ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ตะวันฉาย]

๐ เหงา ๐

๐ ความเหงาแอบซุกซ่อน
บ้างกัดกร่อนให้สับสน
สุมทรวงดวงกมล
หาใดปนก็ไม่มี

๐ หยิบยื่นคือเวลา
เข้าสบตาในบางที่
รินไหลคือวารี
มันล้นปรี่คลี่นัยน์ตา

๐ ความเหงาใยโหดร้าย
แอบแทรกกายให้โหยหา
เฆี่ยนตีให้โรยลา
มินำพาออกจากใจ

 ๐ พันธะมัดปูดปม
แล้วระดมความร่ำไห้
เกาะเกี่ยวเทียวอาลัย
แล้วน้ำใสก็ร่วงโรย

๐ พบเพียงความเพ้อฝัน
สุมโรมรันเข้าตีโบย
จัดฉากให้ฝนโปรย
แล้วก็โรยด้วยน้ำตา

๐ อัสสุชลร่วงไหล
แก้มพวงใสคล้ายยิ้มร่า
เหมือนเพื่อนเข้าทักมา
เคยคุ้นว่ามาประจำ

๐ สัญญาไม่ได้เขียน
ยังวนเวียนอยู่กับช้ำ
รอยด่างต่างเขาทำ
เฆี่ยนเช้าค่ำมิรู้เลือน....

ตะวันฉาย

[เพลิงคำ]

ถึงขี้เหร่และจนก็ยิ้มได้
เพียงทำใจให้ดีมีความสุข
อย่าปล่อยจิตคิดขบรบกับทุกข์
สิ่งสนุกรอคอยล่องลอยชม

เปิดใจให้ไออุ่นมาโอบกอด
แสงแดดพรอดลอดพื้นลบขื่นขม
คลายยึดมั่นถือมั่นทันอารมณ์
ทิ้งเงื่อนปมปัญหาค้างคาใจ

ก้านกล้วยน้อย

[เนิน จำราย]

          ยกธรรมมาบรรเทา       อย่าให้เหงาเป็นเจ้าเรือน
สติคอยยั้งเตือน      แล้วปล่อยวางอย่างรู้ตัว

          จิตหนึ่งที่ตรึงมั่น         จิตเช่นนั้นคือเมามัว
จิตแท้จะรู้ทั่ว        ไม่แบ่งตัวไม่เลือกตน

"เมตตา"มั่นแน่วในกมล        จงสุขทุกคน
ด้วยรักและปรารถนาดี

"กรุณา"โอบอ้อมอารี              เอื้อทุกชีวี
คลายทุกข์สบสุขสดใส

"มุทิตา"ยินดีไว้ใย                 ร่วมด้วยอวยชัย
ใครใครสำเร็จสุขสม

"อุเบกขา"วางใจเยี่ยงพรหม      ท่านทุกข์โศกตรม
ไตร่ตรองพินิจอนัตตา

ข้อธรรมบ่งชี้  พรหมวิหารสี่  ให้พิจารณา  สุขทุกข์เพราะใจ ลองเจริญเมตตา   
ดั่งได้สดับมา  กถาก็จบเอย

                                    เนิน จำราย   
      

[..กุสุมา..]

ถึงขี้เหร่และจนก็ยิ้มได้
เพียงทำใจให้ดีมีความสุข
อย่าปล่อยจิตคิดขบรบกับทุกข์
สิ่งสนุกรอคอยล่องลอยชม

เปิดใจให้ไออุ่นมาโอบกอด
แสงแดดพรอดลอดพื้นลบขื่นขม
คลายยึดมั่นถือมั่นทันอารมณ์
ทิ้งเงื่อนปมปัญหาค้างคาใจ

ก้านกล้วยน้อย


๐ พลบค่ำ ย้ำดวงจิต      สู่นึกคิด ติดโค้งฟ้า
ทดท้อ ต่อชะตา      ยามห่างไกล ใจร้าวรอน

๐ เดียวดาย กลับกลายเหงา   มีเพียงเงา เฝ้าทอดถอน
ร้างบ้าน นานจากจร      มิได้หวน ทวนกลับคืน

๐ เหน็บหนาว ขาวหิมะ   ยากพบปะ จะขัดขืน
ไม่ย้อน วอนหยัดยืน      ขออยู่บ้าน ย่านป่าไพร
..แม่หญิงกุสุมา..