ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[Music]

หลง..จะอยู่ในความมืด..อันยืดเยื้อ
ฝัน..ว่าเหลือลำนำ..อันฉ่ำใส
หวัง..จะเป็นนิรันดร์..อันอำไพ
รอ..ว่าใครจะยอมรับการกลับมา

แต่ดูเหมือนเลือนรางจวนจางหาย
สุดที่หมายปลายฝันจันทร์เจ้าขา
เธอเฝ้ารอยามอรุณบุญนำพา
ฉันพรรณนาย่ำราตรี...เคยมีกัน

<a href="http://www.youtube.com/v/8E-B8BEhvas&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/8E-B8BEhvas&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รพีกาญจน์]

อวลละมุนอุ่นไอข้าวใหม่หอม
กลิ่นพะยอมลอยหลากจากสวนขวัญ
เสียงจิ้งหรีดกรีดร้องก้องไพรวัน
นกกระชั้นขันรับจับบนไทร

แสงสีทองผ่องอำไพรำไรฟ้า
ค่อยเจิดจ้าเบิกทางสว่างไสว
ความเย็นนุ่มชุ่มชื่นระรื่นใจ
บอกความในรำพึงคิดถึงเธอ

 

รพีกาญจน์ 59

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

        

รุ่งอรุณยามเช้าเคล้าสายหมอก
หอมกลิ่นดอกมะลิวัลย์ประชันช่อ
ดั่งกลิ่นแก้มเนื้อนวลชวนพะนอ
เฝ้าถักทอไมตรีทวีคูณ

เสียงกาเหว่าแว่วร้องดังก้องป่า
อยู่บนคาคบไม้ใกล้แสงสูรย์
นกกะปูดตาแดงแฝงอาดูร
ขอเกื้อกูลอุ่นไอจากใจนาง

คิดถึงน้องเนื้อเย็นที่เร้นลับ
รอวันกลับรับขวัญตะวันสาง
เช้าวันนี้ไร้นวลพี่ครวญคราง
อย่าอำพรางลางเลือนเหมือนไม่เคย

“ไพร พนาวัลย์”

แสงแดดอ่อนอ่อนคละหมอกยามเช้า
สายลมบางเบาเสียงเพลงเอื้อนเอ่ย
หอมกลิ่มดอกไม้งามตามคุ้นเคย
หัวใจใฝ่เฉลยเผยความใน

คิดถึงพี่แก้วขวัญวันโดดเดียว
คลื่นสาดซัดเป็นเกลียวเปลี่ยวไฉน
นึกถึงวันเดินคู่จูงมือไป
เลาะหาดทรายย่ำน้ำใสที่ซัดมา

ยังคงรอขอเพียงมาเคียงข้าง
ในระหว่างทางนี้ที่โหยหา
จะขอรอพี่ขวัญทุกวันเวลา
ให้สัญญาหัวใจยังคงเดิม

พระอาทิตย์อัสดง
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

หลง..จะอยู่ในความมืด..อันยืดเยื้อ
ฝัน..ว่าเหลือลำนำ..อันฉ่ำใส
หวัง..จะเป็นนิรันดร์..อันอำไพ
รอ..ว่าใครจะยอมรับการกลับมา

แต่ดูเหมือนเลือนรางจวนจางหาย
สุดที่หมายปลายฝันจันทร์เจ้าขา
เธอเฝ้ารอยามอรุณบุญน้ำพา
ฉันพรรณนาย่ำราตรี...เคยมีกัน

Music

คง..ชอบอยู่ในพะวงหลงคืนค่ำ
คง..ดื่มด่ำฉ่ำหวานผ่านความฝัน
คง..จะหวังว่าความรักจักนิรันดร์
คง..หลงจันทร์พันดาวสกาวใจ

คง.. หลงผิดคิดหน่อยนะกลอยพี่
คง..มิมีคนรักแม้คืนไหน
คง..ต้องตื่นรื่นรมย์มองฟ้าไกล
ยามฟ้าใสมีสายลมและสองเรา

พระอาทิตย์อัดสง
 

[ไม่รู้ใจ]

อวลละมุนอุ่นไอข้าวใหม่หอม
กลิ่นพะยอมลอยหลากจากสวนขวัญ
เสียงจิ้งหรีดกรีดร้องก้องไพรวัน
นกกระชั้นขันรับจับบนไทร

แสงสีทองผ่องอำไพรำไรฟ้า
ค่อยเจิดจ้าเบิกทางสว่างไสว
ความเย็นนุ่มชุ่มชื่นระรื่นใจ
บอกความในรำพึงคิดถึงเธอ

รพีกาญจน์ 59

ไออรุณอุ่นอวลลำดวนหอม
กลิ่นพะยอมรำเพยเชยเสนอ
จิ้งหรีดหนาวน้ำค้างครางละเมอ
นกเจ้าเพ้อสั่งไพรจะไกลคอน

อุษาสางรางรุ่งงามปรุงจิต
ปล่อยความคิดเพริดไปมิถ่ายถอน
มอบหนึ่งคนบนทางที่ร้างจร
เฝ้าอาวรณ์คิดถึงคะนึงครวญ

ไม่รู้ใจ