อต้าน               เผด็จสิ้น-อย่าเหิม

๔  ระบุข้าคือเทพไท้             อวตาร
ประจงเชิดชูจดจาร               แต่ข้า
ชาวชนไพร่เพรียกขาน            เศษสวะ
กูแก่นกูผู้กล้า                      ปลุกปั้นแปงเมือง

แปง   =  สร้าง
แปลง =  เปลี่ยน


….ประวัติศาสตร์ว่าด้วย…....…เรื่องใด
จริงเท็จแน่หรือไร…………......ใคร่รู้
สงครามแก่งแย่งใน……....……อำนาจ
ให้ประโยชน์ใดแก่ผู้……....…..ใฝ่รู้ศึกษา